Vajtimet 3

1 Unë jam njeriu që pa hidhërimin nën thuprën e tërbimit të tij.

Ich bin ein elender Mann, der die Rute seines Grimmes sehen muß.

2 Ai më ka udhëhequr dhe më ka bërë të eci nëpër terr dhe jo në dritë.

Er hat mich geführt und lassen gehen in die Finsternis und nicht in Licht.

3 Po, kundër meje ai ka kthyer disa herë dorën e tij tërë ditën.

Er hat seine Hand gewendet wider mich und handelt gar anders mit mir für und für.

4 Ai ka konsumuar mishin tim dhe lëkurën time, ka coptuar kockat e mia.

Er hat mir Fleisch und Haut alt gemacht und mein Gebein zerschlagen.

5 Ka ndërtuar fortesa kundër meje, më ka rrethuar me hidhërim dhe me ankth.

Er hat mich verbaut und mich mit Galle und Mühe umgeben.

6 Ka bërë që unë të banoj në vende plot errësirë, ashtu si të vdekurit prej shumë kohe.

Er hat mich in Finsternis gelegt wie die, so längst tot sind.

7 Më ka ndërtuar një mur rreth e qark, me qëllim që unë të mos dal; e ka bërë të rëndë zinxhirin tim.

Er hat mich vermauert, daß ich nicht heraus kann, und mich in harte Fesseln gelegt.

8 Edhe kur bërtas dhe kërkoj ndihmë me zë të lartë, ai nuk pranon të dëgjojë lutjen time.

Und wenn ich gleich schreie und rufe, so stopft er die Ohren zu vor meinem Gebet.

9 Ai i ka mbyllur rrugët e mia me gurë të prerë, i ka bërë shtigjet e mia plot me prita.

Er hat meinen Weg vermauert mit Werkstücken und meinen Steig umgekehrt.

10 Ai ka qenë për mua si një ari në pritë, si një luan në vende të fshehta.

Er hat auf mich gelauert wie ein Bär, wie ein Löwe im Verborgenen.

11 Ka devijuar rrugët e mia, më ka coptuar dhe më ka dëshpëruar.

Er läßt mich des Weges fehlen. Er hat mich zerstückt und zunichte gemacht.

12 Ka nderur harkun e tij dhe më ka bërë objekt të shigjetave të tij.

Er hat seinen Bogen gespannt und mich dem Pfeil zum Ziel gesteckt.

13 Ka bërë të depërtojnë në zemrën time shigjetat e kukurës së tij.

Er hat aus dem Köcher in meine Nieren schießen lassen.

14 Jam bërë tallja e tërë popullit tim, kënga e tij e tërë ditës.

Ich bin ein Spott allem meinem Volk und täglich ihr Liedlein.

15 Më ka ngopur me hidhërim, më ka bërë të pij pelin.

Er hat mich mit Bitterkeit gesättigt und mit Wermut getränkt.

16 Më ka coptuar dhëmbët me zall, më ka mbuluar me hi.

Er hat meine Zähne zu kleinen Stücken zerschlagen. Er wälzt mich in der Asche.

17 Ke larguar shpirtin tim nga paqja, kam harruar mirëqënien.

Meine Seele ist aus dem Frieden vertrieben; ich muß des Guten vergessen.

18 Kam thënë: “Éshtë zhdukur besimi im dhe shpresa ime tek Zoti”.

Ich sprach: Mein Vermögen ist dahin und meine Hoffnung auf den HERRN.

19 Kujtohu për pikëllimin dhe për endjen time, për pelinin dhe hidhërimin.

Gedenke doch, wie ich so elend und verlassen, mit Wermut und Galle getränkt bin!

20 Shpirti im kujtohet gjithnjë për këtë dhe është i rrëzuar brenda meje.

Du wirst ja daran gedenken; denn meine Seele sagt mir es.

21 Këtë dua ta sjell në mëndje dhe prandaj dua të shpresoj.

Das nehme ich zu Herzen, darum hoffe ich noch.

22 Éshtë një hir i Zotit që nuk jemi shkatërruar plotësisht, sepse mëshirat e tij nuk janë mbaruar plotësisht.

Die Güte des HERRN ist's, daß wir nicht gar aus sind; seine Barmherzigkeit hat noch kein Ende,

23 Përtëriten çdo mëngjes; e madhe është besnikeria jote.

sondern sie ist alle Morgen neu, und deine Treue ist groß.

24 “Zoti është pjesa ime”, thotë shpirti im, “prandaj do të kem shpresë tek ai.

Der HERR ist mein Teil, spricht meine Seele; darum will ich auf ihn hoffen.

25 Zoti është i mirë me ata që kanë shpresë tek ai, me shpirtin që e kërkon.

Denn der HERR ist freundlich dem, der auf sie harrt, und der Seele, die nach ihm fragt.

26 Gjë e mirë është të presësh në heshtje shpëtimin e Zotit.

Es ist ein köstlich Ding, geduldig sein und auf die Hilfe des HERRN hoffen.

27 Gjë e mirë është për njeriun të mbajë zgjedhën në rininë e tij.

Es ist ein köstlich Ding einem Mann, daß er das Joch in seiner Jugend trage;

28 Le të ulet i vetmuar dhe të qëndrojë në heshtje kur Perëndia ia imponon.

daß ein Verlassener geduldig sei, wenn ihn etwas überfällt,

29 Le ta vërë gojën e tij në pluhur, ndofta ka ende shpresë.

und seinen Mund in den Staub stecke und der Hoffnung warte

30 Le ti japë faqen atij që e godet, të ngopet me fyerje.

und lasse sich auf die Backen schlagen und viel Schmach anlegen.

31 Sepse Zoti nuk hedh poshtë për gjithnjë;

Denn der Herr verstößt nicht ewiglich;

32 por, në rast se të hidhëron, do ti vijë keq sipas shumicës së zemërmirësive të tij,

sondern er betrübt wohl, und erbarmt sich wieder nach seiner Güte.

33 sepse nuk e bën me kënaqësi poshtërimin dhe hidhërimin e bijve të njerëzve.

Denn er nicht von Herzen die Menschen plagt und betrübt,

34 Kur dikush shtyp nën këmbët e tij tërë robërit e dheut,

als wollte er die Gefangenen auf Erden gar unter seine Füße zertreten

35 kur dikush shtrëmbëron të drejtën e një njeriu në prani të Më të Lartit,

und eines Mannes Recht vor dem Allerhöchsten beugen lassen

36 kur dikujt i bëhet një padrejtësi në çështjen e tij, a nuk e shikon Zoti?

und eines Menschen Sache verkehren lassen, gleich als sähe es der Herr nicht.

37 Vallë kush thotë diçka që më pas realizohet, në rast se Zoti nuk e ka urdhëruar?

Wer darf denn sagen, daß solches geschehe ohne des Herrn Befehl

38 E keqja dhe e mira a nuk vijnë vallë nga goja e Më të Lartit?

und daß nicht Böses und Gutes komme aus dem Munde des Allerhöchsten?

39 Pse vallë ankohet një njeri i gjallë, një njeri për ndëshkimin e mëkateve të tij?

Wie murren denn die Leute im Leben also? Ein jeglicher murre wider seine Sünde!

40 Le të shqyrtojmë rrugët tona, t’i hetojmë dhe të kthehemi tek Zoti.

Und laßt uns erforschen und prüfen unser Wesen und uns zum HERRN bekehren!

41 Le të ngremë lart zemrat tona dhe duart tona në drejtim të Perëndisë të qiejve.

Laßt uns unser Herz samt den Händen aufheben zu Gott im Himmel!

42 Ne kemi kryer mëkate, kemi qënë rebelë dhe ti nuk na ke falur.

Wir, wir haben gesündigt und sind ungehorsam gewesen; darum hast du billig nicht verschont;

43 Je mbështjellë në zëmërimin tënd dhe na ke ndjekur, na ke vrarë pa mëshirë.

sondern du hast uns mit Zorn überschüttet und verfolgt und ohne Barmherzigkeit erwürgt.

44 Ti je mbështjellë në një re, në mënyrë që asnjë lutje të mos kalonte dot.

Du hast dich mit einer Wolke verdeckt, daß kein Gebet hindurch konnte.

45 Na ke bërë plehra dhe mbeturina në mes të popujve.

Du hast uns zu Kot und Unflat gemacht unter den Völkern.

46 Tërë armiqtë tanë kanë hapur gojën kundër nesh.

Alle unsre Feinde sperren ihr Maul auf wider uns.

47 Na ka rënë mbi trup tmerri, laku, dëshpërimi i thellë dhe shkatërrimi.

Wir werden gedrückt und geplagt mit Schrecken und Angst.

48 Rrëke uji rrjedhin nga sytë e mi për shkatërrimin e bijës së popullit tim.

Meine Augen rinnen mit Wasserbächen über den Jammer der Tochter meines Volks.

49 Syri im derdh lot pa pushim, pa ndërprerje,

Meine Augen fließen und können nicht ablassen; denn es ist kein Aufhören da,

50 deri sa Zoti të mos vështrojë nga qielli dhe të mos shikojë.

bis der HERR vom Himmel herabschaue uns sehe darein.

51 Syri im i sjell dhembje shpirtit tim për të gjitha bijat e qytetit tim.

Mein Auge frißt mir das Leben weg um die Töchter meiner Stadt.

52 Ata që më urrejnë pa shkak më kanë gjuajtur si të isha zog.

Meine Feinde haben mich gehetzt wie einen Vogel ohne Ursache;

53 Kanë shkatërruar jetën time në gropë, më kanë hedhur gurë.

sie haben mein Leben in einer Grube fast umgebracht und Steine auf mich geworfen;

54 Ujrat rrjedhin mbi kokën time, unë thoja: “Ka marrë fund për mua”.

sie haben mein Haupt mit Wasser überschüttet; da sprach ich: Nun bin ich gar dahin.

55 Përmenda emrin tënd, o Zot, nga thellësia e gropës.

Ich rief aber deinen Namen an, HERR, unten aus der Grube,

56 Ti e dëgjove zërin tim; mos ia fshih veshin tënd psherëtimës sime, thirrjes time për ndihmë.

und du erhörtest meine Stimme: Verbirg deine Ohren nicht vor meinem Seufzen und Schreien!

57 Kur të kam thirrur ti je afruar; ke thënë: “Mos ki frikë!”

Du nahest dich zu mir, wenn ich dich anrufe, und sprichst: Fürchte dich nicht!

58 O Zot ti ke mbrojtur çështjen e shpirtit tim, ti ke çliruar jetën time.

Du führest, Herr, die Sache meiner Seele und erlösest mein Leben.

59 O Zot, ti ke parë dëmin që kam pësuar, prandaj mbro çështjen time!

Du siehest, HERR, wie mir so Unrecht geschieht; hilf mir zu meinem Recht!

60 Ti ke parë tërë frymën e tyre të hakmarrjes, intrigat e tyre kundër meje.

Du siehst alle ihre Rache und alle ihre Gedanken wider mich.

61 Ti ke dëgjuar fyerjet e tyre, o Zot, tërë intrigat e tyre kundër meje,

HERR, du hörest ihr Schmähen und alle ihre Gedanken über mich,

62 fjalimet e tyre që ngrihen kundër meje, atë që mendojnë kundër meje tërë ditën.

die Lippen meiner Widersacher und ihr dichten wider mich täglich.

63 Vër re kur ulen dhe kur ngrihen, unë jam kënga e tyre.

Schaue doch, sie sitzen oder stehen auf, so singen sie von mir ein Liedlein.

64 Shpërbleji, o Zot, sipas veprës së duarve të tyre.

Vergilt ihnen, HERR, wie sie verdient haben!

65 Bëji zemërgur, mallkimi yt qoftë mbi ta.

Laß ihnen das Herz erschrecken, laß sie deinen Fluch fühlen!

66 Ndiqi në zemërimin tënd dhe shkatërroi poshtë qiejve të Zotit.

Verfolge sie mit deinem Grimm und vertilge sie unter dem Himmel des HERRN.