Vajtimet 3

1 Unë jam njeriu që pa hidhërimin nën thuprën e tërbimit të tij.

Ich bin der Mann, der tief gebeugt worden ist durch die Rute seines Zorns.

2 Ai më ka udhëhequr dhe më ka bërë të eci nëpër terr dhe jo në dritë.

Mich hat er verjagt und in die Finsternis geführt und nicht ans Licht.

3 Po, kundër meje ai ka kthyer disa herë dorën e tij tërë ditën.

Nur gegen mich kehrt er immer wieder den ganzen Tag seine Hand.

4 Ai ka konsumuar mishin tim dhe lëkurën time, ka coptuar kockat e mia.

Er hat mein Fleisch und meine Haut verschlungen und meine Knochen zermalmt.

5 Ka ndërtuar fortesa kundër meje, më ka rrethuar me hidhërim dhe me ankth.

Er hat rings um mich her Gift und Drangsal aufgebaut.

6 Ka bërë që unë të banoj në vende plot errësirë, ashtu si të vdekurit prej shumë kohe.

In dunkeln Höhlen läßt er mich wohnen wie längst Verstorbene.

7 Më ka ndërtuar një mur rreth e qark, me qëllim që unë të mos dal; e ka bërë të rëndë zinxhirin tim.

Er hat mich eingemauert, daß ich nicht herauskommen kann; mit ehernen Ketten hat er mich beschwert.

8 Edhe kur bërtas dhe kërkoj ndihmë me zë të lartë, ai nuk pranon të dëgjojë lutjen time.

Ob ich auch schreie und rufe, verstopft er doch die Ohren vor meinem Gebet.

9 Ai i ka mbyllur rrugët e mia me gurë të prerë, i ka bërë shtigjet e mia plot me prita.

Quadersteine legt er mir in den Weg, krümmt meine Pfade.

10 Ai ka qenë për mua si një ari në pritë, si një luan në vende të fshehta.

Er lauert mir auf wie ein Bär, wie ein Löwe im Dickicht.

11 Ka devijuar rrugët e mia, më ka coptuar dhe më ka dëshpëruar.

Er hat mich auf Abwege gebracht, ist über mich hergefallen und hat mich arg zugerichtet.

12 Ka nderur harkun e tij dhe më ka bërë objekt të shigjetave të tij.

Er hat seinen Bogen gespannt und mich dem Pfeile zum Ziel gesetzt.

13 Ka bërë të depërtojnë në zemrën time shigjetat e kukurës së tij.

Er hat mir seines Köchers Söhne in die Nieren gejagt.

14 Jam bërë tallja e tërë popullit tim, kënga e tij e tërë ditës.

Ich bin allem Volk zum Gelächter geworden, ihr Liedlein den ganzen Tag.

15 Më ka ngopur me hidhërim, më ka bërë të pij pelin.

Er hat mich mit Bitterkeit gesättigt, mit Wermut getränkt.

16 Më ka coptuar dhëmbët me zall, më ka mbuluar me hi.

Er ließ meine Zähne sich an Kies zerbeißen, er hat mich mit Asche bedeckt.

17 Ke larguar shpirtin tim nga paqja, kam harruar mirëqënien.

Und du hast meine Seele aus dem Frieden verstoßen, daß ich des Glückes vergaß.

18 Kam thënë: “Éshtë zhdukur besimi im dhe shpresa ime tek Zoti”.

Und ich sprach: Meine Lebenskraft ist dahin, meine Hoffnung auf den HERRN.

19 Kujtohu për pikëllimin dhe për endjen time, për pelinin dhe hidhërimin.

Sei eingedenk meines Elends, meiner Verfolgung, des Wermuts und des Gifts!

20 Shpirti im kujtohet gjithnjë për këtë dhe është i rrëzuar brenda meje.

Beständig denkt meine Seele daran und ist tief gebeugt!

21 Këtë dua ta sjell në mëndje dhe prandaj dua të shpresoj.

Dieses aber will ich meinem Herzen vorhalten, darum will ich Hoffnung fassen:

22 Éshtë një hir i Zotit që nuk jemi shkatërruar plotësisht, sepse mëshirat e tij nuk janë mbaruar plotësisht.

Gnadenbeweise des HERRN sind's, daß wir nicht gänzlich aufgerieben wurden, denn seine Barmherzigkeit ist nicht zu Ende;

23 Përtëriten çdo mëngjes; e madhe është besnikeria jote.

sie ist alle Morgen neu, und deine Treue ist groß!

24 “Zoti është pjesa ime”, thotë shpirti im, “prandaj do të kem shpresë tek ai.

Der HERR ist mein Teil, spricht meine Seele; darum will ich auf ihn hoffen.

25 Zoti është i mirë me ata që kanë shpresë tek ai, me shpirtin që e kërkon.

Der HERR ist gütig gegen die, welche auf ihn hoffen, gegen die Seele, die nach ihm fragt.

26 Gjë e mirë është të presësh në heshtje shpëtimin e Zotit.

Gut ist's, schweigend zu warten auf das Heil des HERRN.

27 Gjë e mirë është për njeriun të mbajë zgjedhën në rininë e tij.

Es ist einem Manne gut, in seiner Jugend das Joch zu tragen.

28 Le të ulet i vetmuar dhe të qëndrojë në heshtje kur Perëndia ia imponon.

Er sitze einsam und schweige, wenn man ihm eines auferlegt!

29 Le ta vërë gojën e tij në pluhur, ndofta ka ende shpresë.

Er stecke seinen Mund in den Staub; vielleicht ist noch Hoffnung vorhanden!

30 Le ti japë faqen atij që e godet, të ngopet me fyerje.

Schlägt ihn jemand, so biete er ihm den Backen dar und lasse sich mit Schmach sättigen!

31 Sepse Zoti nuk hedh poshtë për gjithnjë;

Denn der Herr wird nicht ewig verstoßen;

32 por, në rast se të hidhëron, do ti vijë keq sipas shumicës së zemërmirësive të tij,

sondern wenn er betrübt hat, so erbarmt er sich auch nach der Größe seiner Gnade.

33 sepse nuk e bën me kënaqësi poshtërimin dhe hidhërimin e bijve të njerëzve.

Denn nicht aus Lust plagt und betrübt ER die Menschenkinder.

34 Kur dikush shtyp nën këmbët e tij tërë robërit e dheut,

Wenn alle Gefangenen eines Landes mit Füßen getreten,

35 kur dikush shtrëmbëron të drejtën e një njeriu në prani të Më të Lartit,

wenn das Recht eines Mannes vor dem Angesicht des Höchsten gebeugt,

36 kur dikujt i bëhet një padrejtësi në çështjen e tij, a nuk e shikon Zoti?

die Rechtssache eines Menschen verdreht wird, sollte der Herr es nicht beachten?

37 Vallë kush thotë diçka që më pas realizohet, në rast se Zoti nuk e ka urdhëruar?

Wer hat je etwas gesagt und es ist geschehen, ohne daß der Herr es befahl?

38 E keqja dhe e mira a nuk vijnë vallë nga goja e Më të Lartit?

Geht nicht aus dem Munde des Höchsten das Böse und das Gute hervor?

39 Pse vallë ankohet një njeri i gjallë, një njeri për ndëshkimin e mëkateve të tij?

Was beklagt sich der Mensch? Es hätte sich wahrlich jeder über seine Sünde zu beklagen!

40 Le të shqyrtojmë rrugët tona, t’i hetojmë dhe të kthehemi tek Zoti.

Lasset uns unsere Wege erforschen und durchsuchen und zum HERRN zurückkehren!

41 Le të ngremë lart zemrat tona dhe duart tona në drejtim të Perëndisë të qiejve.

Lasset uns unsere Herzen samt den Händen zu Gott im Himmel erheben!

42 Ne kemi kryer mëkate, kemi qënë rebelë dhe ti nuk na ke falur.

Wir sind abtrünnig und widerspenstig gewesen; das hast du nicht vergeben;

43 Je mbështjellë në zëmërimin tënd dhe na ke ndjekur, na ke vrarë pa mëshirë.

du hast dich im Zorn verborgen und uns verfolgt; du hast uns ohne Gnade erwürgt;

44 Ti je mbështjellë në një re, në mënyrë që asnjë lutje të mos kalonte dot.

du hast dich in eine Wolke gehüllt, daß kein Gebet hindurchdrang;

45 Na ke bërë plehra dhe mbeturina në mes të popujve.

du hast uns zu Kot und Abscheu gemacht unter den Völkern!

46 Tërë armiqtë tanë kanë hapur gojën kundër nesh.

Alle unsere Feinde haben ihr Maul gegen uns aufgesperrt.

47 Na ka rënë mbi trup tmerri, laku, dëshpërimi i thellë dhe shkatërrimi.

Grauen und Grube wurden uns beschieden, Verwüstung und Untergang.

48 Rrëke uji rrjedhin nga sytë e mi për shkatërrimin e bijës së popullit tim.

Es rinnen Wasserbäche aus meinen Augen wegen des Untergangs der Tochter meines Volkes.

49 Syri im derdh lot pa pushim, pa ndërprerje,

Mein Auge tränt unaufhörlich; denn da ist keine Ruhe,

50 deri sa Zoti të mos vështrojë nga qielli dhe të mos shikojë.

bis der HERR vom Himmel herabschauen und dareinsehen wird.

51 Syri im i sjell dhembje shpirtit tim për të gjitha bijat e qytetit tim.

Was ich sehen muß, tut meiner Seele weh ob aller Töchter meiner Stadt.

52 Ata që më urrejnë pa shkak më kanë gjuajtur si të isha zog.

Die mich ohne Ursache hassen, stellten mir heftig nach wie einem Vogel;

53 Kanë shkatërruar jetën time në gropë, më kanë hedhur gurë.

sie wollten mich in der Grube ums Leben bringen und warfen Steine auf mich.

54 Ujrat rrjedhin mbi kokën time, unë thoja: “Ka marrë fund për mua”.

Die Wasser gingen über mein Haupt; ich sagte: Ich bin verloren!

55 Përmenda emrin tënd, o Zot, nga thellësia e gropës.

Aber ich rief, HERR, deinen Namen an, tief unten aus der Grube.

56 Ti e dëgjove zërin tim; mos ia fshih veshin tënd psherëtimës sime, thirrjes time për ndihmë.

Du hörtest meine Stimme: «Verschließe dein Ohr nicht vor meinem Seufzen, vor meinem Hilferuf!»

57 Kur të kam thirrur ti je afruar; ke thënë: “Mos ki frikë!”

Du nahtest dich mir des Tages, als ich dich anrief, du sprachest: Fürchte dich nicht!

58 O Zot ti ke mbrojtur çështjen e shpirtit tim, ti ke çliruar jetën time.

Du führtest, o Herr, die Sache meiner Seele, du rettetest mir das Leben!

59 O Zot, ti ke parë dëmin që kam pësuar, prandaj mbro çështjen time!

Du hast, o HERR, meine Unterdrückung gesehen; schaffe du mir Recht!

60 Ti ke parë tërë frymën e tyre të hakmarrjes, intrigat e tyre kundër meje.

Du hast all ihre Rachgier gesehen, alle ihre Anschläge wider mich;

61 Ti ke dëgjuar fyerjet e tyre, o Zot, tërë intrigat e tyre kundër meje,

du hast, o HERR, ihr Schmähen gehört, alle ihre Pläne gegen mich,

62 fjalimet e tyre që ngrihen kundër meje, atë që mendojnë kundër meje tërë ditën.

die Reden meiner Widersacher und ihr beständiges Murmeln über mich.

63 Vër re kur ulen dhe kur ngrihen, unë jam kënga e tyre.

Siehe doch: ob sie niedersitzen oder aufstehen, so bin ich ihr Spottlied.

64 Shpërbleji, o Zot, sipas veprës së duarve të tyre.

Vergilt ihnen, o HERR, nach dem Werk ihrer Hände!

65 Bëji zemërgur, mallkimi yt qoftë mbi ta.

Gib ihnen Verstockung ins Herz, dein Fluch komme über sie!

66 Ndiqi në zemërimin tënd dhe shkatërroi poshtë qiejve të Zotit.

Verfolge sie in deinem Zorn und vertilge sie unter dem Himmel des HERRN hinweg!