Vajtimet 3
1 Unë jam njeriu që pa hidhërimin nën thuprën e tërbimit të tij.
I am the man who hath seen affliction by the rod of his wrath.
2 Ai më ka udhëhequr dhe më ka bërë të eci nëpër terr dhe jo në dritë.
Me hath he driven out, and led into darkness, but not into light.
3 Po, kundër meje ai ka kthyer disa herë dorën e tij tërë ditën.
Surely against me doth he turn again and again his hand all the day.
4 Ai ka konsumuar mishin tim dhe lëkurën time, ka coptuar kockat e mia.
He hath caused my flesh and my skin to wear out, he hath broken my bones.
5 Ka ndërtuar fortesa kundër meje, më ka rrethuar me hidhërim dhe me ankth.
He hath built around me, and encompassed me with poison and hardship.
6 Ka bërë që unë të banoj në vende plot errësirë, ashtu si të vdekurit prej shumë kohe.
In dark places hath he set me to dwell, like the dead of olden times.
7 Më ka ndërtuar një mur rreth e qark, me qëllim që unë të mos dal; e ka bërë të rëndë zinxhirin tim.
He hath placed a fence round about me, that I cannot get out; he hath made heavy my chain.
8 Edhe kur bërtas dhe kërkoj ndihmë me zë të lartë, ai nuk pranon të dëgjojë lutjen time.
Also when I cry aloud and make entreaty, he shutteth out my prayer.
9 Ai i ka mbyllur rrugët e mia me gurë të prerë, i ka bërë shtigjet e mia plot me prita.
He hath fenced up my ways with hewn stone, my paths hath he made crooked.
10 Ai ka qenë për mua si një ari në pritë, si një luan në vende të fshehta.
A bear lying in wait is he to me, a lion in secret places.
11 Ka devijuar rrugët e mia, më ka coptuar dhe më ka dëshpëruar.
On my ways hath he placed thorns, and torn me in pieces: he hath made me desolate.
12 Ka nderur harkun e tij dhe më ka bërë objekt të shigjetave të tij.
He hath bent his bow, and placed me as a mark for the arrow.
13 Ka bërë të depërtojnë në zemrën time shigjetat e kukurës së tij.
He hath caused to enter into my reins the children of his quiver.
14 Jam bërë tallja e tërë popullit tim, kënga e tij e tërë ditës.
I am become a laughing-stock to all my people, their [jeering] song all the day.
15 Më ka ngopur me hidhërim, më ka bërë të pij pelin.
He hath sated me with bitter things, he hath made me drunken with wormwood.
16 Më ka coptuar dhëmbët me zall, më ka mbuluar me hi.
He hath also broken my teeth with gravel-stones, he hath covered me with ashes.
17 Ke larguar shpirtin tim nga paqja, kam harruar mirëqënien.
And my soul hath given up all thoughts of peace: I forget happiness.
18 Kam thënë: “Éshtë zhdukur besimi im dhe shpresa ime tek Zoti”.
And I said, Lost is my strength, my expectation also from the Lord.
19 Kujtohu për pikëllimin dhe për endjen time, për pelinin dhe hidhërimin.
Remembering my affliction and [the cause of] my complaint, wormwood and poison.
20 Shpirti im kujtohet gjithnjë për këtë dhe është i rrëzuar brenda meje.
Remembering [this] continually my soul is bowed down deeply within me.
21 Këtë dua ta sjell në mëndje dhe prandaj dua të shpresoj.
[Yet] this answer will I give to my heart: therefore will I wait [in confidence].
22 Éshtë një hir i Zotit që nuk jemi shkatërruar plotësisht, sepse mëshirat e tij nuk janë mbaruar plotësisht.
It is through the Lord's kindness that we are not consumed, because his mercies have no end;
23 Përtëriten çdo mëngjes; e madhe është besnikeria jote.
They are new every morning: great is thy faithfulness.
24 “Zoti është pjesa ime”, thotë shpirti im, “prandaj do të kem shpresë tek ai.
The Lord is my portion, saith my soul, therefore will I wait for him.
25 Zoti është i mirë me ata që kanë shpresë tek ai, me shpirtin që e kërkon.
The Lord is good unto those that hope in him, to the soul that seeketh him.
26 Gjë e mirë është të presësh në heshtje shpëtimin e Zotit.
It is good that one should wait and this in silence for the salvation of the Lord.
27 Gjë e mirë është për njeriun të mbajë zgjedhën në rininë e tij.
It is good for a man that he bear the yoke in his youth;
28 Le të ulet i vetmuar dhe të qëndrojë në heshtje kur Perëndia ia imponon.
That he sit in solitude and be silent; because He hath laid it upon him;
29 Le ta vërë gojën e tij në pluhur, ndofta ka ende shpresë.
That he put his mouth in the dust; perhaps there still is hope;
30 Le ti japë faqen atij që e godet, të ngopet me fyerje.
That he offer his cheek to him that smiteth him; that he be satisfied with reproach.
31 Sepse Zoti nuk hedh poshtë për gjithnjë;
For the Lord will not cast off for ever;
32 por, në rast se të hidhëron, do ti vijë keq sipas shumicës së zemërmirësive të tij,
But though he have caused grief, yet will he have mercy according to the abundance of his kindnesses.
33 sepse nuk e bën me kënaqësi poshtërimin dhe hidhërimin e bijve të njerëzve.
For he doth not afflict of his own will, and aggrieve the children of men.
34 Kur dikush shtyp nën këmbët e tij tërë robërit e dheut,
To crush under his feet all the prisoners of the earth,
35 kur dikush shtrëmbëron të drejtën e një njeriu në prani të Më të Lartit,
To pervert the justice [due to man] before the face of the Most High.
36 kur dikujt i bëhet një padrejtësi në çështjen e tij, a nuk e shikon Zoti?
To subvert a man in his contest—should the Lord not see this?
37 Vallë kush thotë diçka që më pas realizohet, në rast se Zoti nuk e ka urdhëruar?
Who is he that saith aught, and it cometh to pass, when the Lord hath not ordained it?
38 E keqja dhe e mira a nuk vijnë vallë nga goja e Më të Lartit?
Do not out of the mouth of the Most High come both the evil things and the good?
39 Pse vallë ankohet një njeri i gjallë, një njeri për ndëshkimin e mëkateve të tij?
Wherefore should a living man complain? let every man complain because of his sins.
40 Le të shqyrtojmë rrugët tona, t’i hetojmë dhe të kthehemi tek Zoti.
Let us search through and investigate our ways, and let us return to the Lord.
41 Le të ngremë lart zemrat tona dhe duart tona në drejtim të Perëndisë të qiejve.
Let us lift up our heart with our hands unto God in the heavens.
42 Ne kemi kryer mëkate, kemi qënë rebelë dhe ti nuk na ke falur.
We have indeed transgressed and rebelled: thou hast truly not pardoned.
43 Je mbështjellë në zëmërimin tënd dhe na ke ndjekur, na ke vrarë pa mëshirë.
Thou hast covered [us] with thy anger, and made pursuit after us: thou hast slain, thou hast not pitied.
44 Ti je mbështjellë në një re, në mënyrë që asnjë lutje të mos kalonte dot.
Thou hast covered thyself with a cloud, that no prayer should pass through.
45 Na ke bërë plehra dhe mbeturina në mes të popujve.
As something loathsome and rejected hast thou rendered us in the midst of the people.
46 Tërë armiqtë tanë kanë hapur gojën kundër nesh.
Wide have all our enemies opened against us their mouth.
47 Na ka rënë mbi trup tmerri, laku, dëshpërimi i thellë dhe shkatërrimi.
Terror and a snare are come upon us, [with] desolation and breaches.
48 Rrëke uji rrjedhin nga sytë e mi për shkatërrimin e bijës së popullit tim.
With streams of water runneth my eye down, because of the breach of the daughter of my people.
49 Syri im derdh lot pa pushim, pa ndërprerje,
My eye trickleth down, and resteth not, without any intermission,
50 deri sa Zoti të mos vështrojë nga qielli dhe të mos shikojë.
Till the Lord look down, and behold from heaven.
51 Syri im i sjell dhembje shpirtit tim për të gjitha bijat e qytetit tim.
My eye affecteth my soul because of all the daughters of my city.
52 Ata që më urrejnë pa shkak më kanë gjuajtur si të isha zog.
Those who are my enemies, without a cause, have chased me about like a bird.
53 Kanë shkatërruar jetën time në gropë, më kanë hedhur gurë.
They have shut up in the dungeon my life, and have cast stones upon me.
54 Ujrat rrjedhin mbi kokën time, unë thoja: “Ka marrë fund për mua”.
Waters streamed over my head: I said, I am cut off.
55 Përmenda emrin tënd, o Zot, nga thellësia e gropës.
I called on thy name, O Lord, out of the dungeon of the lowest depth.
56 Ti e dëgjove zërin tim; mos ia fshih veshin tënd psherëtimës sime, thirrjes time për ndihmë.
Thou didst hear my voice: hide not thy ear to give me enlargement at my cry.
57 Kur të kam thirrur ti je afruar; ke thënë: “Mos ki frikë!”
Thou wast ever near on the day that I called on thee: thou saidst, Fear not.
58 O Zot ti ke mbrojtur çështjen e shpirtit tim, ti ke çliruar jetën time.
Thou didst plead, O Lord, the causes of my soul: thou didst [before this] redeem my life.
59 O Zot, ti ke parë dëmin që kam pësuar, prandaj mbro çështjen time!
Thou hast [now] seen, O Lord, the wrong I suffer: judge thou my cause.
60 Ti ke parë tërë frymën e tyre të hakmarrjes, intrigat e tyre kundër meje.
Thou hast seen all their vengeance, all their plans against me.
61 Ti ke dëgjuar fyerjet e tyre, o Zot, tërë intrigat e tyre kundër meje,
Thou hast heard their reviling, O Lord, all their plans against me,
62 fjalimet e tyre që ngrihen kundër meje, atë që mendojnë kundër meje tërë ditën.
The speeches of these that rise up against me, and their device against me all the day.
63 Vër re kur ulen dhe kur ngrihen, unë jam kënga e tyre.
Oh look upon their sitting down, and their rising up: I am their [jeering] song.
64 Shpërbleji, o Zot, sipas veprës së duarve të tyre.
Render unto them a recompense, O Lord, according to the work of their hands.
65 Bëji zemërgur, mallkimi yt qoftë mbi ta.
Give them confusion of heart, thy curse he upon them.
66 Ndiqi në zemërimin tënd dhe shkatërroi poshtë qiejve të Zotit.
Pursue them in anger and destroy from under the heavens of the Lord.
