Jozueu 17
1 Kjo qe pjesa që i ra me short fisit të Manasit, sepse ai ishte i parëlinduri i Jozefit, Maikirit, të parëlindurit të Manasit dhe atë i Galaadit, iu caktua Galaadi dhe Bashani, sepse ishte luftëtar.
A IA he aina no hoi no ka ohana a Manase; no ka mea, oia ka hiapo a Iosepa: no Makira hoi ka makahiapo a Manase, ka makua o Gileada, no ka mea, he kanaka kaua no ia, a lilo ia ia o Gileada a me Basana.
2 Ju dha me short gjithashtu një pjesë bijve të tjerë të Manasit, simbas familjeve të tyre: bijve të Abiezerit, bijve të Helekut, bijve të Asrielit, bijve të Heferit, bijve të Shemidit. Këta ishin fëmijët meshkuj të Manasit, birit të Jozefit, simbas familjeve të tyre.
Pela no hoi no ke koena o na mamo a Manase ma ko lakou poe ohua; no na keiki a Abiezera, a no na keiki a Heleka, a no na keiki a Aseriela, a no na keiki a Sekema, a no na keiki a Hepera, a no na keiki a Semida: oia na Keikikane a Manase, a ke keiki a Iosepa ma ko lakou poe ohua.
3 Tselofehadi, bir i Heferit, bir i Galaadit, bir i Makirit, bir i Manasit, nuk pati djem, por vetëm vajza, të cilat quheshin Mahlah, Noah, Higlah, Milkah dhe Tirtsah.
Aka, o Zelopehada ke keiki a Hepera, ke keiki a Gileada, ke keiki a Makira, ke keiki a Manase, aole ana keikikane, he mau kaikamahine wale no: a eia na inoa o kana mau kaikamahine, o Mahela, a me Noa, a me Hogela, a me Mileka, a me Tireza.
4 Ato u paraqitën para priftit Eleazar, para Jozueut, birit të Nunit, dhe para princave, duke thënë: “Zoti urdhëroi Moisiun që të na japë një trashëgimi në mes të vëllezërve tanë”. Dhe Jozueu u dha një trashëgimi në mes të vëllezërve të atit të tyre, simbas urdhrit të Zotit.
Ua hookokoke lakou imua o Eleazara ke kahuna, a imua o Iosua ke keiki a Nuna, a imua o na luna, i ka i ana ae, Ua kauoha mai o Iehova ia Mose e haawi mai ia makou i ainahooili iwaena o ko makou poe hoahanau. No ia mea, haawi aku no ia i ainahooili no lakou iwaena o ka poe hoahanau o ko lakou makua e like me ke kauoha a Iehova.
5 Kështu i ranë dhjetë pjesë Manasit, përveç vendit të Galaadit dhe të Bashanit që ndodheshin matanë Jordanit;
Ua lilo ia Manase na aina he umi; he okoa ka aina o Gileada, a me Basana ma kela kapa o Ioredane.
6 në fakt bijat e Manasit morën një trashëgimi në mes të bijve të tij, dhe vendi i Galaadit iu caktua bijve të tjerë të Manasit.
No ka mea, ua loaa i na kaikamahine a Manase ka ainahooili iwaena o kana mau keikikane; a ua lilo ka aina o Gileada i ka poe i koe o ko Manase poe mamo.
7 Kufiri i Manasit shtrihej nga Asheri në Mikmethsah, që ndodheshin përballë Sikemit, pastaj kthente nga e djathta në drejtim të banorëve të En-Tapuahut.
A o ka aoao o Manase mai Asera ia, a i Mikemeta, aia imua o Sekema; a ua moe ae la ka mokuna ma ka aoao akau, a hiki i ko Enetapua poe.
8 Vendi i Tapuahut i përkiste Manasit; por Tapuahu në kufi të Manasit ishte pronë e bijve të Efraimit.
Aia ia Manase ka aina o Tapua: aka, o Tapua ma ka mokuna o Manase aia i ka poe mamo a Eperaima.
9 Pastaj kufiri zbriste në përruan Kanah, në jug të përroit; këto qytete që ishin pronë e Efraimit ngriheshin në mes të qyteteve të Manasit; por kufiri i Manasit ndodhej në krahun verior të përroit dhe mbaronte në det.
Iho ilalo ka aoao i ka muliwai o Kana ma ka aoao hema o ua muliwai la. O keia mau kulanakauhale o Eperaima, aia no mawaena o na kulanakauhale o Manase; o ka mokuna o Manase aia no ia ma ka aoao akau o ua muliwai la, a o kona welau, aia ma ke kai.
10 Territori në jug i përkiste Efraimit, kurse ai në veri ishte pronë e Manasit, dhe deti ishte kufiri i tyre; në veri kufizoheshin me Asherin dhe në lindje me Isakarin.
No Eperaima ko ka hema, a no Manase ko ka akau, a o ke kai kona aoao; a ua hui pu ia laua maloko o ko Asera ma ka akau, a iloko o Isakara ma ka hikina.
11 Përveç kësaj, në territorin e Isakarit dhe në atë të Asherit Manasi zotëronte: Beth-Shean me fshatrat e tij, Ibleam me fshatrat e tij, banorët e Dorit me fshatrat e tij, banorët e En-Dorit me fshatrat e tij, banorët e Tanaakut me fshatrat e tij, banorët e Megidos me fshatrat e tij, tri krahina kodrinore.
Ua loaa ia Manase ma Isakara a me Asera Beteseana a me kona mau kauhale, o Ibeleama a me kona mau kauhale, a me ko Dora me kona mau kauhale, a me ko Enedora, a me kona mau kauhale, a me ko Taanaka me kona mau kauhale, a me ko Megido me kona mau kauhale; ekolu no aina.
12 Por bijtë e Manasit nuk mundën t’i pushtojnë ato qytete, sepse Kananejtë ishin të vendosur të rrinin në atë vend.
Aole nae e hiki i ka poe mamo a Manase ke kipaku aku i ko keia mau kulanakauhale; ua noho no ka poe Kanaana ma ia aina.
13 Por bijtë e Izraelit u bënë të fortë, nënshtruan Kananejtë dhe i robëruan, por nuk i dëbuan krejt.
Aka, i ka lilo ana o ka poe mamo a Iseraela i poe ikaika, ua hoolilo lakou i ko Kanaana i poe hookupu na lakou; aole nae i kipaku loa aku ia lakou.
14 Atëherë bijtë e Jozefit i folën Jozueut dhe i thanë: “Pse na dhe si trashëgimi vetëm një pjesë, vetëm një hise, kur ne jemi një popull i madh që Zoti e ka bekuar deri sot?”.
Olelo aku la na mamo a Iosepa ia Iosua, i aku, No ke aha la i haawi mai oe ia'u i hookahi wale no puu, a i hookahi ainahooili? He lahui nui no au, no ka mea, ua hoopomaikai mai o Iehova ia'u a hiki ia nei.
15 Jozueu u tha atyre: “Në rast se jeni një popull i madh në numër, shkoni në pyll dhe hapni tokë të re që të keni tokë në vendin e Perezejve dhe të gjigantëve, sepse krahina malore e Efraimit është tepër e paktë për ju”.
I mai la o Iosua ia lakou, Ina he lahui nui oe, e pii oe nou iho i ka ululaau, a e kua iho nou malaila ma ka aina o ko Pereza, a me ka poe Repaima, ke noho pilikia oe ma ka mauna o Eperaima.
16 Por bijtë e Jozefit iu përgjigjën: “Krahina malore nuk na mjafton; dhe të gjithë Kananejtë që banojnë në krahinën fushore kanë qerre të hekurta, si ata që janë në Beth-Shean dhe në fshatrat e tij, ashtu dhe ata që banojnë në luginën e Jizreelit”.
I aku la ka poe mamo a Iosepa, Aole i lawa ka mauna no makou, a aia no na kaa hao i ko Kanaana, i ka poe e noho ana i ka aina awawa, i ko Beteseana a me na kulanakauhale ona, a ia lakou no hoi e noho la ma ke awawa o Iezereela.
17 Atëherë Jozueu i foli shtëpisë së Jozefit, Efraimit dhe Manasit, dhe tha: “Ti je një popull i madh në numër dhe ke një forcë të madhe; nuk do të kesh vetëm një pjesë,
I mai la o Iosua i ko ka hale o Iosepa, ia Eperaima, a me Manase, i mai la, He lahui nui oe, a ikaika loa hoi, aole ia oe ka puu hookahi wale no.
18 por edhe krahina malore do të jetë jotja; ndonëse është pyll, ti do ta shpyllëzosh dhe do të jetë jotja deri në skajet e tij më të largëta, sepse ti do t’i dëbosh Kananejtë megjithëse kanë qerre të hekurta dhe janë të fortë”.
Aka, ia oe no hoi ka mauna; no ka mea, he ululaau no ia, a nau no e kua ilalo; a ia oe kona mau mokuna; no ka mea, e kipaku aku oe i ko Kanaana poe, i ka poe nona na kaa hao, a nona hoi ka ikaika.
