< Vajtimet 5 >

1 Kujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.
耶和華啊,求你記念我們所遭遇的事, 觀看我們所受的凌辱。
2 Trashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.
我們的產業歸與外邦人; 我們的房屋歸與外路人。
3 Ne u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.
我們是無父的孤兒; 我們的母親好像寡婦。
4 Duhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.
我們出錢才得水喝; 我們的柴是人賣給我們的。
5 Na ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.
追趕我們的,到了我們的頸項上; 我們疲乏不得歇息。
6 I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.
我們投降埃及人和亞述人, 為要得糧吃飽。
7 Etërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.
我們列祖犯罪,而今不在了; 我們擔當他們的罪孽。
8 Skllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.
奴僕轄制我們, 無人救我們脫離他們的手。
9 E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.
因為曠野的刀劍, 我們冒着險才得糧食。
10 Lëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.
因飢餓燥熱, 我們的皮膚就黑如爐。
11 Kanë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.
敵人在錫安玷污婦人, 在猶大的城邑玷污處女。
12 Krerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.
他們吊起首領的手, 也不尊敬老人的面。
13 Të rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.
少年人扛磨石, 孩童背木柴,都絆跌了。
14 Pleqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.
老年人在城門口斷絕; 少年人不再作樂。
15 Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.
我們心中的快樂止息, 跳舞變為悲哀。
16 Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!
冠冕從我們的頭上落下; 我們犯罪了,我們有禍了!
17 Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:
這些事我們心裏發昏, 我們的眼睛昏花。
18 për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.
錫安山荒涼, 野狗行在其上。
19 Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.
耶和華啊,你存到永遠; 你的寶座存到萬代。
20 Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?
你為何永遠忘記我們? 為何許久離棄我們?
21 Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.
耶和華啊,求你使我們向你回轉, 我們便得回轉。 求你復新我們的日子,像古時一樣。
22 Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?
你竟全然棄絕我們, 向我們大發烈怒?

< Vajtimet 5 >