< Gjoni 20 >

1 Por ditën e parë pas së shtunës, në mëngjes, kur ishte ende errët, Maria Magdalena shkoi te varri dhe pa se guri ishte hequr nga varri.
Torbanitsi shintso aawots, sanbata gudots, maar goyo b́ maat'fetse, Megdeli datstsu Mariyam Iyesus doowomants biami, manok b bodtsok'on doowo bin ipets shútso doowman fengeshatse k'aztuut b́ befere bek'b́k'ri.
2 Atëherë rendi te Simon Pjetri dhe te dishepulli tjetër, të cilin Jezusi e donte, dhe u tha atyre: “E kanë hequr Zotin nga varri dhe nuk e dimë ku e vunë”.
Mansh bi Simon P'et'rosnat Iyesus b́ shunf b́ danifok wos'fere amaat, «Doonzo dowootse kishdek'wutsernee, aawok bogedtsok'o danatsone» bieti.
3 Atëherë Pjetri dhe dishepulli tjetër dolën jashtë dhe u nisën për te varri.
Manorowere P'et'rosnat b́ danif ikmann kesht dowomand boami.
4 Rendnin të dy bashkë, por dishepulli tjetër rendi përpara, më shpejt se Pjetri dhe arriti i pari te varri.
Gitetswotswere towatni bowos'iri, ernmó b́ danif k'oshman P'et'rosiyere bogo káárt wos'fere amt shino dowok b́bodi.
5 Dhe, si u përkul, pa pëlhurat prej liri që ishin në varr, por nuk hyri aty.
Dashan tuumt doowots b́s'iltsok'on duuni taho manoke b́befere b́bek'i, ernmó gitsomaand kindratse.
6 Arriti edhe Simon Pjetri që po e ndiqte, hyri në varr dhe pa pëlhurat prej liri që ishin përtokë,
Simon P'et'roswere b́shuutso waat́ doowots b́ kindi, bíwere duuno bín t'at'ets taho manoke b́ befere b́ bek'i.
7 dhe rizën, që qe vënë mbi kokën e Jezusit; ajo nuk ishte bashkë me pëlhurat, por ishte e palosur në një vend, veç.
Iyesus tooko bín s'as'ets taho b́ duuni tahonton b́ woterawo bíaali k'oshoke k'odeyat b́ beyirwok'o bek'b́k'ri.
8 Atëherë hyri edhe ai dishepull tjetër që kishte arritur i pari te varri, pa dhe besoi.
Maniyere il, shin shino waabodts b́ danifman doowi gitsots kindt bek't bíamani.
9 Ata në fakt, nuk e kishin kuptuar ende Shkrimin, sipas të cilit ai duhet të ringjallej së vdekurish.
«K'irtswotsitse tuwo geyife bísha» etts aap'o S'ayin mas'afotstso t'iwintsde'afa'no botesh.
10 Pastaj dishepujt u kthyen përsëri në shtëpi.
Maniyere il b́ danif gitetsmanots aanat bogalomand boami.
11 Por Maria kishte mbetur jashtë varrit, dhe po qante. Dhe, duke qarë, u përkul brenda varrit,
Megdel dats ashu Mariyam eepfetsat, dowoniyere úratse ned'dek'atni b́tesh, eepfetsatnwere tuumdek'at doowots b́ s'iili.
12 dhe pa dy engjëj, të veshur me të bardha, ndenjur njëri te kryet dhe tjetri te këmbët e vendit, ku qe trupi i Jezusit.
Iyesus duuno b́ teshts beyoke nas' tah tahtdek'ts melaki gitetsuwotsi iko s'olotse iko k'oyoke bobefere bbek'i.
13 Ata i thanë: “O grua, pse po qan?”. Ajo u përgjigj atyre: “Sepse e kanë hequr Zotin tim, dhe nuk e di ku e kanë vënë”.
Bowere Mariyamsh, «Nee máátsune! eegishe niepiri?» boeti. Biwere, «T doonzi dek'wutserne, eewk bogedtsok'onowere danatse» bíet.
14 Si tha këtë, ajo u suall prapa dhe pa Jezusin, që qëndronte në këmbë; por ajo nuk e dinte se ishte Jezusi.
Manowere etaat b shutsomand wongr biettsok'on Iyesus b́ need'efere bek'bk'ri, Iyesusi b́wottsok'onowere danatsane.
15 Jezusi i tha: “O grua, pse po qan? Kë kërkon?”. Ajo, duke menduar se ishte kopshtari, i tha: “Zot, po e pate hequr ti, më trego ku e vure dhe unë do ta marr”.
Iyesus, «Máátsune neena eegoshe niepiri, kone ngeyirwoni?» bí eti. Bíwere manoki mitwotsitse finirwo bish bíartsotse, «Doonzono! nee bín dek'ri wotiyal, eewk ngedtsok'owo oona neesha taash keewwe, taa were k'aaúdek'etuwe» bieti.
16 Jezusi i tha: “Mari!”. Dhe ajo atëherë u kthye dhe i tha: “Rabboni!”, që do të thotë: Mësues.
Iyesuswere, «Mariyame!» bí eti. Biwere b́maants wongr etaat Ibrayist'i noon keewu keewon, «Rebuni!» bí eti. Man etonwere, «Danifono!» etee.
17 Jezusi i tha: “Mos më prek, sepse ende nuk u ngjita te Ati im; por shko te vëllezërit e mi dhe u thuaj atyre se unë po ngjitem tek Ati im dhe Ati juaj, te Perëndia im dhe Perëndia juaj”.
Iyesus, «Tiyats borr taan detsk'aye taahe andoor tnihok damb keyafa'e, ernmó tieshwotsok amr ‹Taahe ti nihnat it nihok, ti Ik'onat it Ik'ok damb bíyok keshetwe etfe› err boosh keewwe» bíet.
18 Atëherë Maria Magdalena shkoi t’jua njoftojë dishepujve se kishte parë Zotin dhe se ai i kishte thënë këto gjëra.
Mann Megdel datstsu Mariyam b́ danifwotsok amaat «Doonzo bek're!» etaat bish eeg bíettsok'onowere boosh b keewi.
19 Pastaj në mbrëmje të po asaj dite, dita e parë e javës, ndërsa dyert e vendit ku qenë mbledhur dishepujt ishin të mbyllura nga frika e Judenjve, erdhi Jezusi dhe u prezantua në mes tyre dhe u tha atyre: “Paqja me ju!”.
Manoori ik gawiymanitsi shints aaw sanbata gudots kooc' b́ danifwots ayhudi naashwotsi bo shattsotse, bo maa fengesho is'dek't́ moots kakwedek'tni botesh, maa fengesho is'etsok'on b́ befere Iyesus b́ danifwots kakwed'ek't bobeyiru moots b́ kindi, bo dagots need'dek't, «Jeeno itsh wotowe!» bíet.
20 Dhe, si i tha këto, u tregoi atyre duart e veta dhe brinjën. Dishepujt pra, kur e panë Zotin, u gëzuan.
Man ett b́ kishonat b́ lalk'on boosh b́ kits, b́ danifuwotswere doonzo bobek'tsok'on geneúbowutsi.
21 Pastaj Jezusi u tha atyre përsëri: “Paqja me ju! Sikurse më ka dërguar mua Ati, ashtu unë po ju dërgoj ju”.
Maniyere il Iyesus aaniy, «Jeeno itsh wotowe! taan niho b́ woshtsok'o taawere iti woshitwe» bíet.
22 Dhe, si tha këto fjalë, hukati mbi ta dhe tha: “Merrni Frymën e Shenjtë!
Man eton bo aats úff ett, «S'ayin shayiro de'ere,
23 Kujt do t’ia falni mëkatet, do t’i jenë falur, kujt do t’ia mbani, do t’i jenë mbajtur”.
ashuwots morrosh orowe it etal boosh bo morro orowa etetuwe, it ashuwots morro orowa eto it k'azal boosh orowa eteeratse» bíet.
24 Por Thomai, i quajtur Binjaku, një nga të dymbëdhjetët, nuk ishte me ta kur erdhi Jezusi.
Iyesus b́ danifwotsok b́ woor tatse gitetsuwotsitse iko, Didimosi eteefo Tomas bowoke aali b́tesh.
25 Dishepujt e tjerë, pra, i thanë: “Kemi parë Zotin”. Por ai u tha atyre: “Po nuk e pashë në duart e tij shenjën e gozhdave, dhe po nuk e vura gishtin tim te shenja e gozhdëve dhe dorën time në brinjën e tij, unë nuk do të besoj”.
Mansh b́ danif k'oshuwots Tomassh «Doonzone bek'rone» boet. Bímó «Mismaron koshets b́ kishuwotsi be'er tjabuwotsi msmaron koshets manotsits tgerawo, t kishonowere b́ lalk'i gaawots t gedala bako b́jamon amaneratse» bí eti.
26 Dhe tetë ditë më vonë, dishepujt ishin përsëri në shtëpi dhe Thomai ishte me ta. Jezusi erdhi, ndonëse dyert ishin të mby-llura, dhe u prezantua midis tyre dhe tha: “Paqja me ju!”.
Shimt aawoniyere hakon b́danfuwots aaniy mootsna botesh, Tomasuwere bontini b́tesh, maa fengesho is'etsok'on b́befere Iyesus waa bo dagotse need'dek't́, «Jeeno itsh wotowe!» bíet.
27 Pastaj i tha Thomait: “Vëre gishtin këtu dhe shiko duart e mia; shtrije edhe dorën dhe vëre në brinjën time; dhe mos ji mosbesues, por besues!”.
Maniyere il Tomassh, «N jaabo hakan doyir tkishwotsi s'iile, nkishonowere dewar t lalk'ots geere, amantso wotowe bako, amanerawo wotk'aye» bí et.
28 Atëherë Thomai u përgjigj dhe i tha: “Zoti im dhe Perëndia im!”.
Tomaswere, «T doonzo! tiko Izar Izewero!» ett bísh bíaani.
29 Jezusi i tha: “Sepse më ke parë, Thoma, ti ke besuar; lum ata që nuk kanë parë dhe kanë besuar!”.
Iyesuswere Tomassh, «Neyere taan nbek'tsosha taan niamaniye, taan bo be aawon taan amanituwots údeknee» bíet.
30 Jezusi bëri edhe shumë shenja të tjera në prezencën e dishepujve të tij, të cilat nuk janë shkruar në këtë libër.
Iyesus mas'afanitse guut't gederawo k'osh ay aditso b́ danifúwots shinatse finere,
31 Por këto gjëra janë shkruar që ju të besoni se Jezusi është Krishti, Biri i Perëndisë dhe që, duke besuar, ta keni jetën në emër të tij.
Ernmó Iyesus Krstos Ik'o naayi b́wottsok'owo it amanituwok'o, amanar b́shutson dúre dúri kasho it datsitwok'owa han b́ guut'iyi.

< Gjoni 20 >