< Gjoni 2 >

1 Tri ditë më vonë po bëhej një dasmë në Kanë të Galilesë, dhe nëna e Jezusit ishte atje.
Fini esan boe ma, hambu fefeta kakabꞌiꞌ sia kambo Kana, sia profinsi Galilea. Yesus maman neu boe.
2 Edhe Jezusi me dishepujt e vet ishte ftuar në dasmë.
Yesus no ana mana tungga nara o neneneroloꞌ boe. De ara reu.
3 Duke qenë se mbaroi vera, nëna e Jezusit i tha: “Nuk kanë më verë!”.
Te doo-doo ma, anggor sia mamana fefetas nae basa. Boe ma Yesus maman nafadꞌe E nae, “Tulun dei! Te anggor nara naeꞌ a basa ena.”
4 Jezusi i tha: “Ç’ke me mua, o grua? Ora ime s’ka ardhur akoma!”.
Te Yesus nataa nae, “Mama. Taꞌo bee de mama nauꞌ a Au mana tao mataꞌ? Huu Au fai ngga nda feꞌe losa sa.”
5 Nëna e tij u tha shërbëtorëve: “Bëni gjithçka që ai t’ju thotë!”.
Te maman nafadꞌe atahori mana lole-lau sia naa ra nae, “Rena, e! Ana denu nggi tao saa, na, tao tungga.”
6 Aty ishin gjashtë enë prej guri, që përdoreshin për pastrimin e Judenjve, dhe secila nxënte dy ose tri masa.
Sia naa hambu nggusi nee, fo atahori tao mia fatu. Nggusi esa na, mbei ma nala oe liter hitu nulu lima losa natun esa sanahulu lima. Atahori Yahudi ra biasa tao rameu ao nara rendiꞌ oe mia nggusi mataꞌ naa ra tungga sira agaman hohoro-lalanen.
7 Jezusi u tha: “Mbushni enët me ujë!”. Dhe ata i mbushën deri në grykë.
Boe ma Yesus nafadꞌe atahori mana lole-lauꞌ ra nae, “Mii haꞌi oe fo oni neu nggusi ia ra.” Boe ma ara oni sofe se.
8 Pastaj u tha: “Nxirreni tani dhe çojani të parit të festës”. Dhe ata ia çuan.
De nafadꞌe se nae, “Naa. Ndui mala mbei, fo mendi fee neu tenu fefetas a.” Ma ara tao tungga.
9 Dhe, mbasi i pari i festës e provoi ujin e shndërruar në verë (ai nuk e dinte nga vinte kjo verë, por e dinin mirë shërbëtorët që e kishin nxjerrë ujin), i pari i festës e thirri dhëndrin,
Losa naa, ma tenu fefetas ninu sobꞌa oe a. Tao-tao te oe a dadꞌi anggor ena! Ana tabanganga, huu nda nitaꞌ nae ara hambu anggor mia bee sa boe. (Te atahori mana lole-lauꞌ ra bubꞌuluꞌ.) Boe ma ana noꞌe tou mana saoꞌ a.
10 dhe i tha: “Çdo njeri nxjerr në fillim verën më të mirë dhe, kur të ftuarit kanë pirë shumë, verën e keqe; ti, përkundrazi, e ke ruajtur verën e mirë deri tani!”.
Boe ma ana nae, “Taꞌo ia. Hita biasan, tenu umeꞌ a banggi naꞌahuluꞌ anggor maladꞌa manaseliꞌ a. Mete ma atahori ra rinu naeꞌ ena, dei fo haꞌi anggor nomor ka ruan. Te tao tabalek. De haꞌi anggor nomor ka ruan naꞌahuluꞌ, dei de feꞌe haꞌi anggor maladꞌaꞌ a naꞌabꞌuit!”
11 Jezusi bëri këtë fillim të shenjave në Kanë të Galilesë dhe e shfaqi lavdinë e tij, dhe dishepujt e tij besuan në të.
Dalaꞌ naa dadꞌi sia kambo Kana, sia profinsi Galilea. Naa Yesus tao manadadꞌi-manaseliꞌ fefeun fo atahori ritaꞌ a. Ana natudꞌu manaselin onaꞌ naa, dei de ana mana tungga nara ramahere E.
12 Pas kësaj, ai zbriti në Kapernaum me nënën e tij, vëllezërit e tij dhe me dishepujt e tij; dhe ata qëndruan aty pak ditë.
Basa naa, ma Yesus, maman, odi nara, boe ma ana mana tungga nara onda reu sia kota Kapernaum. Te ara leo sia naa akaꞌ fai hiraꞌ a.
13 Pra, Pashka e Judenjve ishte afër dhe Jezusi u ngjit në Jeruzalem.
Leleꞌ atahori Yahudi ra fai malole Paska deka-deka nema ena, Yesus hene nisiꞌ kota Yerusalem.
14 Dhe në tempull gjeti ata që shisnin qe, dele e pëllumba dhe këmbyes monedhash duke ndenjur;
Sia Ume Hule-oꞌe Huuꞌ a sodꞌan, Yesus nita atahori ra raseseoꞌ sapi, bibꞌi lombo, ma mbui lunda fo atahori hasa fo tao neu tutunu-hohotuꞌ. Sia naa, hambu atahori endoꞌ sia mei a tukar doiꞌ fo atahori rae fee neu Lamatualain sia Ume Hule-oꞌe Huuꞌ a.
15 dhe si bëri një kamxhik me litarë, i dëboi të gjithë nga tempulli bashkë me qetë dhe delet, dhe ua hallakati paratë këmbyesve të monedhave dhe ua përmbysi tavolinat,
Boe ma Ana haꞌi nala taliꞌ ndooꞌ hira de tao dadꞌi fifiloꞌ. Boe ma Ana mbuu hendi basa se dea reu mia ume sodꞌan. Ana o mboo hendi sapi ro bibꞌi lombo ra. Ana ofe lenggu-bara hendi mei ra, ma mboꞌa leꞌa-nggari hendi doiꞌ ra.
16 dhe shitësve të pëllumbave u tha: “Hiqni këto gjëra që këtej; mos e bëni shtëpinë e Atit tim shtëpi tregtie!”.
Boe ma Ana denu atahori mana seo mbui lunda ra nae, “Mendi sudꞌiꞌ a sa ia ra dea reu! Mamanaꞌ ia, nda mamana neseoꞌ sa! Afiꞌ tao Ama ngga Umen dadꞌi mamana sembo-danggan!”
17 Kështu dishepujve të tij i kujtohej se ishte shkruar: “Zelli i shtëpisë sate më ka përpirë!”.
Boe ma ana mana tungga nara rasanedꞌa Lamatualain Susura Meumaren suraꞌ oi, “Au sue ala seli Lamatualain Umen. Naeni de au rala ngga maꞌadꞌereꞌ de unea nara malolen.”
18 Atëherë Judenjtë u përgjigjën dhe i thanë: “Ç’shenjë na tregon se i bën këto gjëra?”.
Boe ma atahori Yahudi ra malangga nara denu Yesus rae, “Mete ma memaꞌ muꞌena hak mbuu atahori ra onaꞌ naa, na, mutudꞌu manadadꞌi-manaseliꞌ esa neu hai fo dadꞌi bukti!”
19 Jezusi u përgjigj dhe u tha atyre: “Shkatërroni këtë tempull dhe unë për tri ditë do ta ngre përsëri!”.
Yesus nataaꞌ nae, “Mete ma hei tao milutu mamana meuꞌ ia, dei fo fini esan, na Au ufefela baliꞌ e.”
20 Atëherë Judenjtë thanë: “U deshën dyzet e gjashtë vjet që të ndërtohet ky tempull, dhe ti do ta ngresh për tri ditë?”.
Te ara rasapaa rae, “Hambu sia bee? Huu atahori ra rafefela Ume Hule-oꞌe Huuꞌ ia dodꞌoon too haa nulu nee. Saa de duꞌa mae, bisa mufefela baliꞌ e fai teluꞌ a?!”
21 Por ai fliste për tempullin e trupit të vet.
Te ara nda rahine rae, Yesus olaꞌ soꞌal Aon sa, onaꞌ mamana meuꞌ sa.
22 Kur, më pas, ai ishte ringjallur prej së vdekuri, dishepujt e vet u kujtuan se ai këtë ua kishtë thënë dhe u besuan Shkrimin dhe fjalëve që kishte thënë Jezusi.
Dadꞌi sia fai maꞌabꞌuin, leleꞌ Yesus mate, basa ma nasodꞌa baliꞌ, dei de ana mana tungga nara rasanedꞌa saa fo Ana olaꞌ memaꞌ neu se. Boe ma ara ramahere saa fo Lamatualain Susura Meumaren suraꞌ mia fai maꞌahulun, no saa fo Yesus nafadꞌe memaꞌ neu se ena.
23 Dhe kur qe në Jeruzalem për festën e Pashkës, shumë vetë besuan në emrin e tij duke parë shenjat që bënte,
Naa, Yesus leo naꞌatataaꞌ mbei sia kota Yerusalem fo tungga fai malole Paska a sia naa. Boe ma atahori hetar rita manadadꞌi-manaseliꞌ fo Ana taoꞌ ra, de ramahere E.
24 por Jezusit nuk u zinte besë atyre, sepse i njihte të gjithë,
Te Yesus nda namahere se sa, huu nahine basa atahori ra rala nara ena. Ana nda parlu atahori rafadꞌe Eni sa, huu mesaꞌ ne bubꞌuluꞌ memaꞌ atahori tetende-nemberiin ena.
25 dhe sepse nuk kishte nevojë që ndokush të jepte dëshmi për njeriun, sepse ai e dinte ç’kishte përbrenda njeriut.

< Gjoni 2 >