Gjoni 2
1 Tri ditë më vonë po bëhej një dasmë në Kanë të Galilesë, dhe nëna e Jezusit ishte atje.
Saanyi lidi Kana samnuthung ko Galili hah ni kuhoonta. Jisu nuh uh erah ni angta,
2 Edhe Jezusi me dishepujt e vet ishte ftuar në dasmë.
Jisu nyia heliphante loong ah nep kuhoon thengni poon rumta.
3 Duke qenë se mbaroi vera, nëna e Jezusit i tha: “Nuk kanë më verë!”.
Kham ah thoonphe korum ano, heh nuh ih Jisu suh baatta, [Neng jiinni kham ah takah jeeka.]
4 Jezusi i tha: “Ç’ke me mua, o grua? Ora ime s’ka ardhur akoma!”.
Jisu ih liita, [tiimjih etheng ah ngasuh nakbaat hang.] [Nga saapoot maang thokra.]
5 Nëna e tij u tha shërbëtorëve: “Bëni gjithçka që ai t’ju thotë!”.
Eno Jisu nuh ih neng laksuh loong asuh baatta, [Heh ih tiim etheng baat han erah re anjoh.]
6 Aty ishin gjashtë enë prej guri, që përdoreshin për pastrimin e Judenjve, dhe secila nxënte dy ose tri masa.
Jehudi loong juusaakaat ah neng banlam angta, erah raangtaan ih jong tekpoh arok ah banthiin roh ih rumta, tekpoh esiit ni ju ah rooknyi rookjom piipa taan thosak theng angta.
7 Jezusi u tha: “Mbushni enët me ujë!”. Dhe ata i mbushën deri në grykë.
Jisu ih heh laksuh loong asuh baatta, [Arah tekpoh loong adoh joong ah meeke an.] Neng loong ah ih hesiitsiit ih meeke rum kano,
8 Pastaj u tha: “Nxirreni tani dhe çojani të parit të festës”. Dhe ata ia çuan.
Jisu ih baat rumta. [Bolam bah joong ah we ngaakke anno saroom phaksat sokboite warah asuh kokaat an.] Heh laksuh loong ah ih ju ah phaksat sokboite warah asuh kokaat rumta,
9 Dhe, mbasi i pari i festës e provoi ujin e shndërruar në verë (ai nuk e dinte nga vinte kjo verë, por e dinin mirë shërbëtorët që e kishin nxjerrë ujin), i pari i festës e thirri dhëndrin,
eno erah kham eh hoonta, erah warah ih thaakjok ih adi kham sumsum eta. Heh ih kham ah manawa angta erah tajatta, (enoothong, joongkeete loong ah ih ba jat eta); erah thoidi jaalah kapte warah poon ano
10 dhe i tha: “Çdo njeri nxjerr në fillim verën më të mirë dhe, kur të ftuarit kanë pirë shumë, verën e keqe; ti, përkundrazi, e ke ruajtur verën e mirë deri tani!”.
heh suh liita. [Mirep ih kham eseethoon ah jaakhoh phe koha, eno wenwah loong ih phootjok taano, thaangne kham ah pheekoh ah. Erabah uh amadi tuk ih kham eseethoon ah thokthiin hu!]
11 Jezusi bëri këtë fillim të shenjave në Kanë të Galilesë dhe e shfaqi lavdinë e tij, dhe dishepujt e tij besuan në të.
Jisu ih paatjaajih ah Kana hadaang Galili ni phang mokata, erah di hechaan hephaan ah jatthuk rumta, eno heliphante loong ah ih hanpi ih rumta.
12 Pas kësaj, ai zbriti në Kapernaum me nënën e tij, vëllezërit e tij dhe me dishepujt e tij; dhe ata qëndruan aty pak ditë.
Erah lih adi Jisu nyia heh nuh, hephoh heno, erah damdi heh laksuh loong ah Kaparnam ni wang rum ano saajombaji tongwang rumta.
13 Pra, Pashka e Judenjve ishte afër dhe Jezusi u ngjit në Jeruzalem.
Khopi kuwaang lang nanah ang kano, Jisu Jerusalem ni kata.
14 Dhe në tempull gjeti ata që shisnin qe, dele e pëllumba dhe këmbyes monedhash duke ndenjur;
Erah ni miwah loong ah Rangteenook ni luiamaan, saap, tokparu sangte nyia ngun lekte teebun ni thiin arah japtup kata.
15 dhe si bëri një kamxhik me litarë, i dëboi të gjithë nga tempulli bashkë me qetë dhe delet, dhe ua hallakati paratë këmbyesve të monedhave dhe ua përmbysi tavolinat,
Erah thoidi Jisu ih luiamaan nyia saap loong ah ruh nawa ih Rangteenok dowa phanbuta; ngun lekte teebun ah loonghaat ano jaan ngunsah loong ah wenhaat eta;
16 dhe shitësve të pëllumbave u tha: “Hiqni këto gjëra që këtej; mos e bëni shtëpinë e Atit tim shtëpi tregtie!”.
eno tokparu sangte loong asuh baatta, [Adowa dokpi ih kaat an! Sengwah nok ah thaangsang theng nak hoon an!]
17 Kështu dishepujve të tij i kujtohej se ishte shkruar: “Zelli i shtëpisë sate më ka përpirë!”.
Heliphante loong ah ih Rangteele ni emah ih raangha ah samthun rumta, [O Rangte, an nok suh mongmah lang ah nga ten ni weelu ah likhiik luula.]
18 Atëherë Judenjtë u përgjigjën dhe i thanë: “Ç’shenjë na tregon se i bën këto gjëra?”.
Jehudi ngoong awang loong ah ih ngaakwang rum haano Jisu suh cheng rumta, [An ih emah jen re ang ngeh ih noisok suh an ih seng suh paatjaajih tiimjih jen noisok he?]
19 Jezusi u përgjigj dhe u tha atyre: “Shkatërroni këtë tempull dhe unë për tri ditë do ta ngre përsëri!”.
Jisu ih ngaakbaat rumta, [Arah Rangteenook ah thaak haat ih an, sa jom lidoh Ngah ih weengaak hoon ih ang.]
20 Atëherë Judenjtë thanë: “U deshën dyzet e gjashtë vjet që të ndërtohet ky tempull, dhe ti do ta ngresh për tri ditë?”.
[An ih sa jom doh weengaak hoon ih uh nih?] Neng ih cheng rumta. [Arah Rangteenook ah tomhoon suh rookbaji paang arok laakiita!]
21 Por ai fliste për tempullin e trupit të vet.
Enoothong Jisu ih Rangteenook tiit baatta ah heh sakpuh tiit baatta.
22 Kur, më pas, ai ishte ringjallur prej së vdekuri, dishepujt e vet u kujtuan se ai këtë ua kishtë thënë dhe u besuan Shkrimin dhe fjalëve që kishte thënë Jezusi.
Erah raangtaan ih heh tek nawa ngaaksaat taadoh, erah jengta ah heliphante loong ih samthun ih rumta, eno neng ih Rangteele ni liiha ah nyia Jisu jengta rah hanpi ih rumta.
23 Dhe kur qe në Jeruzalem për festën e Pashkës, shumë vetë besuan në emrin e tij duke parë shenjat që bënte,
Khopi Kuwaang haangdi Jisu Jerusalem ni angta doh, heh ih paatjaajih loong ah re kano mina hantek ih hanpi rumta.
24 por Jezusit nuk u zinte besë atyre, sepse i njihte të gjithë,
Enoothong Jisu ih neng tenthun ah jat ano heteewah neng suh talaalom rumta.
25 dhe sepse nuk kishte nevojë që ndokush të jepte dëshmi për njeriun, sepse ai e dinte ç’kishte përbrenda njeriut.
Mina loong tiit ah heh suh mih ih baattheng ju tah angta, tiimnge liidi neng tenthun ah heh teewah ih jat ih rumta.
