< Vajtimet 3 >

1 Unë jam njeriu që pa hidhërimin nën thuprën e tërbimit të tij.
Eu sou aquelle homem que viu a afflicção pela vara do seu furor.
2 Ai më ka udhëhequr dhe më ka bërë të eci nëpër terr dhe jo në dritë.
A mim me guiou e levou ás trevas e não á luz.
3 Po, kundër meje ai ka kthyer disa herë dorën e tij tërë ditën.
Devéras se tornou contra mim e virou a sua mão todo o dia.
4 Ai ka konsumuar mishin tim dhe lëkurën time, ka coptuar kockat e mia.
Fez envelhecer a minha carne e a minha pelle, quebrantou os meus ossos.
5 Ka ndërtuar fortesa kundër meje, më ka rrethuar me hidhërim dhe me ankth.
Edificou contra mim, e me cercou de fel e trabalho.
6 Ka bërë që unë të banoj në vende plot errësirë, ashtu si të vdekurit prej shumë kohe.
Assentou-me em logares tenebrosos, como os que estavam mortos ha muito.
7 Më ka ndërtuar një mur rreth e qark, me qëllim që unë të mos dal; e ka bërë të rëndë zinxhirin tim.
Cercou-me de sebe, e não posso sair: aggravou os meus grilhões.
8 Edhe kur bërtas dhe kërkoj ndihmë me zë të lartë, ai nuk pranon të dëgjojë lutjen time.
Ainda quando clamo e grito, elle exclue a minha oração.
9 Ai i ka mbyllur rrugët e mia me gurë të prerë, i ka bërë shtigjet e mia plot me prita.
Cercou de sebe os meus caminhos com pedras lavradas, divertiu as minhas veredas.
10 Ai ka qenë për mua si një ari në pritë, si një luan në vende të fshehta.
Fez-se-me como urso de emboscada, um leão em esconderijos.
11 Ka devijuar rrugët e mia, më ka coptuar dhe më ka dëshpëruar.
Desviou os meus caminhos, e fez-me em pedaços; deixou-me assolado.
12 Ka nderur harkun e tij dhe më ka bërë objekt të shigjetave të tij.
Armou o seu arco, e me poz como alvo á frecha.
13 Ka bërë të depërtojnë në zemrën time shigjetat e kukurës së tij.
Faz entrar nos meus rins as frechas da sua aljava.
14 Jam bërë tallja e tërë popullit tim, kënga e tij e tërë ditës.
Fui feito um objecto de escarneo a todo o meu povo, de canção sua todo o dia.
15 Më ka ngopur me hidhërim, më ka bërë të pij pelin.
Fartou-me de amarguras, embriagou-me de absintho.
16 Më ka coptuar dhëmbët me zall, më ka mbuluar me hi.
Quebrou com pedrinhas de areia os meus dentes; abaixou-me na cinza.
17 Ke larguar shpirtin tim nga paqja, kam harruar mirëqënien.
E affastaste da paz a minha alma; esqueci-me do bem.
18 Kam thënë: “Éshtë zhdukur besimi im dhe shpresa ime tek Zoti”.
Então disse eu: Já pereceu a minha força, como tambem a minha esperança no Senhor.
19 Kujtohu për pikëllimin dhe për endjen time, për pelinin dhe hidhërimin.
Lembra-te da minha afflicção e do meu pranto, do absintho e do fel.
20 Shpirti im kujtohet gjithnjë për këtë dhe është i rrëzuar brenda meje.
Minha alma certamente d'isto se lembra, e se abate em mim.
21 Këtë dua ta sjell në mëndje dhe prandaj dua të shpresoj.
D'isto me recordarei no meu coração; por isso esperarei.
22 Éshtë një hir i Zotit që nuk jemi shkatërruar plotësisht, sepse mëshirat e tij nuk janë mbaruar plotësisht.
As misericordias do Senhor são a causa de não sermos consumidos; porque as suas misericordias não teem fim.
23 Përtëriten çdo mëngjes; e madhe është besnikeria jote.
Novas são cada manhã; grande é a tua fidelidade.
24 “Zoti është pjesa ime”, thotë shpirti im, “prandaj do të kem shpresë tek ai.
A minha porção é o Senhor, diz a minha alma; portanto esperarei n'elle.
25 Zoti është i mirë me ata që kanë shpresë tek ai, me shpirtin që e kërkon.
Bom é o Senhor para os que se ateem a elle, para a alma que o busca.
26 Gjë e mirë është të presësh në heshtje shpëtimin e Zotit.
Bom é esperar, e aguardar em silencio a salvação do Senhor.
27 Gjë e mirë është për njeriun të mbajë zgjedhën në rininë e tij.
Bom é para o homem levar o jugo na sua mocidade.
28 Le të ulet i vetmuar dhe të qëndrojë në heshtje kur Perëndia ia imponon.
Assentar-se-ha solitario, e ficará em silencio; porquanto Deus o poz sobre elle.
29 Le ta vërë gojën e tij në pluhur, ndofta ka ende shpresë.
Ponha a sua bocca no pó, dizendo: Porventura haverá esperança.
30 Le ti japë faqen atij që e godet, të ngopet me fyerje.
Dê a sua face ao que o fere; farte-se de affronta.
31 Sepse Zoti nuk hedh poshtë për gjithnjë;
Porque o Senhor não rejeitará para sempre.
32 por, në rast se të hidhëron, do ti vijë keq sipas shumicës së zemërmirësive të tij,
Antes, se entristeceu a alguem, compadecer-se-ha d'elle, segundo a grandeza das suas misericordias.
33 sepse nuk e bën me kënaqësi poshtërimin dhe hidhërimin e bijve të njerëzve.
Porque não afflige nem entristece aos filhos dos homens do seu coração.
34 Kur dikush shtyp nën këmbët e tij tërë robërit e dheut,
Para atropellar debaixo dos seus pés a todos os presos da terra.
35 kur dikush shtrëmbëron të drejtën e një njeriu në prani të Më të Lartit,
Para perverter o direito do homem perante a face do Altissimo.
36 kur dikujt i bëhet një padrejtësi në çështjen e tij, a nuk e shikon Zoti?
Para subverter ao homem no seu pleito; porventura não o veria o Senhor?
37 Vallë kush thotë diçka që më pas realizohet, në rast se Zoti nuk e ka urdhëruar?
Quem é aquelle que diz, e assim acontece, quando o Senhor o não mande?
38 E keqja dhe e mira a nuk vijnë vallë nga goja e Më të Lartit?
Porventura da bocca do Altissimo não sae o mal e o bem?
39 Pse vallë ankohet një njeri i gjallë, një njeri për ndëshkimin e mëkateve të tij?
De que se queixa logo o homem vivente? queixe-se cada um dos seus peccados.
40 Le të shqyrtojmë rrugët tona, t’i hetojmë dhe të kthehemi tek Zoti.
Esquadrinhemos os nossos caminhos, e investiguemol-os, e voltemos para o Senhor.
41 Le të ngremë lart zemrat tona dhe duart tona në drejtim të Perëndisë të qiejve.
Levantemos os nossos corações com as mãos a Deus nos céus, dizendo:
42 Ne kemi kryer mëkate, kemi qënë rebelë dhe ti nuk na ke falur.
Nós prevaricámos, e fomos rebeldes; por isso tu não perdoaste.
43 Je mbështjellë në zëmërimin tënd dhe na ke ndjekur, na ke vrarë pa mëshirë.
Cobriste-nos da tua ira, e nos perseguiste; mataste, não perdoaste.
44 Ti je mbështjellë në një re, në mënyrë që asnjë lutje të mos kalonte dot.
Cobriste-te de nuvens, para que não passe a nossa oração.
45 Na ke bërë plehra dhe mbeturina në mes të popujve.
Por cisco e rejeitamento nos pozeste no meio dos povos.
46 Tërë armiqtë tanë kanë hapur gojën kundër nesh.
Todos os nossos inimigos abriram contra nós a sua bocca.
47 Na ka rënë mbi trup tmerri, laku, dëshpërimi i thellë dhe shkatërrimi.
Temor e cova vieram sobre nós, assolação e quebrantamento.
48 Rrëke uji rrjedhin nga sytë e mi për shkatërrimin e bijës së popullit tim.
Correntes de aguas derramou o meu olho pelo quebrantamento da filha do meu povo.
49 Syri im derdh lot pa pushim, pa ndërprerje,
O meu olho manou, e não cessa, porquanto não ha descanço,
50 deri sa Zoti të mos vështrojë nga qielli dhe të mos shikojë.
Até que attente e veja o Senhor desde os céus.
51 Syri im i sjell dhembje shpirtit tim për të gjitha bijat e qytetit tim.
O meu olho move a minha alma, por causa de todas as filhas da minha cidade.
52 Ata që më urrejnë pa shkak më kanë gjuajtur si të isha zog.
Como ave me caçaram os que são meus inimigos sem causa.
53 Kanë shkatërruar jetën time në gropë, më kanë hedhur gurë.
Arrancaram a minha vida na masmorra, e lançaram pedras sobre mim.
54 Ujrat rrjedhin mbi kokën time, unë thoja: “Ka marrë fund për mua”.
Derramaram-se as aguas sobre a minha cabeça; eu disse: Estou cortado.
55 Përmenda emrin tënd, o Zot, nga thellësia e gropës.
Invoquei o teu nome, Senhor, desde a mais profunda cova.
56 Ti e dëgjove zërin tim; mos ia fshih veshin tënd psherëtimës sime, thirrjes time për ndihmë.
Ouviste a minha voz; não escondas o teu ouvido ao meu suspiro, ao meu clamor.
57 Kur të kam thirrur ti je afruar; ke thënë: “Mos ki frikë!”
Tu te chegaste no dia em que te invoquei; disseste: Não temas.
58 O Zot ti ke mbrojtur çështjen e shpirtit tim, ti ke çliruar jetën time.
Pleiteaste, Senhor, os pleitos da minha alma, remiste a minha vida.
59 O Zot, ti ke parë dëmin që kam pësuar, prandaj mbro çështjen time!
Viste, Senhor, a injustiça que me fizeram; julga a minha causa.
60 Ti ke parë tërë frymën e tyre të hakmarrjes, intrigat e tyre kundër meje.
Viste toda a sua vingança, todos os seus pensamentos contra mim.
61 Ti ke dëgjuar fyerjet e tyre, o Zot, tërë intrigat e tyre kundër meje,
Ouviste o seu opprobrio, Senhor, todos os seus pensamentos contra mim,
62 fjalimet e tyre që ngrihen kundër meje, atë që mendojnë kundër meje tërë ditën.
Os ditos dos que se levantam contra mim e as suas imaginações contra mim todo o dia.
63 Vër re kur ulen dhe kur ngrihen, unë jam kënga e tyre.
Observa-os a elles ao assentarem-se e ao levantarem-se; eu sou a sua canção.
64 Shpërbleji, o Zot, sipas veprës së duarve të tyre.
Rende-lhes recompensa, Senhor, conforme a obra das suas mãos.
65 Bëji zemërgur, mallkimi yt qoftë mbi ta.
Dá-lhes ancia de coração, maldição tua sobre elles.
66 Ndiqi në zemërimin tënd dhe shkatërroi poshtë qiejve të Zotit.
Na tua ira persegue-os, e desfal-os de debaixo dos céus do Senhor.

< Vajtimet 3 >