Jozueu 11

1 Kur Jabini, mbret i Hatsorit, i mësoi këto ngjarje, u dërgoi lajmëtarë Johabit, mbretit të Madonit, mbretit të Shimronit dhe atij të Akshafit,

Hazor manghai Jabin loh a yaak vaengah Madon manghai Jobab, Shimron manghai neh Akshaph manghai,

2 mbretërve që ndodheshin në veri të zonës malore, në Arabah, në jug të Kinerethit, në ultësirën dhe mbi lartësitë e Dorit, në perëndim,

tlangpuei tlang neh Kinnereth tuithim kolken kah manghai rhoek te khaw, kolrhawk neh khotlak Dore khamyai kah khaw a tah.

3 Kananejve që ishin në lindje dhe në perëndim, Amorejve, Hitejve, Perezejve dhe Jebusejve në krahinën malore, Hivejve në këmbët e malit Hermon në vendin e Mitspahut.

Khocuk khotlak kah Kanaan neh Amori, Khitti, Perizzi khaw, tlang kah Jebusi neh Mizpah kho Hermon kungdak kah Khivee kah khaw, a tah.

4 Kështu ata dolën, ata vetë me tërë ushtritë e tyre, një turmë shumë e madhe si rëra që është mbi bregun e detit dhe me kuaj e qerre në një numër shumë të madh.

Te dongah amih te a lambong boeih neh pilnam loh tuipuei tuikaeng kah laivin bangla muep ha pawk uh tih a marhang khaw khawk, a leng khaw muep yet.

5 Kështu tërë këta mbretër u bashkuan dhe erdhën në afërsitë e ujërave të Meromit për të ngritur një kamp të përbashkët dhe për të luftuar kundër Izraelit.

Tekah manghai rhoek loh boeih tuentah uh thae tih ha suntla uh. Te phoeiah Israel tloek ham Merom kah tui taengah tun rhaeh uh.

6 Por Zoti i tha Jozueut: “Mos u tremb nga ata, sepse nesër në këtë orë ke për t’i parë të gjithë të vrarë para Izraelit. Do të presësh leqet e këmbëve të kuajve të tyre dhe do të djegësh qerret e tyre”.

Tedae BOEIPA loh Joshua taengah, “Amih mikhmuh ah rhih uh boeh, thangvuen he vaeng tue ah amih boeih te Israel mikhmuh ah kai loh a rhok la ka tloeng vetih a marhang khaw na haih bitni, a leng khaw hmai neh na hoeh bitni,” a ti nah.

7 Jozueu, pra, dhe gjithë luftëtarët bashkë me të, marshuan papritmas kundër tyre afër ujërave të Meromit dhe i sulmuan;

Te dongah Joshua amah neh caemtloek pilnam boeih loh Merom tui taengah thaeng cet tih amih te a tloek uh.

8 dhe Zoti i dha në duart e Izraelitëve, të cilët i mundën dhe i ndoqën deri në Sidonin e madh, deri në ujërat e Misrefothit dhe në luginën e Mitspahut, në drejtim të lindjes; i mundën deri në atë pikë sa nuk lanë të gjallë asnjë prej tyre.

Te vaengah amih te BOEIPA loh Israel kut dongla a tloeng. Te dongah amih te a tloek uh tih Sidon puei, Misrephothmayim neh khocuk kah Mizpeh kolbawn due pataeng a hloem uh tih rhaengnaeng khaw a hlun mueh la a ngawn uh.

9 Jozueu i trajtoi si i kishte thënë Zoti preu leqet e këmbëve të kuajve të tyre dhe ua dogji qerret.

BOEIPA loh a uen vanbangla Joshua loh amih taengah a saii. A marhang khaw a haih pah tih a leng te khaw hmai neh a hoeh pah.

10 Në po atë periudhë Jozueu u kthye dhe pushtoi Hatsorin, vrau mbretin e tij me shpatë, sepse në të kaluarën Hatsori kishte qenë kryeqyteti i tërë këtyre mbretërive.

Tekah khohnin dongah Joshua loh ha bal tih Hazor neh Hazor manghai te a buem. Hazor tah a hmai ah ram takuem kah a lu la a om dongah cunghang neh a ngawn.

11 Vrau me shpatë tërë njerëzit që gjendeshin aty, duke vendosur shfarosjen e tyre; pastaj i vuri flakën Hatsorit.

A khuikah hinglu boeih te khaw cunghang ha neh a ngawn tih hiil aka khueh boeih a hlun mueh la a thup phoeiah Hazor te hmai neh a hoeh.

12 Kështu Jozueu pushtoi tërë qytetet e këtyre mbretërive, zuri mbretërit e tyre dhe i vrau me shpatë, duke vendosur shfarosjen e tyre, ashtu si kishte urdhëruar Moisiu, shërbëtori i Zotit.

Te dongah BOEIPA kah sal Moses loh a uen vanbangla manghai khopuei boeih neh a manghai boeih te Joshua loh a buem vaengah cunghang ha neh a ngawn tih a thup.

13 Por Izraeli nuk u vuri flakën asnjërit prej qyteteve që ngriheshin në kodrinat, me përjashtim të Hatsorit, i vetmi qytet që Jozueu dogji.

Tedae som kah aka pai khopuei boeih te Israel loh hoeh pawt tih Hazor amah bueng ni Joshua loh a hoeh.

14 Bijtë e Izraelit morën për vete tërë plaçkën e këtyre qyteteve dhe bagëtinë, por vranë tërë njerëzit dhe nuk lanë shpirt të gjallë.

Khopuei rhoek kah kutbuem boeih neh rhamsa te Israel ca rhoek loh amamih ham a poel a yoeuh. Tedae hlang boeih te cunghang ha neh a ngawn tih hiil aka khueh boeih tah a mit a moeng hilah hlun voel pawh.

15 Ashtu si e kishte urdhëruar Zoti Moisiun, shërbëtorin e tij, kështu Moisiu urdhëroi Jozueun, dhe ky nuk la pas dore asgjë nga tërë ato që Zoti i kishte urdhëruar Moisiut.

BOEIPA loh a sal Moses a uen vanbangla Joshua te khaw Moses loh a uen. Te dongah BOEIPA loh Moses a uen olka boeih te a hmaii mueh la Joshua loh a saii.

16 Kështu Jozueu shtiu në dorë tërë atë vend, krahinën malore, tërë Negevin, tërë vendin e Goshenit, ultësirën, Arabahun, krahinën malore të Izraelit dhe ultësirat e tij,

Te dongah Joshua loh tlang kah khohmuen tom neh Negev pum khaw, Goshen khohmuen pum neh kolrhawk Arabah khaw, Israel tlang neh kolrhawk khaw,

17 nga mali Holak, që ngrihet në drejtim të Seirit, deri në Baal-Gad në luginën e Libanit në këmbët e malit Hermon; zuri tërë mbretërit e tyre, i goditi dhe i vrau.

Seir la aka luei Halak tlang lamkah Lebanon kolbawn Baalgad khaw, Hermon tlang hmui khaw a loh. A manghai rhoek te khaw boeih a buem tih a ngawn phoeiah a duek sak.

18 Jozueu luftoi gjatë kundër të gjithë këtyre mbretërve.

Tekah manghai boeih te Joshua loh caemtloek neh a saii vaengah khohnin long khaw muep puh.

19 Nuk pati qytet që të bënte paqe me bijtë e Izraelit, me përjashtim të Hivejve që banonin në Gabaon; i pushtuan të gjitha me luftë.

Gibeon kah khosa Khivee pawt atah Israel ca rhoek taengah moi aka thuung a om pawt dongah khopuei te caem neh boeih a loh.

20 Në fakt ishte Zoti vetë që fortësonte zemrën e tyre që të bënin luftë kundër Izraelit, me qëllim që Izraeli të vendoste shfarosjen e tyre pa asnjë mëshirë për ta, por t’i zhdukte nga faqja e dheut ashtu si e kishte urdhëruar Zoti Moisiun.

Amih loh BOEIPA taengah a lungbuei aka pom la om tih Israel te caem neh a mah uh. Te dongah BOEIPA loh Moses a uen vanbangla amih te mitmoeng sak ham lungmacil om mueh la a thup sak.

21 Po në këtë periudhë Jozueu u nis në marshim dhe shfarosi Anakitët e krahinës malore, ata të Hebronit, të Debirit, të Anabit, të të gjithë krahinës malore të Judës dhe të të gjithë krahinës malore të Izraelit; Jozueu vendosi shfarosjen e tyre të plotë bashkë me qytetet e tyre.

Te vaeng tue ah Joshua loh a paan bal tih Hebron, Debir, Anab tlang lamkah Anakim khaw, Judah tlang pum, Israel tlang boeih neh a khopuei rhoek te khaw a saii pah tih amih te Joshua amah loh a thup.

22 Nuk mbetën më Anakitë në vendin e bijve të Izraelit; mbetën disa prej tyre vetëm në Gaza, në Gath dhe në Ashod.

Israel ca khohmuen ah Anakim tah hlun pawh. Gaza, Gath neh Ashdod kah bueng ni a sueng.

23 Kështu Jozueu shtiu në dorë tërë vendin, pikërisht ashtu siç i kishte thënë Zoti Moisiut; Jozueu ia la pastaj si trashëgim Izraelit, simbas ndarjeve të tyre në fise. Dhe kështu vendi pati një pushim nga lufta.

Te dongah BOEIPA loh Moses boeih a uen vanbangla khohmuen pum te Joshua loh a loh. Te phoeiah Israel taengah amah koca kah boelnah bangla Joshua rho a paek tih khohmuen khaw caemtloek lamloh mong van.