Vajtimet 3
1 Unë jam njeriu që pa hidhërimin nën thuprën e tërbimit të tij.
Pakai lunghanna tanggolla kon hungpotdoh thohgimna chu keima tahin kamuchet ahi.
2 Ai më ka udhëhequr dhe më ka bërë të eci nëpër terr dhe jo në dritë.
Aman vah jouse daltanin, Muthim laha eipuilut e.
3 Po, kundër meje ai ka kthyer disa herë dorën e tij tërë ditën.
Nilhum keijin avel vellin keima dounan ka chunga a khut a lamin ahi.
4 Ai ka konsumuar mishin tim dhe lëkurën time, ka coptuar kockat e mia.
Aman kaphe leh kavun agotsah jenge. Kagu kachang jong a sungoi jengin ahi.
5 Ka ndërtuar fortesa kundër meje, më ka rrethuar me hidhërim dhe me ankth.
Aman lunggimna leh gentheina eisun khumin chatmo hellin eilha tai.
6 Ka bërë që unë të banoj në vende plot errësirë, ashtu si të vdekurit prej shumë kohe.
Aman mithisa ho bangin, Muthim laha eivuiye.
7 Më ka ndërtuar një mur rreth e qark, me qëllim që unë të mos dal; e ka bërë të rëndë zinxhirin tim.
Aman pal eikai khumin, Keima ka jamdoh thei tapoi. Thihkhao gihtahin jong eikan chah e.
8 Edhe kur bërtas dhe kërkoj ndihmë me zë të lartë, ai nuk pranon të dëgjojë lutjen time.
Keima kapengjah jeng vang'in, Aman ka taona adalten del tai.
9 Ai i ka mbyllur rrugët e mia me gurë të prerë, i ka bërë shtigjet e mia plot me prita.
Songpal sangtah in ka lampi akhah tannin; Ka lampi eisuh setpeh e.
10 Ai ka qenë për mua si një ari në pritë, si një luan në vende të fshehta.
Keima man dingin, Kei le vompi bang in kiselin eichang lei.
11 Ka devijuar rrugët e mia, më ka coptuar dhe më ka dëshpëruar.
Aman ka lampia kon in eimanin eimal tel tel in, Hesoh genthei le panpi beiyin eilhai.
12 Ka nderur harkun e tij dhe më ka bërë objekt të shigjetave të tij.
Aman athal-pou aloisalin, Keima abidoiyin eineiye.
13 Ka bërë të depërtojnë në zemrën time shigjetat e kukurës së tij.
Ka lungchang laitaha, Athalchang chu a kaplut jenge.
14 Jam bërë tallja e tërë popullit tim, kënga e tij e tërë ditës.
Kamiten nuisatbepseu kahi tai. Nilhum keijin musetna la eisah khum uve.
15 Më ka ngopur me hidhërim, më ka bërë të pij pelin.
Aman lunggimna jengin eisu dimin, Lungkhamna khacheh khon chu eidon sah e.
16 Më ka coptuar dhëmbët me zall, më ka mbuluar me hi.
Aman songchang eilhai sahin, vutvai laha eilehluttan ahi.
17 Ke larguar shpirtin tim nga paqja, kam harruar mirëqënien.
Chamna chu eilah mang pehin, Phatthei channa ding chu keidin gelphah ahi tapoi.
18 Kam thënë: “Éshtë zhdukur besimi im dhe shpresa ime tek Zoti”.
Ka loupina nikho akichai tan, Pakaiya ka kinepna jouse jong ahomkiu ahitai, tin kakap jah jeng tai.
19 Kujtohu për pikëllimin dhe për endjen time, për pelinin dhe hidhërimin.
Kathoh gimna leh ka lengvaina hinkho hin eisugim thei val jeng e.
20 Shpirti im kujtohet gjithnjë për këtë dhe është i rrëzuar brenda meje.
Ka thohgimna le in le kagentheina hi, seiya seijou hoi ahita poi.
21 Këtë dua ta sjell në mëndje dhe prandaj dua të shpresoj.
Ahin hiche hi kahin geldoh teng, Kinepna kanei jou jin ahi:
22 Éshtë një hir i Zotit që nuk jemi shkatërruar plotësisht, sepse mëshirat e tij nuk janë mbaruar plotësisht.
Pakai neingailutna dihtah chun beitih anei pon, Amikhotona jong atangdeh poi.
23 Përtëriten çdo mëngjes; e madhe është besnikeria jote.
A kitahna hi longlou ahin, Ami khotona jong jingkah sehin athah jingin ahi.
24 “Zoti është pjesa ime”, thotë shpirti im, “prandaj do të kem shpresë tek ai.
Kahinna ka lhagaovin aseijin Pakai hi keima gou ahi. Hijeh chun Ama a kakinepna hi umjing ahije.
25 Zoti është i mirë me ata që kanë shpresë tek ai, me shpirtin që e kërkon.
Pakai ging jingte leh hinna dinga hol jing tedinga phatah ahi.
26 Gjë e mirë është të presësh në heshtje shpëtimin e Zotit.
Hijeh chun Pakaija konna huhhing na muna dinga thipbeh cha nga hat angaije.
27 Gjë e mirë është për njeriun të mbajë zgjedhën në rininë e tij.
Chu leh khan don laiya Ama angsunga kipehlut leh Ami thununna koljon kikhum lut aphai.
28 Le të ulet i vetmuar dhe të qëndrojë në heshtje kur Perëndia ia imponon.
Ama chu Pakaiyin atohsah nomna dung juiyin thipbeh in aching seh in ngah jing hen.
29 Le ta vërë gojën e tij në pluhur, ndofta ka ende shpresë.
Amaho chun amaijun tollam ngatnu henlang kijammu hen ajeh chu amahon ajona leh akinepna’u dung jui'a amu thei diu ahi.
30 Le ti japë faqen atij që e godet, të ngopet me fyerje.
Amaho chun a ngei phe bengho chu alangkhat jong dopeh uhenlang agalmi ten anoise nau jong kisan u-hen.
31 Sepse Zoti nuk hedh poshtë për gjithnjë;
Ajeh chu koi macha hi Pakaiyin apaidoh paipai aum poi.
32 por, në rast se të hidhëron, do ti vijë keq sipas shumicës së zemërmirësive të tij,
Aman lungkhamna asosahje vang'in ami khotona dimset jeh chun angailutna ahop jinge.
33 sepse nuk e bën me kënaqësi poshtërimin dhe hidhërimin e bijve të njerëzve.
Ajeh chu Pakai hi milungkham sahle alungthim sunhat peh ahi along lhaina ahipoi.
34 Kur dikush shtyp nën këmbët e tij tërë robërit e dheut,
Mihon gamsunga songkullut hochu akelngoi tol chotpha jongle’u,
35 kur dikush shtrëmbëron të drejtën e një njeriu në prani të Më të Lartit,
Hitobang miho chun Pathen douna in midang chan ding dolho lahpeh jongleu,
36 kur dikujt i bëhet një padrejtësi në çështjen e tij, a nuk e shikon Zoti?
Chuleh aman a thutan nauva achanding dol’u thudih chu chansah hih jong leu, hitiho jouse Pakaiyin amu sohkei hilou ham?
37 Vallë kush thotë diçka që më pas realizohet, në rast se Zoti nuk e ka urdhëruar?
Pakai phatsah louva koiham thilho hung soh doh na ding thupeh neithei ding chu?
38 E keqja dhe e mira a nuk vijnë vallë nga goja e Më të Lartit?
Chungnungpen Pathen in thilpha le thilse ahin sosah ji hilou ham?
39 Pse vallë ankohet një njeri i gjallë, një njeri për ndëshkimin e mëkateve të tij?
Chuti ahileh mihon eiho e-chonset jeh uva engbolna e-chan jiuhi i-kiphin thei ding uham?
40 Le të shqyrtojmë rrugët tona, t’i hetojmë dhe të kthehemi tek Zoti.
Chuti louvin, eihon e-chonnau hi kikhuol’u hitin chuleh Pakai kom’a iki lehei kit lou diu ham?
41 Le të ngremë lart zemrat tona dhe duart tona në drejtim të Perëndisë të qiejve.
Eihon e-lung thim ule e-khut’u Van Pathen anga domsangu hitin seiju hite,
42 Ne kemi kryer mëkate, kemi qënë rebelë dhe ti nuk na ke falur.
Keiho nangma dounan ka chonse tauvin nangman nei ngaidam pouvin ahi,
43 Je mbështjellë në zëmërimin tënd dhe na ke ndjekur, na ke vrarë pa mëshirë.
Nangman nalung hanna neibuh lhah khum tauvin chuleh khotona beihelin neidel khumun nei that gam tauve.
44 Ti je mbështjellë në një re, në mënyrë që asnjë lutje të mos kalonte dot.
Mei lah’a na kiselin, katao na’u na kom ahung lhung jou tapoi,
45 Na ke bërë plehra dhe mbeturina në mes të popujve.
Nangman chitin namtin laha thet le notthapin nei koitauvin ahi.
46 Tërë armiqtë tanë kanë hapur gojën kundër nesh.
“Ka melmateuvin Keiho dounan thu asei sei jingun.
47 Na ka rënë mbi trup tmerri, laku, dëshpërimi i thellë dhe shkatërrimi.
Keiho kichat le tijatnan Ka dimset tauve, Ajeh chu keiho kimana, kisugepa amang thah kahitauve.”
48 Rrëke uji rrjedhin nga sytë e mi për shkatërrimin e bijës së popullit tim.
Ka miteu kisuhmang jeh'in, Ka mitlhi’u twilon in along e!
49 Syri im derdh lot pa pushim, pa ndërprerje,
Kamitlhiu tanglou helin alonge; Tang lou ding ahi,
50 deri sa Zoti të mos vështrojë nga qielli dhe të mos shikojë.
Pakaiyin Vanna konna ahin vetsuh, Ahin lainatpi tokah un,
51 Syri im i sjell dhembje shpirtit tim për të gjitha bijat e qytetit tim.
Jerusalem Chanute khankho gelnan, Ka lungthim hi apohkeh ding akisa jing’e.
52 Ata që më urrejnë pa shkak më kanë gjuajtur si të isha zog.
Keiman kasuhset louhel galmin, Vaacha bangin eideljam e.
53 Kanë shkatërruar jetën time në gropë, më kanë hedhur gurë.
Kokhuh’a ei nolutun, Ka chunga song eiset khume.
54 Ujrat rrjedhin mbi kokën time, unë thoja: “Ka marrë fund për mua”.
Ka luchang geiyin twiyin eichupin, “Athi ding kahitai” tin ka peng jah’e.
55 Përmenda emrin tënd, o Zot, nga thellësia e gropës.
Ahin kokhuh sunga konin, Pakai, Nangma kahin kouve.
56 Ti e dëgjove zërin tim; mos ia fshih veshin tënd psherëtimës sime, thirrjes time për ndihmë.
Nangman ka kouna najan, “Kataona nei sanpehin, Panpi ngehna a kataona nei san peh e!”
57 Kur të kam thirrur ti je afruar; ke thënë: “Mos ki frikë!”
Keiman kahin kou chun nangma na hung in “kicha hih in” neiti.
58 O Zot ti ke mbrojtur çështjen e shpirtit tim, ti ke çliruar jetën time.
Pakai nangman ka thutanpa nahin, ka chung thu neiseipehin! Ajeh chu eihuhdoha Nang na hi.
59 O Zot, ti ke parë dëmin që kam pësuar, prandaj mbro çështjen time!
Pakai amahon ka chunga i-chan geija thilse abol’u hitam namu sohkeiye, kathu nei kholtohpihin lang, kadihna neitahlang pehin,
60 Ti ke parë tërë frymën e tyre të hakmarrjes, intrigat e tyre kundër meje.
Ka galmiten kei douna tohgon aneiyu Nangman nahesoh keiye.
61 Ti ke dëgjuar fyerjet e tyre, o Zot, tërë intrigat e tyre kundër meje,
Pakai nangin eitaitomnao na jasoh keijin chuleh ka chunga thilse abolgot hou jong na hesoh keiye.
62 fjalimet e tyre që ngrihen kundër meje, atë që mendojnë kundër meje tërë ditën.
Ka galmite ka chunga akihou un Keima dounan akihou lhi jingun ahi.
63 Vër re kur ulen dhe kur ngrihen, unë jam kënga e tyre.
Amaho khu ven! Atoupetu hihen adinpetu hijongle, keima nuisatna la jeng asaove.
64 Shpërbleji, o Zot, sipas veprës së duarve të tyre.
Pakai ka chunga thilse abol jouseu hi, Amaho chunga chuhsahin.
65 Bëji zemërgur, mallkimi yt qoftë mbi ta.
Amaho hi lungtahna leh sei ngailouna lungthim penlang, Achunguva sapsetna chuh sah in.
66 Ndiqi në zemërimin tënd dhe shkatërroi poshtë qiejve të Zotit.
Achung uvah na lunghanna chuhsah inlang, Pakai vansem ho noi jahin amaho khu suhmang tan.
