< Vajtimet 3 >

1 Unë jam njeriu që pa hidhërimin nën thuprën e tërbimit të tij.
Ich bin der Mann, der Elend hat erfahren durch seines Grimmes Rute.
2 Ai më ka udhëhequr dhe më ka bërë të eci nëpër terr dhe jo në dritë.
Mich drängte er und führte mich in Finsternis und tiefes Dunkel.
3 Po, kundër meje ai ka kthyer disa herë dorën e tij tërë ditën.
An mir erprobt er immer wieder seine Macht den ganzen Tag.
4 Ai ka konsumuar mishin tim dhe lëkurën time, ka coptuar kockat e mia.
Er rieb mir auf mein Fleisch und meine Haut, zerbrach mir mein Gebein.
5 Ka ndërtuar fortesa kundër meje, më ka rrethuar me hidhërim dhe me ankth.
Und eingeschritten ist er gegen mich mit Gift und Aufhängen,
6 Ka bërë që unë të banoj në vende plot errësirë, ashtu si të vdekurit prej shumë kohe.
versetzte mich in Finsternis wie ewig Tote.
7 Më ka ndërtuar një mur rreth e qark, me qëllim që unë të mos dal; e ka bërë të rëndë zinxhirin tim.
Er mauerte mich ein, ließ keinen Ausweg offen, beschwerte mich mit Ketten.
8 Edhe kur bërtas dhe kërkoj ndihmë me zë të lartë, ai nuk pranon të dëgjojë lutjen time.
Ob ich auch schreie, rufe, er weist mein Beten ab,
9 Ai i ka mbyllur rrugët e mia me gurë të prerë, i ka bërë shtigjet e mia plot me prita.
versperrt mit Pfählen meine Wege, verstört mir meine Pfade.
10 Ai ka qenë për mua si një ari në pritë, si një luan në vende të fshehta.
Er ist mir wie ein Bär, der lauert, ein Löwe in dem Hinterhalt.
11 Ka devijuar rrugët e mia, më ka coptuar dhe më ka dëshpëruar.
Er kreist um meine Wege, umschließt mich, macht mich einsam,
12 Ka nderur harkun e tij dhe më ka bërë objekt të shigjetave të tij.
dann spannt er seinen Bogen und stellt als Ziel mich auf für seine Pfeile.
13 Ka bërë të depërtojnë në zemrën time shigjetat e kukurës së tij.
Er schießt mir in die Nieren des Köchers Söhne.
14 Jam bërë tallja e tërë popullit tim, kënga e tij e tërë ditës.
Ich wurde meinem ganzen Volke zum Gespött, ihr Spottlied für den ganzen Tag.
15 Më ka ngopur me hidhërim, më ka bërë të pij pelin.
Mit Bitternissen machte er mich satt, berauschte mich mit Wermut,
16 Më ka coptuar dhëmbët me zall, më ka mbuluar me hi.
zermalmen ließ er meine Zähne Kiesel und wälzte mich im Staube.
17 Ke larguar shpirtin tim nga paqja, kam harruar mirëqënien.
Des Glücks beraubt ward meine Seele, daß ich des Heiles ganz vergaß
18 Kam thënë: “Éshtë zhdukur besimi im dhe shpresa ime tek Zoti”.
und sprach: "Dahin ist meine Lebenskraft und meine Hoffnung auf den Herrn."
19 Kujtohu për pikëllimin dhe për endjen time, për pelinin dhe hidhërimin.
Ja, der Gedanke an mein Elend, meine Irrsale, ist Wermut mir und Gift.
20 Shpirti im kujtohet gjithnjë për këtë dhe është i rrëzuar brenda meje.
Und doch denkt meine Seele dran und sinnt in mir.
21 Këtë dua ta sjell në mëndje dhe prandaj dua të shpresoj.
Und ich bedachte dies und schöpfte daraus meine Hoffnung.
22 Éshtë një hir i Zotit që nuk jemi shkatërruar plotësisht, sepse mëshirat e tij nuk janë mbaruar plotësisht.
Des Herren Huld ist nicht zu Ende und sein Erbarmen nicht erschöpft.
23 Përtëriten çdo mëngjes; e madhe është besnikeria jote.
Neu ist's an jedem Morgen; ja: "Groß ist Deine Treue;
24 “Zoti është pjesa ime”, thotë shpirti im, “prandaj do të kem shpresë tek ai.
mein Anteil ist der Herr", spricht meine Seele; "drum hoffe ich auf ihn."
25 Zoti është i mirë me ata që kanë shpresë tek ai, me shpirtin që e kërkon.
Der Herr ist denen gütig, die seiner harren, und einer Seele, die ihn sucht.
26 Gjë e mirë është të presësh në heshtje shpëtimin e Zotit.
Drum ist es gut, schweigend des Herren Hilfe zu erwarten.
27 Gjë e mirë është për njeriun të mbajë zgjedhën në rininë e tij.
Gar heilsam ist es für den Mann, das Joch in seiner Jugend schon zu tragen.
28 Le të ulet i vetmuar dhe të qëndrojë në heshtje kur Perëndia ia imponon.
Er sitze einsam da und schweige, weil er's ihm auferlegt!
29 Le ta vërë gojën e tij në pluhur, ndofta ka ende shpresë.
Mit seinem Mund berühre er den Staub! Vielleicht gibt's dann noch Hoffnung.
30 Le ti japë faqen atij që e godet, të ngopet me fyerje.
Er biete seine Wange jenem dar, der nach ihm schlägt, und lasse sich mit Schmach ersättigen!
31 Sepse Zoti nuk hedh poshtë për gjithnjë;
Denn nicht auf ewig will der Herr verstoßen.
32 por, në rast se të hidhëron, do ti vijë keq sipas shumicës së zemërmirësive të tij,
Und fügt er auch Betrübnis zu, erbarmt er sich auch wieder seiner Gnadenfülle nach.
33 sepse nuk e bën me kënaqësi poshtërimin dhe hidhërimin e bijve të njerëzve.
Denn nicht aus Lust erniedrigt er und beugt die Menschenkinder,
34 Kur dikush shtyp nën këmbët e tij tërë robërit e dheut,
damit man mit den Füßen all die Gefangenen des Landes trete,
35 kur dikush shtrëmbëron të drejtën e një njeriu në prani të Më të Lartit,
daß man das Recht der Leute beuge, das sie beim Allerhöchsten haben.
36 kur dikujt i bëhet një padrejtësi në çështjen e tij, a nuk e shikon Zoti?
Daß jemandem sein Recht genommen wird, das kann der Herr nicht billigen.
37 Vallë kush thotë diçka që më pas realizohet, në rast se Zoti nuk e ka urdhëruar?
Wer ist's, der sprach, und es geschah, und nicht befohlen hätte es der Herr?
38 E keqja dhe e mira a nuk vijnë vallë nga goja e Më të Lartit?
Ja, kommt nicht aus des Höchsten Mund das Schlimme wie das Gute?
39 Pse vallë ankohet një njeri i gjallë, një njeri për ndëshkimin e mëkateve të tij?
Was klagt ein Mensch im Leben, ein Mann ob seiner Sündenstrafe?
40 Le të shqyrtojmë rrugët tona, t’i hetojmë dhe të kthehemi tek Zoti.
Laßt uns doch unsern Wandel prüfen und erforschen und uns zum Herrn bekehren!
41 Le të ngremë lart zemrat tona dhe duart tona në drejtim të Perëndisë të qiejve.
Laßt uns die Herzen lieber als die Hände zu Gott im Himmel heben:
42 Ne kemi kryer mëkate, kemi qënë rebelë dhe ti nuk na ke falur.
"Gesündigt haben wir in Widerspenstigkeit; Du hast uns nicht vergeben.
43 Je mbështjellë në zëmërimin tënd dhe na ke ndjekur, na ke vrarë pa mëshirë.
Du hast mit Zorn uns ganz bedeckt, verfolgt, gemordet mitleidlos.
44 Ti je mbështjellë në një re, në mënyrë që asnjë lutje të mos kalonte dot.
Du hast Dich in Gewölk gehüllt, daß kein Gebet hindurch mehr dringe.
45 Na ke bërë plehra dhe mbeturina në mes të popujve.
Zu Kehricht und zum Auswurf hast Du uns gemacht inmitten jener Völker.
46 Tërë armiqtë tanë kanë hapur gojën kundër nesh.
Weit rissen über uns den Mund all unsre Feinde auf.
47 Na ka rënë mbi trup tmerri, laku, dëshpërimi i thellë dhe shkatërrimi.
Zu Angst und Furcht ward uns Verwüstung und Verderben."
48 Rrëke uji rrjedhin nga sytë e mi për shkatërrimin e bijës së popullit tim.
Mein Auge weinte Wasserströme ob der Vernichtung, die getroffen meines Volkes Tochter.
49 Syri im derdh lot pa pushim, pa ndërprerje,
Und ohne Ruhe fließt mein Auge und ohne Rasten,
50 deri sa Zoti të mos vështrojë nga qielli dhe të mos shikojë.
bis daß herniederschaue und es sehe der Herr vom Himmel.
51 Syri im i sjell dhembje shpirtit tim për të gjitha bijat e qytetit tim.
Mein Auge klagt ohn Ende ob all den Töchtern meiner Stadt.
52 Ata që më urrejnë pa shkak më kanë gjuajtur si të isha zog.
Mich jagten hin und her wie einen Vogel, die mir so grundlos Feinde waren.
53 Kanë shkatërruar jetën time në gropë, më kanë hedhur gurë.
Mein Leben wollten sie vernichten in der Grube; mit Steinen warfen sie auf mich.
54 Ujrat rrjedhin mbi kokën time, unë thoja: “Ka marrë fund për mua”.
Dann strömte übers Haupt mir Wasser; ich sprach: "Ich bin verloren."
55 Përmenda emrin tënd, o Zot, nga thellësia e gropës.
Da rief ich Deinen Namen, Herr, aus tiefster Grube an.
56 Ti e dëgjove zërin tim; mos ia fshih veshin tënd psherëtimës sime, thirrjes time për ndihmë.
Du hörtest meine Stimme: "Ach, verschließe meinem Rufen und meinem Seufzen nicht Dein Ohr!"
57 Kur të kam thirrur ti je afruar; ke thënë: “Mos ki frikë!”
Du nahtest, als ich Dich gerufen; Du sprachst: "Sei nur getrost!"
58 O Zot ti ke mbrojtur çështjen e shpirtit tim, ti ke çliruar jetën time.
Du führtest meine Sache, Herr; Du wahrtest mir das Leben.
59 O Zot, ti ke parë dëmin që kam pësuar, prandaj mbro çështjen time!
Nun siehst Du, Herr: Bedrückt bin ich. Verhilf zu meinem Rechte mir!
60 Ti ke parë tërë frymën e tyre të hakmarrjes, intrigat e tyre kundër meje.
All ihre Rachgier schauest Du, all ihre Pläne gegen mich,
61 Ti ke dëgjuar fyerjet e tyre, o Zot, tërë intrigat e tyre kundër meje,
Du hörst ihr Schmähen, Herr, und all ihr Planen gegen mich,
62 fjalimet e tyre që ngrihen kundër meje, atë që mendojnë kundër meje tërë ditën.
die Reden meiner Widersacher, ihr stetes Trachten gegen mich.
63 Vër re kur ulen dhe kur ngrihen, unë jam kënga e tyre.
Ihr Sitzen und ihr Aufstehn schau Dir an! Zum Spottlied bin ich ihnen.
64 Shpërbleji, o Zot, sipas veprës së duarve të tyre.
Du lohnest ihnen, Herr, nach ihrer Hände Werk.
65 Bëji zemërgur, mallkimi yt qoftë mbi ta.
Verblendung gibst Du ihrem Herzen, gibst ihnen Deinen Fluch.
66 Ndiqi në zemërimin tënd dhe shkatërroi poshtë qiejve të Zotit.
Im Zorn verfolgst Du sie und tilgst sie unterm Himmel, Herr.

< Vajtimet 3 >