Vajtimet 3

1 Unë jam njeriu që pa hidhërimin nën thuprën e tërbimit të tij.

Ich [Das dritte Lied ist wie die beiden ersten gebildet, nur mit dem Unterschiede, daß hier jede Strophenzeile mit dem Anfangsbuchstaben der Strophe beginnt] bin der Mann, der Elend gesehen durch die Rute seines Grimmes.

2 Ai më ka udhëhequr dhe më ka bërë të eci nëpër terr dhe jo në dritë.

Mich hat er geleitet und geführt in Finsternis und Dunkel [Eig. und Nicht-Licht.]

3 Po, kundër meje ai ka kthyer disa herë dorën e tij tërë ditën.

Nur [O. Fürwahr] gegen mich kehrt er immer wieder seine Hand den ganzen Tag.

4 Ai ka konsumuar mishin tim dhe lëkurën time, ka coptuar kockat e mia.

Er hat verfallen lassen mein Fleisch und meine Haut, meine Gebeine hat er zerschlagen.

5 Ka ndërtuar fortesa kundër meje, më ka rrethuar me hidhërim dhe me ankth.

Bitterkeit [Eig. Gift] und Mühsal hat er wider mich gebaut und mich damit umringt.

6 Ka bërë që unë të banoj në vende plot errësirë, ashtu si të vdekurit prej shumë kohe.

Er ließ mich wohnen in Finsternissen, gleich den Toten der Urzeit [O. gleich ewig Toten [welche nie wiederkommen]; vergl. auch Ps. 143,3.]

7 Më ka ndërtuar një mur rreth e qark, me qëllim që unë të mos dal; e ka bërë të rëndë zinxhirin tim.

Er hat mich umzäunt, daß ich nicht herauskommen kann; er hat schwer gemacht meine Fesseln.

8 Edhe kur bërtas dhe kërkoj ndihmë me zë të lartë, ai nuk pranon të dëgjojë lutjen time.

Wenn ich auch schreie und rufe, so hemmt er mein Gebet [Vergl. v 44.]

9 Ai i ka mbyllur rrugët e mia me gurë të prerë, i ka bërë shtigjet e mia plot me prita.

Meine Wege hat er mit Quadern vermauert, meine Pfade umgekehrt. [d. h. von Grund aus zerstört]

10 Ai ka qenë për mua si një ari në pritë, si një luan në vende të fshehta.

Ein lauernder Bär ist er mir, ein Löwe im Versteck.

11 Ka devijuar rrugët e mia, më ka coptuar dhe më ka dëshpëruar.

Er hat mir die Wege entzogen und hat mich zerfleischt, mich verwüstet.

12 Ka nderur harkun e tij dhe më ka bërë objekt të shigjetave të tij.

Er hat seinen Bogen gespannt und mich wie ein Ziel dem Pfeile hingestellt.

13 Ka bërë të depërtojnë në zemrën time shigjetat e kukurës së tij.

Er ließ in meine Nieren dringen die Söhne seines Köchers.

14 Jam bërë tallja e tërë popullit tim, kënga e tij e tërë ditës.

Meinem ganzen Volke bin ich zum Gelächter geworden, bin ihr Saitenspiel den ganzen Tag.

15 Më ka ngopur me hidhërim, më ka bërë të pij pelin.

Mit Bitterkeiten hat er mich gesättigt, mit Wermut mich getränkt.

16 Më ka coptuar dhëmbët me zall, më ka mbuluar me hi.

Und er hat mit Kies meine Zähne zermalmt, hat mich niedergedrückt in die Asche.

17 Ke larguar shpirtin tim nga paqja, kam harruar mirëqënien.

Und meine Seele ist vom Frieden [O. von der Wohlfahrt, ] verstoßen, ich habe des Guten [O. des Glücks] vergessen.

18 Kam thënë: “Éshtë zhdukur besimi im dhe shpresa ime tek Zoti”.

Und ich sprach: Dahin ist meine Lebenskraft und meine Hoffnung auf [Eig. von] Jehova.

19 Kujtohu për pikëllimin dhe për endjen time, për pelinin dhe hidhërimin.

Gedenke meines Elends und meines Umherirrens, des Wermuts und der Bitterkeit [Eig. des Giftes!]

20 Shpirti im kujtohet gjithnjë për këtë dhe është i rrëzuar brenda meje.

Beständig denkt meine Seele daran und ist niedergebeugt in mir.

21 Këtë dua ta sjell në mëndje dhe prandaj dua të shpresoj.

Dies will ich mir zu Herzen nehmen, darum will ich hoffen:

22 Éshtë një hir i Zotit që nuk jemi shkatërruar plotësisht, sepse mëshirat e tij nuk janë mbaruar plotësisht.

Es sind die Gütigkeiten Jehovas, daß wir nicht aufgerieben sind; denn seine Erbarmungen sind nicht zu Ende [O. nicht aufgerieben, daß seine Erbarmungen nicht zu Ende sind; ]

23 Përtëriten çdo mëngjes; e madhe është besnikeria jote.

sie sind alle Morgen neu, deine Treue ist groß.

24 “Zoti është pjesa ime”, thotë shpirti im, “prandaj do të kem shpresë tek ai.

Jehova ist mein Teil, sagt meine Seele; darum will ich auf ihn hoffen.

25 Zoti është i mirë me ata që kanë shpresë tek ai, me shpirtin që e kërkon.

Gütig ist Jehova gegen die, welche auf ihn harren, gegen die Seele, die nach ihm trachtet.

26 Gjë e mirë është të presësh në heshtje shpëtimin e Zotit.

Es ist gut, daß man still warte [Eig. warte, und zwar still] auf die Rettung Jehovas.

27 Gjë e mirë është për njeriun të mbajë zgjedhën në rininë e tij.

Es ist dem Manne gut, daß er das Joch in seiner Jugend trage.

28 Le të ulet i vetmuar dhe të qëndrojë në heshtje kur Perëndia ia imponon.

Er sitze einsam und schweige, weil er es ihm [O. wenn er ihm etwas] auferlegt hat;

29 Le ta vërë gojën e tij në pluhur, ndofta ka ende shpresë.

er lege seinen Mund in den Staub; vielleicht gibt es Hoffnung.

30 Le ti japë faqen atij që e godet, të ngopet me fyerje.

Dem, der ihn schlägt, reiche er den Backen dar, werde mit Schmach gesättigt [d. h. lasse sich mit Schmach sättigen.]

31 Sepse Zoti nuk hedh poshtë për gjithnjë;

Denn der Herr verstößt nicht ewiglich;

32 por, në rast se të hidhëron, do ti vijë keq sipas shumicës së zemërmirësive të tij,

sondern wenn er betrübt hat, erbarmt er sich nach der Menge seiner Gütigkeiten.

33 sepse nuk e bën me kënaqësi poshtërimin dhe hidhërimin e bijve të njerëzve.

Denn nicht von Herzen plagt [O. demütiget] und betrübt er die Menschenkinder.

34 Kur dikush shtyp nën këmbët e tij tërë robërit e dheut,

Daß man alle Gefangenen der Erde unter seinen Füßen zertrete,

35 kur dikush shtrëmbëron të drejtën e një njeriu në prani të Më të Lartit,

das Recht eines Mannes beuge vor dem Angesicht des Höchsten,

36 kur dikujt i bëhet një padrejtësi në çështjen e tij, a nuk e shikon Zoti?

einem Menschen Unrecht tue in seiner Streitsache: Sollte der Herr nicht darauf achten?

37 Vallë kush thotë diçka që më pas realizohet, në rast se Zoti nuk e ka urdhëruar?

Wer ist, der da sprach, und es geschah, ohne daß der Herr es geboten?

38 E keqja dhe e mira a nuk vijnë vallë nga goja e Më të Lartit?

Das Böse und das Gute, geht es nicht aus dem Munde des Höchsten hervor?

39 Pse vallë ankohet një njeri i gjallë, një njeri për ndëshkimin e mëkateve të tij?

Was beklagt sich der lebende Mensch? über seine Sünden beklage sich der Mann! [O. Was beklagt sich der lebende Mensch, der Mann über seine Sündenstrafe?]

40 Le të shqyrtojmë rrugët tona, t’i hetojmë dhe të kthehemi tek Zoti.

Prüfen und erforschen wir unsere Wege, und laßt uns zu Jehova [Eig. bis zu Jehova hin] umkehren!

41 Le të ngremë lart zemrat tona dhe duart tona në drejtim të Perëndisë të qiejve.

laßt uns unser Herz samt den Händen erheben zu Gott [El] im Himmel!

42 Ne kemi kryer mëkate, kemi qënë rebelë dhe ti nuk na ke falur.

Wir, wir sind abgefallen und sind widerspenstig gewesen; du hast nicht vergeben.

43 Je mbështjellë në zëmërimin tënd dhe na ke ndjekur, na ke vrarë pa mëshirë.

Du hast dich in Zorn gehüllt und hast uns verfolgt; du hast hingemordet ohne Schonung.

44 Ti je mbështjellë në një re, në mënyrë që asnjë lutje të mos kalonte dot.

Du hast dich in eine Wolke gehüllt, so daß kein Gebet hindurchdrang.

45 Na ke bërë plehra dhe mbeturina në mes të popujve.

Du hast uns zum Kehricht und zum Ekel gemacht inmitten der Völker.

46 Tërë armiqtë tanë kanë hapur gojën kundër nesh.

Alle unsere Feinde haben ihren Mund gegen uns aufgesperrt.

47 Na ka rënë mbi trup tmerri, laku, dëshpërimi i thellë dhe shkatërrimi.

Grauen und Grube sind über uns gekommen, Verwüstung und Zertrümmerung.

48 Rrëke uji rrjedhin nga sytë e mi për shkatërrimin e bijës së popullit tim.

Mit Wasserbächen rinnt mein Auge wegen der Zertrümmerung der Tochter meines Volkes.

49 Syri im derdh lot pa pushim, pa ndërprerje,

Mein Auge ergießt sich ruhelos und ohne Rast,

50 deri sa Zoti të mos vështrojë nga qielli dhe të mos shikojë.

bis Jehova vom Himmel herniederschaue und dareinsehe.

51 Syri im i sjell dhembje shpirtit tim për të gjitha bijat e qytetit tim.

Mein Auge schmerzt mich [W. schmerzt meine Seele] wegen aller Töchter meiner Stadt.

52 Ata që më urrejnë pa shkak më kanë gjuajtur si të isha zog.

Wie einen Vogel haben mich heftig gejagt, die ohne Ursache meine Feinde sind.

53 Kanë shkatërruar jetën time në gropë, më kanë hedhur gurë.

Sie haben mein Leben in die Grube hinein vernichtet und Steine auf mich geworfen.

54 Ujrat rrjedhin mbi kokën time, unë thoja: “Ka marrë fund për mua”.

Wasser strömten über mein Haupt; ich sprach: Ich bin abgeschnitten!

55 Përmenda emrin tënd, o Zot, nga thellësia e gropës.

Jehova, ich habe deinen Namen angerufen aus der tiefsten Grube.

56 Ti e dëgjove zërin tim; mos ia fshih veshin tënd psherëtimës sime, thirrjes time për ndihmë.

Du hast meine Stimme gehört; verbirg dein Ohr nicht vor meinem Seufzen, meinem Schreien!

57 Kur të kam thirrur ti je afruar; ke thënë: “Mos ki frikë!”

Du hast dich genaht an dem Tage, da ich dich anrief; du sprachst: Fürchte dich nicht!

58 O Zot ti ke mbrojtur çështjen e shpirtit tim, ti ke çliruar jetën time.

Herr, du hast die Rechtssachen meiner Seele geführt, hast mein Leben erlöst.

59 O Zot, ti ke parë dëmin që kam pësuar, prandaj mbro çështjen time!

Jehova, du hast meine Bedrückung gesehen; verhilf mir zu meinem Rechte [Eig. entscheide meine Rechtssache!]

60 Ti ke parë tërë frymën e tyre të hakmarrjes, intrigat e tyre kundër meje.

Du hast gesehen alle ihre Rache, alle ihre Anschläge gegen mich.

61 Ti ke dëgjuar fyerjet e tyre, o Zot, tërë intrigat e tyre kundër meje,

Jehova, du hast ihr Schmähen gehört, alle ihre Anschläge wider mich,

62 fjalimet e tyre që ngrihen kundër meje, atë që mendojnë kundër meje tërë ditën.

das Gerede derer, die wider mich aufgestanden sind, und ihr Sinnen wider mich den ganzen Tag.

63 Vër re kur ulen dhe kur ngrihen, unë jam kënga e tyre.

Schaue an ihr Sitzen und ihr Aufstehen! ich bin ihr Saitenspiel.

64 Shpërbleji, o Zot, sipas veprës së duarve të tyre.

Jehova, erstatte ihnen Vergeltung nach dem Werke ihrer Hände!

65 Bëji zemërgur, mallkimi yt qoftë mbi ta.

Gib ihnen [O. du wirst ihnen erstatten wirst ihnen geben usw.] Verblendung [Eig. Verdeckung] des Herzens, dein Fluch komme über sie!

66 Ndiqi në zemërimin tënd dhe shkatërroi poshtë qiejve të Zotit.

Verfolge sie im Zorne und tilge sie unter Jehovas Himmel hinweg!