Vajtimet 5

1 Kujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.

Remember, O LORD, what has happened to us. Look and see our disgrace!

2 Trashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.

Our inheritance has been turned over to strangers, our houses to foreigners.

3 Ne u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.

We have become fatherless orphans; our mothers are widows.

4 Duhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.

We must buy the water we drink; our wood comes at a price.

5 Na ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.

We are closely pursued; we are weary and find no rest.

6 I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.

We submitted to Egypt and Assyria to get enough bread.

7 Etërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.

Our fathers sinned and are no more, but we bear their punishment.

8 Skllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.

Slaves rule over us; there is no one to deliver us from their hands.

9 E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.

We get our bread at the risk of our lives because of the sword in the wilderness.

10 Lëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.

Our skin is as hot as an oven with fever from our hunger.

11 Kanë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.

Women have been ravished in Zion, virgins in the cities of Judah.

12 Krerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.

Princes have been hung up by their hands; elders receive no respect.

13 Të rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.

Young men toil at millstones; boys stagger under loads of wood.

14 Pleqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.

The elders have left the city gate; the young men have stopped their music.

15 Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.

Joy has left our hearts; our dancing has turned to mourning.

16 Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!

The crown has fallen from our head. Woe to us, for we have sinned!

17 Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:

Because of this, our hearts are faint; because of these, our eyes grow dim—

18 për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.

because of Mount Zion, which lies desolate, patrolled by foxes.

19 Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.

You, O LORD, reign forever; Your throne endures from generation to generation.

20 Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?

Why have You forgotten us forever? Why have You forsaken us for so long?

21 Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.

Restore us to Yourself, O LORD, so we may return; renew our days as of old,

22 Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?

unless You have utterly rejected us and remain angry with us beyond measure.