Vajtimet 3
1 Unë jam njeriu që pa hidhërimin nën thuprën e tërbimit të tij.
Aleph. Ik ben de man, die ellende gezien heeft door de roede Zijner verbolgenheid.
2 Ai më ka udhëhequr dhe më ka bërë të eci nëpër terr dhe jo në dritë.
Aleph. Hij heeft mij geleid en gevoerd in de duisternis, en niet in het licht.
3 Po, kundër meje ai ka kthyer disa herë dorën e tij tërë ditën.
Aleph. Hij heeft Zich immers tegen mij gewend, Hij heeft Zijn hand den gansen dag veranderd.
4 Ai ka konsumuar mishin tim dhe lëkurën time, ka coptuar kockat e mia.
Beth. Hij heeft mijn vlees en mijn huid oud gemaakt, Hij heeft mijn beenderen gebroken.
5 Ka ndërtuar fortesa kundër meje, më ka rrethuar me hidhërim dhe me ankth.
Beth. Hij heeft tegen mij gebouwd, en Hij heeft mij met galle en moeite omringd.
6 Ka bërë që unë të banoj në vende plot errësirë, ashtu si të vdekurit prej shumë kohe.
Beth. Hij heeft mij gezet in duistere plaatsen, als degenen, die over lang dood zijn.
7 Më ka ndërtuar një mur rreth e qark, me qëllim që unë të mos dal; e ka bërë të rëndë zinxhirin tim.
Gimel. Hij heeft mij toegemuurd, dat ik er niet uit gaan kan; Hij heeft mijn koperen boeien verzwaard.
8 Edhe kur bërtas dhe kërkoj ndihmë me zë të lartë, ai nuk pranon të dëgjojë lutjen time.
Gimel. Ook wanneer ik roep en schreeuw, sluit Hij de oren voor mijn gebed.
9 Ai i ka mbyllur rrugët e mia me gurë të prerë, i ka bërë shtigjet e mia plot me prita.
Gimel. Hij heeft mij wegen toegemuurd met uitgehouwen stenen, Hij heeft mijn paden verkeerd.
10 Ai ka qenë për mua si një ari në pritë, si një luan në vende të fshehta.
Daleth. Hij is mij een loerende beer, een leeuw in verborgen plaatsen.
11 Ka devijuar rrugët e mia, më ka coptuar dhe më ka dëshpëruar.
Daleth. Hij heeft mijn wegen afgewend; en Hij heeft mij in stukken gebroken; Hij heeft mij woest gemaakt.
12 Ka nderur harkun e tij dhe më ka bërë objekt të shigjetave të tij.
Daleth. Hij heeft Zijn boog gespannen, en Hij heeft mij den pijl als ten doel gesteld.
13 Ka bërë të depërtojnë në zemrën time shigjetat e kukurës së tij.
He. Hij heeft Zijn pijlen in mijn nieren doen ingaan.
14 Jam bërë tallja e tërë popullit tim, kënga e tij e tërë ditës.
He. Ik ben al mijn volk tot belaching geworden, hun snarenspel den gansen dag.
15 Më ka ngopur me hidhërim, më ka bërë të pij pelin.
He. Hij heeft mij met bitterheden verzadigd, Hij heeft mij met alsem dronken gemaakt.
16 Më ka coptuar dhëmbët me zall, më ka mbuluar me hi.
Vau. Hij heeft mijn tanden met zandsteentjes verbrijzeld, Hij heeft mij in de as nedergedrukt.
17 Ke larguar shpirtin tim nga paqja, kam harruar mirëqënien.
Vau. En Gij hebt mijn ziel verre van den vrede verstoten, ik heb het goede vergeten.
18 Kam thënë: “Éshtë zhdukur besimi im dhe shpresa ime tek Zoti”.
Vau. Toen zeide ik: Mijn sterkte is vergaan, en mijn hoop van den HEERE.
19 Kujtohu për pikëllimin dhe për endjen time, për pelinin dhe hidhërimin.
Zain. Gedenk aan mijn ellende en aan mijn ballingschap, aan den alsem en galle.
20 Shpirti im kujtohet gjithnjë për këtë dhe është i rrëzuar brenda meje.
Zain. Mijn ziel gedenkt er wel terdege aan, en zij bukt zich neder in mij.
21 Këtë dua ta sjell në mëndje dhe prandaj dua të shpresoj.
Zain. Dit zal ik mij ter harte nemen, daarom zal ik hopen;
22 Éshtë një hir i Zotit që nuk jemi shkatërruar plotësisht, sepse mëshirat e tij nuk janë mbaruar plotësisht.
Cheth. Het zijn de goedertierenheden des HEEREN, dat wij niet vernield zijn, dat Zijn barmhartigheden geen einde hebben;
23 Përtëriten çdo mëngjes; e madhe është besnikeria jote.
Cheth. Zij zijn allen morgen nieuw, Uw trouw is groot.
24 “Zoti është pjesa ime”, thotë shpirti im, “prandaj do të kem shpresë tek ai.
Cheth. De HEERE is mijn Deel, zegt mijn ziel, daarom zal ik op Hem hopen.
25 Zoti është i mirë me ata që kanë shpresë tek ai, me shpirtin që e kërkon.
Teth. De HEERE is goed dengenen, die Hem verwachten, der ziele, die Hem zoekt.
26 Gjë e mirë është të presësh në heshtje shpëtimin e Zotit.
Teth. Het is goed, dat men hope, en stille zij op het heil des HEEREN.
27 Gjë e mirë është për njeriun të mbajë zgjedhën në rininë e tij.
Teth. Het is goed voor een man, dat hij het juk in zijn jeugd draagt.
28 Le të ulet i vetmuar dhe të qëndrojë në heshtje kur Perëndia ia imponon.
Jod. Hij zitte eenzaam, en zwijge stil, omdat Hij het hem opgelegd heeft.
29 Le ta vërë gojën e tij në pluhur, ndofta ka ende shpresë.
Jod. Hij steke zijn mond in het stof, zeggende: Misschien is er verwachting.
30 Le ti japë faqen atij që e godet, të ngopet me fyerje.
Jod. Hij geve zijn wang dien, die hem slaat, hij worde zat van smaad.
31 Sepse Zoti nuk hedh poshtë për gjithnjë;
Caph. Want de Heere zal niet verstoten in eeuwigheid.
32 por, në rast se të hidhëron, do ti vijë keq sipas shumicës së zemërmirësive të tij,
Caph. Maar als Hij bedroefd heeft, zo zal Hij Zich ontfermen, naar de grootheid Zijner goedertierenheden.
33 sepse nuk e bën me kënaqësi poshtërimin dhe hidhërimin e bijve të njerëzve.
Caph. Want Hij plaagt of bedroeft des mensen kinderen niet van harte.
34 Kur dikush shtyp nën këmbët e tij tërë robërit e dheut,
Lamed. Dat men al de gevangenen der aarde onder Zijn voeten verbrijzelt;
35 kur dikush shtrëmbëron të drejtën e një njeriu në prani të Më të Lartit,
Lamed. Dat men het recht eens mans buigt voor het aangezicht des Allerhoogsten;
36 kur dikujt i bëhet një padrejtësi në çështjen e tij, a nuk e shikon Zoti?
Lamed. Dat men een mens verongelijkt in zijn twistzaak; zou het de Heere niet zien?
37 Vallë kush thotë diçka që më pas realizohet, në rast se Zoti nuk e ka urdhëruar?
Mem. Wie zegt wat, hetwelk geschiedt, zo het de Heere niet beveelt?
38 E keqja dhe e mira a nuk vijnë vallë nga goja e Më të Lartit?
Mem. Gaat niet uit den mond des Allerhoogsten het kwade en het goede?
39 Pse vallë ankohet një njeri i gjallë, një njeri për ndëshkimin e mëkateve të tij?
Mem. Wat klaagt dan een levend mens? Een ieder klage vanwege zijn zonden.
40 Le të shqyrtojmë rrugët tona, t’i hetojmë dhe të kthehemi tek Zoti.
Nun. Laat ons onze wegen onderzoeken en doorzoeken, en laat ons wederkeren tot den HEERE.
41 Le të ngremë lart zemrat tona dhe duart tona në drejtim të Perëndisë të qiejve.
Nun. Laat ons onze harten opheffen, mitsgaders de handen, tot God in den hemel, zeggende:
42 Ne kemi kryer mëkate, kemi qënë rebelë dhe ti nuk na ke falur.
Nun. Wij hebben overtreden, en wij zijn wederspannig geweest, daarom hebt Gij niet gespaard.
43 Je mbështjellë në zëmërimin tënd dhe na ke ndjekur, na ke vrarë pa mëshirë.
Samech. Gij hebt ons met toorn bedekt, en Gij hebt ons vervolgd; Gij hebt ons gedood. Gij hebt niet verschoond.
44 Ti je mbështjellë në një re, në mënyrë që asnjë lutje të mos kalonte dot.
Samech. Gij hebt U met een wolk bedekt, zodat er geen gebed doorkwam.
45 Na ke bërë plehra dhe mbeturina në mes të popujve.
Samech. Gij hebt ons tot een uitvaagsel en wegwerpsel gesteld, in het midden der volken.
46 Tërë armiqtë tanë kanë hapur gojën kundër nesh.
Pe. Al onze vijanden hebben hun mond tegen ons opgesperd.
47 Na ka rënë mbi trup tmerri, laku, dëshpërimi i thellë dhe shkatërrimi.
Pe. De vreze en de kuil zijn over ons gekomen, de verwoesting en de verbreking.
48 Rrëke uji rrjedhin nga sytë e mi për shkatërrimin e bijës së popullit tim.
Pe. Met waterbeken loopt mijn oog neder, vanwege de breuk der dochter mijns volks.
49 Syri im derdh lot pa pushim, pa ndërprerje,
Ain. Mijn oog vliet, en kan niet ophouden, omdat er geen rust is;
50 deri sa Zoti të mos vështrojë nga qielli dhe të mos shikojë.
Ain. Totdat het de HEERE van den hemel aanschouwe, en het zie.
51 Syri im i sjell dhembje shpirtit tim për të gjitha bijat e qytetit tim.
Ain. Mijn oog doet mijn ziele moeite aan, vanwege al de dochteren mijner stad.
52 Ata që më urrejnë pa shkak më kanë gjuajtur si të isha zog.
Tsade. Die mijn vijanden zijn zonder oorzaak, hebben mij als een vogeltje dapperlijk gejaagd.
53 Kanë shkatërruar jetën time në gropë, më kanë hedhur gurë.
Tsade. Zij hebben mijn leven in een kuil uitgeroeid, en zij hebben een steen op mij geworpen.
54 Ujrat rrjedhin mbi kokën time, unë thoja: “Ka marrë fund për mua”.
Tsade. De wateren zwommen over mijn hoofd; ik zeide: Ik ben afgesneden!
55 Përmenda emrin tënd, o Zot, nga thellësia e gropës.
Koph. HEERE! Ik heb Uw Naam aangeroepen uit den ondersten kuil.
56 Ti e dëgjove zërin tim; mos ia fshih veshin tënd psherëtimës sime, thirrjes time për ndihmë.
Koph. Gij hebt mijn stem gehoord, verberg Uw oor niet voor mijn zuchten, voor mijn roepen.
57 Kur të kam thirrur ti je afruar; ke thënë: “Mos ki frikë!”
Koph. Gij hebt U genaderd ten dage, als ik U aanriep; Gij hebt gezegd: Vrees niet!
58 O Zot ti ke mbrojtur çështjen e shpirtit tim, ti ke çliruar jetën time.
Resch. HEERE! Gij hebt de twistzaken mijner ziel getwist, Gij hebt mijn leven verlost.
59 O Zot, ti ke parë dëmin që kam pësuar, prandaj mbro çështjen time!
Resch. HEERE! Gij hebt gezien de verkeerdheid, die men mij aangedaan heeft, oordeel mijn rechtzaak.
60 Ti ke parë tërë frymën e tyre të hakmarrjes, intrigat e tyre kundër meje.
Resch. Gij hebt al hun wraak gezien, al hun gedachten tegen mij.
61 Ti ke dëgjuar fyerjet e tyre, o Zot, tërë intrigat e tyre kundër meje,
Schin. HEERE! Gij hebt hun smaden gehoord, en al hun gedachten tegen mij;
62 fjalimet e tyre që ngrihen kundër meje, atë që mendojnë kundër meje tërë ditën.
Schin. De lippen dergenen, die tegen mij opstaan, en hun dichten tegen mij den gansen dag.
63 Vër re kur ulen dhe kur ngrihen, unë jam kënga e tyre.
Schin. Aanschouw hun zitten en opstaan; ik ben hun snarenspel.
64 Shpërbleji, o Zot, sipas veprës së duarve të tyre.
Thau. HEERE! geef hun weder die vergelding, naar het werk hunner handen.
65 Bëji zemërgur, mallkimi yt qoftë mbi ta.
Thau. Geef hun een deksel des harten; Uw vloek zij over hen!
66 Ndiqi në zemërimin tënd dhe shkatërroi poshtë qiejve të Zotit.
Thau. Vervolg ze met toorn, en verdelg ze van onder den hemel des HEEREN.
