< Gjoni 17 >

1 Jezusi tha këto gjëra, pastaj i ngriti sytë drejt qiellit dhe tha: “O Atë, ora ka ardhur, përlëvdo Birin tënd, që edhe Biri yt të të përlëvdojë,
Jesu mah hae loknawk thuih pacoengah, van ah doeng tahang moe, Pa, atue mah phak boeh; na Capa mah Ang pakoeh hanah, na Capa hae pakoeh lai ah, tiah lawkthuih.
2 sepse ti i ke dhënë pushtet mbi çdo mish, që t’u japë jetë të përjetshme të gjithë atyre që ti ia ke dhënë. (aiōnios g166)
Capa han na paek ih paroeai kaminawk khaeah, Capa mah dungzan hinghaih to paek hanah, kaminawk boih ukhaih to Capa khaeah na paek boeh. (aiōnios g166)
3 Dhe kjo është jeta e përjetshme, të të njohin ty, të vetmin Perëndi të vërtetë, dhe Jezu Krishtin që ti ke dërguar. (aiōnios g166)
Nihcae mah, Na patoeh ih Jesu Kri hoi nang khue ni Sithaw tangtang, tiah panoekhaih loe dungzan hinghaih ah oh. (aiōnios g166)
4 Unë të kam përlëvduar mbi tokë; unë e kam kryer veprën që më ke dhënë të bëj.
Sak han nang paek ih tok to ka pacoeng boeh: long nuiah na hmin ka pakoeh boeh.
5 Tani, pra, më përlëvdo, o Atë, pranë teje, me lavdinë që unë e kisha pranë teje para se të bëhej bota.
Aw Pa, long om ai naah nang khae hoi ka tawnh ih lensawkhaih hoiah, vaihi nang mah hoi nawnto na pakoeh lai ah.
6 Unë ia kam dëftuar emrin tënd njerëzve që ti m’i ke dhënë nga bota; ishin të tutë dhe ti m’i ke dhënë; dhe ata e kanë zbatuar fjalën tënde.
Long hoiah nang paek ih kaminawk khaeah na hmin to kam tuengsak boeh: nihcae loe nang ih kami ah ni oh o, nihcae to kai hanah nang paek; nihcae mah na lok to pakuem o boeh.
7 Tani ata kanë njohur se të gjitha gjërat që ti më ke dhënë vijnë prej teje,
Nang paek ih hmuennawk boih loe nang ih ni, tiah vaihi nihcae mah panoek o boeh.
8 sepse ua kam dhënë atyre fjalët që ti më ke dhënë mua; dhe ata i kanë pranuar dhe kanë njohur se me të vërtetë unë dola nga ti, dhe kanë besuar se ti më ke dërguar.
Nang paek ih loknawk to nihcae khaeah ka thuih, nihcae mah lok to talawk o boeh, Kai loe nang khae hoiah ni kang zoh, tiah nihcae mah kamtueng ah panoek o boeh, Kai loe nang mah ni patoeh, tiah a tang o boeh.
9 Unë lutem për ta, nuk lutem për botën, po për ata që më ke dhënë, sepse janë të tutë.
Nihcae loe nang ih kami ah oh o pongah, nang paek ih kaminawk hanah, lawk ka thuih pae, long hanah lawk ka thui ai.
10 Dhe të gjitha gjërat e mia janë të tuat, dhe gjërat e tua janë të miat; dhe unë jam përlëvduar në to.
Ka tawnh ih hmuennawk boih loe nang ih ni, nang ih hmuennawk boih doeh Kai ih ni; nihcae rang hoiah kai loe pakoeh ah ka oh.
11 Tani unë nuk jam më në botë, por ata janë në botë, dhe unë po vij te ti. O Atë i shenjtë, i ruaj ata në emrin tënd, ata që më ke dhënë, që të jenë një sikurse ne!
Kai loe vaihi long ah ka om ai boeh, toe nihcae loe long nuiah oh o vop, Kai loe nang khaeah kang zoh han boeh. Ciimcai Pa, Nang hoi Kai loe maeto ah a oh hoi baktih toengah, nang paek ih nihcae doeh, maeto ah a oh o thai hanah, na hmin hoiah khenzawn ah.
12 Kur isha me ata në botë, unë i kam ruajtur në emrin tënd; unë i kam ruajtur ata që ti më ke dhënë dhe askush nga ata nuk ka humbur, përveç birit të humbjes, që të përmbushej Shkrimi.
Nihcae hoi nawnto long ah ka oh naah, nihcae to na hmin hoiah ka khetzawn: nang paek ih kaminawk to ka khetzawn boeh, toe Cabu akoep thai hanah, kanghmaa kangtaa capa thuih ai ah loe, maeto doeh anghmaa o ai.
13 Por tani unë po vij te ti dhe i them këto gjëra në botë, që gëzimi im të bëhet i plotë në ta.
Vaihi nang khaeah kang zoh han boeh; Kang hoehaih hoiah nihcae koi o thai hanah, long ah hae loknawk hae ni ka thuih.
14 Unë u kam dhënë atyre fjalën tënde dhe bota i ka urryer, sepse nuk janë prej botës, ashtu si edhe unë nuk jam prej botës.
Nihcae khaeah na lok to ka paek boeh; Kai loe long kami ah ka om ai baktih toengah, nihcae doeh long kami ah om o ai, to pongah long mah nihcae to hnukma.
15 Unë nuk kërkoj që ti t’i heqësh nga bota, por që ti t’i mbrosh nga i ligu.
Long hoiah nihcae lak ving han lawk ka thui ai; kasae hmuen thung hoiah nihcae khetzawn han ih ni lawk ka thuih.
16 Ata nuk janë nga bota, sikurse unë nuk jam nga bota.
Long ih hmuen ah ka om ai baktih toengah, nihcae doeh long ih hmuen ah om o ai.
17 Shenjtëroji në të vërtetën tënde; fjala jote është e vërteta.
Loktang na lok hoiah nihcae to ciimcaisak ah: na lok loe loktang ah oh.
18 Sikurse ti më ke dërguar mua në botë, po ashtu unë i kam dërguar ata në botë.
Long nuiah kai nang patoeh baktih toengah, nihcae doeh long nuiah ka patoeh toeng.
19 Dhe unë për ta po shenjtëroj vetveten, që edhe ata të jenë të shenjtëruar në të vërtetë.
Nihcae loktang lok hoiah ciimcai o thai hanah, nihcae pongah kaimah hoi kaimah to ciimcai ah ka oh.
20 Tani unë nuk lutem vetëm për ta, por edhe për ata që do të besojnë në mua me anë të fjalës së tyre,
Nihcae han khue lawk ka thui ai, nihcae mah thuih o ih lok rang hoiah Kai tang han kaom kaminawk hanah doeh lawk ka thuih;
21 që të gjithë të jenë një, ashtu si ti, o Atë, je në mua dhe unë në ty; edhe ata të jenë një në ne, që bota të besojë se ti më ke dërguar.
Kai loe nang mah ni patoeh, tiah long mah tang thai hanah, nihcae doeh aicae khaeah maeto ah oh o toeng, Pa, Kai thungah na oh moe, Kai nang thungah ka oh baktih toengah, nihcae boih maeto ah oh o thai hanah, lawk ka thuih.
22 Dhe unë u kam dhënë lavdinë që më ke dhënë, që ata të jenë një, ashtu si ne jemi një.
Aicae maeto ah a oh o baktih toengah, nihcae doeh maeto ah oh o thaih moe,
23 Unë jam në ta dhe ti në mua, që të jenë të përsosur në unitet dhe që bota të njohë që ti më ke dërguar dhe që i ke dashur, ashtu si më ke dashur mua.
Kai nihcae thungah Ka oh moe, nang Kai thungah na oh, Kai nang patoeh moe, Kai nang palung baktih toengah, nihcae doeh na palung toeng, tiah long mah panoek moe, nihcae maeto ah oh o thai hanah, nihcae khaeah nang paek ih lensawkhaih to ka paek boeh.
24 O Atë, unë dua që atje ku jam unë, të jenë me mua edhe ata që më ke dhënë, që ta shohin lavdinë time që ti më ke dhënë, sepse ti më ke dashur para themelimit të botës.
Pa, long om ai na hoiah boeh Kai nang palung boeh, nang paek ih ka lensawkhaih nihcae mah hnuk o thai hanah, nang paek ih kaminawk doeh ka ohhaih ahmuen ah kai hoi nawnto ohsak han ka koeh.
25 O atë i drejtë, bota nuk të ka njohur, por unë të kam njohur; dhe këta e kanë njohur se ti më ke dërguar.
Aw katoeng Pa, long mah nang to panoek ai: toe Kaimah loe kang panoek; Kai loe nang mah ni patoeh, tito hae kaminawk mah panoek o boeh.
26 Dhe unë i kam bërë të njohin emrin tënd dhe do të bëj ta njohin akoma, që dashuria, me të cilën ti më ke dashur mua, të jetë në ta dhe unë në ta”.
Nihcae khaeah na hmin ka taphong boeh, nang palunghaih nihcae khaeah oh moe, Kai nihcae thungah ka oh thai hanah, na hmin to ka taphong han vop, tiah a thuih.

< Gjoni 17 >