Vajtimet 3

1 Unë jam njeriu që pa hidhërimin nën thuprën e tërbimit të tij.

Eu sou o homem que viu a aflição pela vara de seu furor.

2 Ai më ka udhëhequr dhe më ka bërë të eci nëpër terr dhe jo në dritë.

Guiou-me e levou-me a trevas, e não à luz.

3 Po, kundër meje ai ka kthyer disa herë dorën e tij tërë ditën.

Com certeza se virou contra mim, revirou sua mão o dia todo.

4 Ai ka konsumuar mishin tim dhe lëkurën time, ka coptuar kockat e mia.

Fez envelhecer minha carne e minha pele, quebrou meus ossos.

5 Ka ndërtuar fortesa kundër meje, më ka rrethuar me hidhërim dhe me ankth.

Edificou contra mim, e cercou [-me] de fel e de trabalho.

6 Ka bërë që unë të banoj në vende plot errësirë, ashtu si të vdekurit prej shumë kohe.

Fez-me habitar em lugares escuros, como os que já morrera há muito tempo.

7 Më ka ndërtuar një mur rreth e qark, me qëllim që unë të mos dal; e ka bërë të rëndë zinxhirin tim.

Cercou-me por todos lados, e não posso sair; tornou pesados os meus grilhões.

8 Edhe kur bërtas dhe kërkoj ndihmë me zë të lartë, ai nuk pranon të dëgjojë lutjen time.

Até quando clamo e dou vozes, fechou [os ouvidos] à minha oração.

9 Ai i ka mbyllur rrugët e mia me gurë të prerë, i ka bërë shtigjet e mia plot me prita.

Cercou meus caminhos com pedras lavradas, retorceu as minhas veredas.

10 Ai ka qenë për mua si një ari në pritë, si një luan në vende të fshehta.

Foi para mim como um urso que espia, como um leão escondido.

11 Ka devijuar rrugët e mia, më ka coptuar dhe më ka dëshpëruar.

Desviou meus caminhos, e fez-me em pedaços; deixou-me desolado.

12 Ka nderur harkun e tij dhe më ka bërë objekt të shigjetave të tij.

Armou seu arco, e me pôs como alvo para a flecha.

13 Ka bërë të depërtojnë në zemrën time shigjetat e kukurës së tij.

Fez entrar em meus rins as flechas de sua aljava.

14 Jam bërë tallja e tërë popullit tim, kënga e tij e tërë ditës.

Servi de escárnio a todo o meu povo, de canção ridícula deles o dia todo.

15 Më ka ngopur me hidhërim, më ka bërë të pij pelin.

Fartou-me de amarguras, embebedou-me de absinto.

16 Më ka coptuar dhëmbët me zall, më ka mbuluar me hi.

Quebrou os meus dentes com cascalho, cobriu-me de cinzas.

17 Ke larguar shpirtin tim nga paqja, kam harruar mirëqënien.

E afastou minha alma da paz, fez-me esquecer da boa vida.

18 Kam thënë: “Éshtë zhdukur besimi im dhe shpresa ime tek Zoti”.

Então eu disse: Pereceram minha força e minha esperança no SENHOR.

19 Kujtohu për pikëllimin dhe për endjen time, për pelinin dhe hidhërimin.

Lembra-te da minha aflição e do meu sofrimento, do absinto e do fel.

20 Shpirti im kujtohet gjithnjë për këtë dhe është i rrëzuar brenda meje.

Minha alma se lembra e se abate em mim.

21 Këtë dua ta sjell në mëndje dhe prandaj dua të shpresoj.

Disto me recordarei na minha mente, por isso terei esperança:

22 Éshtë një hir i Zotit që nuk jemi shkatërruar plotësisht, sepse mëshirat e tij nuk janë mbaruar plotësisht.

É pelas bondades do SENHOR que não somos consumidos, porque suas misericórdias não têm fim.

23 Përtëriten çdo mëngjes; e madhe është besnikeria jote.

Elas são novas a cada manhã; grande é a tua fidelidade.

24 “Zoti është pjesa ime”, thotë shpirti im, “prandaj do të kem shpresë tek ai.

O SENHOR é minha porção, diz a minha alma; portanto nele esperarei.

25 Zoti është i mirë me ata që kanë shpresë tek ai, me shpirtin që e kërkon.

Bom é o SENHOR para os que nele esperam, para a alma que o busca.

26 Gjë e mirë është të presësh në heshtje shpëtimin e Zotit.

É bom esperar e tranquilo aguardar a salvação do SENHOR.

27 Gjë e mirë është për njeriun të mbajë zgjedhën në rininë e tij.

É bom ao homem levar o jugo em sua juventude.

28 Le të ulet i vetmuar dhe të qëndrojë në heshtje kur Perëndia ia imponon.

Sente-se só, e fique quieto; pois ele o pôs sobre si.

29 Le ta vërë gojën e tij në pluhur, ndofta ka ende shpresë.

Ponha sua boca no pó; talvez haja esperança.

30 Le ti japë faqen atij që e godet, të ngopet me fyerje.

Dê a face ao que o ferir; farte-se de insultos.

31 Sepse Zoti nuk hedh poshtë për gjithnjë;

Pois o Senhor não rejeitará para sempre:

32 por, në rast se të hidhëron, do ti vijë keq sipas shumicës së zemërmirësive të tij,

Mesmo que cause aflição, ele também se compadecerá segundo a grandeza de suas misericórdias.

33 sepse nuk e bën me kënaqësi poshtërimin dhe hidhërimin e bijve të njerëzve.

Pois não é sua vontade afligir nem entristecer os filhos dos homens.

34 Kur dikush shtyp nën këmbët e tij tërë robërit e dheut,

Esmagar debaixo de seus pés a todos os prisioneiros da terra,

35 kur dikush shtrëmbëron të drejtën e një njeriu në prani të Më të Lartit,

Perverter o direito do homem diante da presença do Altíssimo,

36 kur dikujt i bëhet një padrejtësi në çështjen e tij, a nuk e shikon Zoti?

Prejudicar ao homem em sua causa: o Senhor não aprova ) [tais coisas].

37 Vallë kush thotë diçka që më pas realizohet, në rast se Zoti nuk e ka urdhëruar?

Quem é que pode fazer suceder [algo] que diz, se o Senhor não tiver mandado?

38 E keqja dhe e mira a nuk vijnë vallë nga goja e Më të Lartit?

Por acaso da boca do Altíssimo não sai tanto a maldição como a bênção?

39 Pse vallë ankohet një njeri i gjallë, një njeri për ndëshkimin e mëkateve të tij?

Por que o homem vivente se queixa da punição de seus próprios pecados?

40 Le të shqyrtojmë rrugët tona, t’i hetojmë dhe të kthehemi tek Zoti.

Examinemos nossos caminhos, investiguemos, e nos voltemos ao SENHOR.

41 Le të ngremë lart zemrat tona dhe duart tona në drejtim të Perëndisë të qiejve.

Levantemos nossos corações e as mãos a Deus nos céus,

42 Ne kemi kryer mëkate, kemi qënë rebelë dhe ti nuk na ke falur.

[Dizendo: ] Nós transgredimos e fomos rebeldes; tu não perdoaste.

43 Je mbështjellë në zëmërimin tënd dhe na ke ndjekur, na ke vrarë pa mëshirë.

Cobriste-te de ira, e nos perseguiste; mataste sem teres compaixão.

44 Ti je mbështjellë në një re, në mënyrë që asnjë lutje të mos kalonte dot.

Cobriste-te de nuvens, para que [nossa] oração não passasse.

45 Na ke bërë plehra dhe mbeturina në mes të popujve.

Tu nos tornaste como escória e rejeito no meio dos povos.

46 Tërë armiqtë tanë kanë hapur gojën kundër nesh.

Todos os nossos inimigos abriram sua boca contra nós.

47 Na ka rënë mbi trup tmerri, laku, dëshpërimi i thellë dhe shkatërrimi.

Medo e cova vieram sobre nós, devastação e destruição.

48 Rrëke uji rrjedhin nga sytë e mi për shkatërrimin e bijës së popullit tim.

Rios de águas correm de meus olhos, por causa da destruição da filha de meu povo.

49 Syri im derdh lot pa pushim, pa ndërprerje,

Meus olhos destilam, e não cessam; não haverá descanso,

50 deri sa Zoti të mos vështrojë nga qielli dhe të mos shikojë.

Até que o SENHOR preste atenção, e veja desde os céus.

51 Syri im i sjell dhembje shpirtit tim për të gjitha bijat e qytetit tim.

Meus olhos afligem minha alma, por causa de todas as filhas de minha cidade.

52 Ata që më urrejnë pa shkak më kanë gjuajtur si të isha zog.

Sem motivo meus inimigos me caçam como a um passarinho.

53 Kanë shkatërruar jetën time në gropë, më kanë hedhur gurë.

Tentaram tirar minha vida na masmorra, e lançaram pedras sobre mim.

54 Ujrat rrjedhin mbi kokën time, unë thoja: “Ka marrë fund për mua”.

As águas inundaram sobre minha cabeça; eu disse: É o meu fim.

55 Përmenda emrin tënd, o Zot, nga thellësia e gropës.

Invoquei o teu nome, SENHOR, desde a cova profunda.

56 Ti e dëgjove zërin tim; mos ia fshih veshin tënd psherëtimës sime, thirrjes time për ndihmë.

Ouviste minha voz: não escondas o teu ouvido ao meu suspiro, ao meu clamor.

57 Kur të kam thirrur ti je afruar; ke thënë: “Mos ki frikë!”

Tu te achegaste no dia em que te invoquei; disseste: Não temas.

58 O Zot ti ke mbrojtur çështjen e shpirtit tim, ti ke çliruar jetën time.

Defendeste, Senhor, as causas de minha alma; redimiste minha vida.

59 O Zot, ti ke parë dëmin që kam pësuar, prandaj mbro çështjen time!

Viste, SENHOR, a maldade que me fizeram; julga minha causa.

60 Ti ke parë tërë frymën e tyre të hakmarrjes, intrigat e tyre kundër meje.

Viste toda a vingança deles, todos os seus pensamentos contra mim.

61 Ti ke dëgjuar fyerjet e tyre, o Zot, tërë intrigat e tyre kundër meje,

Ouvido os seus insultos, ó SENHOR, todos os seus pensamentos contra mim;

62 fjalimet e tyre që ngrihen kundër meje, atë që mendojnë kundër meje tërë ditën.

As coisas ditas pelos que se levantam contra mim, e seu planos contra mim o dia todo.

63 Vër re kur ulen dhe kur ngrihen, unë jam kënga e tyre.

Olha para tudo quanto eles fazem; com canções zombam de mim.

64 Shpërbleji, o Zot, sipas veprës së duarve të tyre.

Retribui-lhes, SENHOR, conforme a obra de suas mãos.

65 Bëji zemërgur, mallkimi yt qoftë mbi ta.

Dá-lhes angústia de coração, tua maldição a eles.

66 Ndiqi në zemërimin tënd dhe shkatërroi poshtë qiejve të Zotit.

Persegue-os com ira, e destrua-os de debaixo dos céus do SENHOR.