Jona 4

1 Por kjo nuk i pëlqeu aspak Jonas, i cili u zemërua.

Alors Jonas fut saisi d’une grande affliction, et il s’irrita.

2 Kështu ai iu lut Zotit, duke thënë: “Ah, o Zot, a nuk ishte vallë kjo që unë thoja kur isha akoma në vendin tim? Prandaj ika në fillim në Tarshish, sepse e dija që je një Perëndi i mëshirshëm dhe plot dhembshuri, i ngadalshëm në zemërim dhe me shumë dashamirësi, dhe që pendohesh për të keqen e hakërruar.

Et il implora le Seigneur, et il dit: De grâce, Seigneur, n’est-ce pas là ce que je disais lorsque j’étais encore dans mon pays? C’est pour cela que j’avais résolu de fuir à Tharsis; car je sais que vous êtes un Dieu clément et miséricordieux, patient et plein de compassion, et qui pardonne les péchés.

3 Tani, pra, o Zot, të lutem, ma hiq jetën, sepse për mua është më mirë të vdes se sa të rroj”.

Et maintenant, Seigneur, retirez-moi donc mon âme, car la mort est meilleure pour moi que la vie.

4 Por Zoti i tha: “A të duket e drejtë të zemërohesh kështu?”.

Et le Seigneur dit: Penses-tu bien faire en t’irritant?

5 Atëherë Jona doli nga qyteti dhe u ul në lindje të qytetit; atje bëri një kasolle dhe u ul nën të, në hije, që të mund të shikonte çfarë do t’i ndodhte qytetit.

Alors Jonas sortit de Ninive, et s’assit à l’orient de la ville; et il se fit là un abri, sous lequel il se tint à l’ombre, jusqu’à ce qu’il vît ce qui arriverait à la ville.

6 Atëherë Zoti Perëndi përgatiti një bimë që u rrit përmbi Jonan, për t’i bërë hije kokës së tij dhe për ta çliruar nga e keqja e tij; dhe Jona ndjeu një gëzim të madh nga kjo bimë.

Le Seigneur Dieu fit naître un lierre qui monta sur la tête de Jonas, pour donner de l’ombre sur sa tête et pour le mettre à couvert, parce qu’il souffrait; et Jonas éprouva une grande joie au sujet du lierre.

7 Të nesërmen në të gdhirë Perëndia dërgoi një krimb që i ra bimës, dhe kjo u tha.

Le lendemain, à l’aurore, le Seigneur envoya un ver, qui piqua le lierre et le dessécha.

8 Kur u ngrit dielli Perëndia solli një erë mbytëse nga lindja, dhe dielli i ra në kokë Jonas, që e ndjeu veten të ligështuar dhe kërkoi të vdesë, duke thënë: “Për mua është më mirë të vdes se sa të rroj”.

Et quand le soleil fut levé, le Seigneur fit souffler un vent chaud et brûlant; et le soleil frappa sur la tête de Jonas, qui étouffait, et il souhaita de mourir, en disant: La mort est meilleure pour moi que la vie.

9 Perëndia i tha Jonas: “A të duket e drejtë të zemërohesh kështu për bimën?”. Ai u përgjigj: “Po, është e drejtë për mua të zemërohem deri në vdekje”.

Alors le Seigneur dit à Jonas: Penses-tu bien faire en t’irritant au sujet de ce lierre? Jonas répondit: Je fais bien de m’irriter jusqu’à la mort.

10 Por Zoti tha: “Ty të erdhi keq për bimën për të cilën nuk je munduar dhe nuk e ke rritur, dhe që një natë u rrit dhe në një natë mbaroi.

Le Seigneur dit: Tu t’attristes au sujet d’un lierre qui ne t’a pas coûté de peine et que tu n’as pas fait croître, qui est né en une nuit et qui a péri en une nuit;

11 Dhe mua nuk duhet të më vijë keq për Niniven, qytetin e madh, në të cilin ka njëqind e njëzetmijë veta që nuk dijnë të dallojnë të djathtën e tyre nga e majta e tyre, dhe një sasi të madhe kafshësh?”.

et moi je n’aurais pas pitié de Ninive, la grande ville, où il y a plus de cent vingt mille hommes qui ne savent pas discerner leur main droite d’avec leur main gauche, et un grand nombre d’animaux?