Vajtimet 5

1 Kujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.

Remember, O Jehovah, what is come upon us! Look down and behold our reproach!

2 Trashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.

Our inheritance is fallen to strangers, Our houses to aliens.

3 Ne u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.

We are orphans; we are without a father; Our mothers are as widows.

4 Duhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.

Our water we drink for money; Our wood is sold to us.

5 Na ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.

With the yoke upon our necks, we are driven; We are wearied, and have no rest.

6 I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.

We have given the hand to the Egyptians, And to the Assyrians, to be satisfied with bread.

7 Etërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.

Our fathers sinned; they are no more, And we bear their iniquities.

8 Skllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.

Servants rule over us; There is none that delivereth out of their hand.

9 E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.

With the peril of our lives we get our bread, Because of the sword of the wilderness.

10 Lëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.

Our skin is parched like an oven Because of the burnings of hunger.

11 Kanë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.

Matrons in Zion have they ravished, And maidens in the cities of Judah.

12 Krerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.

Princes were hanged up by their hand; The faces of the elders were not honored.

13 Të rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.

Young men carried millstones, And boys fell under burdens of wood.

14 Pleqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.

The elders sit no more at the gate; The young men have ceased from their music.

15 Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.

The joy of our heart is at an end; Our dancing is turned into mourning.

16 Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!

The crown is fallen from our head; Woe unto us, that we have sinned!

17 Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:

For this is our heart faint, For these things our eyes are dim;

18 për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.

On account of mount Zion, which is desolate; Foxes roam over it.

19 Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.

But thou, O Jehovah, sittest as king forever; Thy throne endureth from generation to generation.

20 Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?

Wherefore dost thou wholly forget us, And abandon us, for so long a time?

21 Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.

Turn us again to thee, O Jehovah, that we may be restored! Renew our days as of old!

22 Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?

For shouldst thou utterly reject us? Shouldst thou be so exceedingly wroth against us?