Gjoni 5

1 Pas këtyre ngjarjeve ishte një festë e Judenjve dhe Jezusi u ngjit në Jeruzalem.

Après cela, vint une fête des Juifs et Jésus monta à Jérusalem.

2 Në Jeruzalem, afër portës së dhenve, është një pellg që në hebraisht quhet Betesda, dhe ka pesë portikë.

Or, il s'y trouve près de la Porte-des-Brebis une piscine (le mot hébreu est Bethzatha); elle a cinq portiques

3 Nën to dergjeshin një numër i madh të lënguarish: të verbër, të çalë dhe të paralizuar, të cilët prisnin lëvizjen e ujit.

sous lesquels étaient étendus une multitude de malades: aveugles, estropiés, perclus. (Ils attendaient l'agitation de l'eau; )

4 Sepse një engjëll, kohë pas kohe, zbriste në pellg dhe e lëvizte ujin; dhe i pari që hynte, mbasi uji ishte lëvizur, shërohej nga çfarëdo sëmundje që të kishte.

(à certains moments, en effet, un ange descendait dans la piscine et mettait l'eau en mouvement, et le premier qui entrait dans la piscine après ce bouillonnement de l'eau était guéri, quelle que fût sa maladie.)

5 Aty ishte një njeri i lënguar prej tridhjetë e tetë vjetësh.

Il y avait là un homme dont la maladie remontait à trente-huit ans.

6 Jezusi, duke e parë shtrirë dhe duke ditur se prej shumë kohe ishte në atë gjendje, i tha: “A dëshiron të shërohesh?”.

Le voyant couché et sachant qu'il était là depuis longtemps, Jésus lui dit: «Veux-tu être guéri?» —

7 I lënguari u përgjigj: “Zot, unë s’kam njeri që, kur lëviz uji, të më fusë në pellg; dhe, ndërsa unë po shkoj, një tjetër zbret para meje”.

«Seigneur, lui répondit le malade, je n'ai personne pour me jeter dans la piscine lorsque l'eau vient à bouillonner. Pendant que j'y vais, un autre y descend avant moi.»

8 Jezusi i tha: “Çohu, merr vigun tënd dhe ec!”.

Jésus lui dit: «Lève-toi, prends ton grabat et marche.»

9 Njeriu u shërua në çast, mori vigun e tij dhe eci. Atë ditë ishte e shtunë.

Cet homme fut immédiatement guéri; il prit son grabat; il marchait. Or ceci se passait en un jour de sabbat.

10 Prandaj Judenjtë i thanë atij që u shërua: “Éshtë e shtunë; nuk është e ligjshme për ty të ngresh vigun tënd!”.

Alors les Juifs s'adressèrent à l'homme guéri: «C'est le jour du sabbat; il ne t'est point permis d'emporter ce grabat.»

11 Ai iu përgjigj atyre: “Ai që më shëroi më tha: “Merre vigun tënd dhe ec!””.

Il leur répliqua: «Celui-là même qui m'a guéri m'a dit: «Prends ton grabat et marche.» —

12 Atëherë ata e pyetën: “Kush është ai njeri që të tha: “Merre vigun tënd dhe ec”?”.

«Quel est cet homme, lui demandèrent-ils, qui t'a dit de le prendre et de marcher?»

13 Por ai që ishte shëruar nuk e dinte kush ishte, sepse Jezusi ishte larguar për shkak të turmës që ishte në atë vend.

Mais l'homme guéri ne savait pas qui c'était; Jésus, d'ailleurs, s'était retiré parce qu'il y avait foule en ce lieu.

14 Më vonë Jezusi e gjeti në tempull dhe i tha: “Ja, ti u shërove; mos mëkato më që të mos të të bëhet një gjë më e keqe”.

Quelque temps après Jésus rencontra cet homme dans le Temple et lui dit: «Te voilà guéri; ne pèche plus de peur qu'il ne t'arrive quelque chose de pire.»

15 Ai njeri shkoi dhe u tregoi Judenjve se Jezusi ishte ai që e shëroi.

Cet homme s'en alla dire aux Juifs que c'était Jésus qui l'avait guéri.

16 Për këtë Judenjtë e përndiqnin Jezusin dhe kërkonin ta vrisnin, sepse bënte këto gjëra të shtunave.

Et c'est parce que Jésus agissait de la sorte le jour du sabbat, c'est pour cela même que les Juifs le poursuivaient.

17 Por Jezusi u përgjigj atyre: “Im Atë vepron deri më tash, e edhe unë veproj”.

Mais lui, il leur dit: «Mon Père jusqu'à présent agit, et moi aussi j'agis.»

18 Për këtë Judenjtë kërkonin edhe më tepër ta vrisnin, sepse jo vetëm se shkelte të shtunën, por edhe se thoshte se Perëndia ishte ati i vet, duke e barazuar veten me Perëndinë.

Là-dessus, les Juifs cherchaient d'autant plus à le faire mourir; non seulement parce qu'il annulait le sabbat, mais parce qu'en outre il disait que Dieu était son propre Père, se faisant l'égal de Dieu.

19 Atëherë Jezusi u përgjgj dhe u tha atyre: “Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them se Biri nuk mund të bëjë asgjë prej vetvetes, përveç asaj që sheh se bën Ati; gjërat në fakt që bën Ati, i bën po ashtu dhe Biri.

Jésus alors leur adressa ces paroles: «En vérité, en vérité, je vous le dis, le Fils ne peut rien faire de lui-même; il ne fait que ce qu'il voit faire au Père. En effet, tout ce que le Père fait, le Fils aussi le fait également;

20 Sepse Ati e do Birin dhe i dëfton gjithçka që bën vetë; dhe do t’i dëftojë vepra më të mëdha se këto, që të mrekulloheni.

car le Père aime le Fils et lui montre tout ce qu'il fait; et il lui montrera des oeuvres plus grandes que celles-ci, pour que vous soyez remplis d'admiration.

21 Në fakt ashtu si ati ringjall të vdekurit dhe u jep atyre jetën, po kështu edhe Biri i jep jetën kujtdo që do.

De même, en effet, que le Père ressuscite les morts et vivifie, de, même le Fils vivifie qui il veut.

22 Sepse Ati nuk gjykon asnjë, por gjithë gjyqin ia dha Birit,

Car le Père ne juge qui que ce soit; mais il a remis au Fils tout le jugement

23 që të gjithë ta nderojnë Birin ashtu siç nderojnë Atin; kush nuk e nderon Birin, nuk nderon Atin që e ka dërguar.

afin que tous honorent le Fils comme ils honorent le Père. Celui qui n'honore pas le Fils n'honore pas le Père qui l'a envoyé.»

24 Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them: Ai që e dëgjon fjalën time dhe beson në atë që më ka dërguar, ka jetë të përjetshme, dhe ai nuk vjen në gjyq, por ka kaluar nga vdekja në jetë. (aiōnios g166)

«En vérité, en vérité, je vous le dis, celui qui écoute ma parole et croit à Celui qui m'a envoyé, possède une vie éternelle et ne comparaît point en jugement: de la mort il est passé à la vie. (aiōnios g166)

25 Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them: Po vjen ora, madje ka ardhur, kur të vdekurit do të dëgjojnë zërin e Birit të Perëndisë, dhe ata që e kanë dëgjuar do të jetojnë.

En vérité, en vérité, je vous le dis, il vient une heure, et elle est déjà venue, où les morts entendront la voix du Fils de Dieu, et ceux qui l'auront entendue vivront.

26 Sepse, sikurse Ati ka jetë në vetvete, kështu ia ka dhënë dhe Birit të ketë jetë në vetvete;

Car, comme le Père a la vie en soi, ainsi il a donné au Fils d'avoir la vie en soi,

27 dhe i ka dhënë gjithashtu autoritet të gjykojë, sepse është Bir i njeriut.

et il lui a donné la puissance d'exercer un jugement, parce qu'il est fils d'homme.

28 Mos u mrrekulloni për këtë, sepse po vjen ora kur të gjithë ata që janë në varre do ta dëgjojnë zërin e tij

Ne vous étonnez pas de cela; car il vient une heure où tous ceux qui sont dans les sépulcres entendront sa voix,

29 dhe do të dalin prej tyre; ata që kanë bërë të mira, në ringjallje të jetës, dhe ata që kanë bërë të liga, në ringjalljen e dënimit.

et en sortiront; ceux qui auront fait le bien ressusciteront pour vivre, et ceux qui auront fait le mal ressusciteront pour être jugés.»

30 Unë s’mund të bëj asgjë nga vetja ime; gjykoj sipas asaj që dëgjoj dhe gjyqi im është i drejtë, sepse nuk kërkoj vullnetin tim, por vullnetin e Atit që më ka dërguar.

«Je ne puis, moi, rien faire de moi-même; comme j'entends, je juge, et mon jugement est juste, parce que je ne cherche pas ma volonté, mais la volonté de Celui qui m'a envoyé.»

31 Nëse unë dëshmoj për veten time, dëshmia ime nuk është e vërtetë.

«Si c'est moi qui me rends témoignage à moi-même, mon témoignage n'est pas véridique.

32 Éshtë një tjetër që dëshmon për mua, dhe unë e di se dëshmia që ai jep për mua është e vërtetë.

Il en est un autre qui me rend témoignage, et le témoignage qu'il me rend est, je le sais, véridique.»

33 Ju keni dërguar te Gjoni dhe ai i ka dhënë dëshmi të vërtetës.

«Vous vous êtes adressés à Jean, et il a rendu témoignage à la vérité.

34 Tani unë nuk e marr dëshminë nga asnjë njeri, por i them këto gjëra që ju të shpëtoheni.

Quant à moi, ce n'est pas le témoignage qui vient d'un homme que j'accepte, mais j'en parle afin que vous soyez sauvés.

35 Ai ishte një kandil që digjet e ndriçon; dhe ju deshët të gëzoheni për pak kohë në dritën e tij.

Il était lui le flambeau qui brûle et qui brille et, à sa clarté, vous vous êtes plu un moment à vous réjouir.»

36 Por dëshmia që kam unë është më e madhe nga ajo e Gjonit; sepse veprat që Ati më ka dhënë të kryej, ato vepra që bëj unë, dëshmojnë për mua, se Ati më ka dërguar.

«Quant à moi, j'ai le témoignage qui est plus grand que celui de Jean; car j'ai les oeuvres que le Père m'a donné d'accomplir; ce sont ces oeuvres mêmes, celles que je fais, qui rendent témoignage de moi et attestent que le Père m'a envoyé.»

37 Dhe Ati, që më dërgoi, ai vetë ka dëshmuar për mua; ju nuk e keni dëgjuar kurrë zërin e tij dhe as nuk e keni parë fytyrën e tij,

«De plus, le Père qui m'a envoyé a, lui aussi, rendu témoignage de moi. Vous n'avez jamais ni écouté sa voix ni contemplé sa face,

38 dhe nuk e keni fjalën e tij që të banojë në ju, sepse nuk besoni në atë që ai ka dërguar.

et sa parole vous ne l'avez pas demeurant en vous, puisque vous ne croyez pas à celui qu'Il a envoyé.»

39 Ju hetoni Shkrimet sepse mendoni të keni nëpërmjet tyre jetë të përjetshme; dhe ato janë këto që dëshmojnë për mua. (aiōnios g166)

«Vous scrutez les Écritures, parce que vous pensez y trouver la vie éternelle, et elles aussi, elles me rendent témoignage.» (aiōnios g166)

40 Por ju nuk doni të vini tek unë që të keni jetën.

«Et vous ne voulez pas venir à moi pour avoir la vie!»

41 Unë nuk marr lavdi nga njerëzit.

«La gloire qui vient des hommes, je ne l'accepte pas;

42 Por unë ju njoh, që nuk keni dashurinë e Perëndisë në ju.

mais je vous connais pour n'avoir pas l'amour de Dieu en vous:

43 Unë kam ardhur në emër të Atit tim dhe ju nuk më pranoni; po të vinte ndonjë tjetër në emër të vet, ju do ta pranonit.

moi, qui suis venu au nom de mon Père, vous ne me recevez pas! Qu'un autre se présente en son propre nom, et vous le recevrez!»

44 Si mund të besoni ju, ju që ia merrni lavdinë njëri-tjetrit dhe nuk kërkoni lavdinë që vjen vetëm nga Perëndia?

«Comment pourriez-vous croire, vous qui recevez votre gloire les uns des autres et ne recherchez pas la gloire qui vient de Dieu seul?

45 Mos mendoni se unë ju padis tek Ati; ka kush t’ju padisë: Moisiu, në të cilin ju kishit varur shpresën tuaj;

Ne pensez pas que, devant le Père, ce soit moi qui vous accuserai. Votre accusateur c'est Moïse en qui vous mettez votre espoir.

46 sepse nëqoftëse ju do t’i kishit besuar Moisiut, do të më besonit edhe mua, sepse ai ka shkruar për mua.

Car si vous croyiez à Moïse, vous croiriez à moi-même; en effet, c'est de moi que parlent ses écrits;

47 Por nëqoftëse ju nuk u besoni shkrimeve të tij, si do t’u besoni fjalëve të mia?”.

mais si vous ne croyez pas à ce qu'il a écrit, comment croirez-vous à mes paroles?»