Vajtimet 5

1 Kujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.

Remember, O LORD, what is come upon us; behold, and see our reproach.

2 Trashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.

Our inheritance is turned unto strangers, our houses unto aliens.

3 Ne u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.

We are become orphans and fatherless, our mothers are as widows.

4 Duhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.

We have drunk our water for money; our wood cometh to us for price.

5 Na ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.

To our very necks we are pursued; we labour, and have no rest.

6 I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.

We have given the hand to Egypt, and to Assyria, to have bread enough;

7 Etërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.

Our fathers have sinned, and are not; and we have borne their iniquities.

8 Skllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.

Servants rule over us; there is none to deliver us out of their hand.

9 E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.

We get our bread with the peril of our lives because of the sword of the wilderness.

10 Lëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.

Our skin is hot like an oven because of the burning heat of famine.

11 Kanë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.

They have ravished the women in Zion, the maidens in the cities of Judah.

12 Krerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.

Princes are hanged up by their hand; the faces of elders are not honoured.

13 Të rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.

The young men have borne the mill, and the children have stumbled under the wood.

14 Pleqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.

The elders have ceased from the gate, the young men from their music.

15 Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.

The joy of our heart is ceased; our dance is turned into mourning.

16 Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!

The crown is fallen from our head; woe unto us! for we have sinned.

17 Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:

For this our heart is faint, for these things our eyes are dim;

18 për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.

For the mountain of Zion, which is desolate, the foxes walk upon it.

19 Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.

Thou, O LORD, art enthroned for ever, Thy throne is from generation to generation.

20 Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?

Wherefore dost Thou forget us for ever, and forsake us so long time?

21 Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.

Turn Thou us unto Thee, O LORD, and we shall be turned; renew our days as of old.

22 Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?

Thou canst not have utterly rejected us, and be exceeding wroth against us!