Vajtimet 5

1 Kujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.

Souviens-toi, ô Éternel, de ce qui nous est arrivé! Regarde et vois notre opprobre!

2 Trashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.

Notre héritage a passé à des étrangers, nos maisons à des inconnus.

3 Ne u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.

Nous sommes devenus des orphelins sans père, et nos mères sont comme des veuves.

4 Duhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.

Nous buvons notre eau à prix d'argent; c'est contre paiement que nous vient notre bois.

5 Na ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.

Le joug sur le cou, nous souffrons la persécution; nous sommes épuisés, nous n'avons point de repos.

6 I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.

Nous avons tendu la main vers l'Égypte et vers l'Assyrie, pour nous rassasier de pain.

7 Etërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.

Nos pères ont péché, ils ne sont plus; et nous, nous portons la peine de leur iniquité.

8 Skllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.

Des esclaves dominent sur nous, et personne ne nous délivre de leurs mains.

9 E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.

Nous cherchons notre pain au péril de notre vie, à cause de l'épée du désert.

10 Lëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.

Notre peau est brûlée comme un four, par l'ardeur véhémente de la faim.

11 Kanë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.

Ils ont déshonoré les femmes dans Sion, et les vierges dans les villes de Juda.

12 Krerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.

Des chefs ont été pendus par leur main; la personne des anciens n'a point été respectée.

13 Të rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.

Les jeunes gens ont porté la meule, et les enfants ont chancelé sous le bois.

14 Pleqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.

Les vieillards ne se trouvent plus aux portes; les jeunes gens ont abandonné leurs lyres.

15 Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.

La joie de notre cœur a cessé; nos danses sont changées en deuil.

16 Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!

La couronne de notre tête est tombée. Malheur à nous! parce que nous avons péché!

17 Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:

C'est pour cela que notre cœur est malade; c'est pour ces choses que nos yeux sont obscurcis;

18 për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.

C'est à cause de la montagne de Sion, qui est désolée, tellement que les renards s'y promènent.

19 Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.

Mais toi, Éternel! tu demeures éternellement, et ton trône subsiste d'âge en âge!

20 Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?

Pourquoi nous oublierais-tu à jamais, pourquoi nous abandonnerais-tu si longtemps?

21 Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.

Convertis-nous à toi, Éternel, et nous serons convertis! Renouvelle nos jours comme ils étaient autrefois!

22 Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?

Nous aurais-tu entièrement rejetés? Serais-tu courroucé contre nous à l'excès?