Vajtimet 3

1 Unë jam njeriu që pa hidhërimin nën thuprën e tërbimit të tij.

Je suis un homme voyant ma misère sous la verge de son indignation.

2 Ai më ka udhëhequr dhe më ka bërë të eci nëpër terr dhe jo në dritë.

Il m’a conduit et amené dans les ténèbres et non à la lumière.

3 Po, kundër meje ai ka kthyer disa herë dorën e tij tërë ditën.

C’est seulement contre moi qu’il tourne et retourne sa main durant tout le jour.

4 Ai ka konsumuar mishin tim dhe lëkurën time, ka coptuar kockat e mia.

Il a fait vieillir ma peau et ma chair, il a brisé mes os.

5 Ka ndërtuar fortesa kundër meje, më ka rrethuar me hidhërim dhe me ankth.

Il a bâti autour de moi, et il m’a environné de fiel et de peine.

6 Ka bërë që unë të banoj në vende plot errësirë, ashtu si të vdekurit prej shumë kohe.

Il m’a mis dans des lieux ténébreux comme les morts éternels.

7 Më ka ndërtuar një mur rreth e qark, me qëllim që unë të mos dal; e ka bërë të rëndë zinxhirin tim.

Il a bâti autour de moi, afin que je ne sorte pas; il a appesanti mes fers aux pieds.

8 Edhe kur bërtas dhe kërkoj ndihmë me zë të lartë, ai nuk pranon të dëgjojë lutjen time.

Mais lors même que je crierais et que je prierais, il a repoussé ma prière.

9 Ai i ka mbyllur rrugët e mia me gurë të prerë, i ka bërë shtigjet e mia plot me prita.

Il a fermé mes voies avec des pierres de taille, il a détruit mes sentiers.

10 Ai ka qenë për mua si një ari në pritë, si një luan në vende të fshehta.

Il est devenu pour moi un ours en embuscade, un lion dans des lieux cachés.

11 Ka devijuar rrugët e mia, më ka coptuar dhe më ka dëshpëruar.

Il a détruit mes sentiers et il m’a brisé, il m’a mis dans la désolation.

12 Ka nderur harkun e tij dhe më ka bërë objekt të shigjetave të tij.

Il a tendu son arc, il m’a fait comme le but de ses flèches.

13 Ka bërë të depërtojnë në zemrën time shigjetat e kukurës së tij.

Il a lancé dans mes reins les filles de son carquois.

14 Jam bërë tallja e tërë popullit tim, kënga e tij e tërë ditës.

Je suis devenu la raillerie de tout mon peuple, leur chanson durant tout le jour.

15 Më ka ngopur me hidhërim, më ka bërë të pij pelin.

Il m’a rempli d’amertume, il m’a enivré d’absinthe.

16 Më ka coptuar dhëmbët me zall, më ka mbuluar me hi.

Et il a brisé toutes mes dents, il m’a nourri de cendre.

17 Ke larguar shpirtin tim nga paqja, kam harruar mirëqënien.

Et mon âme a été éloignée de la paix, et j’ai oublié le bonheur.

18 Kam thënë: “Éshtë zhdukur besimi im dhe shpresa ime tek Zoti”.

Et j’ai dit: Elle a péri, ma fin, et ce que j’espérais du Seigneur.

19 Kujtohu për pikëllimin dhe për endjen time, për pelinin dhe hidhërimin.

Souvenez-vous de ma pauvreté, et de l’excès commis contre moi, de l’absinthe et du fiel.

20 Shpirti im kujtohet gjithnjë për këtë dhe është i rrëzuar brenda meje.

J’en conserverai toujours la mémoire, et mon âme séchera en moi de douleur.

21 Këtë dua ta sjell në mëndje dhe prandaj dua të shpresoj.

Je repasserai ces choses dans mon cœur, c’est pourquoi j’espérerai.

22 Éshtë një hir i Zotit që nuk jemi shkatërruar plotësisht, sepse mëshirat e tij nuk janë mbaruar plotësisht.

C’est grâce aux miséricordes du Seigneur que nous n’avons pas été consumés; c’est parce que ses bontés n’ont pas fait défaut.

23 Përtëriten çdo mëngjes; e madhe është besnikeria jote.

Elles se renouvellent au point du jour; votre fidélité est grande.

24 “Zoti është pjesa ime”, thotë shpirti im, “prandaj do të kem shpresë tek ai.

Mon partage est le Seigneur, a dit mon âme; à cause de cela je l’attendrai.

25 Zoti është i mirë me ata që kanë shpresë tek ai, me shpirtin që e kërkon.

Le Seigneur est bon à ceux qui espèrent en lui, à l’âme qui le recherche.

26 Gjë e mirë është të presësh në heshtje shpëtimin e Zotit.

Il est bon d’attendre en silence le salut de Dieu.

27 Gjë e mirë është për njeriun të mbajë zgjedhën në rininë e tij.

Il est bon à l’homme de porter un joug dès sa jeunesse.

28 Le të ulet i vetmuar dhe të qëndrojë në heshtje kur Perëndia ia imponon.

Il s’assiéra solitaire, et il se taira, parce qu’il a mis ce joug sur lui.

29 Le ta vërë gojën e tij në pluhur, ndofta ka ende shpresë.

Il mettra sa bouche dans la poussière, pourvoir si par hasard il y a espérance.

30 Le ti japë faqen atij që e godet, të ngopet me fyerje.

Il tendra la joue à celui qui le frappera, il sera rassasié d’opprobres.

31 Sepse Zoti nuk hedh poshtë për gjithnjë;

Parce que le Seigneur ne rejettera pas toujours;

32 por, në rast se të hidhëron, do ti vijë keq sipas shumicës së zemërmirësive të tij,

Parce que s’il a rejeté, il aura aussi pitié selon la multitude de ses miséricordes.

33 sepse nuk e bën me kënaqësi poshtërimin dhe hidhërimin e bijve të njerëzve.

Car il n’a pas humilié d’après son cœur, il n’a pas rejeté les fils des hommes,

34 Kur dikush shtyp nën këmbët e tij tërë robërit e dheut,

Afin de fouler sous ses pieds tous les captifs de la terre,

35 kur dikush shtrëmbëron të drejtën e një njeriu në prani të Më të Lartit,

Afin de faire incliner le droit de l’homme devant la face du Très-Haut.

36 kur dikujt i bëhet një padrejtësi në çështjen e tij, a nuk e shikon Zoti?

Perdre un homme dans son jugement, le Seigneur ne le sait pas.

37 Vallë kush thotë diçka që më pas realizohet, në rast se Zoti nuk e ka urdhëruar?

Qui est celui qui a dit qu’une chose se fît, le Seigneur ne l’ayant pas commandé?

38 E keqja dhe e mira a nuk vijnë vallë nga goja e Më të Lartit?

De la bouche du Très-Haut, les maux et les biens ne sortiront-ils pas?

39 Pse vallë ankohet një njeri i gjallë, një njeri për ndëshkimin e mëkateve të tij?

Pourquoi a murmuré l’homme vivant, l’homme, de la punition de ses péchés?

40 Le të shqyrtojmë rrugët tona, t’i hetojmë dhe të kthehemi tek Zoti.

Scrutons nos voies, interrogeons-les, et retournons au Seigneur.

41 Le të ngremë lart zemrat tona dhe duart tona në drejtim të Perëndisë të qiejve.

Elevons nos cœurs avec nos mains vers le Seigneur qui est dans les cieux.

42 Ne kemi kryer mëkate, kemi qënë rebelë dhe ti nuk na ke falur.

Nous, nous avons iniquement agi, et au courroux nous vous avons provoqué, c’est pour cela que vous êtes inexorable.

43 Je mbështjellë në zëmërimin tënd dhe na ke ndjekur, na ke vrarë pa mëshirë.

Vous vous êtes enveloppé dans votre fureur, et vous nous avez frappés; vous avez tué et vous n’avez pas épargné.

44 Ti je mbështjellë në një re, në mënyrë që asnjë lutje të mos kalonte dot.

Vous avez mis une nuée devant vous, afin que la prière ne passe pas.

45 Na ke bërë plehra dhe mbeturina në mes të popujve.

Comme une plante arrachée et rejetée, vous m’avez mis au milieu des peuples.

46 Tërë armiqtë tanë kanë hapur gojën kundër nesh.

Tous nos ennemis ont ouvert la bouche contre nous.

47 Na ka rënë mbi trup tmerri, laku, dëshpërimi i thellë dhe shkatërrimi.

La prophétie nous est devenue effroi, lacs et ruine.

48 Rrëke uji rrjedhin nga sytë e mi për shkatërrimin e bijës së popullit tim.

Mon œil a fait couler des courants d’eaux sur la ruine de la fille de mon peuple.

49 Syri im derdh lot pa pushim, pa ndërprerje,

Mon œil s’est affligé, et ne s’est pas tu, de ce qu’il n’y avait point de repos,

50 deri sa Zoti të mos vështrojë nga qielli dhe të mos shikojë.

Jusqu’à ce que le Seigneur regardât et vît des cieux.

51 Syri im i sjell dhembje shpirtit tim për të gjitha bijat e qytetit tim.

Mon œil a tourmenté mon âme à cause de toutes les filles de ma ville.

52 Ata që më urrejnë pa shkak më kanë gjuajtur si të isha zog.

Ils m’ont pris à la chasse comme un oiseau, mes ennemis, sans sujet.

53 Kanë shkatërruar jetën time në gropë, më kanë hedhur gurë.

Ma vie est tombée dans la fosse, et ils ont posé une pierre sur moi.

54 Ujrat rrjedhin mbi kokën time, unë thoja: “Ka marrë fund për mua”.

Des eaux se sont débordées sur ma tête; j’ai dit: Je suis perdu.

55 Përmenda emrin tënd, o Zot, nga thellësia e gropës.

J’ai invoqué votre nom, Seigneur, du lac le plus profond.

56 Ti e dëgjove zërin tim; mos ia fshih veshin tënd psherëtimës sime, thirrjes time për ndihmë.

Vous avez entendu ma voix; ne détournez pas votre oreille de mes sanglots et de mes cris.

57 Kur të kam thirrur ti je afruar; ke thënë: “Mos ki frikë!”

Vous vous êtes approché de moi un jour, quand je vous ai invoqué; vous avez dit: Ne crains pas.

58 O Zot ti ke mbrojtur çështjen e shpirtit tim, ti ke çliruar jetën time.

Vous avez jugé, Seigneur, la cause de mon âme, rédempteur de ma vie.

59 O Zot, ti ke parë dëmin që kam pësuar, prandaj mbro çështjen time!

Vous avez vu. Seigneur, leur iniquité contre moi; jugez leur jugement.

60 Ti ke parë tërë frymën e tyre të hakmarrjes, intrigat e tyre kundër meje.

Vous avez vu toute leur fureur, toutes leurs pensées contre moi.

61 Ti ke dëgjuar fyerjet e tyre, o Zot, tërë intrigat e tyre kundër meje,

Vous avez entendu leurs outrages, Seigneur, toutes leurs pensées contre moi;

62 fjalimet e tyre që ngrihen kundër meje, atë që mendojnë kundër meje tërë ditën.

Les lèvres de ceux qui s’élèvent contre moi, et leurs projets contre moi tout le jour.

63 Vër re kur ulen dhe kur ngrihen, unë jam kënga e tyre.

Quand ils sont assis, et quand ils se lèvent, voyez, je suis l’objet de leurs chansons.

64 Shpërbleji, o Zot, sipas veprës së duarve të tyre.

THAU. Vous leur rendrez la pareille, Seigneur, selon les œuvres de leurs mains.

65 Bëji zemërgur, mallkimi yt qoftë mbi ta.

THAU. Vous leur mettrez comme un bouclier sur le cœur, la peine dont vous les accablerez.

66 Ndiqi në zemërimin tënd dhe shkatërroi poshtë qiejve të Zotit.

THAU. Vous les poursuivrez dans votre fureur, et vous les briserez sous le ciel. Seigneur.