Vajtimet 5

1 Kujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.

O, Yehowa, ɖo ŋku nu si dzɔ ɖe mía dzi la dzi, ɖo ŋku anyi eye nàkpɔ míaƒe ŋukpe ɖa.

2 Trashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.

Wotsɔ míaƒe domenyinu, na amedzrowo eye wotsɔ míaƒe aƒewo na du bubu me tɔwo.

3 Ne u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.

Míezu tsyɔ̃eviwo kple tɔmanɔsitɔwo eye mía nɔwo zu ahosiwo.

4 Duhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.

Ɖe míedzea tsi hafi nona eye ɖe míeƒlea míawo ŋutɔ ƒe nake.

5 Na ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.

Ame siwo ti mía yome la gogo, ɖeɖi te mía ŋu, ke gbɔɖeme meli o.

6 I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.

Míetsɔ mía ɖokui dzra na Egipte kple Asiria be míakpɔ abolo aɖu.

7 Etërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.

Mía fofowo wɔ nu vɔ̃ eye womegale agbe o gake woƒe tohehe va mía dzi.

8 Skllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.

Kluviwo ɖu amegã ɖe mía dzi eye ame aɖeke meli axɔ mí le woƒe asi me o.

9 E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.

Míetsɔ míaƒe agbe ɖo anyi hafi kpɔa abolo ɖuna, le yi si le gbegbe la ta.

10 Lëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.

Míaƒe ŋutilã xɔ dzo abe kpodzo ene eye asrã lé mí le dɔwuame ta.

11 Kanë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.

Wogblẽ Zion nyɔnuwo kple ɖetugbi manyaŋutsuwo le Yuda duwo me.

12 Krerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.

Wobla dumegãwo tsɔ ku ati eye womede bubu ame tsitsiwo ŋu o.

13 Të rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.

Ɖekakpuiwo le te tum atraɖii, eye ŋutsuviwo le ŋeŋem le nakegba te.

14 Pleqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.

Ame tsitsiwo vɔ le agbonu eye ɖekakpuiwo ƒe hadzidzi nu tso.

15 Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.

Dzidzɔ vavã dzo le míaƒe dziwo me eye míaƒe ɣeɖuɖu trɔ zu nuxaxa.

16 Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!

Fiakuku ge le ta na mí. Baba na mí elabena míewɔ nu vɔ̃!

17 Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:

Le esia ta míaƒe dziwo le nu xam, le nu siawo ta míaƒe ŋkuwo dzi tsyɔ,

18 për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.

Elabena Zion to tsi ƒuƒlu eye amegaxiwo koe le fefem le afi ma.

19 Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.

O, Yehowa, èle fia ɖum tegbee, wò fiazikpui li ke tso dzidzime yi dzidzime.

20 Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?

Nu ka ta nèŋlɔa mí be ɣe sia ɣi? Nu ka ta nègblẽ mi ɖi eteƒe didi alea?

21 Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.

O Yehowa, trɔ mí ɖe ɖokuiwò ŋu be míate ŋu atrɔ agbɔ, wɔ míaƒe ŋkekewo yeye abe le blema ene.

22 Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?

Ne menye ɖe nègbe mí keŋkeŋ, eye nèdo dziku ɖe mía ŋu wu ale si dze hã o.