Vajtimet 3

1 Unë jam njeriu që pa hidhërimin nën thuprën e tërbimit të tij.

אני הגבר ראה עני בשבט עברתו׃

2 Ai më ka udhëhequr dhe më ka bërë të eci nëpër terr dhe jo në dritë.

אותי נהג וילך חשך ולא אור׃

3 Po, kundër meje ai ka kthyer disa herë dorën e tij tërë ditën.

אך בי ישב יהפך ידו כל היום׃

4 Ai ka konsumuar mishin tim dhe lëkurën time, ka coptuar kockat e mia.

בלה בשרי ועורי שבר עצמותי׃

5 Ka ndërtuar fortesa kundër meje, më ka rrethuar me hidhërim dhe me ankth.

בנה עלי ויקף ראש ותלאה׃

6 Ka bërë që unë të banoj në vende plot errësirë, ashtu si të vdekurit prej shumë kohe.

במחשכים הושיבני כמתי עולם׃

7 Më ka ndërtuar një mur rreth e qark, me qëllim që unë të mos dal; e ka bërë të rëndë zinxhirin tim.

גדר בעדי ולא אצא הכביד נחשתי׃

8 Edhe kur bërtas dhe kërkoj ndihmë me zë të lartë, ai nuk pranon të dëgjojë lutjen time.

גם כי אזעק ואשוע שתם תפלתי׃

9 Ai i ka mbyllur rrugët e mia me gurë të prerë, i ka bërë shtigjet e mia plot me prita.

גדר דרכי בגזית נתיבתי עוה׃

10 Ai ka qenë për mua si një ari në pritë, si një luan në vende të fshehta.

דב ארב הוא לי אריה במסתרים׃

11 Ka devijuar rrugët e mia, më ka coptuar dhe më ka dëshpëruar.

דרכי סורר ויפשחני שמני שמם׃

12 Ka nderur harkun e tij dhe më ka bërë objekt të shigjetave të tij.

דרך קשתו ויציבני כמטרא לחץ׃

13 Ka bërë të depërtojnë në zemrën time shigjetat e kukurës së tij.

הביא בכליותי בני אשפתו׃

14 Jam bërë tallja e tërë popullit tim, kënga e tij e tërë ditës.

הייתי שחק לכל עמי נגינתם כל היום׃

15 Më ka ngopur me hidhërim, më ka bërë të pij pelin.

השביעני במרורים הרוני לענה׃

16 Më ka coptuar dhëmbët me zall, më ka mbuluar me hi.

ויגרס בחצץ שני הכפישני באפר׃

17 Ke larguar shpirtin tim nga paqja, kam harruar mirëqënien.

ותזנח משלום נפשי נשיתי טובה׃

18 Kam thënë: “Éshtë zhdukur besimi im dhe shpresa ime tek Zoti”.

ואמר אבד נצחי ותוחלתי מיהוה׃

19 Kujtohu për pikëllimin dhe për endjen time, për pelinin dhe hidhërimin.

זכר עניי ומרודי לענה וראש׃

20 Shpirti im kujtohet gjithnjë për këtë dhe është i rrëzuar brenda meje.

זכור תזכור ותשיח עלי נפשי׃

21 Këtë dua ta sjell në mëndje dhe prandaj dua të shpresoj.

זאת אשיב אל לבי על כן אוחיל׃

22 Éshtë një hir i Zotit që nuk jemi shkatërruar plotësisht, sepse mëshirat e tij nuk janë mbaruar plotësisht.

חסדי יהוה כי לא תמנו כי לא כלו רחמיו׃

23 Përtëriten çdo mëngjes; e madhe është besnikeria jote.

חדשים לבקרים רבה אמונתך׃

24 “Zoti është pjesa ime”, thotë shpirti im, “prandaj do të kem shpresë tek ai.

חלקי יהוה אמרה נפשי על כן אוחיל לו׃

25 Zoti është i mirë me ata që kanë shpresë tek ai, me shpirtin që e kërkon.

טוב יהוה לקוו לנפש תדרשנו׃

26 Gjë e mirë është të presësh në heshtje shpëtimin e Zotit.

טוב ויחיל ודומם לתשועת יהוה׃

27 Gjë e mirë është për njeriun të mbajë zgjedhën në rininë e tij.

טוב לגבר כי ישא על בנעוריו׃

28 Le të ulet i vetmuar dhe të qëndrojë në heshtje kur Perëndia ia imponon.

ישב בדד וידם כי נטל עליו׃

29 Le ta vërë gojën e tij në pluhur, ndofta ka ende shpresë.

יתן בעפר פיהו אולי יש תקוה׃

30 Le ti japë faqen atij që e godet, të ngopet me fyerje.

יתן למכהו לחי ישבע בחרפה׃

31 Sepse Zoti nuk hedh poshtë për gjithnjë;

כי לא יזנח לעולם אדני׃

32 por, në rast se të hidhëron, do ti vijë keq sipas shumicës së zemërmirësive të tij,

כי אם הוגה ורחם כרב חסדו׃

33 sepse nuk e bën me kënaqësi poshtërimin dhe hidhërimin e bijve të njerëzve.

כי לא ענה מלבו ויגה בני איש׃

34 Kur dikush shtyp nën këmbët e tij tërë robërit e dheut,

לדכא תחת רגליו כל אסירי ארץ׃

35 kur dikush shtrëmbëron të drejtën e një njeriu në prani të Më të Lartit,

להטות משפט גבר נגד פני עליון׃

36 kur dikujt i bëhet një padrejtësi në çështjen e tij, a nuk e shikon Zoti?

לעות אדם בריבו אדני לא ראה׃

37 Vallë kush thotë diçka që më pas realizohet, në rast se Zoti nuk e ka urdhëruar?

מי זה אמר ותהי אדני לא צוה׃

38 E keqja dhe e mira a nuk vijnë vallë nga goja e Më të Lartit?

מפי עליון לא תצא הרעות והטוב׃

39 Pse vallë ankohet një njeri i gjallë, një njeri për ndëshkimin e mëkateve të tij?

מה יתאונן אדם חי גבר על חטאו׃

40 Le të shqyrtojmë rrugët tona, t’i hetojmë dhe të kthehemi tek Zoti.

נחפשה דרכינו ונחקרה ונשובה עד יהוה׃

41 Le të ngremë lart zemrat tona dhe duart tona në drejtim të Perëndisë të qiejve.

נשא לבבנו אל כפים אל אל בשמים׃

42 Ne kemi kryer mëkate, kemi qënë rebelë dhe ti nuk na ke falur.

נחנו פשענו ומרינו אתה לא סלחת׃

43 Je mbështjellë në zëmërimin tënd dhe na ke ndjekur, na ke vrarë pa mëshirë.

סכתה באף ותרדפנו הרגת לא חמלת׃

44 Ti je mbështjellë në një re, në mënyrë që asnjë lutje të mos kalonte dot.

סכותה בענן לך מעבור תפלה׃

45 Na ke bërë plehra dhe mbeturina në mes të popujve.

סחי ומאוס תשימנו בקרב העמים׃

46 Tërë armiqtë tanë kanë hapur gojën kundër nesh.

פצו עלינו פיהם כל איבינו׃

47 Na ka rënë mbi trup tmerri, laku, dëshpërimi i thellë dhe shkatërrimi.

פחד ופחת היה לנו השאת והשבר׃

48 Rrëke uji rrjedhin nga sytë e mi për shkatërrimin e bijës së popullit tim.

פלגי מים תרד עיני על שבר בת עמי׃

49 Syri im derdh lot pa pushim, pa ndërprerje,

עיני נגרה ולא תדמה מאין הפגות׃

50 deri sa Zoti të mos vështrojë nga qielli dhe të mos shikojë.

עד ישקיף וירא יהוה משמים׃

51 Syri im i sjell dhembje shpirtit tim për të gjitha bijat e qytetit tim.

עיני עוללה לנפשי מכל בנות עירי׃

52 Ata që më urrejnë pa shkak më kanë gjuajtur si të isha zog.

צוד צדוני כצפור איבי חנם׃

53 Kanë shkatërruar jetën time në gropë, më kanë hedhur gurë.

צמתו בבור חיי וידו אבן בי׃

54 Ujrat rrjedhin mbi kokën time, unë thoja: “Ka marrë fund për mua”.

צפו מים על ראשי אמרתי נגזרתי׃

55 Përmenda emrin tënd, o Zot, nga thellësia e gropës.

קראתי שמך יהוה מבור תחתיות׃

56 Ti e dëgjove zërin tim; mos ia fshih veshin tënd psherëtimës sime, thirrjes time për ndihmë.

קולי שמעת אל תעלם אזנך לרוחתי לשועתי׃

57 Kur të kam thirrur ti je afruar; ke thënë: “Mos ki frikë!”

קרבת ביום אקראך אמרת אל תירא׃

58 O Zot ti ke mbrojtur çështjen e shpirtit tim, ti ke çliruar jetën time.

רבת אדני ריבי נפשי גאלת חיי׃

59 O Zot, ti ke parë dëmin që kam pësuar, prandaj mbro çështjen time!

ראיתה יהוה עותתי שפטה משפטי׃

60 Ti ke parë tërë frymën e tyre të hakmarrjes, intrigat e tyre kundër meje.

ראיתה כל נקמתם כל מחשבתם לי׃

61 Ti ke dëgjuar fyerjet e tyre, o Zot, tërë intrigat e tyre kundër meje,

שמעת חרפתם יהוה כל מחשבתם עלי׃

62 fjalimet e tyre që ngrihen kundër meje, atë që mendojnë kundër meje tërë ditën.

שפתי קמי והגיונם עלי כל היום׃

63 Vër re kur ulen dhe kur ngrihen, unë jam kënga e tyre.

שבתם וקימתם הביטה אני מנגינתם׃

64 Shpërbleji, o Zot, sipas veprës së duarve të tyre.

תשיב להם גמול יהוה כמעשה ידיהם׃

65 Bëji zemërgur, mallkimi yt qoftë mbi ta.

תתן להם מגנת לב תאלתך להם׃

66 Ndiqi në zemërimin tënd dhe shkatërroi poshtë qiejve të Zotit.

תרדף באף ותשמידם מתחת שמי יהוה׃