Vajtimet 3
1 Unë jam njeriu që pa hidhërimin nën thuprën e tërbimit të tij.
Алеф. Аз муж видя нищету (мою) в жезле ярости Его на мя:
2 Ai më ka udhëhequr dhe më ka bërë të eci nëpër terr dhe jo në dritë.
поят мя и отведе мя во тму, а не во свет.
3 Po, kundër meje ai ka kthyer disa herë dorën e tij tërë ditën.
Обаче на мя обрати руку Свою весь день,
4 Ai ka konsumuar mishin tim dhe lëkurën time, ka coptuar kockat e mia.
беф. Обетши плоть мою и кожу мою, кости моя сокруши:
5 Ka ndërtuar fortesa kundër meje, më ka rrethuar me hidhërim dhe me ankth.
согради на мя и объя главу мою и утруди,
6 Ka bërë që unë të banoj në vende plot errësirë, ashtu si të vdekurit prej shumë kohe.
в темных посади мя, якоже мертвыя века:
7 Më ka ndërtuar një mur rreth e qark, me qëllim që unë të mos dal; e ka bërë të rëndë zinxhirin tim.
гимель. Согради на мя, и не изыду, отяготи оковы моя,
8 Edhe kur bërtas dhe kërkoj ndihmë me zë të lartë, ai nuk pranon të dëgjojë lutjen time.
и егда воскричу и возопию, загради молитву мою:
9 Ai i ka mbyllur rrugët e mia me gurë të prerë, i ka bërë shtigjet e mia plot me prita.
возгради пути моя, загради стези моя, возмяте.
10 Ai ka qenë për mua si një ari në pritë, si një luan në vende të fshehta.
Далеф. Бысть яко медведь ловяй, (приседяй ми) яко лев в сокровенных,
11 Ka devijuar rrugët e mia, më ka coptuar dhe më ka dëshpëruar.
гна отступившаго, и упокои мя, положи мя погибша:
12 Ka nderur harkun e tij dhe më ka bërë objekt të shigjetave të tij.
напряже лук Свои, и постави мя яко знамение на стреляние,
13 Ka bërë të depërtojnë në zemrën time shigjetat e kukurës së tij.
ге. Пусти в лядвия моя стрелы тула Своего.
14 Jam bërë tallja e tërë popullit tim, kënga e tij e tërë ditës.
Бых в смех всем людем моим, песнь их весь день.
15 Më ka ngopur me hidhërim, më ka bërë të pij pelin.
Насыти мя горести, напои мя желчи
16 Më ka coptuar dhëmbët me zall, më ka mbuluar me hi.
вав. И изя каменем зубы моя, напита мя пепелом
17 Ke larguar shpirtin tim nga paqja, kam harruar mirëqënien.
и отрину от мира душу мою. Забых благоты
18 Kam thënë: “Éshtë zhdukur besimi im dhe shpresa ime tek Zoti”.
и рех: погибе победа моя и надежда моя от Господа.
19 Kujtohu për pikëllimin dhe për endjen time, për pelinin dhe hidhërimin.
Заин. Помяни нищету мою и гонение мое.
20 Shpirti im kujtohet gjithnjë për këtë dhe është i rrëzuar brenda meje.
Горесть и желчь мою помяну, и стужит во мне душа моя.
21 Këtë dua ta sjell në mëndje dhe prandaj dua të shpresoj.
Сия положу в сердцы моем, сего ради потерплю.
22 Éshtë një hir i Zotit që nuk jemi shkatërruar plotësisht, sepse mëshirat e tij nuk janë mbaruar plotësisht.
Иф. Милость Господня, яко не остави мене, не скончашася бо щедроты Его: пребываяй во утриих, помилуй, Господи, яко не погибохом, не скончашася бо щедроты Твоя.
23 Përtëriten çdo mëngjes; e madhe është besnikeria jote.
Новая во утриих, многа есть вера Твоя.
24 “Zoti është pjesa ime”, thotë shpirti im, “prandaj do të kem shpresë tek ai.
Часть моя Господь, рече душа моя: сего ради пожду Его.
25 Zoti është i mirë me ata që kanë shpresë tek ai, me shpirtin që e kërkon.
Теф. Благ Господь надеющымся Нань:
26 Gjë e mirë është të presësh në heshtje shpëtimin e Zotit.
души ищущей Его благо (есть), и надеющейся с молчанием спасения Божия.
27 Gjë e mirë është për njeriun të mbajë zgjedhën në rininë e tij.
Благо есть мужу, егда возмет ярем в юности своей:
28 Le të ulet i vetmuar dhe të qëndrojë në heshtje kur Perëndia ia imponon.
иод. Сядет на едине и умолкнет, яко воздвигну на ся:
29 Le ta vërë gojën e tij në pluhur, ndofta ka ende shpresë.
положит во прахе уста своя, негли како будет надежда:
30 Le ti japë faqen atij që e godet, të ngopet me fyerje.
подаст ланиту свою биющему, насытится укоризн.
31 Sepse Zoti nuk hedh poshtë për gjithnjë;
Каф. Яко не во век отринет Господь,
32 por, në rast se të hidhëron, do ti vijë keq sipas shumicës së zemërmirësive të tij,
яко смиривый помилует по множеству милости Своея,
33 sepse nuk e bën me kënaqësi poshtërimin dhe hidhërimin e bijve të njerëzve.
не отрину от сердца Своего и смири сыны мужеския.
34 Kur dikush shtyp nën këmbët e tij tërë robërit e dheut,
Ламед. Еже смирити под нозе его вся узники земныя,
35 kur dikush shtrëmbëron të drejtën e një njeriu në prani të Më të Lartit,
еже уклонити суд мужа пред лицем Вышняго,
36 kur dikujt i bëhet një padrejtësi në çështjen e tij, a nuk e shikon Zoti?
осудити человека, внегда судитися ему, Господь не рече.
37 Vallë kush thotë diçka që më pas realizohet, në rast se Zoti nuk e ka urdhëruar?
Мем. Кто есть той, иже рече, и быти, Господу не повелевшу?
38 E keqja dhe e mira a nuk vijnë vallë nga goja e Më të Lartit?
Из уст Вышняго не изыдет зло и добро.
39 Pse vallë ankohet një njeri i gjallë, një njeri për ndëshkimin e mëkateve të tij?
Что возропщет человек живущь, муж о гресе своем?
40 Le të shqyrtojmë rrugët tona, t’i hetojmë dhe të kthehemi tek Zoti.
Нун. Изыскася путь наш и испытася, и обратимся ко Господу.
41 Le të ngremë lart zemrat tona dhe duart tona në drejtim të Perëndisë të qiejve.
Воздвигнем сердца наша с руками к Богу высокому на небеси.
42 Ne kemi kryer mëkate, kemi qënë rebelë dhe ti nuk na ke falur.
Мы согрешихом и нечествовахом, сего ради не помиловал еси:
43 Je mbështjellë në zëmërimin tënd dhe na ke ndjekur, na ke vrarë pa mëshirë.
самех. Покрыл еси яростию и отгнал еси нас, убил и не пощадел еси:
44 Ti je mbështjellë në një re, në mënyrë që asnjë lutje të mos kalonte dot.
покрылся еси облаком, да не дойдет к Тебе молитва,
45 Na ke bërë plehra dhe mbeturina në mes të popujve.
сомжити очи мои и отринути, положил еси нас посреде людий.
46 Tërë armiqtë tanë kanë hapur gojën kundër nesh.
Аин. Отверзоша на ны уста своя вси врази наши.
47 Na ka rënë mbi trup tmerri, laku, dëshpërimi i thellë dhe shkatërrimi.
Страх и ужас бысть нам, надмение и сокрушение:
48 Rrëke uji rrjedhin nga sytë e mi për shkatërrimin e bijës së popullit tim.
исходища водная излиет око мое о сокрушении дщере людий моих.
49 Syri im derdh lot pa pushim, pa ndërprerje,
Фи. Око мое погрязну: и не умолкну, еже не быти ослаблению,
50 deri sa Zoti të mos vështrojë nga qielli dhe të mos shikojë.
дондеже приклонится и увидит Господь с небесе.
51 Syri im i sjell dhembje shpirtit tim për të gjitha bijat e qytetit tim.
Око мое закрывается о души моей, паче всех дщерей града.
52 Ata që më urrejnë pa shkak më kanë gjuajtur si të isha zog.
Цади. Ловяще уловиша мя яко врабия врази мои туне:
53 Kanë shkatërruar jetën time në gropë, më kanë hedhur gurë.
умориша в рове жизнь мою и возложиша на мя камень.
54 Ujrat rrjedhin mbi kokën time, unë thoja: “Ka marrë fund për mua”.
Возлияся вода выше главы моея: рех: отриновен есмь.
55 Përmenda emrin tënd, o Zot, nga thellësia e gropës.
Коф. Призвах имя Твое, Господи, из рова преисподняго:
56 Ti e dëgjove zërin tim; mos ia fshih veshin tënd psherëtimës sime, thirrjes time për ndihmë.
глас мой услышал еси: не покрый ушес Твоих на мольбу мою:
57 Kur të kam thirrur ti je afruar; ke thënë: “Mos ki frikë!”
на помощь мою приближился еси, в день, в оньже призвах Тя, рекл ми еси: не бойся.
58 O Zot ti ke mbrojtur çështjen e shpirtit tim, ti ke çliruar jetën time.
Реш. Судил еси, Господи, прю души моея, избавил еси жизнь мою:
59 O Zot, ti ke parë dëmin që kam pësuar, prandaj mbro çështjen time!
видел еси, Господи, смятения моя, разсудил еси суд мой:
60 Ti ke parë tërë frymën e tyre të hakmarrjes, intrigat e tyre kundër meje.
веси все отмщение их и вся помышления их на мя.
61 Ti ke dëgjuar fyerjet e tyre, o Zot, tërë intrigat e tyre kundër meje,
Шин. Слышал еси укоризны их, вся советы их на мя,
62 fjalimet e tyre që ngrihen kundër meje, atë që mendojnë kundër meje tërë ditën.
устне востающих на мя и поучение их на мя весь день,
63 Vër re kur ulen dhe kur ngrihen, unë jam kënga e tyre.
седение их и востание их: призри на очи их.
64 Shpërbleji, o Zot, sipas veprës së duarve të tyre.
Фав. Воздаси им, Господи, воздаяние по делом руку их:
65 Bëji zemërgur, mallkimi yt qoftë mbi ta.
воздаси им заступление, сердца моего труд.
66 Ndiqi në zemërimin tënd dhe shkatërroi poshtë qiejve të Zotit.
Ты их проженеши во гневе и потребиши их под небесем, Господи.
