Jozueu 5

1 Kur të gjithë mbretërit e Amorejve që ndodheshin matanë Jordanit në drejtim të perëndimit dhe tërë mbretërit e Kananejve që ishin pranë detit mësuan që Zoti kishte tharë ujërat e Jordanit para bijve

Jordan vapui niduem bang kaom Amor siangpahrangnawk hoi tuipui taengah kaom Kanaan siangpahrangnawk boih mah, Israel caanawk tuipui angkat o thai hanah, nihcae tui angkat o boih ai karoek to, Angraeng mah kawbangmaw nihcae hmaa ah Jordan vapui tui to kaangsak, tiah a thaih o naah, nihcae loe Israel kaminawk pongah palungboeng o moe, poekhaih thazok o sut.

2 Në atë kohë Zoti i tha Jozueut: “Bëj thika prej guri dhe fillo përsëri të rrethpresësh bijtë e Izraelit”.

To naah Angraeng mah Joshua khaeah, Haita to kanoe ah taak ah loe, Israel kaminawk ih tangzat hin to aat pae let ah, tiah a naa.

3 Kështu Jozueu bëri thika prej guri dhe rrethpreu bijtë e Izraelit mbi kodrinën e Haaralothit.

To pongah Joshua mah haita to kanoe ah taak moe, Gibeah-haaraloth ahmuen ah Israel kaminawk ih tangyat hin to aah pae let.

4 Kjo qe arsyeja për të cilin Jozueu i rrethpreu; i tërë populli që kishte dalë nga Egjipti, meshkujt, tërë burrat luftëtarë, kishin vdekur në shkretëtirë gjatë rrugës, mbasi kishin dalë nga Egjipti.

Joshua mah tangyat hin aah pae lethaih takung loe hae tiah oh; Izip prae hoi angzo kaminawk boih loe, misatuh nongpa ah oh o moe, Izip prae hoi tacawt o pacoengah, praezaek caehhaih loklam ah duek o boih.

5 Ndërsa tërë populli që kishte dalë nga Egjipti ishte rrethprerë, tërë populli që kishte lindir në shkretëtirë gjatë rrugës mbas daljes nga Egjipti, nuk ishte rrethprerë.

To kaminawk loe tangzat hin aah o boih; toe Izip prae thung hoi tacawt o pacoeng praezaek caehhaih loklam ah tapen kaminawk loe tangyat hin aat o ai vop.

6 Në fakt bijtë e Izraelit kishin ecur dyzet vjet nëpër shkretëtirë deri sa tërë populli, domethënë luftëtarët që kishin dalë nga Egjipti, u shkatërruan, sepse nuk i ishin bindur zërit të Zotit. Atyre Zoti u ishte betuar që nuk do t’u tregonte vendin që do t’u jepte etërve të tyre, një vend ku rrjedh qumësht dhe mjaltë.

Izip prae thung hoi angzo misatuh kaminawk loe, Angraeng ih lok to tahngai o ai pongah, dueh o boih ai karoek to praezaek ah saning quipalito thung amhet o; Angraeng mah, Kang paek han, tiah ampanawk khaeah lokkam ih prae, tahnutui hoi khoitui longhaih prae to hnuksak han ai ah, Angraeng mah nihcae khaeah lokkamhaih sak boeh.

7 Kështu Jozueu i rrethpreu bijtë e tyre, që Perëndia i kishte vënë në vend të tyre, sepse ishin të parrethprerë, sepse nuk ishin rrethprerë gjatë rrugës.

To pongah Angraeng mah nihcae zuengah nihcae ih caanawk to khetzawn pae lat; nihcae ih caanawk to ni Joshua mah tangyat hin aah pae; nihcae loe loklam ah tangyat hin aat o ai pongah, tangyat hin aat ai kami ah oh o.

8 Kur mbaroi rrethprerja e tërë meshkujve, ata qëndruan atje ku ishin, në kamp, deri sa u shëruan.

Kaminawk boih tangyat hin aah o pongah, kana khap ai karoek to angmacae ataihaih ahmuen ah oh o.

9 Atëherë Zoti i tha Jozueut: “Sot ju hoqa turpërimin e Egjiptit”, dhe ai vend u quajt Gilgal deri në ditët e sotme.

Angraeng mah Joshua khaeah, Izip prae ih nangcae kasae thuihaih to vaihniah kang takhoe pae ving boeh, tiah a naa. To pongah to ahmuen to vaihni ni khoek to Gilgal, tiah kawk o.

10 Bijtë e Izraelit e ngritën kampin e tyre në Gilgal dhe e kremtuan Pashkën ditën e katërmbëdhjetë të muajit, në të ngrysur, në fushat e Jerikos.

Israel kaminawk loe to khrah, ni hatlai palito duem bangah, Jeriko azawn Gilgal ah atai o, to naah misong loihhaih poih to sak o.

11 Të nesërmen e Pashkës hëngrën prodhime të vendit, bukë të ndorme dhe grurë të pjekur po atë ditë.

Loihhaih poih sak o pacoeng, khawnbang ah prae thung tacawt buh aan, taeh thuh ai ih takaw hoi haek ih cang to a caak o.

12 Të nesërmen hëngrën prodhime të vendit, mana mbaroi; kështu bijtë e Izraelit nuk patën më manë, por atë vit hëngrën frytet e vendit të Kanaanit.

Prae thung tacawt buh aan caak o pacoeng khawnbang ah loe manna om ai boeh; Israel kaminawk loe manna to caa o ai boeh; toe to na saning thung loe Kanaan prae ih buh aan to a caak o.

13 Por ndodhi që, ndërsa Jozueu ishte afër Jerikos, ngriti sytë dhe shikoi, dhe ja, një njeri i qëndronte përpara, me në dorë një shpatë të zhveshur. Jozueu i doli përballë dhe i tha: “A je ti për ne o për armiqtë tanë?”.

Joshua loe Jeriko vangpui taengah phak moe, a doeng tahang naah, khenah, a ban ah sumsen kasin kami maeto anih hmaa ah angdoet; Joshua loe anih khaeah caeh tahang moe, Nang loe kaicae bangah kaom kami maw, to ai boeh loe misa bangah kaom kami? tiah a naa.

14 Ai u përgjigj: “Jo, unë jam kreu i ushtrisë së Zotit; sapo kam arritur në këtë çast”. Atëherë Jozueu ra përmbys para tij dhe tha: “Çfarë dëshiron t’i thotë Zotëria ime shërbëtorit të tij?”.

Anih mah, To tih na ai ni; kai loe Angraeng ih misatuh kaminawk zaehoikung ah ka oh pongah ni, vaihi kang zoh, tiah a naa. To naah Joshua loe mikhmai to long ah akuep tathuk moe, a bok pacoengah anih khaeah, Ka angraeng, na tamna khaeah tih lok maw na thuih han? tiah a naa.

15 Kreu i ushtrisë së Zotit i tha Jozueut: “Zbath sandalet, sepse vendi ku je është i shenjtë”. Dhe Jozueu veproi ashtu.

Angraeng ih misatuh kaminawk zaehoikung mah Joshua khaeah, Na khokpanai to angkhring ah, nang doethaih ahmuen loe hmuenciim ah oh, tiah naa. Anih mah thuih ih baktih toengah Joshua mah sak.