Vajtimet 3
1 Unë jam njeriu që pa hidhërimin nën thuprën e tërbimit të tij.
Ko ahau te tangata kua kite i te pouri, he mea na te rakau o tona riri.
2 Ai më ka udhëhequr dhe më ka bërë të eci nëpër terr dhe jo në dritë.
I arahina e ia, i meinga kia haere i te pouri, kahore i te marama.
3 Po, kundër meje ai ka kthyer disa herë dorën e tij tërë ditën.
He pono kua tahuri mai ia ki ahau, kua anga mai tona ringa ki ahau, a pau noa te ra.
4 Ai ka konsumuar mishin tim dhe lëkurën time, ka coptuar kockat e mia.
Kua meinga nei e ia oku kikokiko me toku kiri kia rite ki o te koroheke, mangungu kau i a ia oku wheua.
5 Ka ndërtuar fortesa kundër meje, më ka rrethuar me hidhërim dhe me ankth.
Kua hanga e ia he patu moku; karapotia ana ahau ki te wai kawa, ki te raruraru.
6 Ka bërë që unë të banoj në vende plot errësirë, ashtu si të vdekurit prej shumë kohe.
Kua meinga ahau e ia kia noho ki nga wahi pouri, kia pera me te hunga kua mate noa ake.
7 Më ka ndërtuar një mur rreth e qark, me qëllim që unë të mos dal; e ka bërë të rëndë zinxhirin tim.
Kua oti ahau te taiepa mai e ia, te puta atu ahau; kua meinga e ia toku mekameka kia taimaha.
8 Edhe kur bërtas dhe kërkoj ndihmë me zë të lartë, ai nuk pranon të dëgjojë lutjen time.
Ae ra, i ahau e karanga ana, e hamama ana kia awhinatia, ka araia mai e ia taku inoi.
9 Ai i ka mbyllur rrugët e mia me gurë të prerë, i ka bërë shtigjet e mia plot me prita.
Kua oti ano oku ara te taiepa mai e ia ki te kohatu tarai, whakakopikopikoa ake e ia oku ara.
10 Ai ka qenë për mua si një ari në pritë, si një luan në vende të fshehta.
Ko tona rite ki ahau kei te pea e whanga ana, kei te raiona i nga wahi ngaro.
11 Ka devijuar rrugët e mia, më ka coptuar dhe më ka dëshpëruar.
Whakangaua ketia ana e ia oku ara, haehaea putia iho ahau; meinga ana ahau e ia kia noho kau noa iho.
12 Ka nderur harkun e tij dhe më ka bërë objekt të shigjetave të tij.
Kua whakapikoa e ia tana kopere, a whakaturia ake ahau e ia hei koperenga pere.
13 Ka bërë të depërtojnë në zemrën time shigjetat e kukurës së tij.
Kua meinga e ia nga pere o tana papa pere kia ngoto ki oku whatumanawa.
14 Jam bërë tallja e tërë popullit tim, kënga e tij e tërë ditës.
Kua waiho ahau hei katanga ma toku iwi katoa; hei waiata ma ratou a pau noa te ra.
15 Më ka ngopur me hidhërim, më ka bërë të pij pelin.
Kua whakakiia ahau e ia ki nga mea kawa, whakainumia rawatia ana ahau e ia ki te taru kawa.
16 Më ka coptuar dhëmbët me zall, më ka mbuluar me hi.
Kua whatiwhatiia ano hoki e ia oku niho ki te kirikiri, hipokina ana ahau e ia ki te pungarehu.
17 Ke larguar shpirtin tim nga paqja, kam harruar mirëqënien.
Kua nekehia atu e koe toku wairua kei tata ki te rangimarie; i wareware ahau ki te pai.
18 Kam thënë: “Éshtë zhdukur besimi im dhe shpresa ime tek Zoti”.
Ki tonu ake ahau, kua pirau toku kaha, kahore he tumanakohanga maku ki a Ihowa.
19 Kujtohu për pikëllimin dhe për endjen time, për pelinin dhe hidhërimin.
Mahara ki toku ngakau mamae, ki toku pouri, ki te taru kawa, ki te wai kawa.
20 Shpirti im kujtohet gjithnjë për këtë dhe është i rrëzuar brenda meje.
Maharahara tonu toku wairua ki a ratou, piko tonu iho i roto i ahau.
21 Këtë dua ta sjell në mëndje dhe prandaj dua të shpresoj.
E whakahokia ake ana tenei e ahau ki toku ngakau, koia i tumanako ai ahau.
22 Éshtë një hir i Zotit që nuk jemi shkatërruar plotësisht, sepse mëshirat e tij nuk janë mbaruar plotësisht.
He mahi tohu na Ihowa te poto ai tatou, he kore no ana mahi aroha e mutu.
23 Përtëriten çdo mëngjes; e madhe është besnikeria jote.
E hou tonu ana ratou i tenei ata, i tenei ata; he nui tou pono.
24 “Zoti është pjesa ime”, thotë shpirti im, “prandaj do të kem shpresë tek ai.
Ko Ihowa te wahi moku, e ai ta toku wairua; no reira ka tumanako ahau ki a ia.
25 Zoti është i mirë me ata që kanë shpresë tek ai, me shpirtin që e kërkon.
He pai a Ihowa ki te hunga e tumanako ana ki a ia, ki te wairua e rapu ana i a ia.
26 Gjë e mirë është të presësh në heshtje shpëtimin e Zotit.
He pai ano kia tumanako te tangata, kia tatari marie hoki ki ta Ihowa whakaora.
27 Gjë e mirë është për njeriun të mbajë zgjedhën në rininë e tij.
He pai ano mo te tangata kia amohia e ia te ioka i tona tamarikitanga.
28 Le të ulet i vetmuar dhe të qëndrojë në heshtje kur Perëndia ia imponon.
Me noho ia, tona kotahi, me whakarongo puku hoki, no te mea nana i uta ki a ia.
29 Le ta vërë gojën e tij në pluhur, ndofta ka ende shpresë.
Me tuku e ia tona mangai ki te puehu; mehemea pea tera he tumanakohanga.
30 Le ti japë faqen atij që e godet, të ngopet me fyerje.
Me hoatu e ia tona paparinga ki te tangata e papaki ana i a ia: kia ki tonu ia i te tawai.
31 Sepse Zoti nuk hedh poshtë për gjithnjë;
E kore hoki e mau tonu ta Ihowa panga:
32 por, në rast se të hidhëron, do ti vijë keq sipas shumicës së zemërmirësive të tij,
Ahakoa whakapouri ia, ka aroha ano ia, ka rite ki te nui o tana mahi tohu.
33 sepse nuk e bën me kënaqësi poshtërimin dhe hidhërimin e bijve të njerëzve.
Kahore hoki ona ngakau whiu, whakapouri ranei, i nga tama a te tangata.
34 Kur dikush shtyp nën këmbët e tij tërë robërit e dheut,
Ko te kuru i nga herehere katoa o te whenua ki raro i ona waewae;
35 kur dikush shtrëmbëron të drejtën e një njeriu në prani të Më të Lartit,
Ko te whakapeau ke i te tika o te tangata ina whakawakia i te aroaro o te Runga Rawa;
36 kur dikujt i bëhet një padrejtësi në çështjen e tij, a nuk e shikon Zoti?
Ko te whakariro ke i ta te tangata ina totohe, e kore tena e whakapaingia e te Ariki.
37 Vallë kush thotë diçka që më pas realizohet, në rast se Zoti nuk e ka urdhëruar?
Ko wai tenei hei ki mai, a ka oti, i te mea kihai i whakahaua e te Ariki?
38 E keqja dhe e mira a nuk vijnë vallë nga goja e Më të Lartit?
He teka ianei e puta mai ana te kino me te pai i roto i te mangai o te Runga Rawa?
39 Pse vallë ankohet një njeri i gjallë, një njeri për ndëshkimin e mëkateve të tij?
He aha te tangata ora i amuamu ai, te tangata ina whiua mo ona hara?
40 Le të shqyrtojmë rrugët tona, t’i hetojmë dhe të kthehemi tek Zoti.
E rapu tatou, e kimi i o tatou ara, a ka tahuri ano ki a Ihowa.
41 Le të ngremë lart zemrat tona dhe duart tona në drejtim të Perëndisë të qiejve.
Kia ara atu o tatou ngakau me o tatou ringa ki te Atua i te rangi.
42 Ne kemi kryer mëkate, kemi qënë rebelë dhe ti nuk na ke falur.
I he matou, i whakakeke; kihai ano koe i muru i to matou he.
43 Je mbështjellë në zëmërimin tënd dhe na ke ndjekur, na ke vrarë pa mëshirë.
Kua hipokina nei e koe ki te riri, tukinotia ana matou e koe: tukitukia ana e koe, kihai ano i tohungia e koe.
44 Ti je mbështjellë në një re, në mënyrë që asnjë lutje të mos kalonte dot.
Hipokina ana e koe he kapua ki a koe, kei puta atu ta matou inoi.
45 Na ke bërë plehra dhe mbeturina në mes të popujve.
Kua meinga matou e koe hei paru tahinga, hei mea akiri i waenga i nga iwi.
46 Tërë armiqtë tanë kanë hapur gojën kundër nesh.
Kua hamama mai nga mangai o o matou hoariri katoa ki a matou.
47 Na ka rënë mbi trup tmerri, laku, dëshpërimi i thellë dhe shkatërrimi.
Ko te wehi, ko te rua, kua tae mai kei a matou, te whakamoti me te wawahi.
48 Rrëke uji rrjedhin nga sytë e mi për shkatërrimin e bijës së popullit tim.
Kei te tarere nei nga awa wai i toku kanohi, mo te wawahanga o te tamahine a toku iwi.
49 Syri im derdh lot pa pushim, pa ndërprerje,
Maturuturu ana te wai i toku kanohi, kahore hoki e mutu, te ai he pariratanga,
50 deri sa Zoti të mos vështrojë nga qielli dhe të mos shikojë.
Kia titiro mai ra ano a Ihowa, kia kite mai ra ano ia i runga i te rangi.
51 Syri im i sjell dhembje shpirtit tim për të gjitha bijat e qytetit tim.
E meatia iho ana toku ngakau e toku kanohi, mo nga tamahine katoa o toku pa.
52 Ata që më urrejnë pa shkak më kanë gjuajtur si të isha zog.
Kua whaia kinotia ahau ano he manu e ratou, e te hunga e hoariri ana ki ahau, kahore he take.
53 Kanë shkatërruar jetën time në gropë, më kanë hedhur gurë.
Ngaro iho i a ratou toku ara i roto i te poka, kua maka e ratou he kohatu ki runga ki ahau.
54 Ujrat rrjedhin mbi kokën time, unë thoja: “Ka marrë fund për mua”.
I rere nga wai i runga i toku mahunga: i mea ahau, kua motuhia ketia ahau.
55 Përmenda emrin tënd, o Zot, nga thellësia e gropës.
I karanga ahau ki tou ingoa, e Ihowa, i roto i te poka i raro rawa.
56 Ti e dëgjove zërin tim; mos ia fshih veshin tënd psherëtimës sime, thirrjes time për ndihmë.
I rongo koe ki toku reo; kaua e huna tou taringa ki te tanga o toku manawa, ki taku karanga.
57 Kur të kam thirrur ti je afruar; ke thënë: “Mos ki frikë!”
I whakatata mai koe i te ra i karanga ai ahau ki a koe; i ki mai koe, Kaua e wehi.
58 O Zot ti ke mbrojtur çështjen e shpirtit tim, ti ke çliruar jetën time.
Kua tohea e koe, e te Ariki, nga tohe a toku wairua; kua hokona e koe toku ora.
59 O Zot, ti ke parë dëmin që kam pësuar, prandaj mbro çështjen time!
Kua kite koe, e Ihowa, i te he i mahia ki ahau: mau e whakarite taku whakawa.
60 Ti ke parë tërë frymën e tyre të hakmarrjes, intrigat e tyre kundër meje.
Kua kite koe i to ratou mauahara katoa, i o ratou whakaaro katoa moku.
61 Ti ke dëgjuar fyerjet e tyre, o Zot, tërë intrigat e tyre kundër meje,
Kua rongo koe ki ta ratou tawai, e Ihowa, ki o ratou whakaaro katoa moku;
62 fjalimet e tyre që ngrihen kundër meje, atë që mendojnë kundër meje tërë ditën.
Ki nga ngutu o te hunga i whakatika mai ki ahau, ki ta ratou tikanga moku, a pau noa te ra.
63 Vër re kur ulen dhe kur ngrihen, unë jam kënga e tyre.
Tirohia mai to ratou nohoanga iho, to ratou whakatikanga ake; ko ahau te waiatatia nei e ratou.
64 Shpërbleji, o Zot, sipas veprës së duarve të tyre.
Hoatu he utu ki a ratou, e Ihowa, kia rite ki te mahi a o ratou ringa.
65 Bëji zemërgur, mallkimi yt qoftë mbi ta.
Hoatu ki a ratou he ngakau pakeke, tau kanga ki a ratou.
66 Ndiqi në zemërimin tënd dhe shkatërroi poshtë qiejve të Zotit.
Whaia ratou i runga i te riri, whakangaromia atu ratou i raro i nga rangi o Ihowa.
