Vajtimet 3
1 Unë jam njeriu që pa hidhërimin nën thuprën e tërbimit të tij.
I, am the man, that hath seen affliction, by the rod of his indignation;
2 Ai më ka udhëhequr dhe më ka bërë të eci nëpër terr dhe jo në dritë.
Me, hath he driven out and brought into darkness, and not light;
3 Po, kundër meje ai ka kthyer disa herë dorën e tij tërë ditën.
Surely, against me, doth he again and again, turn his hand all the day.
4 Ai ka konsumuar mishin tim dhe lëkurën time, ka coptuar kockat e mia.
He hath worn out my flesh and my skin, hath broken my bones;
5 Ka ndërtuar fortesa kundër meje, më ka rrethuar me hidhërim dhe me ankth.
He hath built up against me, and carried round me, fortifications and a trench;
6 Ka bërë që unë të banoj në vende plot errësirë, ashtu si të vdekurit prej shumë kohe.
In dark places, hath he made me sit, like the dead of age-past times.
7 Më ka ndërtuar një mur rreth e qark, me qëllim që unë të mos dal; e ka bërë të rëndë zinxhirin tim.
He hath walled up around me, that I cannot get out, hath weighted my fetter;
8 Edhe kur bërtas dhe kërkoj ndihmë me zë të lartë, ai nuk pranon të dëgjojë lutjen time.
Yea, when I make outcry and implore, he hath shut out my prayer;
9 Ai i ka mbyllur rrugët e mia me gurë të prerë, i ka bërë shtigjet e mia plot me prita.
He hath walled in my ways with hewn stone, my paths, hath he caused to wind back.
10 Ai ka qenë për mua si një ari në pritë, si një luan në vende të fshehta.
A bear lying in wait, he is to me, a lion, in secret places;
11 Ka devijuar rrugët e mia, më ka coptuar dhe më ka dëshpëruar.
My ways, hath he turned aside, and hath torn me in pieces, hath made me desolate;
12 Ka nderur harkun e tij dhe më ka bërë objekt të shigjetave të tij.
He hath trodden his bow, and set me up, as a mark for the arrow.
13 Ka bërë të depërtojnë në zemrën time shigjetat e kukurës së tij.
He hath caused to enter my reins, the sons of his quiver;
14 Jam bërë tallja e tërë popullit tim, kënga e tij e tërë ditës.
I have become a derision to all my people, their song all the day;
15 Më ka ngopur me hidhërim, më ka bërë të pij pelin.
He hath sated me with bitter things, hath drenched me with wormwood.
16 Më ka coptuar dhëmbët me zall, më ka mbuluar me hi.
And he hath crushed, with gravel-stones, my teeth, hath made me cower in ashes;
17 Ke larguar shpirtin tim nga paqja, kam harruar mirëqënien.
And thou hast thrust away from welfare, my soul, I have forgotten prosperity;
18 Kam thënë: “Éshtë zhdukur besimi im dhe shpresa ime tek Zoti”.
And I said, Vanished is mine endurance, even mine expectation, from Yahweh.
19 Kujtohu për pikëllimin dhe për endjen time, për pelinin dhe hidhërimin.
Remember my humiliation and my fleeings, the wormwood and poison;
20 Shpirti im kujtohet gjithnjë për këtë dhe është i rrëzuar brenda meje.
Thou wilt, indeed remember, that, bowed down concerning myself, is my soul;
21 Këtë dua ta sjell në mëndje dhe prandaj dua të shpresoj.
This, will I bring back to my heart, therefore, will I hope.
22 Éshtë një hir i Zotit që nuk jemi shkatërruar plotësisht, sepse mëshirat e tij nuk janë mbaruar plotësisht.
The lovingkindnesses of Yahweh, verily they are not exhausted, Verily! not at an end, are his compassions:
23 Përtëriten çdo mëngjes; e madhe është besnikeria jote.
New things for the mornings! Abundant is thy faithfulness:
24 “Zoti është pjesa ime”, thotë shpirti im, “prandaj do të kem shpresë tek ai.
My portion, is Yahweh, saith my soul, For this cause, will I wait for him.
25 Zoti është i mirë me ata që kanë shpresë tek ai, me shpirtin që e kërkon.
Good is Yahweh, to them who wait for him, to the soul that will seek him;
26 Gjë e mirë është të presësh në heshtje shpëtimin e Zotit.
Good it is—both to wait and to be silent, for the deliverance of Yahweh;
27 Gjë e mirë është për njeriun të mbajë zgjedhën në rininë e tij.
Good it is for a man, that he should bear the yoke in his youth.
28 Le të ulet i vetmuar dhe të qëndrojë në heshtje kur Perëndia ia imponon.
Let him sit alone, and keep silence, because he took it upon himself:
29 Le ta vërë gojën e tij në pluhur, ndofta ka ende shpresë.
Let him put, in the dust, his mouth, peradventure, there is hope!
30 Le ti japë faqen atij që e godet, të ngopet me fyerje.
Let him give, to him that smiteth him, his cheek, let him be sated with reproach.
31 Sepse Zoti nuk hedh poshtë për gjithnjë;
Surely My Lord, will not cast off, unto times age-abiding;
32 por, në rast se të hidhëron, do ti vijë keq sipas shumicës së zemërmirësive të tij,
Surely, though he cause grief, yet will he have compassion, according to the multitude of his lovingkindnesses;
33 sepse nuk e bën me kënaqësi poshtërimin dhe hidhërimin e bijve të njerëzve.
Surely he hath not afflicted from his heart, nor caused sorrow to the sons of men.
34 Kur dikush shtyp nën këmbët e tij tërë robërit e dheut,
To crush, under his feet, any of the prisoners of the earth;
35 kur dikush shtrëmbëron të drejtën e një njeriu në prani të Më të Lartit,
To turn aside the right of a man, before the face of the Most High;
36 kur dikujt i bëhet një padrejtësi në çështjen e tij, a nuk e shikon Zoti?
To oppress a son of earth in his cause, My Lord, hath made no provision.
37 Vallë kush thotë diçka që më pas realizohet, në rast se Zoti nuk e ka urdhëruar?
Who was it that spake, and it was done, [when], My Lord, had not commanded?
38 E keqja dhe e mira a nuk vijnë vallë nga goja e Më të Lartit?
Out of the mouth of the Most High, Proceed there not misfortunes and blessing?
39 Pse vallë ankohet një njeri i gjallë, një njeri për ndëshkimin e mëkateve të tij?
Why should a living son of earth complain, [Let] a man [complain] because of his sins?
40 Le të shqyrtojmë rrugët tona, t’i hetojmë dhe të kthehemi tek Zoti.
Let us search out our ways, and examine them well, and let us return unto Yahweh;
41 Le të ngremë lart zemrat tona dhe duart tona në drejtim të Perëndisë të qiejve.
Let us lift up our heart, to the opened palms, to the Mighty One in the heavens;
42 Ne kemi kryer mëkate, kemi qënë rebelë dhe ti nuk na ke falur.
We, have trespassed and rebelled, Thou, hast not pardoned.
43 Je mbështjellë në zëmërimin tënd dhe na ke ndjekur, na ke vrarë pa mëshirë.
Thou hast covered thyself with anger, and pursued us, hast slain—hast not spared;
44 Ti je mbështjellë në një re, në mënyrë që asnjë lutje të mos kalonte dot.
Thou hast screened thyself with the clouds, that prayer, should not pass through;
45 Na ke bërë plehra dhe mbeturina në mes të popujve.
Offscouring and refuse, dost thou make us, in the midst of the peoples.
46 Tërë armiqtë tanë kanë hapur gojën kundër nesh.
With their mouth, opened wide over us, [stand] all our foes.
47 Na ka rënë mbi trup tmerri, laku, dëshpërimi i thellë dhe shkatërrimi.
Terror and a pit, have befallen us, tumult and grievous injury;
48 Rrëke uji rrjedhin nga sytë e mi për shkatërrimin e bijës së popullit tim.
With streams of water, mine eye runneth down, over the grievous injury of the daughter of my people.
49 Syri im derdh lot pa pushim, pa ndërprerje,
Mine eye, poureth itself out and ceaseth not, without relief;
50 deri sa Zoti të mos vështrojë nga qielli dhe të mos shikojë.
Until Yahweh out of the heavens shall look forth, and see,
51 Syri im i sjell dhembje shpirtit tim për të gjitha bijat e qytetit tim.
Mine eye dealeth severely with my soul, because of all the daughters of my city.
52 Ata që më urrejnë pa shkak më kanë gjuajtur si të isha zog.
They, have laid snares, for me as a bird, who are mine enemies without cause:
53 Kanë shkatërruar jetën time në gropë, më kanë hedhur gurë.
They have cut off, in the dungeon, my life, and have cast a stone upon me;
54 Ujrat rrjedhin mbi kokën time, unë thoja: “Ka marrë fund për mua”.
Waters, flowed over, my head, I said, I am cut off!
55 Përmenda emrin tënd, o Zot, nga thellësia e gropës.
I have called upon thy Name, O Yahweh, out of the dungeon below;
56 Ti e dëgjove zërin tim; mos ia fshih veshin tënd psherëtimës sime, thirrjes time për ndihmë.
My voice, thou hast heard, —do not close thine ear to my respite, to mine outcry;
57 Kur të kam thirrur ti je afruar; ke thënë: “Mos ki frikë!”
Thou drewest near, in the day I kept calling on thee, thou saidst, Do not fear!
58 O Zot ti ke mbrojtur çështjen e shpirtit tim, ti ke çliruar jetën time.
Thou hast pleaded, O My Lord, the pleas of my soul, hast redeemed my life;
59 O Zot, ti ke parë dëmin që kam pësuar, prandaj mbro çështjen time!
Thou hast beheld, O Yahweh, my failure to get justice, Pronounce thou my sentence;
60 Ti ke parë tërë frymën e tyre të hakmarrjes, intrigat e tyre kundër meje.
Thou hast seen all their vindictiveness, all their plots against me.
61 Ti ke dëgjuar fyerjet e tyre, o Zot, tërë intrigat e tyre kundër meje,
Thou hast heard their reproach, O Yahweh, all their plots against me;
62 fjalimet e tyre që ngrihen kundër meje, atë që mendojnë kundër meje tërë ditën.
The lips of mine assailants, and their mutterings, are against me, all the day;
63 Vër re kur ulen dhe kur ngrihen, unë jam kënga e tyre.
On their downsitting and their uprising, do thou look, I, am their song.
64 Shpërbleji, o Zot, sipas veprës së duarve të tyre.
Thou wilt render to them a recompense, O Yahweh, according to the work of their hands;
65 Bëji zemërgur, mallkimi yt qoftë mbi ta.
Thou wilt suffer them a veiling of heart, thy curse to them;
66 Ndiqi në zemërimin tënd dhe shkatërroi poshtë qiejve të Zotit.
Thou wilt pursue in anger, and wilt destroy them, from under the heavens of Yahweh.
