Vajtimet 4
1 Si u nxi ari, si u prish ari më i mirë! Gurët e shenjtërores u shpërndanë në hyrje të të gjitha rrugëve.
Sana jong adeite khuta among joutai! Sana hoi pen jong amoljeng tai. Muntheng sunga um songmantam ho jeng, jong lam lhongp dunga athangsoh tai.
2 Bijtë e çmuar të Sionit që çmoheshin si ar i kulluar, vallë si u konsideruan si enë prej balte, si punë e kryer nga duart e poçarit?
Veuvin Jerusalem chate, Mipha chomtah tahsan hoitah tah sanga mantam jo hochu, Tun leibelho tobang'in aboltauvin ahi.
3 Edhe çakejtë japin gjirin për të ushqyer të vegjëlit e tyre, por bija e popullit tim është bërë mizore si strucët e shkretëtirës.
Sialte jengin jong anoute avah jiuvin, ahinla kami Isrealten avah pouvin ahi. Neldi gamma vacha len “Vagonsang” hon achasenteu anahsah lou bangun ama hon jong a nahsah pouvin ahi.
4 Gjuha e foshnjës në gji ngjitet, në qiellzën e tij nga etja; fëmijët kërkojnë bukë, por nuk ka njeri që t’ua japë atyre.
Dangchahin achateu lhei jouse adanga abehden jouve. Achateu gilkelin an aholun, Ahin koiman pehding aneipoi.
5 Ata që hanin ushqime të shijshme lëngojnë nëpër rrugë; ata që ishin rritur në purpur përqafojnë plehërishten.
An twitah tah ana neji ho chun tun lampi dunga khut don apang tauvin ahi. Phatkhatna vonhoi tahtah anavon ho chun tun thilnen kikholna munhoa neh ding aholun ahi.
6 Ndëshkimi i paudhësisë të vajzës së popullit tim është më i madh se ndëshkimi i mëkatit të Sodomës, që u shkatërrua në një çast, pa ndërhyrjen e dorës së njeriut kundër saj.
Kamite chonsetna hi Sodom mite chonset na sangin alenjon ahi. Hiche munna chun hetman louvin suhmangna nasatah anachun koimacha akithopi thei ana umpoiye.
7 Princat e saj ishin më të shkëlqyeshëm se bora, më të bardhë se qumështi; e kishin trupin më të kuq se koralet, fytyra e tyre ishte si një safir.
Ka lengteu jong phatkhat chun amel hoidanu chu bongnoi leh buhbang sangin ana bangjon, amai’u jong songmantam bangin ana vah'in ahi.
8 Tani pamja e tyre është më e zezë se terri; nuk njihen dot më nëpër rrugë; lëkura e tyre bashkohet me kockat e tyre, është tharë, është bërë si dru.
Tunvang amelu jong meihol sangin avomjoi. Lampi dunga jong koiman ahedoh thei tapouve. Avunu jong agu uva abehdan gamin, thing go bangin, agon atah jenge.
9 Të vrarët nga shpata janë më mirë se ata që vdesin nga uria, sepse këta të fundit mbarojnë të rraskapitur nga mungesa e prodhimeve të fushës.
Chamjamma kithat hochu gelkella thiho sangin avangphajo ahitaove. Ajeh chu lou laiya neh aput tahlou jeh'in kelthohin amangthah jitaove.
10 Duart e grave të mëshirëshme kanë pjekur vetë fëmijët e tyre, të cilët u kanë shërbyer si ushqim, në shkatërrimin e bijës së popullit tim.
Masanga mi lainatpi theitah tah nute hon achateu chu neh dingin akihon gam tauve. Amahon gim hesoha konna hoi dohna dingin achateu chu ana nejengun ahi.
11 Zoti i dha fund tërbimit të tij, ka derdhur zemërimin e tij të zjarrtë, ka ndezur në Sion një zjarr, që ka gllabëruar themelet e tij.
Tunvang alunghanna a kon chun Pakai alungna chim tai. Alunghanna hoise tah chu abuhlhah ahitai. Jerusalema lunghanna mei ana kou dohin hichun khopi chu aleibul kiphuna gei chun ana hallha jeng’e.
12 Mbretërit e dheut dhe tërë banorët e botës nuk do të kishin besuar kurrë që kundërshtari dhe armiku do të hynin në portat e Jeruzalemit.
Leist lengte ahin - Vannoi mite koiman - Jerusalem kelkot sunga galmi alutthei ding chu ana tahsan pouve.
13 Por kjo ndodhi për shkak të mëkateve të profetëve të tij dhe për shkak të paudhësive të priftërinjve të tij, që kanë derdhur në mes të saj gjakun e njerëzve të drejtë.
Ahinlah a themgao ho chonsetna leh a thempu ho chonsetna jeh chun hiti hin anasohdoh tan ahi. Amaho chonset jeh'a themmona bei miho thisan kisoa, khopi kisuboh ahi.
14 Ata endeshin si të verbër nëpër rrugë, të ndotur me gjak, në mënyrë që askush nuk mund të prekte veshjet e tyre.
Amahohi lamlhongpi dunga ana vahle uvin mi thisana akisubohun koiman amaho atong kha ngam pouvin ahi.
15 Sapo dukeshin njerëzit bërtisnin: “Largohuni, një i papastër! Largohuni, largohuni mos e prekni!”. Kur iknin dhe shkonin duke u endur midis kombeve thonin: “Nuk do të mund të rrijnë më këtu”.
Mipiten chemangun tin asamun aboh nahitauve, neitong khahihun atiuve. Amaho gamla tahin ajamun gamchom mite laha avahle uvin ahinlah koiman achensah nom pouvin ahi.
16 Fytyra e Zotit i ka shpërndarë, nuk do të kthejë mbi ta shikimin e tij; nuk kanë pasur respekt për priftërinjtë dhe as kanë treguar dhembshuri për pleqtë.
Pakai amatahin amaho hi apanpi nom tapouvin muchom chomma athethang gam’u ahitai. Mipihon jong thempuho hi anahsah tapouvin, alamkai hou jong jana anei tapouvin ahi.
17 Përveç kësaj sytë tona konsumoheshin në pritjen e një ndihme të kotë. Nga vendi ynë i vëzhgimit prisnim më kot një komb që nuk mund të na shpëtonte.
Eihon i-pankhompi houvin eihung huhdoh diuvin ingaichauvin, eikithopi theiloudiu nam mite kom jenga jong panpi ingaichauvin a phachom pon ahi.
18 Na gjuanin në çdo hap, duke na penguar të ecnim nëpër sheshet tona. Fundi ynë është i afërt, ditët tona janë plotësuar, fundi ynë ka mbërritur.
Thiding kichat jeh'in lampi dunga jong kavah le ngam pouvin, amahthah ding nikhou jong ahung naitan, amah thah ding ihitauve.
19 Përndjekësit tanë kanë qenë më të shpejtë se shqiponjat e qiellit, na kanë ndjekur në malet, na kanë ngritur prita në shkretëtirë.
Igalmiteu hi mulaopi sangin jong aleng hat jon, Molsang chung dunga jammang go jong leuhen eimudohdiu ahin, gamthip langa kisel jong leuhen hiche munna jong chu eina chan nahlai dingu ahiye.
20 Fryma e flegrave tona, i vajosuri i Zotit është marrë në gropat e tyre, ai për të cilin thoshim: “Në hijen e tij do të jemi midis kombeve”.
Eihon leiset nam pumpi jouse hoa konna eihuhdoh diuva ina monpiu Pakai thaonu i-engpau jeng jong, akiselna munna konin a mandoh tauvin ahi.
21 Gëzohu dhe kënaqu, o bijë e Edomit, që banon në vendin e Utsit. Edhe ty do të të vijë kupa; do të dehesh dhe do të zbulosh lakuriqësinë tënde.
Vo! Edom mite Uz gamsunga hi nakipa theiju hinam? Ahin nangin jong Pakai lunghanna khonna konna hi na don tei ding ahi. Nang jeng jong na jukhamna munna sagoh keova naki koi ding ahi.
22 Ndëshkimi i paudhësisë sate u krye, o bijë e Sionit. Ai nuk do të të çojë më në robëri; por do të ndëshkojë paudhësinë tënde, o bijë e Edomit, do të nxjerrë në shesh mëkatet e tua.
Vo khopi hoitah Jerusalem, naki engbolna nihko kichai ding ahitai, Naki engbolna gamma konna nahung kile vahding ahitai. Ahinlah Edom naki engbolna hi kipan bepseu ahinalaiye; Nachonsetna ho jouse hung kiphongdoh vahding ahi tai.
