Vajtimet 3

1 Unë jam njeriu që pa hidhërimin nën thuprën e tërbimit të tij.

Ja sam èovjek koji vidjeh muku od pruta gnjeva njegova.

2 Ai më ka udhëhequr dhe më ka bërë të eci nëpër terr dhe jo në dritë.

Odvede me i opravi me u tamu a ne na vidjelo.

3 Po, kundër meje ai ka kthyer disa herë dorën e tij tërë ditën.

Samo se na me obraæa, obraæa ruku svoju po vas dan.

4 Ai ka konsumuar mishin tim dhe lëkurën time, ka coptuar kockat e mia.

Uèini, te mi ostarje tijelo i koža, potr kosti moje.

5 Ka ndërtuar fortesa kundër meje, më ka rrethuar me hidhërim dhe me ankth.

Zazida me, i optoèi me žuèju i mukom.

6 Ka bërë që unë të banoj në vende plot errësirë, ashtu si të vdekurit prej shumë kohe.

Posadi me u tamu kao umrle odavna.

7 Më ka ndërtuar një mur rreth e qark, me qëllim që unë të mos dal; e ka bërë të rëndë zinxhirin tim.

Ogradi me da ne izaðem, i metnu na me teške okove.

8 Edhe kur bërtas dhe kërkoj ndihmë me zë të lartë, ai nuk pranon të dëgjojë lutjen time.

Kad vièem i vapijem, odbija molitvu moju.

9 Ai i ka mbyllur rrugët e mia me gurë të prerë, i ka bërë shtigjet e mia plot me prita.

Zagradi putove moje tesanijem kamenom, i prevrati staze moje.

10 Ai ka qenë për mua si një ari në pritë, si një luan në vende të fshehta.

Posta mi kao medvjed u zasjedi, kao lav u potaji.

11 Ka devijuar rrugët e mia, më ka coptuar dhe më ka dëshpëruar.

Pomete putove moje, i razdrije me, i uništi me.

12 Ka nderur harkun e tij dhe më ka bërë objekt të shigjetave të tij.

Nateže luk svoj, i metnu me strijeli za biljegu.

13 Ka bërë të depërtojnë në zemrën time shigjetat e kukurës së tij.

Ustrijeli me u bubrege strijelama iz tula svojega.

14 Jam bërë tallja e tërë popullit tim, kënga e tij e tërë ditës.

Postah potsmijeh svemu narodu svojemu i pjesma njihova po vas dan.

15 Më ka ngopur me hidhërim, më ka bërë të pij pelin.

Nasiti me gorèinom, opoji me pelenom.

16 Më ka coptuar dhëmbët me zall, më ka mbuluar me hi.

Polomi mi zube kamenjem, uvali me u pepeo.

17 Ke larguar shpirtin tim nga paqja, kam harruar mirëqënien.

Udaljio si dušu moju od mira, zaboravih dobro.

18 Kam thënë: “Éshtë zhdukur besimi im dhe shpresa ime tek Zoti”.

I rekoh: propade sila moja i nadanje moje od Gospoda.

19 Kujtohu për pikëllimin dhe për endjen time, për pelinin dhe hidhërimin.

Opomeni se muke moje i jada mojega, pelena i žuèi.

20 Shpirti im kujtohet gjithnjë për këtë dhe është i rrëzuar brenda meje.

Duša se moja opominje bez prestanka, i poništila se u meni.

21 Këtë dua ta sjell në mëndje dhe prandaj dua të shpresoj.

Ali ovo napominjem srcu svojemu, te se nadam:

22 Éshtë një hir i Zotit që nuk jemi shkatërruar plotësisht, sepse mëshirat e tij nuk janë mbaruar plotësisht.

Milost je Gospodnja što ne izgibosmo sasvijem, jer milosrða njegova nije nestalo.

23 Përtëriten çdo mëngjes; e madhe është besnikeria jote.

Ponavlja se svako jutro; velika je vjera tvoja.

24 “Zoti është pjesa ime”, thotë shpirti im, “prandaj do të kem shpresë tek ai.

Gospod je dio moj, govori duša moja; zato æu se u njega uzdati.

25 Zoti është i mirë me ata që kanë shpresë tek ai, me shpirtin që e kërkon.

Dobar je Gospod onima koji ga èekaju, duši, koja ga traži.

26 Gjë e mirë është të presësh në heshtje shpëtimin e Zotit.

Dobro je mirno èekati spasenje Gospodnje.

27 Gjë e mirë është për njeriun të mbajë zgjedhën në rininë e tij.

Dobro je èovjeku nositi jaram za mladosti svoje.

28 Le të ulet i vetmuar dhe të qëndrojë në heshtje kur Perëndia ia imponon.

Sam æe sjedjeti i muèati, jer Bog metnu breme na nj.

29 Le ta vërë gojën e tij në pluhur, ndofta ka ende shpresë.

Metnuæe usta svoja u prah, eda bi bilo nadanja.

30 Le ti japë faqen atij që e godet, të ngopet me fyerje.

Podmetnuæe obraz svoj onome koji ga bije, biæe sit sramote.

31 Sepse Zoti nuk hedh poshtë për gjithnjë;

Jer Gospod ne odbacuje za svagda.

32 por, në rast se të hidhëron, do ti vijë keq sipas shumicës së zemërmirësive të tij,

Jer ako i ucvijeli, opet æe se i smilovati radi mnoštva milosti svoje.

33 sepse nuk e bën me kënaqësi poshtërimin dhe hidhërimin e bijve të njerëzve.

Jer ne muèi iz srca svojega ni cvijeli sinova èovjeèjih.

34 Kur dikush shtyp nën këmbët e tij tërë robërit e dheut,

Kad gaze nogama sve sužnje na zemlji,

35 kur dikush shtrëmbëron të drejtën e një njeriu në prani të Më të Lartit,

Kad izvræu pravicu èovjeku pred višnjim,

36 kur dikujt i bëhet një padrejtësi në çështjen e tij, a nuk e shikon Zoti?

Kad èine krivo èovjeku u parnici njegovoj, ne vidi li Gospod?

37 Vallë kush thotë diçka që më pas realizohet, në rast se Zoti nuk e ka urdhëruar?

Ko je rekao što i zbilo se, a Gospod da nije zapovjedio?

38 E keqja dhe e mira a nuk vijnë vallë nga goja e Më të Lartit?

Ne dolaze li i zla i dobra iz usta višnjega?

39 Pse vallë ankohet një njeri i gjallë, një njeri për ndëshkimin e mëkateve të tij?

Zašto se tuži èovjek živ, èovjek na kar za grijehe svoje?

40 Le të shqyrtojmë rrugët tona, t’i hetojmë dhe të kthehemi tek Zoti.

Pretražimo i razgledajmo pute svoje, i povratimo se ka Gospodu.

41 Le të ngremë lart zemrat tona dhe duart tona në drejtim të Perëndisë të qiejve.

Podignimo srce svoje i ruke k Bogu na nebesima.

42 Ne kemi kryer mëkate, kemi qënë rebelë dhe ti nuk na ke falur.

Zgriješismo i nepokorni bismo; ti ne praštaš.

43 Je mbështjellë në zëmërimin tënd dhe na ke ndjekur, na ke vrarë pa mëshirë.

Obastro si se gnjevom, i goniš nas, ubijaš i ne žališ.

44 Ti je mbështjellë në një re, në mënyrë që asnjë lutje të mos kalonte dot.

Obastro si se oblakom da ne prodre molitva.

45 Na ke bërë plehra dhe mbeturina në mes të popujve.

Naèinio si od nas smetlište i odmet usred tijeh naroda.

46 Tërë armiqtë tanë kanë hapur gojën kundër nesh.

Razvaljuju usta svoja na nas svi neprijatelji naši.

47 Na ka rënë mbi trup tmerri, laku, dëshpërimi i thellë dhe shkatërrimi.

Strah i jama zadesi nas, pustošenje i zatiranje.

48 Rrëke uji rrjedhin nga sytë e mi për shkatërrimin e bijës së popullit tim.

Potoci teku iz oèiju mojih radi pogibli kæeri naroda mojega.

49 Syri im derdh lot pa pushim, pa ndërprerje,

Oèi moje liju suze bez prestanka, jer nema odmora,

50 deri sa Zoti të mos vështrojë nga qielli dhe të mos shikojë.

Dokle Gospod ne pogleda i ne vidi s neba.

51 Syri im i sjell dhembje shpirtit tim për të gjitha bijat e qytetit tim.

Oko moje muèi mi dušu radi svijeh kæeri grada mojega.

52 Ata që më urrejnë pa shkak më kanë gjuajtur si të isha zog.

Tjeraju me jednako kao pticu neprijatelji moji ni za što.

53 Kanë shkatërruar jetën time në gropë, më kanë hedhur gurë.

Svališe u jamu život moj i nabacaše kamenje na me.

54 Ujrat rrjedhin mbi kokën time, unë thoja: “Ka marrë fund për mua”.

Doðe mi voda svrh glave; rekoh: pogiboh!

55 Përmenda emrin tënd, o Zot, nga thellësia e gropës.

Prizivah ime tvoje, Gospode, iz jame najdublje.

56 Ti e dëgjove zërin tim; mos ia fshih veshin tënd psherëtimës sime, thirrjes time për ndihmë.

Ti èu glas moj; ne zatiskuj uha svojega od uzdisanja mojega, od vike moje.

57 Kur të kam thirrur ti je afruar; ke thënë: “Mos ki frikë!”

Pristupao si kad te prizivah, i govorio si: ne boj se.

58 O Zot ti ke mbrojtur çështjen e shpirtit tim, ti ke çliruar jetën time.

Raspravljao si, Gospode, parbu duše moje, i izbavljao si život moj.

59 O Zot, ti ke parë dëmin që kam pësuar, prandaj mbro çështjen time!

Vidiš, Gospode, nepravdu koja mi se èini; raspravi parbu moju.

60 Ti ke parë tërë frymën e tyre të hakmarrjes, intrigat e tyre kundër meje.

Vidiš svu osvetu njihovu, sve što mi misle.

61 Ti ke dëgjuar fyerjet e tyre, o Zot, tërë intrigat e tyre kundër meje,

Èuješ rug njihov, Gospode, sve što mi misle,

62 fjalimet e tyre që ngrihen kundër meje, atë që mendojnë kundër meje tërë ditën.

Što govore oni koji ustaju na me i što namišljaju protiv mene po vas dan.

63 Vër re kur ulen dhe kur ngrihen, unë jam kënga e tyre.

Vidi, kad sjedaju i kad ustaju, ja sam im pjesma.

64 Shpërbleji, o Zot, sipas veprës së duarve të tyre.

Plati im, Gospode, po djelima ruku njihovijeh.

65 Bëji zemërgur, mallkimi yt qoftë mbi ta.

Podaj im uporno srce, prokletstvo svoje.

66 Ndiqi në zemërimin tënd dhe shkatërroi poshtë qiejve të Zotit.

Goni ih gnjevom, i istrijebi ih ispod nebesa Gospodnjih.