< Vajtimet 3 >

1 Unë jam njeriu që pa hidhërimin nën thuprën e tërbimit të tij.
Я человек, испытавший горе от жезла гнева Его.
2 Ai më ka udhëhequr dhe më ka bërë të eci nëpër terr dhe jo në dritë.
Он повел меня и ввел во тьму, а не во свет.
3 Po, kundër meje ai ka kthyer disa herë dorën e tij tërë ditën.
Так, Он обратился на меня и весь день обращает руку Свою;
4 Ai ka konsumuar mishin tim dhe lëkurën time, ka coptuar kockat e mia.
измождил плоть мою и кожу мою, сокрушил кости мои;
5 Ka ndërtuar fortesa kundër meje, më ka rrethuar me hidhërim dhe me ankth.
огородил меня и обложил горечью и тяготою;
6 Ka bërë që unë të banoj në vende plot errësirë, ashtu si të vdekurit prej shumë kohe.
посадил меня в темное место, как давно умерших;
7 Më ka ndërtuar një mur rreth e qark, me qëllim që unë të mos dal; e ka bërë të rëndë zinxhirin tim.
окружил меня стеною, чтобы я не вышел, отяготил оковы мои,
8 Edhe kur bërtas dhe kërkoj ndihmë me zë të lartë, ai nuk pranon të dëgjojë lutjen time.
и когда я взывал и вопиял, задерживал молитву мою;
9 Ai i ka mbyllur rrugët e mia me gurë të prerë, i ka bërë shtigjet e mia plot me prita.
каменьями преградил дороги мои, извратил стези мои.
10 Ai ka qenë për mua si një ari në pritë, si një luan në vende të fshehta.
Он стал для меня как бы медведь в засаде, как бы лев в скрытном месте;
11 Ka devijuar rrugët e mia, më ka coptuar dhe më ka dëshpëruar.
извратил пути мои и растерзал меня, привел меня в ничто;
12 Ka nderur harkun e tij dhe më ka bërë objekt të shigjetave të tij.
натянул лук Свой и поставил меня как бы целью для стрел;
13 Ka bërë të depërtojnë në zemrën time shigjetat e kukurës së tij.
послал в почки мои стрелы из колчана Своего.
14 Jam bërë tallja e tërë popullit tim, kënga e tij e tërë ditës.
Я стал посмешищем для всего народа моего, вседневною песнью их.
15 Më ka ngopur me hidhërim, më ka bërë të pij pelin.
Он пресытил меня горечью, напоил меня полынью.
16 Më ka coptuar dhëmbët me zall, më ka mbuluar me hi.
Сокрушил камнями зубы мои, покрыл меня пеплом.
17 Ke larguar shpirtin tim nga paqja, kam harruar mirëqënien.
И удалился мир от души моей; я забыл о благоденствии,
18 Kam thënë: “Éshtë zhdukur besimi im dhe shpresa ime tek Zoti”.
и сказал я: погибла сила моя и надежда моя на Господа.
19 Kujtohu për pikëllimin dhe për endjen time, për pelinin dhe hidhërimin.
Помысли о моем страдании и бедствии моем, о полыни и желчи.
20 Shpirti im kujtohet gjithnjë për këtë dhe është i rrëzuar brenda meje.
Твердо помнит это душа моя и падает во мне.
21 Këtë dua ta sjell në mëndje dhe prandaj dua të shpresoj.
Вот что я отвечаю сердцу моему и потому уповаю:
22 Éshtë një hir i Zotit që nuk jemi shkatërruar plotësisht, sepse mëshirat e tij nuk janë mbaruar plotësisht.
по милости Господа мы не исчезли, ибо милосердие Его не истощилось.
23 Përtëriten çdo mëngjes; e madhe është besnikeria jote.
Оно обновляется каждое утро; велика верность Твоя!
24 “Zoti është pjesa ime”, thotë shpirti im, “prandaj do të kem shpresë tek ai.
Господь часть моя, говорит душа моя, итак буду надеяться на Него.
25 Zoti është i mirë me ata që kanë shpresë tek ai, me shpirtin që e kërkon.
Благ Господь к надеющимся на Него, к душе, ищущей Его.
26 Gjë e mirë është të presësh në heshtje shpëtimin e Zotit.
Благо тому, кто терпеливо ожидает спасения от Господа.
27 Gjë e mirë është për njeriun të mbajë zgjedhën në rininë e tij.
Благо человеку, когда он несет иго в юности своей;
28 Le të ulet i vetmuar dhe të qëndrojë në heshtje kur Perëndia ia imponon.
сидит уединенно и молчит, ибо Он наложил его на него;
29 Le ta vërë gojën e tij në pluhur, ndofta ka ende shpresë.
полагает уста свои в прах, помышляя: “может быть, еще есть надежда”;
30 Le ti japë faqen atij që e godet, të ngopet me fyerje.
подставляет ланиту свою биющему его, пресыщается поношением,
31 Sepse Zoti nuk hedh poshtë për gjithnjë;
ибо не навек оставляет Господь.
32 por, në rast se të hidhëron, do ti vijë keq sipas shumicës së zemërmirësive të tij,
Но послал горе, и помилует по великой благости Своей.
33 sepse nuk e bën me kënaqësi poshtërimin dhe hidhërimin e bijve të njerëzve.
Ибо Он не по изволению сердца Своего наказывает и огорчает сынов человеческих.
34 Kur dikush shtyp nën këmbët e tij tërë robërit e dheut,
Но, когда попирают ногами своими всех узников земли,
35 kur dikush shtrëmbëron të drejtën e një njeriu në prani të Më të Lartit,
когда неправедно судят человека пред лицoм Всевышнего,
36 kur dikujt i bëhet një padrejtësi në çështjen e tij, a nuk e shikon Zoti?
когда притесняют человека в деле его: разве не видит Господь?
37 Vallë kush thotë diçka që më pas realizohet, në rast se Zoti nuk e ka urdhëruar?
Кто это говорит: “и то бывает, чему Господь не повелел быть”?
38 E keqja dhe e mira a nuk vijnë vallë nga goja e Më të Lartit?
Не от уст ли Всевышнего происходит бедствие и благополучие?
39 Pse vallë ankohet një njeri i gjallë, një njeri për ndëshkimin e mëkateve të tij?
Зачем сетует человек живущий? всякий сетуй на грехи свои.
40 Le të shqyrtojmë rrugët tona, t’i hetojmë dhe të kthehemi tek Zoti.
Испытаем и исследуем пути свои, и обратимся к Господу.
41 Le të ngremë lart zemrat tona dhe duart tona në drejtim të Perëndisë të qiejve.
Вознесем сердце наше и руки к Богу, сущему на небесах:
42 Ne kemi kryer mëkate, kemi qënë rebelë dhe ti nuk na ke falur.
мы отпали и упорствовали; Ты не пощадил.
43 Je mbështjellë në zëmërimin tënd dhe na ke ndjekur, na ke vrarë pa mëshirë.
Ты покрыл Себя гневом и преследовал нас, умерщвлял, не щадил;
44 Ti je mbështjellë në një re, në mënyrë që asnjë lutje të mos kalonte dot.
Ты закрыл Себя облаком, чтобы не доходила молитва наша;
45 Na ke bërë plehra dhe mbeturina në mes të popujve.
сором и мерзостью Ты сделал нас среди народов.
46 Tërë armiqtë tanë kanë hapur gojën kundër nesh.
Разинули на нас пасть свою все враги наши.
47 Na ka rënë mbi trup tmerri, laku, dëshpërimi i thellë dhe shkatërrimi.
Ужас и яма, опустошение и разорение - доля наша.
48 Rrëke uji rrjedhin nga sytë e mi për shkatërrimin e bijës së popullit tim.
Потоки вод изливает око мое о гибели дщери народа моего.
49 Syri im derdh lot pa pushim, pa ndërprerje,
Око мое изливается и не перестает, ибо нет облегчения,
50 deri sa Zoti të mos vështrojë nga qielli dhe të mos shikojë.
доколе не призрит и не увидит Господь с небес.
51 Syri im i sjell dhembje shpirtit tim për të gjitha bijat e qytetit tim.
Око мое опечаливает душу мою ради всех дщерей моего города.
52 Ata që më urrejnë pa shkak më kanë gjuajtur si të isha zog.
Всячески усиливались уловить меня, как птичку, враги мои, без всякой причины;
53 Kanë shkatërruar jetën time në gropë, më kanë hedhur gurë.
повергли жизнь мою в яму и закидали меня камнями.
54 Ujrat rrjedhin mbi kokën time, unë thoja: “Ka marrë fund për mua”.
Воды поднялись до головы моей; я сказал: “погиб я”.
55 Përmenda emrin tënd, o Zot, nga thellësia e gropës.
Я призывал имя Твое, Господи, из ямы глубокой.
56 Ti e dëgjove zërin tim; mos ia fshih veshin tënd psherëtimës sime, thirrjes time për ndihmë.
Ты слышал голос мой; не закрой уха Твоего от воздыхания моего, от вопля моего.
57 Kur të kam thirrur ti je afruar; ke thënë: “Mos ki frikë!”
Ты приближался, когда я взывал к Тебе, и говорил: “не бойся”.
58 O Zot ti ke mbrojtur çështjen e shpirtit tim, ti ke çliruar jetën time.
Ты защищал, Господи, дело души моей; искуплял жизнь мою.
59 O Zot, ti ke parë dëmin që kam pësuar, prandaj mbro çështjen time!
Ты видишь, Господи, обиду мою; рассуди дело мое.
60 Ti ke parë tërë frymën e tyre të hakmarrjes, intrigat e tyre kundër meje.
Ты видишь всю мстительность их, все замыслы их против меня.
61 Ti ke dëgjuar fyerjet e tyre, o Zot, tërë intrigat e tyre kundër meje,
Ты слышишь, Господи, ругательство их, все замыслы их против меня,
62 fjalimet e tyre që ngrihen kundër meje, atë që mendojnë kundër meje tërë ditën.
речи восстающих на меня и их ухищрения против меня всякий день.
63 Vër re kur ulen dhe kur ngrihen, unë jam kënga e tyre.
Воззри, сидят ли они, встают ли, я для них - песнь.
64 Shpërbleji, o Zot, sipas veprës së duarve të tyre.
Воздай им, Господи, по делам рук их;
65 Bëji zemërgur, mallkimi yt qoftë mbi ta.
пошли им помрачение сердца и проклятие Твое на них;
66 Ndiqi në zemërimin tënd dhe shkatërroi poshtë qiejve të Zotit.
преследуй их, Господи, гневом, и истреби их из поднебесной.

< Vajtimet 3 >