Gjoni 4
1 Pra, kur Zoti mori vesh se farisenjtë kishin dëgjuar se Jezusi po bënte më shumë dishepuj dhe po pagëzonte më shumë se Gjoni
Jisuh ni Jawhan hlak tami moikapap a hnukkâbang lah a coung sak tie Farasinaw ni a thai awh e hah Jisuh ni a panue.
2 (ndonëse nuk pagëzonte Jezusi vetë, por dishepujt e tij),
Atangcalah Jisuh ma roeroe ni apihai baptisma poe hoeh, a hnukkâbangnaw ni doeh a poe.
3 e la Judenë dhe shkoi përsëri në Galile.
Hatdawkvah, Judah ram lahoi Galilee lah let bout a ban.
4 Por duhej të kalonte nëpër Samari.
Samaria ram a rakan teh,
5 Arriti, pra, në një qytet të Samarisë që quhej Sihar, afër tokës që Jakobi i kishte dhënë Jozefit, birit të vet.
Jakop ni a capa Joseph a poe e tâpit teng Samaria khopui Sikhar vah a pha.
6 Por aty ishte pusi i Jakobit. Dhe Jezusi, i lodhur nga udhëtimi, u ul pranë pusit; ishte rreth orës së gjashtë.
Hote hmuen koe Jakop e tuikhu a tai e ao. Jisuh teh a tawn dawkvah hote tuikhu teng vah a tahung. Hote atueng nah kanî boung a thun.
7 Një grua nga Samaria erdhi të nxjerrë ujë. Dhe Jezusi i tha: “Më jep të pi”,
Hawvah Samaria napui teh tui do hanlah a tho. Jisuh ni hote napui koevah, tui nei hane na poe haw atipouh.
8 sepse dishepujt e vet kishin shkuar në qytet për të blerë ushqime.
A hnukkâbangnaw teh rawca ran han khothung a cei awh.
9 Por gruaja samaritane i tha: “Po qysh, ti që je Jude kërkon të pish prej meje, që jam një grua samaritane?” (Sepse Judenjtë nuk shoqërohen me Samaritanët).
Hote napui ni hai nang teh Judah tami nahoehmaw. Bangkong Samaria napui kai koe tui nei hane na hei vaw atipouh. Bangkongtetpawiteh Judahnaw teh Samarianaw hoi cungtalah ouk awm awh hoeh.
10 Jezusi u përgjigj dhe i tha: “Po ta njihje ti dhuratën e Perëndisë dhe kush është ai që të thotë: “Më jep të pi!”, ti vetë do të kërkoje nga ai dhe ai do të të jepte ujë të gjallë”.
Jisuh nihai, Cathut e a pahrennae hoi nang koe tui ka hete heh apipatet e ne tie na panuek pawiteh ahni koe na hei han ei te atipouh. Ahni ni hai hringnae tui teh na poe han, atipouh.
11 Gruaja i tha: “Zot, ti nuk ke as kovë për të nxjerrë dhe pusi është i thellë; nga e ke, pra, atë ujë të gjallë?
Hote napui ni Bawipa nang koe do nahane awm hoeh bo. Hete tuikhu haiyah hroung a dung dawkvah, hringnae tui na e maw ka hmu han vaw.
12 Vallë je më i madh se Jakobi, ati ynë, qe na dha këtë pus dhe piu prej tij ai vetë, bijtë e tij dhe bagëtitë e tij?”.
Nang teh kaimae mintoe Jakop hlak na cue maw. Jakop ni hete tuikhu heh kaimouh na poe awh teh, ama hoi a canaw pueng ni a do awh hloilah saring ka khoumnaw pueng ni hai hete tui hah a pânei awh atipouh.
13 Jezusi u përgjigj dhe i tha: “Kushdo që pi nga ky ujë, do të ketë përsëri etje,
Jisuh ni, hete tui ka net e pueng teh tui bout a kahran han rah.
15 Gruaja i tha: “Zot, më jep këtë ujë, që unë të mos kem më etje dhe të mos vij këtu të nxjerr ujë!”.
Napui ni, Bawipa, kai hai tui bout kahran hoe nahan hoi hie hmuen koe tuido hanlah bout ka tho hoeh nahanelah hote tui na poe haw atipouh.
16 Jezusi i tha: “Shko thirre burrin tënd dhe eja këtu”.
Jisuh ni cet nateh na vâ kaw nateh, hi bout tho ei atipouh.
17 Gruaja u përgjigj dhe i tha: “Unë nuk kam burrë”. Jezusi i tha: “Mirë the: “Nuk kam burrë”,
Napui nihai, kai ka vâ ka tawn hoeh atipouh, Jisuh ni ka vâ ka tawn hoeh na tie teh atang doeh,
18 sepse ti kishe pesë burra dhe ky që ke tani nuk është burri yt; për këtë ke thënë të vërtetën!”.
Hatei, na vâ panga touh na tawn toe. Atu na okhai e hai na vâ katang nahoeh bokheiyah, atipouh.
19 Gruaja i tha: “Zot, po shoh se ti je një profet.
Napui nihai, Bawipa, nang teh profet lah na o tie ka panue.
20 Etërit tanë adhuronin mbi këtë mal, dhe ju thoni se në Jeruzalem është vendi ku duhet të adhurojmë”.
Kaimae mintoenaw teh hete mon dawk Cathut a bawk awh. Hatei, nangmouh Judahnaw ni teh Jerusalem kho dawk dueng doeh Cathut ka bawk awh ouk na ti awh, atipouh.
21 Jezusi i tha: “O grua, më beso: vjen ora që as mbi këtë mal as në Jeruzalem nuk do të adhuroni Atin.
Jisuh ni, napui nang, ka lawk yuem haw. Hete mon koe cet laipalah, Jerusalem kho hai cet laipalah Cathut bawk nahane atueng a pha han toe.
22 Ju adhuroni atë që s’e njihni; ne adhurojmë atë që njohim; sepse shpëtimi vjen nga Judenjtë.
Rungngangnae teh Judahnaw koehoi a tâco dawkvah, kaimouh teh kamamouh ni ka panue awh e hah ka bawk awh. Nangmouh teh namamouh ni na panue awh hoeh e hah na bawk awh.
23 Por vjen ora, madje ajo ka ardhur, që adhuruesit e vërtetë ta adhurojnë Atin në frymë dhe në të vërtetën, sepse të tillë janë adhuruesit që kërkon Ati.
Ka bawk katangnaw ni Pa hah muitha hoi lawkkatang hoi bawknae a tue atu a pha toe. Bangkongtetpawiteh hottelah bawk hanelah doeh Pa ni a ngainae ao.
24 Perëndia është Frymë, dhe ata që e adhurojnë duhet t’a adhurojnë në frymë dhe në të vërtetën”.
Cathut teh Muitha lah ao dawkvah, ka bawk e pueng ni teh muitha hoi lawkkatang hoi a bawk awh han atipouh.
25 Gruaja i tha: “Unë e di se do të vijë Mesia, që e quajnë Krisht; kur të ketë ardhur, ai do të na kumtojë çdo gjë”.
Napui ni hai Khrih tie Messiah a tho han tie ka panue. Ama a tho hnin toteh bangpueng kaimouh koe a pâpho han, atipouh.
26 Jezusi i tha: “Unë jam, ai që po të flet!”.
Jisuh ni, ahni teh kai doeh, atu nang hoi lawk kâpan e teh Messiah doeh atipouh.
27 Në këtë moment erdhën dishepujt e tij dhe u mrekulluan që po fliste me një grua; por asnjë nuk i tha: “Çfarë do?” ose: “Pse po flet me të?”.
Hatnavah a hnukkâbangnaw a tho awh teh hote napui hoi a kâpan e hah a hmu awh navah a kângairu awh. Hatei, bangmaw a ngai, hote napui hoi bangkongmaw lawk a kâpan roi tie hah apinihai pacei hoeh.
28 Atëherë gruaja e la kovën e saj dhe u kthye në qytet dhe u tha njerëzve:
Hote napui ni tuium a ceitakhai teh kho thung lah a cei.
29 “Ejani të shikoni një njeri që më ka thënë gjithçka kam bërë; vallë mos është ky Krishti?”.
Kaie ka to ka sak e naw pheng ka panuek e tami heh khenhaw! ahni teh Messiah tie Khrih paka han doeh, telah taminaw hah a dei pouh.
30 Dolën, pra, nga qyteti dhe erdhën tek ai.
Kho thung e taminaw teh, Jisuh koe a tho awh.
31 Ndërkaq dishepujt e vet po i luteshin duke thënë: “Mësues, ha”.
Hatnae tueng dawk a hnukkâbangnaw ni Rabbi bu cat ei, atipouh awh.
32 Por ai u tha atyre: “Unë kam një ushqim për të ngrënë të cilin ju s’e njihni”.
Hatei, nangmouh ni na panue hoeh e cakawi kai koe ao, atipouh.
33 Prandaj dishepujt i thonin njëri-tjetrit: “Mos i solli vallë dikush për të ngrënë?”.
A hnukkâbangnaw ni, tami buetbuet touh ni rawca a la poe toung ma aw ti teh a kâ pacei awh.
34 Jezusi u tha atyre: “Ushqimi im është të bëj vullnetin e atij që më dërgoi dhe të kryej veprën e tij.
Jisuh ni, kai na kapatounkung e a ngainae tawk e hoi ahnie thaw cum e doeh kaie rawca lah ao.
35 A nuk thoni ju se ka edhe katër muaj dhe vjen korrja? Ja, unë po ju them: Ngrini sytë tuaj dhe shikoni fushat që tashmë zbardhojnë për korrjen.
Nangmouh ni canga nahan thapa yung pali touh a ngai rah na ti awh nahoehmaw. Kai ni ka dei e teh lawnaw hah khenhaw. Canga hane coungkacoelah koung a hmin toe.
36 Korrësi e merr shpërblimin dhe mbledh frytin për jetën e përjetshme, që mbjellësi dhe korrësi të gëzohen sëbashku. (aiōnios g166)
Cang ka a kung ni kutphu a hmu teh yungyoe hring nahanelah capai dawk a pâkhueng awh. Hatdawkvah cati ka patue e hoi cang ka a e teh reirei a konawm awh han. (aiōnios g166)
37 Sepse në këtë vërtetohet e thëna: “Një mbjell e tjetri korr”.
Tami buet touh ni a patue, buet touh ni a a telah dei e heh hitueng vah a kuep.
38 Unë ju dërgova të korrni atë për të cilin ju nuk u munduat; të tjerët u munduan dhe ju hytë në mundimin e tyre”.
Nangmouh ni thaw na tawkhoehnae lawhmuen koevah canga hanlah na kâ patoun awh, ayâ ni a tawk tangcoung e nangmouh ni youn na pang awh, atipouh.
39 Dhe shumë Samaritanë nga ai qytet besuan në të, për shkak të fjalës së gruas që dëshmoi: “Ai më tregoi gjithçka kam bërë”.
Samaria napui ni vah, kaie ka tawksak e pueng ahni ni be a pâpho tie a dei dawkvah kho thung kaawm e Samaria taminaw ni Jisuh hah a yuem awh.
40 Por kur Samaritanët erdhën tek ai, e lutën të qëndrojë me ta; dhe ai ndenji aty dy ditë.
Hatdawkvah Samarianaw ni hai Jisuh koe a cei awh teh ahnimouh koe hnin o hanelah a haw awh. Hawvah hnin hni touh a roe.
41 Dhe shumë më tepër njerëz besuan për shkak të fjalës së tij.
Ama e lawk khei a thai awh dawkvah taminaw pueng ni a tang awh.
42 Dhe ata i thoshnin gruas: “S’është më vetëm për shkak të fjalëve të tua që besojmë, por sepse ne vetë e kemi dëgjuar dhe dimë se ai është me të vërtetë Krishti, Shpëtimtari i botës”.
Hote napui koevah, nang ni na dei dawk dueng yuem e tho hoeh. Ama e a lawk khei ka thai awh dawkvah, hete tami teh talaivan rungngangkung Bawi Messiah tie atuvah ka panue awh toe atipouh awh.
43 Pra, si kaluan ato dy ditë, ai u nis prej andej dhe shkoi në Galile,
Hnin hni touh aloum hoi haw hoi a tâco teh, Nazareth kho a roun teh Galilee ram lah a cei.
44 sepse vetë Jezusi dëshmoi se një profet nuk nderohet në vendlindjen e vet.
Bangkongtetpawiteh, profet teh ama khovah barinae awmhoeh telah Jisuh ma ni ati.
45 Pra, kur arriti në Galile, Galileasit e pritën, sepse kishin parë të gjitha ato që kishte bërë në Jeruzalem gjatë festës, sepse edhe ata kishin shkuar për festë.
Galilee lah a pha navah ahnimouh ni Bawipa teh a dawn awh, bangkongtetpawiteh ahnimouh hai pawi koe a cei awh van teh, Jerusalem kho pawi koevah Jisuh ni a sak e hnonaw pueng hah a hmu awh.
46 Jezusi erdhi, pra, përsëri në Kanë të Galilesë, ku e kishte bërë ujin verë. Dhe aty ishte një nëpunës i mbretit, djali i të cilit ishte i sëmurë në Kapernaum.
Tui he misurtui lah a coung saknae Galilee ram kanâ khovah bout a pha. Hatnavah Kapernuam kho e kalaw bawi buet touh e a capa teh a pataw.
47 Ky, kur dëgjoi se Jezusi kishte ardhur nga Judeja në Galile, shkoi tek ai dhe iu lut që të zbriste e ta shëronte birin e tij, që ishte gati për vdekje.
Jisuh hah Judah ram hoi Galilee ram lah a pha tie hote kalaw bawi ni a thai navah, Jisuh koe a cei teh, meimei kadout e a ca damnae a hmu thai nahanelah a kaw.
48 Atëherë Jezusi i tha: “Po të mos shikoni shenja dhe mrekulli, ju nuk besoni”.
Jisuh ni nangmouh ni mithmu kângairunae na hmawt awh hoehpawiteh na yuem a mahoeh atipouh.
49 Nëpunësi i mbretit i tha: “Zot, zbrit para se djali im të vdesë”.
Bawipa, ka capa a due hoehnahlan uren tho ei, telah kalaw bawi ni atipouh.
50 Jezusi i tha: “Shko, djali yt jeton!”. Dhe ai njeri i besoi fjalës që i tha Jezusi dhe shkoi.
Jisuh ni cet leih, na capa teh yo a dam toe atipouh nah, kalaw bawi ni hai a yuem teh a cei.
51 Pikërisht kur ai po zbriste, i dolën përpara shërbëtorët e vet dhe e informuan duke thënë: “Djali yt jeton!”.
A cei lahun nah a vaicanaw ni a dawn awh teh, na capa yo a dam toe atipouh awh.
52 Dhe ai i pyeti ata në cilën orë u bë më mirë; ata i thanë: “Dje në orën e shtatë e lanë ethet”.
Nâtuek maw damnae a hmu titeh a pacei navah paduem tangmin suimilam sari nah atipouh awh.
53 Atëherë i ati e kuptoi se ishte pikërisht në atë orë në të cilën Jezusi i kishte thënë: “Djali yt jeton”; dhe besoi ai dhe gjithë shtëpia e tij.
Hote tueng teh Jisuh ni na capa a dam toe tinae tueng doeh tie a na pa ni a panue dawkvah, ama hoi imthungkhu abuemlah ni a yuem awh.
54 Jezusi bëri edhe këtë shenjë të dytë, kur u kthye nga Judeja në Galile.
Hete mitnout teh Jisuh ni Judah hoi Galilee lah a cei hnukkhu avai hni nah e a sak e doeh.
