Gjoni 9

1 Kur po kalonte, pa një njeri që ishte i verbër që nga lindja.

И пролазећи виде човека слепог од рођења.

2 Dhe dishepujt e tij e pyetën duke thënë: “Mësues, kush ka mëkatuar, ai apo prindërit e tij, që ai ka lindur i verbër?”.

И запиташе Га ученици Његови говорећи: Рави! Ко сагреши, или овај или родитељи његови, те се роди слеп?

3 Jezusi u përgjigj: “As ai, as prindërit e tij s’kanë mëkatuar, por kjo ndodhi që tek ai të dëftohen veprat e Perëndisë.

Исус одговори: Ни он сагреши ни родитељи његови, него да се јаве дела Божија на њему.

4 Unë duhet t’i kryej veprat e atij që më ka dërguar sa është ditë; vjen nata kur askush nuk mund të veprojë.

Мени ваља радити дела Оног који ме посла док је дан: доћи ће ноћ кад нико не може радити.

5 Derisa jam në botë, unë jam drita e botës”.

Док сам на свету видело сам свету.

6 Pasi kishte thënë këto gjëra, pështyu përdhe, bëri baltë me pështymë dhe leu sytë e të verbrit me të.

Рекавши ово пљуну на земљу и начини као од пљувачке, и помаза калом очи слепоме,

7 Pastaj i tha: “Shko, lahu në pellgun e Siloamit” (që do të thotë: dërguar); dhe ai shkoi atje, u la dhe u kthye duke parë.

И рече: Иди умиј се у бањи силоамској (које значи послан). Отиде, дакле, и уми се, и дође гледајући.

8 Atëherë fqinjtë dhe ata që më parë e kishin parë të verbër, thanë: “A s’është ky ai që rrinte ulur dhe lypte?”.

А суседи и који га беху видели пре да беше слеп говораху: Није ли ово онај што сеђаше и прошаше?

9 Disa thoshnin: “Ai është”. Të tjerë: “I përngjan atij”. Dhe ai thoshte: “Unë jam”.

Једни говораху: Он је; а други: Налик је на њ. А он говораше: Ја сам.

10 I thanë pra: “Si të janë hapur sytë?”.

Тада му говораху: Како ти се отворише очи?

11 Ai u përgjigj dhe tha: “Një njeri, që quhet Jezus, ka bërë baltë, m’i leu sytë dhe më tha: “Shko te pellgu i Siloamit dhe lahu”. Dhe unë shkova atje, u lava dhe m’u kthye drita e syve”.

Он одговори и рече: Човек који се зове Исус начини као, и помаза очи моје, и рече ми: Иди у бању силоамску и умиј се. А кад отидох и умих се, прогледах.

12 Dhe ata i thanë: “Ku është ai?”. Ai u përgjigj: “Nuk e di”.

Тада му рекоше: Где је он? Рече: Не знам.

13 Atëherë ata e çuan te farisenjtë atë që më parë kishte qenë i verbër.

Тада га поведоше к фарисејима, оног што беше некад слеп.

14 Dhe ishte e shtunë kur Jezusi bëri baltën dhe ia hapi sytë.

А беше субота кад начини Исус као и отвори му очи.

15 Edhe farisenjtë, pra, e pyesnin përsëri si e fitoi dritën e syve. Dhe ai u tha atyre: “Më vuri baltë mbi sy, u lava dhe shoh”.

Тада га опет питаху и фарисеји како прогледа. А он им рече: Као метну ми на очи, и умих се и видим.

16 Atëherë disa farisenj thanë: “Ky njeri nuk është nga Perëndia, sepse nuk e respekton të shtunën!”. Të tjerë thoshnin: “Si mund të kryejë shenja të tilla një njeri mëkatar?”. Dhe kishte përçarje midis tyre.

Тада говораху неки од фарисеја: Није овај човек од Бога јер не светкује суботе. Други говораху: Како може човек грешан таква чудеса чинити? И поста распра међу њима.

17 E pyetën, pra, përsëri të verbrin: “Po ti, ç’thua për atë për faktin që t’i ka hapur sytë?”. Ai tha: “Éshtë një profet”.

Рекоше, дакле, опет слепцу: Шта кажеш ти за њега што ти отвори очи твоје? А он рече: Пророк је.

18 Por Judenjtë nuk besuan se ai kishte qenë i verbër dhe se kishte fituar dritën e syve, derisa thirrën prindërit e atij që kishte fituar dritën e syve.

Тада Јевреји не вероваше за њега да беше слеп и прогледа, док не дозваше родитеље оног што је прогледао,

19 Dhe i pyetën ata: “A është ky djali juaj, për të cilin ju thoni se ka lindur i verbër? Vallë si sheh tani?”.

И запиташе их говорећи: Је ли ово ваш син за кога ви говорите да се роди слеп? Како, дакле, сад види?

20 Prindërit e tij, duke u përgjigjur atyre, thanë: “E dimë se ky është djali ynë dhe se ka lindur i verbër,

А родитељи његови одговорише им и рекоше: Знамо да је ово син наш и да се роди слеп,

21 por ne nuk dimë se si sheh tani ose se kush ia ka hapur sytë; pyeteni atë; ai moshë ka, do t’ju flasë për veten e vet”.

А како сад види не знамо: или ко му отвори очи ми не знамо; он је велики, питајте њега, нека сам каже за себе.

22 Këto thanë prindërit e tij, sepse kishin frikë nga Judenjtë; sepse Judenjtë kishin vendosur që, nëse dikush do ta rrëfente Jezusin si Krishti, do të përjashtohej nga sinagoga.

Ово рекоше родитељи његови, јер се бојаху Јевреја; јер се Јевреји беху договорили да буде искључен из зборнице ко Га призна за Христа.

23 Prandaj prindërit e tij thanë: “Moshë ka, pyeteni atë”.

Зато рекоше родитељи његови: Он је велики, питајте њега.

24 Atëherë ata e thirrën përsëri njeriun që kishte qenë i verbër dhe i thanë: “Jepi lavdi Perëndisë; ne e dimë se ai njeri është mëkatar”.

Тада, по други пут дозваше човека који је био слеп и рекоше му: Дај Богу славу; ми знамо да је човек овај грешан.

25 Ai atëherë u përgjigj dhe tha: “Në është mëkatar, nuk e di, por di një gjë, që isha i verbër dhe tani shoh”.

А он одговори и рече: Је ли грешан не знам; само знам да ја бејах слеп, а сад видим.

26 E pyetën përsëri: “Ç’të bëri? Si t’i ka hapur sytë?”.

Тада му опет рекоше: Шта ти учини, како отвори очи твоје?

27 Ai u përgjigj atyre: “Unë tashmë ua kam thënë dhe ju nuk keni dëgjuar; pse doni ta dëgjoni përsëri? Doni ndoshta të bëheni edhe ju dishepuj të tij?”.

Одговори им: Ја вам већ казах, и не слушасте; шта ћете опет слушати? Већ ако и ви хоћете ученици његови да будете?

28 Por ata e fyen dhe thanë: “Ti je dishepull i tij, por ne jemi dishepuj të Moisiut!

А они га укорише, и рекоше му: Ти си ученик његов, а ми смо ученици Мојсијеви.

29 Ne e dimë se Perëndia i foli Moisiut; sa për atë, nuk e dimë se nga është”.

Ми знамо да с Мојсијем говори Бог; а овог не знамо откуда је

30 Ai njeri u përgjigj dhe u tha atyre: “E pra, është e çuditshme që ju të mos dini nga është ai; megjithatë ai m’i hapi sytë!

А човек одговори и рече им: То и јесте за чудо што ви не знате откуд је, а Он отвори очи моје.

31 Dhe ne e dimë se Perëndia nuk i dëgjon mëkatarët, por nëse dikush është i druajtshëm ndaj Perëndisë dhe bën vullnetin e tij, ai atë e dëgjon!

А знамо да Бог не слуша грешника; него ако ко поштује Бога и вољу Његову твори, оног слуша.

32 Që prej fillimit të botës nuk është dëgjuar që dikush t’ia ketë hapur sytë një të linduri të verbër. (aiōn g165)

Откако је света није чувено да ко отвори очи рођеном слепцу. (aiōn g165)

33 Po të mos ishte ky nga Perëndia, nuk do të mund të bënte asgjë”.

Кад Он не би био од Бога не би могао ништа чинити.

34 Ata u përgjigjën dhe i thanë: “Ti ke lindur i tëri në mëkate e don të na mësosh?”. Dhe e nxorën jashtë.

Одговорише и рекоше му: Ти си се родио сав у гресима, па зар ти нас да учиш? И истераше га напоље.

35 Jezusi e mori vesh se e nxorën jashtë dhe, kur e gjeti, i tha: “A beson ti në Birin e Perëndisë?”.

Исус чу да га истераше напоље; и нашавши га рече му; верујеш ли ти Сина Божијег?

36 Ai u përgjigj dhe tha: “Kush është, Zot, që unë të besoj në të?”.

Он одговори и рече: Ко је, Господе, да Га верујем?

37 Dhe Jezusi i tha: “Ti e ke parë; është pikërisht ai që po të flet”.

А Исус му рече: и видео си га, и који говори с тобом Га је.

38 Atëherë ai tha: “Unë besoj, o Zot”; dhe e adhuroi.

А он рече: Верујем Господе! И поклони Му се.

39 Pastaj Jezusi tha: “Unë kam ardhur në këtë botë për të bërë një gjyq, që ata që nuk shohin të shohin dhe ata që shohin të verbohen”.

И рече Исус: Ја дођох на суд на овај свет, да виде који не виде, и који виде да постану слепи.

40 Disa nga farisenjtë që ishin me të i dëgjuan këto gjëra dhe i thanë: “Jemi të verbër edhe ne?”.

И чуше ово неки од фарисеја који беху с Њим, и рекоше Му: Еда ли смо ми слепи?

41 Jezusi u përgjigj atyre: “Po të ishit të verbër, nuk do të kishit asnjë mëkat; por tani thoni: “Ne shohim”, prandaj mëkati juaj mbetet”.

Рече им Исус: Када бисте били слепи не бисте имали греха, а сад говорите да видите, тако ваш грех остаје.