Gjyqtarët 5
1 Atë ditë Debora këndoi këtë kantik me Barakun, birin e Abinoamit, duke thënë:
Pea naʻe toki hiva ai ʻa Tepola mo Pelaki ko e foha ʻo ʻApinoami ʻi he ʻaho ko ia, ʻo pehē,
2 “Me qenë se krerët kanë marrë komandën në Izrael, me qenë se populli është ofruar spontanisht, bekoni Zotin!
“Mou fakafetaʻi kia Sihova ʻi he langomakiʻi ʻo ʻIsileli, ʻi he ʻatu fiemālie pe ʻakinautolu ʻe he kakai.
3 Dëgjoni, o mbretër! Vini veshë, o princa! Unë, pikërisht unë, do t’i këndoj Zotit, do të këndoj lavdinë e Zotit, Perëndisë së Izraelit.
Mou fanongo, ʻae ngaahi tuʻi; fakafanongo, ʻakimoutolu ʻae ngaahi houʻeiki; ko au, ʻio, ko au, te u hiva kia Sihova; te u hiva fakafetaʻi kia Sihova ko e ʻOtua ʻo ʻIsileli.
4 O Zot, kur dole nga Seiri, kur po kapërceje fushat e Edomit, toka u drodh dhe pikoi nga qiejtë; po, pikoi ujë nga retë.
“ʻE Sihova ʻi hoʻo hāʻele atu mei Seia, ʻi hoʻo hāʻele mei he ngoue ʻo ʻItomi, naʻe tetetete ʻa māmani, pea naʻe tō ʻae ngaahi langi. Naʻe tō foki ʻae vai mei he ngaahi ʻao.
5 Malet u shkrinë para Zotit, vetë Sinai u drodh para Zotit, Perëndisë të Izraelit.
Naʻe vela ʻo vai ʻae ngaahi moʻunga mei he ʻao ʻo Sihova, naʻa mo Sainai [naʻe pehē ]mei he ʻao ʻo Sihova ko e ʻOtua ʻo ʻIsileli.
6 Në kohën e Shamgarit, birit të Anathit, në kohën e Jaeles rrugët ishin të shkreta, dhe kalimtarët ndiqnin shtigje dredha-dredha.
“ʻI he ngaahi ʻaho ʻo Samikaʻa ko e foha ʻo ʻAnati, ʻi he ngaahi ʻaho ʻo Saeli, naʻe lala ʻae ngaahi hala motuʻa, pea naʻe ʻalu ʻae kakai fononga ʻi he ngaahi hala piko.
7 Mungonin krerë në Izrael; po, mungonin, deri sa nuk dola unë, Debora, si nënë në Izrael.
Naʻe ngaongao ʻae ngaahi potu kakai, naʻa nau ʻosiʻosi ʻi ʻIsileli, ʻo aʻu ki heʻeku tuʻu hake au ko Tepola, pea u tuʻu hake ko e faʻē ʻi ʻIsileli.
8 Ata zgjidhnin perëndi të tjera, kur lufta ishte te pragu. Nuk shihej asnjë mburojë apo shtizë midis dyzet mijë burrave të Izraelit.
Naʻa nau fili ʻae ngaahi ʻotua foʻou, pea naʻe toki hoko ʻa ʻetau ʻi he ngaahi matapā: he naʻe hā mai ha fakaū pe ha foʻi tao ʻe taha ʻi he toko fā mano ʻi ʻIsileli?
9 Zemra ime është me ata udhëheqës të Izraelit që u ofruan spontanisht në mes të popullit. Bekoni Zotin!
ʻOku hanga atu hoku loto ki he kau pule ʻi ʻIsileli, ʻaia naʻe ʻatu fiemālie pe ʻakinautolu kia Sihova fakataha mo e kakai. Mou fakafetaʻi kia Sihova.
10 Ju që shkoni hipur mbi gomarë të bardha, ju që rrini ulur mbi qilima të shtrenjtë, dhe ju që ecni nëpër rrugë, këndoni!
“ʻAkimoutolu ʻoku heka ʻi he ngaahi ʻasi hina, mou tokanga, ʻakimoutolu ʻoku nofo ʻi he fakamaau, pea ko kimoutolu foki ʻoku fononga ʻi he hala;
11 Larg britmave të harkëtarëve, larg koritave, të kremtojnë veprat e drejta të Zotit, veprat e drejta për krerët e tij në Izrael! Atëherë populli i Zotit zbriti në portat.
ʻI he tuku ʻae longoaʻa ʻoe kau tangata fana ʻi he ngaahi potu ʻoe fusi hake ʻoe ʻutu vai, tenau fakahā ʻi ai ʻae ngaahi ngāue māʻoniʻoni ʻa Sihova, ʻio, ʻae ngaahi ngāue māʻoniʻoni ki hono ngaahi potu kakai ʻi ʻIsileli: pea ʻe toki ʻalu hifo ʻae kakai ʻa Sihova ki he ngaahi matapā.
12 Zgjohu, zgjohu, o Debora! Zgjohu, zgjohu, dhe merrja një kënge! Çohu, o Barak, dhe çoji larg robërit e tu, o bir i Abinoamit!
Ke ke ʻā hake, ʻā hake, ʻe Tepola: ʻā hake, ʻā hake, fai ʻae hiva: tuʻu hake, ʻe Pelaki, pea tataki fakapōpula ʻa hoʻo pōpula, ʻa koe ko e foha ʻo ʻApinoami.
13 Atëherë iu dha qeverimi mbi fisnikët e popullit atyre që kishin mbetur; Zoti ma dha mua qeverimin midis të fuqishmëve.
Naʻa ne ngaohi ai ʻaia naʻe toe ke pule ia ki he houʻeiki ʻi he kakai: naʻe fakanofo au ʻe Sihova ke u pule ki he kau mālohi.
14 Nga Efraimi erdhën ata që i kishin rrënjët tek Amaleku; në suitën tënde, Beniamin, midis njerëzve të tu; nga Makir i zbritën disa krerë dhe nga Zabuloni ata që mbajnë shkopin e komandimit.
Naʻe ai ʻae aka ʻokinautolu mei ʻIfalemi naʻe tuʻu hake ki ʻAmaleki; ko Penisimani naʻe muimui ʻiate koe, mei hoʻo kakai: naʻe ʻalu hifo mei Mekili ʻae kau pule, pea mei Sepuloni ʻakinautolu ʻoku ala ki he peni ʻae tangata tohi.
15 Princat e Isakarit erdhën me Deboran; ashtu siç ishte Isakari, kështu qe edhe Baraku; ata u hodhën në luginë në gjurmët e saj. Ndër divizionet e Rubenit, të mëdha ishin vendimet e zemrës!
Pea naʻe ʻia Tepola ʻae houʻeiki ʻo ʻIsaka; ʻio, ʻa ʻIsaka mo Pelaki foki: naʻe fekau ia ʻi hono vaʻe ki he teleʻa. ʻI he ngaahi mavahevahe ʻa Lupeni naʻe ʻi ai ʻae ngaahi fifili lahi ʻoe loto.
16 Pse mbete ti midis të ngujuarve për të dëgjuar fyellin e barinjve? Midis divizioneve të Rubenit, të mëdha ishin vendimet e zemrës!
Ko e hā naʻa ke nofo ai ʻi he ngaahi ā sipi, ke fanongo ki he tangi ʻae fanga sipi? ʻI he ngaahi mavahevahe ʻa Lupeni [naʻe ʻi ai ]ʻae ngaahi fifili lahi ʻoe loto.
17 Galaadi ndaloi matanë Jordanit; po Dani pse mbeti mbi anijet? Asheri u vendos pranë bregut të detit dhe mbeti në portet e tij.
Naʻe nofo ʻa Kiliati ʻituʻa Sioatani, pea ko e hā naʻe nofo ai ʻa Tani ʻi he ngaahi vaka? Naʻe nofo pe ʻa ʻAseli ʻi he matātahi, pea nofo pe ia ʻi he ngaahi kolo.
18 Zabuloni është një popull që ka vënë në rrezik jetën e tij deri në vdekje, po kështu edhe Neftali në zonat e larta të fushës.
Ko e kakai ʻo Sepulone mo Nafitalai naʻe siʻaki ʻenau moʻui ki he mate, ʻi he ngaahi potu fonua māʻolunga.
19 Mbretërit erdhën dhe luftuan; atëherë luftuan mbretërit e Kanaanit dhe të Taanakit, pranë ujërave të Megidos; por nuk suallën asnjë plaçkë prej argjendi.
“Naʻe haʻu ʻa e ngaahi tuʻi ʻo tau, pea tau ai ʻae ngaahi tuʻi ʻo Kenani ʻi Tenaki ʻo ofi ki he vai ko Mekito; naʻe ʻikai tenau toʻo ha paʻanga totongi.
20 Nga qielli luftuan yjet, gjatë lëvizjes së tyre luftuan kundër Siseras.
Naʻa nau tau mei langi; ko e ngaahi fetuʻu ʻi honau ngaahi ʻaluʻanga naʻa nau tauʻi ʻa Sisela.
21 Përroi Kishon i përmbysi, përroi i vjetër, përroi i Kishonit. Shpirti im, vepro me forcë!
Naʻe ʻauhia ʻakinautolu ke mole ʻi he vaitafe ko Kisone, ʻae vaitafe muʻa ko ia, ʻae vaitafe ko Kisone. ʻE hoku laumālie, kuo ke malakaki hifo ʻae mālohi.
22 Atëherë thundrat e kuajve trokëllinin me forcë në galop, në galopin e pitokëve të tyre.
Naʻe toki maumau ʻae ngaahi ʻaofivaʻe ʻoe fanga hoosi ko e meʻa ʻi he lele vave, ko e lele vave ʻae ngaahi manu mālohi.
23 “Mallkoni Merozin”, tha Engjëlli i Zotit, “mallkoni, mallkoni banorët e tij, sepse nuk i shkuan në ndihmë Zotit, në ndihmë të Zotit në mes të trimave të tij!”.
‘Mou fakamalaʻiaʻi ʻa Melosi,’ ʻoku pehē ʻe he ʻāngelo ʻa Sihova, ‘Mou fakamamahi ʻae kakai ʻo ia; koeʻuhi naʻe ʻikai te nau haʻu ke tokoni ʻa Sihova, ke tokoni ʻa Sihova ʻo tuʻu hake ki he mālohi.’
24 E bekuar qoftë midis grave Jaela, gruaja e Heberit, Keneut! Qoftë e bekuar midis grave që banojnë në çadra!
“ʻE monūʻia lahi taha ʻi he kau fefine ʻa Saeli, ko e uaifi ʻo Hepa ko e Kena, ʻe monūʻia lahi taha pe ia ʻi he kau fefine ʻi he fale fehikitaki.
25 Ai kërkoi ujë dhe ajo i dha qumësht; në një kupë princash i ofroi ajkë.
Naʻe kole ʻe ia ʻae vai, pea ne ʻange ʻe ia ʻae huʻahuhu; naʻa ne ʻomi ʻae pota ʻi he ipu ngalingali ʻeiki.
26 Me një dorë kapi kunjin dhe me dorën e djathtë çekiçin e artizanëve; e goditi Siseran, i çau kokën dhe ia shpoi tejpërtej tëmthat.
Naʻe mafao ʻe ia hono nima ki he faʻo, mo hono nima toʻomataʻu ki he hamala ʻae tufunga; pea ne taaʻi ʻaki ʻa Sisela ʻae hamala, naʻa ne tā ʻaki ia hono ʻulu, ʻi heʻene tui ke ʻasi hono manifinifihanga.
27 Te këmbët e saj ai u këput, ra dhe u dergj pa shpirt; në këmbët e saj u këput dhe ra; aty ku u këput, aty ra i vdekur.
Naʻe punou hifo ia ʻi hono vaʻe, naʻa ne tō hifo, pea tokoto hifo: naʻe punou hifo ia ʻi hono vaʻe, pea tō hifo: ʻi he potu naʻa ne punou hifo, naʻe tō ai ia ʻo mate.
28 E ëma e Siseras shikoi nga dritarja dhe thirri nga hekurat e saj: “Pse qerrja jote po vonon aq shumë të vijë? Pse ecin kaq ngadalë qerret e tij?”.
“Naʻe fakasiosio ʻe he faʻē ʻa Sisela ʻi he matapā sioʻata, pea kalanga ia mei he tupa, “Ko e hā ʻoku tuai pehē ai hono saliote ʻi heʻene haʻu? Ko e hā ʻoku tatali ai ʻae ngaahi meʻa teka ʻo ʻene saliote?’
29 Gratë e saj më të urta iu përgjegjën, dhe ajo përsëriti me vete fjalët e saj:
Naʻe tali ia ʻe heʻene kau fefineʻeiki poto, ʻio, naʻe tali ʻe ia ia ʻa ʻene lea,
30 “Ata kanë gjetur plaçkë dhe janë duke e ndarë në pjesë. Për çdo burrë një ose dy vajza; për Siseran një plaçkë me rroba shumëngjyrëshe, një plaçkë me rroba shumëngjyrëshe dhe të qëndisura, me rroba shumëngjyrëshe dhe të qëndisura nga të dy anët për shpatullat e atyre që bartin tutje plaçkën”.
‘ʻIkai kuo nau lavaʻi? ʻIkai kuo nau vahevahe ʻae vete? Ko e taʻahine ʻe tokotaha pe toko ua ki he tangata taki taha kotoa pē; ko e koloa maʻa Sisela ko e meʻa lanu kehekehe, ʻae meʻa lanu kehekehe ʻoe ngāue tuitui, ʻae meʻa lanu kehekehe ʻoe ngāue tuitui fakapotu ua, ʻo ngali mo e kia [ʻokinautolu ]ʻoku maʻu ʻae vete?’
31 Kështu u zhdukshin të gjithë armiqtë e tu, o Zot! Por ata që të duan qofshin si dielli, kur lind me gjithë forcën e tij!”. Pastaj vendi pati qetësi për dyzet vjet me radhë.
“Ke ʻauha pehē pe ʻa ho ngaahi fili kotoa pē ʻe Sihova: ka ke tatau ʻakinautolu ʻoku ʻofa kiate ia mo e laʻā ʻi heʻene ʻalu hake ʻi hono mālohi.” Pea naʻe fiemālie ʻae fonua ʻi he taʻu ʻe fāngofulu.
