Gjoni 9
1 Kur po kalonte, pa një njeri që ishte i verbër që nga lindja.
Jesu loe loklam ah caeh, to naah tapen tangsuek hoi mikmaeng kami to a hnuk.
2 Dhe dishepujt e tij e pyetën duke thënë: “Mësues, kush ka mëkatuar, ai apo prindërit e tij, që ai ka lindur i verbër?”.
A hnukbang kaminawk mah anih khaeah, Rabbi, hae kami loe angmah ih zaehaih pongah maw, to tih ai boeh loe amno ampanawk zaehaih pongah maw mik maengh? tiah dueng o.
3 Jezusi u përgjigj: “As ai, as prindërit e tij s’kanë mëkatuar, por kjo ndodhi që tek ai të dëftohen veprat e Perëndisë.
Jesu mah, Angmah zaehaih pongah na ai, amno ampanawk zaehaih pongah doeh na ai: toe anih khaeah Sithaw toksakhaih to amtueng tih.
4 Unë duhet t’i kryej veprat e atij që më ka dërguar sa është ditë; vjen nata kur askush nuk mund të veprojë.
Khodai naah kai patoehkung ih tok to ka sak han oh: khoving naah loe mi doeh toksah thai mak ai.
5 Derisa jam në botë, unë jam drita e botës”.
Kia long ah ka oh nathung, kai loe long aanghaih ah ka oh, tiah a naa.
6 Pasi kishte thënë këto gjëra, pështyu përdhe, bëri baltë me pështymë dhe leu sytë e të verbrit me të.
Hae loknawk a thuih pacoengah, anih mah long ah tamtui pathoih moe, long to tamtui hoiah kanaem ah pathluem; to pacoengah mikmaeng ih mik to long kanaem hoiah a nok pae,
7 Pastaj i tha: “Shko, lahu në pellgun e Siloamit” (që do të thotë: dërguar); dhe ai shkoi atje, u la dhe u kthye duke parë.
caeh ah loe kangbuem Siloam tuili (thuih koehhaih loe patoeh tih haih ih ni) ah amsae ah, tiah a naa.
8 Atëherë fqinjtë dhe ata që më parë e kishin parë të verbër, thanë: “A s’është ky ai që rrinte ulur dhe lypte?”.
Imtaeng kaminawk hoi anih loe mikmaeng ni, tiah hnuzong kaminawk mah, Hae kami loe anghnut moe, minawk khaeah ban patueng kami na ai maw? tiah thuih o.
9 Disa thoshnin: “Ai është”. Të tjerë: “I përngjan atij”. Dhe ai thoshte: “Unë jam”.
Thoemto kaminawk mah, Hae kami loe anih to ni, tiah thuih o, kalah thoemto kaminawk mah loe, Hae kami loe anih hoiah anghmong, tiah thuih o: toe mikmaeng mah to kami loe kai ni, tiah a naa.
10 I thanë pra: “Si të janë hapur sytë?”.
Nihcae mah anih khaeah, Kawbangmaw na mik amtueng? tiah a naa o.
11 Ai u përgjigj dhe tha: “Një njeri, që quhet Jezus, ka bërë baltë, m’i leu sytë dhe më tha: “Shko te pellgu i Siloamit dhe lahu”. Dhe unë shkova atje, u lava dhe m’u kthye drita e syve”.
Anih mah, Jesu, tiah kawk ih kami mah long to kanaem ah pathluem moe, ka mik ah ang nok pae, to pacoengah kangbuem Siloam tuili ah amsaeh hanah ang thuih; ka caeh moe, kam saeh naah, ka mik hae amtueng, tiah pathim pae.
12 Dhe ata i thanë: “Ku është ai?”. Ai u përgjigj: “Nuk e di”.
Nihcae mah anih khaeah, To kami loe naa ah maw oh? tiah dueng o. Anih mah, Ka panoek ai, tiah a naa.
13 Atëherë ata e çuan te farisenjtë atë që më parë kishte qenë i verbër.
Nihcae mah mikmaeng to Farasinawk khaeah hoih o.
14 Dhe ishte e shtunë kur Jezusi bëri baltën dhe ia hapi sytë.
Sabbath niah Jesu mah long to kanaem ah pathluem moe, mikmaeng to ngantuisak.
15 Edhe farisenjtë, pra, e pyesnin përsëri si e fitoi dritën e syve. Dhe ai u tha atyre: “Më vuri baltë mbi sy, u lava dhe shoh”.
Farasinawk mah doeh na mik loe kawbangmaw amtueng, tiah dueng o. Anih mah nihcae khaeah, Anih mah long kanaem to ka mik ah ang nok pae, tui hoiah mik ka pasaeh naah, ka mik hae amtueng, tiah a naa.
16 Atëherë disa farisenj thanë: “Ky njeri nuk është nga Perëndia, sepse nuk e respekton të shtunën!”. Të tjerë thoshnin: “Si mund të kryejë shenja të tilla një njeri mëkatar?”. Dhe kishte përçarje midis tyre.
To naah thoemto Farasinawk mah, Hae kami loe Sabbath ni za ai pongah, Sithaw khae ih kami na ai ni, tiah thuih o. Kalah kaminawk mah loe, Kazae kami mah kawbangmaw hae baktih dawnrai hmuennawk to sah tih, tiah a naa o. To pongah maeto hoi maeto ampraek o.
17 E pyetën, pra, përsëri të verbrin: “Po ti, ç’thua për atë për faktin që t’i ka hapur sytë?”. Ai tha: “Éshtë një profet”.
Nihcae mah mikmaeng khaeah, Na mik amtuengsak kami to kawbangmaw na poek? tiah dueng o let. To naah anih mah, To kami loe Tahmaa ni, tiah a naa.
18 Por Judenjtë nuk besuan se ai kishte qenë i verbër dhe se kishte fituar dritën e syve, derisa thirrën prindërit e atij që kishte fituar dritën e syve.
Toe Judahnawk mah hae kami loe mikmaengh, toe vaihi loe mik amtueng boeh, tito mik amtueng kami ih amno hoi ampa kawk ai karoek to tang o ai.
19 Dhe i pyetën ata: “A është ky djali juaj, për të cilin ju thoni se ka lindur i verbër? Vallë si sheh tani?”.
Nihcae mah to kami ih amno hoi ampa khaeah, Anih loe tapen tangsuek nathuem hoiah mik a maeng boeh, tiah na thuih hoi ih nanghnik ih capa maw? Kawbangmaw vaihi anih ih mik amtueng pae? tiah dueng o.
20 Prindërit e tij, duke u përgjigjur atyre, thanë: “E dimë se ky është djali ynë dhe se ka lindur i verbër,
Anih ih amno hoi ampa mah nihcae khaeah, Hae kami loe kaihnik ih capa ni, anih loe tapen tangsuek na hoiah mikmaeng boeh:
21 por ne nuk dimë se si sheh tani ose se kush ia ka hapur sytë; pyeteni atë; ai moshë ka, do t’ju flasë për veten e vet”.
toe kawbangmaw vaihi a mik amtueng pae let, mi mah maw a mik amtuengsak, tito ka panoek hoi ai: anih loe saning akoep boeh: to pongah angmah khaeah dueng oh: anih mah angmah kawng to thui tih hmang, tiah a naa hoi.
22 Këto thanë prindërit e tij, sepse kishin frikë nga Judenjtë; sepse Judenjtë kishin vendosur që, nëse dikush do ta rrëfente Jezusin si Krishti, do të përjashtohej nga sinagoga.
Mi kawbaktih doeh Anih loe Kri ni, tiah thui kami loe sineko hoiah pathok si, tiah Judahnawk palung adue o; Judah kaminawk to a zit hoi pongah ni, anih ih amno hoi ampa mah to tiah lokthuih hoi.
23 Prandaj prindërit e tij thanë: “Moshë ka, pyeteni atë”.
To pongah, anih ih amno hoi ampa mah anih loe saning akoep boeh; angmah khaeah dueng oh, tiah a thuih pae hoi.
24 Atëherë ata e thirrën përsëri njeriun që kishte qenë i verbër dhe i thanë: “Jepi lavdi Perëndisë; ne e dimë se ai njeri është mëkatar”.
Nihcae mah mikmaeng to kawk o let moe, anih khaeah, Sithaw to mah pakoeh ah: hae kami loe kami zae, tiah ni ka panoek o, tiah a naa o.
25 Ai atëherë u përgjigj dhe tha: “Në është mëkatar, nuk e di, por di një gjë, që isha i verbër dhe tani shoh”.
Anih mah, Hae kami loe kami zae maw, kami zae ai, tito ka panoek ai: hmuen maeto ka panoek ih oh, kai loe canghniah mik ka maengh, toe vaihi loe mik amtueng boeh, tiah a naa.
26 E pyetën përsëri: “Ç’të bëri? Si t’i ka hapur sytë?”.
To naah nihcae mah anih khaeah, Anih mah tih maw ang sak pae? Anih mah na mik to kawbangmaw amtuengsak? tiah dueng o let.
27 Ai u përgjigj atyre: “Unë tashmë ua kam thënë dhe ju nuk keni dëgjuar; pse doni ta dëgjoni përsëri? Doni ndoshta të bëheni edhe ju dishepuj të tij?”.
Anih mah nihcae khaeah, Kang thui o boeh, toe na tahngai o ai: tikhoe thaih let han na koeh o loe? Nangcae doeh Anih hnukbang kami ah oh hanah na koeh o maw? tiah a naa.
28 Por ata e fyen dhe thanë: “Ti je dishepull i tij, por ne jemi dishepuj të Moisiut!
To naah nihcae mah anih to zoeh o, Nang loe Anih hnukbang kami ah na oh, toe kaicae loe Mosi hnukbang kami ah ni ka oh o.
29 Ne e dimë se Perëndia i foli Moisiut; sa për atë, nuk e dimë se nga është”.
Sithaw mah Mosi khaeah ni lokthuih pae, tito ka panoek o: toe hae kami loe naa ih kami maw, tito ka panoek o ai, tiah a naa o.
30 Ai njeri u përgjigj dhe u tha atyre: “E pra, është e çuditshme që ju të mos dini nga është ai; megjithatë ai m’i hapi sytë!
To kami mah nihcae khaeah, Dawnrai han oh, Anih loe naa ih kami maw, tito na panoek o ai, toe anih mah ni ka mik hae amtuengsak.
31 Dhe ne e dimë se Perëndia nuk i dëgjon mëkatarët, por nëse dikush është i druajtshëm ndaj Perëndisë dhe bën vullnetin e tij, ai atë e dëgjon!
Sithaw mah kami zaenawk ih lok tahngai ai, tito a panoek o: toe Sithaw to bok moe, a koehhaih sah kami ih lok loe, Anih mah tahngai pae.
32 Që prej fillimit të botës nuk është dëgjuar që dikush t’ia ketë hapur sytë një të linduri të verbër. (aiōn g165)
Tapen tangsuek na hoi kaom mikmaeng to mik amtuengsak, tiah long oh tangsuek na hoi mi mah doeh thai vai ai vop. (aiōn g165)
33 Po të mos ishte ky nga Perëndia, nuk do të mund të bënte asgjë”.
Hae kami loe Sithaw ih kami ai nahaeloe, anih mah tidoeh sah thai mak ai, tiah a naa.
34 Ata u përgjigjën dhe i thanë: “Ti ke lindur i tëri në mëkate e don të na mësosh?”. Dhe e nxorën jashtë.
Nihcae mah anih khaeah, Kami zae ah tapen nang mah kaicae hae nang patuk maw? tiah a naa o. Anih to tasa bangah pathok o ving.
35 Jezusi e mori vesh se e nxorën jashtë dhe, kur e gjeti, i tha: “A beson ti në Birin e Perëndisë?”.
Nihcae mah mikmaeng to haek o ving, tiah Jesu mah thaih; Jesu mah mikmaeng to hnuk naah, anih khaeah, Kami Capa to na tang maw? tiah a naa.
36 Ai u përgjigj dhe tha: “Kush është, Zot, që unë të besoj në të?”.
To naah mikmaeng mah Jesu khaeah, Angraeng, Anih to ka tang thai hanah, Anih loe mi maw? tiah a naa.
37 Dhe Jezusi i tha: “Ti e ke parë; është pikërisht ai që po të flet”.
Jesu mah anih khaeahAnih to na hnuk boeh bae, nang hoi lokpae kami loe anih to boeh ni, tiah a naa.
38 Atëherë ai tha: “Unë besoj, o Zot”; dhe e adhuroi.
To naah mikmaeng mah, Angraeng, Ka tang, tiah thuih moe, Anih to a bok.
39 Pastaj Jezusi tha: “Unë kam ardhur në këtë botë për të bërë një gjyq, që ata që nuk shohin të shohin dhe ata që shohin të verbohen”.
Jesu mah, Kai loe mikmaengnawk mik amtuengsak moe, mik amtueng kaminawk mikmaengsak han hoi lokcaek han ih ni hae long nuiah kang zoh, tiah a naa.
40 Disa nga farisenjtë që ishin me të i dëgjuan këto gjëra dhe i thanë: “Jemi të verbër edhe ne?”.
Anih khae kaom thoemto Farasinawk mah to loknawk to thaih o naah, anih khaeah, Kaicae doeh mik ka maengh o maw? tiah a naa o.
41 Jezusi u përgjigj atyre: “Po të ishit të verbër, nuk do të kishit asnjë mëkat; por tani thoni: “Ne shohim”, prandaj mëkati juaj mbetet”.
Jesu mah nihcae khaeah, Mik na maeng o nahaeloe, zaehaih na tawn o mak ai: toe kaicae loe mik amtueng, tiah vaihi na thuih o pongah, zaehaih na tawnh o, tiah a naa.
