Vajtimet 3
1 Unë jam njeriu që pa hidhërimin nën thuprën e tërbimit të tij.
[Aleph Ego vir videns paupertatem meam in virga indignationis ejus.
2 Ai më ka udhëhequr dhe më ka bërë të eci nëpër terr dhe jo në dritë.
Aleph Me minavit, et adduxit in tenebras, et non in lucem.
3 Po, kundër meje ai ka kthyer disa herë dorën e tij tërë ditën.
Aleph Tantum in me vertit et convertit manum suam tota die.
4 Ai ka konsumuar mishin tim dhe lëkurën time, ka coptuar kockat e mia.
Beth Vetustam fecit pellem meam et carnem meam; contrivit ossa mea.
5 Ka ndërtuar fortesa kundër meje, më ka rrethuar me hidhërim dhe me ankth.
Beth Ædificavit in gyro meo, et circumdedit me felle et labore.
6 Ka bërë që unë të banoj në vende plot errësirë, ashtu si të vdekurit prej shumë kohe.
Beth In tenebrosis collocavit me, quasi mortuos sempiternos.
7 Më ka ndërtuar një mur rreth e qark, me qëllim që unë të mos dal; e ka bërë të rëndë zinxhirin tim.
Ghimel Circumædificavit adversum me, ut non egrediar; aggravavit compedem meum.
8 Edhe kur bërtas dhe kërkoj ndihmë me zë të lartë, ai nuk pranon të dëgjojë lutjen time.
Ghimel Sed et cum clamavero, et rogavero, exclusit orationem meam.
9 Ai i ka mbyllur rrugët e mia me gurë të prerë, i ka bërë shtigjet e mia plot me prita.
Ghimel Conclusit vias meas lapidibus quadris; semitas meas subvertit.
10 Ai ka qenë për mua si një ari në pritë, si një luan në vende të fshehta.
Daleth Ursus insidians factus est mihi, leo in absconditis.
11 Ka devijuar rrugët e mia, më ka coptuar dhe më ka dëshpëruar.
Daleth Semitas meas subvertit, et confregit me; posuit me desolatam.
12 Ka nderur harkun e tij dhe më ka bërë objekt të shigjetave të tij.
Daleth Tetendit arcum suum, et posuit me quasi signum ad sagittam.
13 Ka bërë të depërtojnë në zemrën time shigjetat e kukurës së tij.
He Misit in renibus meis filias pharetræ suæ.
14 Jam bërë tallja e tërë popullit tim, kënga e tij e tërë ditës.
He Factus sum in derisum omni populo meo, canticum eorum tota die.
15 Më ka ngopur me hidhërim, më ka bërë të pij pelin.
He Replevit me amaritudinibus; inebriavit me absinthio.
16 Më ka coptuar dhëmbët me zall, më ka mbuluar me hi.
Vau Et fregit ad numerum dentes meos; cibavit me cinere.
17 Ke larguar shpirtin tim nga paqja, kam harruar mirëqënien.
Vau Et repulsa est a pace anima mea; oblitus sum bonorum.
18 Kam thënë: “Éshtë zhdukur besimi im dhe shpresa ime tek Zoti”.
Vau Et dixi: Periit finis meus, et spes mea a Domino.
19 Kujtohu për pikëllimin dhe për endjen time, për pelinin dhe hidhërimin.
Zain Recordare paupertatis, et transgressionis meæ, absinthii et fellis.
20 Shpirti im kujtohet gjithnjë për këtë dhe është i rrëzuar brenda meje.
Zain Memoria memor ero, et tabescet in me anima mea.
21 Këtë dua ta sjell në mëndje dhe prandaj dua të shpresoj.
Zain Hæc recolens in corde meo, ideo sperabo.
22 Éshtë një hir i Zotit që nuk jemi shkatërruar plotësisht, sepse mëshirat e tij nuk janë mbaruar plotësisht.
Heth Misericordiæ Domini, quia non sumus consumpti; quia non defecerunt miserationes ejus.
23 Përtëriten çdo mëngjes; e madhe është besnikeria jote.
Heth Novi diluculo, multa est fides tua.
24 “Zoti është pjesa ime”, thotë shpirti im, “prandaj do të kem shpresë tek ai.
Heth Pars mea Dominus, dixit anima mea; propterea exspectabo eum.
25 Zoti është i mirë me ata që kanë shpresë tek ai, me shpirtin që e kërkon.
Teth Bonus est Dominus sperantibus in eum, animæ quærenti illum.
26 Gjë e mirë është të presësh në heshtje shpëtimin e Zotit.
Teth Bonum est præstolari cum silentio salutare Dei.
27 Gjë e mirë është për njeriun të mbajë zgjedhën në rininë e tij.
Teth Bonum est viro cum portaverit jugum ab adolescentia sua.
28 Le të ulet i vetmuar dhe të qëndrojë në heshtje kur Perëndia ia imponon.
Jod Sedebit solitarius, et tacebit, quia levavit super se.
29 Le ta vërë gojën e tij në pluhur, ndofta ka ende shpresë.
Jod Ponet in pulvere os suum, si forte sit spes.
30 Le ti japë faqen atij që e godet, të ngopet me fyerje.
Jod Dabit percutienti se maxillam: saturabitur opprobriis.
31 Sepse Zoti nuk hedh poshtë për gjithnjë;
Caph Quia non repellet in sempiternum Dominus.
32 por, në rast se të hidhëron, do ti vijë keq sipas shumicës së zemërmirësive të tij,
Caph Quia si abjecit, et miserebitur, secundum multitudinem misericordiarum suarum.
33 sepse nuk e bën me kënaqësi poshtërimin dhe hidhërimin e bijve të njerëzve.
Caph Non enim humiliavit ex corde suo et abjecit filios hominum.
34 Kur dikush shtyp nën këmbët e tij tërë robërit e dheut,
Lamed Ut conteret sub pedibus suis omnes vinctos terræ.
35 kur dikush shtrëmbëron të drejtën e një njeriu në prani të Më të Lartit,
Lamed Ut declinaret judicium viri in conspectu vultus Altissimi.
36 kur dikujt i bëhet një padrejtësi në çështjen e tij, a nuk e shikon Zoti?
Lamed Ut perverteret hominem in judicio suo; Dominus ignoravit.
37 Vallë kush thotë diçka që më pas realizohet, në rast se Zoti nuk e ka urdhëruar?
Mem Quis est iste qui dixit ut fieret, Domino non jubente?
38 E keqja dhe e mira a nuk vijnë vallë nga goja e Më të Lartit?
Mem Ex ore Altissimi non egredientur nec mala nec bona?
39 Pse vallë ankohet një njeri i gjallë, një njeri për ndëshkimin e mëkateve të tij?
Mem Quid murmuravit homo vivens, vir pro peccatis suis?
40 Le të shqyrtojmë rrugët tona, t’i hetojmë dhe të kthehemi tek Zoti.
Nun Scrutemur vias nostras, et quæramus, et revertamur ad Dominum.
41 Le të ngremë lart zemrat tona dhe duart tona në drejtim të Perëndisë të qiejve.
Nun Levemus corda nostra cum manibus ad Dominum in cælos.
42 Ne kemi kryer mëkate, kemi qënë rebelë dhe ti nuk na ke falur.
Nun Nos inique egimus, et ad iracundiam provocavimus; idcirco tu inexorabilis es.
43 Je mbështjellë në zëmërimin tënd dhe na ke ndjekur, na ke vrarë pa mëshirë.
Samech Operuisti in furore, et percussisti nos; occidisti, nec pepercisti.
44 Ti je mbështjellë në një re, në mënyrë që asnjë lutje të mos kalonte dot.
Samech Opposuisti nubem tibi, ne transeat oratio.
45 Na ke bërë plehra dhe mbeturina në mes të popujve.
Samech Eradicationem et abjectionem posuisti me in medio populorum.
46 Tërë armiqtë tanë kanë hapur gojën kundër nesh.
Phe Aperuerunt super nos os suum omnes inimici.
47 Na ka rënë mbi trup tmerri, laku, dëshpërimi i thellë dhe shkatërrimi.
Phe Formido et laqueus facta est nobis vaticinatio, et contritio.
48 Rrëke uji rrjedhin nga sytë e mi për shkatërrimin e bijës së popullit tim.
Phe Divisiones aquarum deduxit oculus meus, in contritione filiæ populi mei.
49 Syri im derdh lot pa pushim, pa ndërprerje,
Ain Oculus meus afflictus est, nec tacuit, eo quod non esset requies.
50 deri sa Zoti të mos vështrojë nga qielli dhe të mos shikojë.
Ain Donec respiceret et videret Dominus de cælis.
51 Syri im i sjell dhembje shpirtit tim për të gjitha bijat e qytetit tim.
Ain Oculus meus deprædatus est animam meam in cunctis filiabus urbis meæ.
52 Ata që më urrejnë pa shkak më kanë gjuajtur si të isha zog.
Sade Venatione ceperunt me quasi avem inimici mei gratis.
53 Kanë shkatërruar jetën time në gropë, më kanë hedhur gurë.
Sade Lapsa est in lacum vita mea, et posuerunt lapidem super me.
54 Ujrat rrjedhin mbi kokën time, unë thoja: “Ka marrë fund për mua”.
Sade Inundaverunt aquæ super caput meum; dixi: Perii.
55 Përmenda emrin tënd, o Zot, nga thellësia e gropës.
Coph Invocavi nomen tuum, Domine, de lacu novissimo.
56 Ti e dëgjove zërin tim; mos ia fshih veshin tënd psherëtimës sime, thirrjes time për ndihmë.
Coph Vocem meam audisti; ne avertas aurem tuam a singultu meo et clamoribus.
57 Kur të kam thirrur ti je afruar; ke thënë: “Mos ki frikë!”
Coph Appropinquasti in die quando invocavi te; dixisti: Ne timeas.
58 O Zot ti ke mbrojtur çështjen e shpirtit tim, ti ke çliruar jetën time.
Res Judicasti, Domine, causam animæ meæ, redemptor vitæ meæ.
59 O Zot, ti ke parë dëmin që kam pësuar, prandaj mbro çështjen time!
Res Vidisti, Domine, iniquitatem illorum adversum me: judica judicium meum.
60 Ti ke parë tërë frymën e tyre të hakmarrjes, intrigat e tyre kundër meje.
Res Vidisti omnem furorem, universas cogitationes eorum adversum me.
61 Ti ke dëgjuar fyerjet e tyre, o Zot, tërë intrigat e tyre kundër meje,
Sin Audisti opprobrium eorum, Domine, omnes cogitationes eorum adversum me.
62 fjalimet e tyre që ngrihen kundër meje, atë që mendojnë kundër meje tërë ditën.
Sin Labia insurgentium mihi, et meditationes eorum adversum me tota die.
63 Vër re kur ulen dhe kur ngrihen, unë jam kënga e tyre.
Sin Sessionem eorum et resurrectionem eorum vide; ego sum psalmus eorum.
64 Shpërbleji, o Zot, sipas veprës së duarve të tyre.
Thau Redes eis vicem, Domine, juxta opera manuum suarum.
65 Bëji zemërgur, mallkimi yt qoftë mbi ta.
Thau Dabis eis scutum cordis, laborem tuum.
66 Ndiqi në zemërimin tënd dhe shkatërroi poshtë qiejve të Zotit.
Thau Persequeris in furore, et conteres eos sub cælis, Domine.]
