< Gjoni 20 >

1 Por ditën e parë pas së shtunës, në mëngjes, kur ishte ende errët, Maria Magdalena shkoi te varri dhe pa se guri ishte hequr nga varri.
Pathienni jînga, ala jîng mumuokin, Mary Magdalene thâna a sea, thân kotbâia lung hah muluoipai saiin ava mua.
2 Atëherë rendi te Simon Pjetri dhe te dishepulli tjetër, të cilin Jezusi e donte, dhe u tha atyre: “E kanë hequr Zotin nga varri dhe nuk e dimë ku e vunë”.
Simon Peter le ruoisi dang Jisua'n a lungkham ngâipu, kôm han a tâna, male an kôm, “Thân renga Pumapa hah an lâk paia, male an darna riet khâi mak me,” a tia.
3 Atëherë Pjetri dhe dishepulli tjetër dolën jashtë dhe u nisën për te varri.
Hanchu Peter le ruoisi dang hah thâna an sea.
4 Rendnin të dy bashkë, por dishepulli tjetër rendi përpara, më shpejt se Pjetri dhe arriti i pari te varri.
Anruonin an tâna, aniatachu ruoisi dang hah Peter a khêl pita thâna a tung masa ani.
5 Dhe, si u përkul, pa pëlhurat prej liri që ishin në varr, por nuk hyri aty.
Ân kûna male puoninnêm zuot a mua, hannirese asûnga chu lût mak.
6 Arriti edhe Simon Pjetri që po e ndiqte, hyri në varr dhe pa pëlhurat prej liri që ishin përtokë,
Anûka Simon Peter a juonga male thân sûnga a lût pata. Puoninnêm zuot chu a mua
7 dhe rizën, që qe vënë mbi kokën e Jezusit; ajo nuk ishte bashkë me pëlhurat, por ishte e palosur në një vend, veç.
male Jisua lu tuomna puon ha chu puoninnêm zuot leh munkhatin om loiin atheia ânzuotin ava mua.
8 Atëherë hyri edhe ai dishepull tjetër që kishte arritur i pari te varri, pa dhe besoi.
Hanchu ruoisi dang, thâna tung masapu khom hah ava lûta; a mua male a iem zoi.
9 Ata në fakt, nuk e kishin kuptuar ende Shkrimin, sipas të cilit ai duhet të ringjallej së vdekurish.
(Pathien lekhabu'n thina renga lân thoinôk atih, ti hah la riet thei uol mak ngei ani.)
10 Pastaj dishepujt u kthyen përsëri në shtëpi.
Hanchu ruoisingei hah an ina an kîr nôk zoi.
11 Por Maria kishte mbetur jashtë varrit, dhe po qante. Dhe, duke qarë, u përkul brenda varrit,
Mary chu chap pumin thân pêntieng ândinga, chap chungin ân kûna, thân sûng a vênga
12 dhe pa dy engjëj, të veshur me të bardha, ndenjur njëri te kryet dhe tjetri te këmbët e vendit, ku qe trupi i Jezusit.
male vântîrton inik angoia invôn Jisua ruok an min jâlna luthun tieng inkhat kethuon tieng inkhat an insung a mua.
13 Ata i thanë: “O grua, pse po qan?”. Ajo u përgjigj atyre: “Sepse e kanë hequr Zotin tim, dhe nuk e di ku e kanë vënë”.
Ha ngei han, “Nupangnu, ithomo na chapa?” tiin an rekela. Amanu han, “Ku Pumapa an lâk paia, khonmo an darna riet khâi mu-ung!” tiin a thuon ngeia.
14 Si tha këtë, ajo u suall prapa dhe pa Jezusin, që qëndronte në këmbë; por ajo nuk e dinte se ishte Jezusi.
Hanchu amanu ha a hônheiin chu mahan Jisua ânding a mua; hannirese amanu ha Jisua ani tiin riet mak.
15 Jezusi i tha: “O grua, pse po qan? Kë kërkon?”. Ajo, duke menduar se ishte kopshtari, i tha: “Zot, po e pate hequr ti, më trego ku e vure dhe unë do ta marr”.
Jisua'n a kôm, “Nupangnu, ithomo na chapa? Tumo no rok?” tiin a rekela. Amanu han ruhuon donsûipu mini tiin a bôka, a kôm, “Pu, ama hah na lâkin chu khonmo na dar mi ril roh, sêng ka ta, ama ka va lâk theina rangin,” amanu han a tia.
16 Jezusi i tha: “Mari!”. Dhe ajo atëherë u kthye dhe i tha: “Rabboni!”, që do të thotë: Mësues.
Jisua'n amanu kôm han, “Mary!” a tia. Amanu han a tieng mâi a thaka, Hebrew chongin, “Rabboni!” amanu han a tia. (Maha “Minchupu” tina ani.)
17 Jezusi i tha: “Mos më prek, sepse ende nuk u ngjita te Ati im; por shko te vëllezërit e mi dhe u thuaj atyre se unë po ngjitem tek Ati im dhe Ati juaj, te Perëndia im dhe Perëndia juaj”.
Jisua'n amanu kôm han, “Mi mutu sôt no roh, asikchu ka Pa kôm la se nôk mu-ung. Hannirese ka lâibungngei kôm sênla, ka Pa an Pa, ka Pathien an Pathien kôm ki kîr nôk rang ani zoi tiin va ril ngei roh,” a tia.
18 Atëherë Maria Magdalena shkoi t’jua njoftojë dishepujve se kishte parë Zotin dhe se ai i kishte thënë këto gjëra.
Masikin Mary Magdalene hah a sea, male Pumapa a mu tie le an inkaina a ril ngei hah ruoisingei ava misîr pe ngei zoi.
19 Pastaj në mbrëmje të po asaj dite, dita e parë e javës, ndërsa dyert e vendit ku qenë mbledhur dishepujt ishin të mbyllura nga frika e Judenjve, erdhi Jezusi dhe u prezantua në mes tyre dhe u tha atyre: “Paqja me ju!”.
Ha Pathienni kholoia han, Juda rachamneipungei an chi sikin ruoisingei hah insûnga inkhâr kalin an intûpa. Hanchu Jisua a honga an lâia ândinga, “Nin lâia rathânngamna om rese!” a tia.
20 Dhe, si i tha këto, u tregoi atyre duart e veta dhe brinjën. Dishepujt pra, kur e panë Zotin, u gëzuan.
Mahi a ti suole chu a kutngei le a kângrâm a min mu ngeia. Pumapa an mua, ruoisingei ha râisânnân an sip zoia.
21 Pastaj Jezusi u tha atyre përsëri: “Paqja me ju! Sikurse më ka dërguar mua Ati, ashtu unë po ju dërgoj ju”.
Avêlin Jisua'n an kôm, “Nin chunga rathânngamna om rese. Pa'n mi tîr anghan kei khomin nangni ki tîr ani,” a tipe ngeia.
22 Dhe, si tha këto fjalë, hukati mbi ta dhe tha: “Merrni Frymën e Shenjtë!
Hanchu ratha a mûtkhum ngeia male an kôm, “Ratha Inthieng man roi.
23 Kujt do t’ia falni mëkatet, do t’i jenë falur, kujt do t’ia mbani, do t’i jenë mbajtur”.
Mingei sietnangei khom nin ngâidam kai chu ngâidamin om an ta; nin ngâidam loi kai chu ngâidamin om no ni ngei,” a tia.
24 Por Thomai, i quajtur Binjaku, një nga të dymbëdhjetët, nuk ishte me ta kur erdhi Jezusi.
Jisua a hong lâihan ruoisi sômleinik ngei lâia Thomas (Ânphîr an ti) ha chu an lâia omaka.
25 Dishepujt e tjerë, pra, i thanë: “Kemi parë Zotin”. Por ai u tha atyre: “Po nuk e pashë në duart e tij shenjën e gozhdave, dhe po nuk e vura gishtin tim te shenja e gozhdëve dhe dorën time në brinjën e tij, unë nuk do të besoj”.
Masikin ruoisi dangngei han, “Pumapa kin mu zoi!” an tipea. Thomas'n an kôm, “A kuta peret sâbenûkngei ku mu noa male a sâbenûkngei ha ku kutruol leh ki khîk noa, a kângrâma sâbenûkngei khom ko tôn nônchu iem no ning,” a tia.
26 Dhe tetë ditë më vonë, dishepujt ishin përsëri në shtëpi dhe Thomai ishte me ta. Jezusi erdhi, ndonëse dyert ishin të mby-llura, dhe u prezantua midis tyre dhe tha: “Paqja me ju!”.
Hapta khat suole chu ruoisingei hah insûnga an intûp nôka, Thomas khom an kôm a om sa. Inkhârngei hah an kala, aniatachu Jisua a honga, an lâia ândinga, an kôm, “Nin chunga rathânngamna om rese,” a tia.
27 Pastaj i tha Thomait: “Vëre gishtin këtu dhe shiko duart e mia; shtrije edhe dorën dhe vëre në brinjën time; dhe mos ji mosbesues, por besues!”.
Hanchu Thomas kôm, “Nu kutruol leh mahin khîk inla, male ku kutngei hi en roh; hanchu ka kângrâm khom nu kut sônin pûr inla tôn roh. Iemzoiloiin om khâi nônla, male iem ta roh!” a tipea.
28 Atëherë Thomai u përgjigj dhe i tha: “Zoti im dhe Perëndia im!”.
Thomas'n a kôm, “Ku Pumapa le ka Pathien ni ni!” tiin a thuona.
29 Jezusi i tha: “Sepse më ke parë, Thoma, ti ke besuar; lum ata që nuk kanë parë dhe kanë besuar!”.
Jisua'n a kôm, “Mi ni mu sika ni iem mini? Mi mu loia mi iem ngei chu satvur ani bak na!” a tipea.
30 Jezusi bëri edhe shumë shenja të tjera në prezencën e dishepujve të tij, të cilat nuk janë shkruar në këtë libër.
Jisua'n a ruoisingei mitmu chunga sininkhêl dang tamtak ngei a thoa, mangei hah hi lekhabu sûng hin miziek nimak.
31 Por këto gjëra janë shkruar që ju të besoni se Jezusi është Krishti, Biri i Perëndisë dhe që, duke besuar, ta keni jetën në emër të tij.
Hannirese Jisua hih Messiah, Pathien Nâipasal ani ti nin iem theina rang le ama nin iemna sika ringna nin dôn theina ranga hingei hi chu miziek ani.

< Gjoni 20 >