< Vajtimet 3 >

1 Unë jam njeriu që pa hidhërimin nën thuprën e tërbimit të tij.
Ich bin der Mann, der Elend sah unter der Rute seines Grimms.
2 Ai më ka udhëhequr dhe më ka bërë të eci nëpër terr dhe jo në dritë.
Mich hat er getrieben und geführt in Finsternis und tiefes Dunkel.
3 Po, kundër meje ai ka kthyer disa herë dorën e tij tërë ditën.
Ja, gegen mich kehrt er immer auf neue den ganzen Tag seine Hand.
4 Ai ka konsumuar mishin tim dhe lëkurën time, ka coptuar kockat e mia.
Aufgerieben hat er mein Fleisch und meine Haut, meine Gebeine zerbrochen,
5 Ka ndërtuar fortesa kundër meje, më ka rrethuar me hidhërim dhe me ankth.
rings um mich aufgebaut Gift und Drangsal,
6 Ka bërë që unë të banoj në vende plot errësirë, ashtu si të vdekurit prej shumë kohe.
mich in tiefe Finsternis versetzt wie in der Urzeit Verstorbene.
7 Më ka ndërtuar një mur rreth e qark, me qëllim që unë të mos dal; e ka bërë të rëndë zinxhirin tim.
Er hat mich ummauert ohne Ausweg, meine Ketten beschwert;
8 Edhe kur bërtas dhe kërkoj ndihmë me zë të lartë, ai nuk pranon të dëgjojë lutjen time.
ob ich auch schreie und rufe, er hemmt mein Gebet,
9 Ai i ka mbyllur rrugët e mia me gurë të prerë, i ka bërë shtigjet e mia plot me prita.
vermauerte meine Wege mit Quadern, verstörte meine Pfade.
10 Ai ka qenë për mua si një ari në pritë, si një luan në vende të fshehta.
Ein lauernder Bär war er mir, ein Löwe im Hinterhalt.
11 Ka devijuar rrugët e mia, më ka coptuar dhe më ka dëshpëruar.
Er hat meine Wege in die Irre geführt und mich zerrissen, mich verödet gemacht,
12 Ka nderur harkun e tij dhe më ka bërë objekt të shigjetave të tij.
hat seinen Bogen gespannt und mich aufgestellt als Ziel für den Pfeil,
13 Ka bërë të depërtojnë në zemrën time shigjetat e kukurës së tij.
in meine Nieren gesandt seines Köchers Söhne.
14 Jam bërë tallja e tërë popullit tim, kënga e tij e tërë ditës.
Ich ward zum Gelächter für alle Völker, ihr Spottlied den ganzen Tag.
15 Më ka ngopur me hidhërim, më ka bërë të pij pelin.
Er sättigte mich mit Bitternissen, berauschte mich mit Wermut
16 Më ka coptuar dhëmbët me zall, më ka mbuluar me hi.
und ließ meine Zähne Kiesel zermalmen, mich in Asche mich wälzen.
17 Ke larguar shpirtin tim nga paqja, kam harruar mirëqënien.
Du raubtest meiner Seele den Frieden, ich vergaß des Glücks
18 Kam thënë: “Éshtë zhdukur besimi im dhe shpresa ime tek Zoti”.
und sprach: dahin ist meine Lebenskraft, mein Vertrauen auf Jahwe.
19 Kujtohu për pikëllimin dhe për endjen time, për pelinin dhe hidhërimin.
Gedenke meines Elends und meiner Irrsal, des Wermuts und des Gifts!
20 Shpirti im kujtohet gjithnjë për këtë dhe është i rrëzuar brenda meje.
Es gedenkt, es gedenkt und ist gebeugt in mir meine Seele.
21 Këtë dua ta sjell në mëndje dhe prandaj dua të shpresoj.
Dies will ich zu Herzen nehmen, darum will ich hoffen:
22 Éshtë një hir i Zotit që nuk jemi shkatërruar plotësisht, sepse mëshirat e tij nuk janë mbaruar plotësisht.
Jahwes Gnaden sind ja noch nicht aus, sein Erbarmen ja nicht zu Ende;
23 Përtëriten çdo mëngjes; e madhe është besnikeria jote.
jeden Morgen ist es neu, groß ist deine Treue!
24 “Zoti është pjesa ime”, thotë shpirti im, “prandaj do të kem shpresë tek ai.
Mein Teil ist Jahwe, spricht meine Seele, darum will ich auf ihn hoffen.
25 Zoti është i mirë me ata që kanë shpresë tek ai, me shpirtin që e kërkon.
Gütig ist Jahwe gegen die, so auf ihn harren, gegen die Seele, die ihn sucht.
26 Gjë e mirë është të presësh në heshtje shpëtimin e Zotit.
Gut ist's, schweigend zu harren auf die Hilfe Jahwes.
27 Gjë e mirë është për njeriun të mbajë zgjedhën në rininë e tij.
Gut ist's dem Manne, zu tragen das Joch in seiner Jugend.
28 Le të ulet i vetmuar dhe të qëndrojë në heshtje kur Perëndia ia imponon.
Er sitze einsam und schweige, weil er's ihm auferlegt.
29 Le ta vërë gojën e tij në pluhur, ndofta ka ende shpresë.
Er berühre mit seinem Munde den Staub, vielleicht ist noch Hoffnung;
30 Le ti japë faqen atij që e godet, të ngopet me fyerje.
biete dem, der ihn schlägt, die Wange, werde mich Schmach gesättigt.
31 Sepse Zoti nuk hedh poshtë për gjithnjë;
Denn nicht auf ewig verstößt der Herr.
32 por, në rast se të hidhëron, do ti vijë keq sipas shumicës së zemërmirësive të tij,
sondern, wenn er betrübt hat, so erbarmt er sich wieder nach der Fülle seiner Gnade.
33 sepse nuk e bën me kënaqësi poshtërimin dhe hidhërimin e bijve të njerëzve.
Denn er plagt nicht aus Lust und betrübt die Menschenkinder.
34 Kur dikush shtyp nën këmbët e tij tërë robërit e dheut,
Daß man unter die Füße tritt alle Gefangenen des Landes,
35 kur dikush shtrëmbëron të drejtën e një njeriu në prani të Më të Lartit,
das Recht eines Mannes beugt vor dem Antlitz des Höchsten,
36 kur dikujt i bëhet një padrejtësi në çështjen e tij, a nuk e shikon Zoti?
eines Menschen Streitsache verdreht, - sollte das der Herr nicht sehn?
37 Vallë kush thotë diçka që më pas realizohet, në rast se Zoti nuk e ka urdhëruar?
Wer ist, der da sprach, und es geschah, ohne daß der Herr es geboten?
38 E keqja dhe e mira a nuk vijnë vallë nga goja e Më të Lartit?
Geht nicht aus dem Munde des Höchsten hervor das Böse und das Gute?
39 Pse vallë ankohet një njeri i gjallë, një njeri për ndëshkimin e mëkateve të tij?
Was seufzt der Mensch, so lang er lebt? Ein jeder seufze über seine Sünden!
40 Le të shqyrtojmë rrugët tona, t’i hetojmë dhe të kthehemi tek Zoti.
Laßt uns unsern Wandel prüfen und erforschen und zu Jahwe uns bekehren!
41 Le të ngremë lart zemrat tona dhe duart tona në drejtim të Perëndisë të qiejve.
Laßt uns Herz und Hände erheben zu Gott im Himmel!
42 Ne kemi kryer mëkate, kemi qënë rebelë dhe ti nuk na ke falur.
Wir haben gesündigt und sind ungehorsam gewesen, du hast nicht vergeben,
43 Je mbështjellë në zëmërimin tënd dhe na ke ndjekur, na ke vrarë pa mëshirë.
hast dich verhüllt in Zorn und uns verfolgt, gemordet ohne Erbarmen,
44 Ti je mbështjellë në një re, në mënyrë që asnjë lutje të mos kalonte dot.
hast dich in Gewölk verhüllt, daß kein Gebet hindurchdrang.
45 Na ke bërë plehra dhe mbeturina në mes të popujve.
Zu Kehricht und Abscheu machtest du uns inmitten der Völker.
46 Tërë armiqtë tanë kanë hapur gojën kundër nesh.
Ihren Mund rissen auf über uns alle unsere Feinde.
47 Na ka rënë mbi trup tmerri, laku, dëshpërimi i thellë dhe shkatërrimi.
Grauen und Grube ward uns zu teil, Verwüstung und Verderben.
48 Rrëke uji rrjedhin nga sytë e mi për shkatërrimin e bijës së popullit tim.
Ströme Wassers thränt mein Auge über das Verderben der Tochter meines Volks.
49 Syri im derdh lot pa pushim, pa ndërprerje,
Ruhelos fließt mein Auge ohne Aufhören,
50 deri sa Zoti të mos vështrojë nga qielli dhe të mos shikojë.
bis daß herniederschaue und darein sehe Jahwe vom Himmel.
51 Syri im i sjell dhembje shpirtit tim për të gjitha bijat e qytetit tim.
Meine Thräne zehrt an meiner Seele um alle Töchter meiner Stadt.
52 Ata që më urrejnë pa shkak më kanë gjuajtur si të isha zog.
Mich jagten, jagten wie einen Vogel die, so mir grundlos feind sind,
53 Kanë shkatërruar jetën time në gropë, më kanë hedhur gurë.
machten in der Grube mein Leben verstummen und warfen Steine auf mich.
54 Ujrat rrjedhin mbi kokën time, unë thoja: “Ka marrë fund për mua”.
Wasser strömte über mein Haupt; ich dachte: ich bin verloren!
55 Përmenda emrin tënd, o Zot, nga thellësia e gropës.
Ich rief deinen Namen, Jahwe, aus tief unterster Grube.
56 Ti e dëgjove zërin tim; mos ia fshih veshin tënd psherëtimës sime, thirrjes time për ndihmë.
Du hörtest mein Rufen: “Verschließe dein Ohr nicht; komm mich zu erquicken, mir zu helfen!”
57 Kur të kam thirrur ti je afruar; ke thënë: “Mos ki frikë!”
Du warst nahe, als ich dich rief, sprachst: “Sei getrost!”
58 O Zot ti ke mbrojtur çështjen e shpirtit tim, ti ke çliruar jetën time.
Du führtest, o Herr, meine Sache, erlöstest mein Leben.
59 O Zot, ti ke parë dëmin që kam pësuar, prandaj mbro çështjen time!
Du hast, o Jahwe, meine Unterdrückung gesehn, hilf mir zu meinem Recht!
60 Ti ke parë tërë frymën e tyre të hakmarrjes, intrigat e tyre kundër meje.
Du hast all' ihre Rachgier gesehn, all' ihre Pläne wider mich,
61 Ti ke dëgjuar fyerjet e tyre, o Zot, tërë intrigat e tyre kundër meje,
hast ihr Schmähen gehört, o Jahwe, all' ihre Pläne wider mich,
62 fjalimet e tyre që ngrihen kundër meje, atë që mendojnë kundër meje tërë ditën.
die Reden meiner Widersacher und ihr stetes Trachten wider mich.
63 Vër re kur ulen dhe kur ngrihen, unë jam kënga e tyre.
Schau, ob sie sitzen oder aufstehen, ich bin ihr Spottlied!
64 Shpërbleji, o Zot, sipas veprës së duarve të tyre.
Du wirst ihnen lohnen, Jahwe, nach ihrer Hände Werk,
65 Bëji zemërgur, mallkimi yt qoftë mbi ta.
wirst ihr Herz verstocken - dein Fluch über sie!
66 Ndiqi në zemërimin tënd dhe shkatërroi poshtë qiejve të Zotit.
Du wirst sie im Zorn verfolgen und vertilgen unter Jahwes Himmel weg!

< Vajtimet 3 >