Gjoni 14
1 “Zemra juaj mos u trondittë; besoni në Perëndi dhe besoni edhe në mua!
Poek anghmang o hmah: Sithaw to tang oh loe, kai doeh tang oh.
2 Në shtëpinë e Atit tim ka shumë banesa; përndryshe do t’ju thoja. Unë po shkoj t’ju përgatis një vend.
Kam Pa im ah loe ohhaih ahmuen oh mangh: to tiah om ai nahaeloe, kang thuih o han boeh. Nangcae ohhaih ahmuen sak hanah ka caeh.
3 Dhe kur të shkoj e t’ju përgatis vendin, do të kthehem dhe do t’ju marr pranë meje, që aty ku jam unë, të jeni edhe ju.
Nangcae ohhaih ahmuen ka sak pacoengah, Kang zoh let moe, Ka ohhaih ahmuen ah, na oh o toeng hanah, kaimah khaeah kang lak o han.
4 Ju e dini se ku po shkoj dhe e njihni edhe udhën”.
Ka caeh han ih ahmuen hoi loklam to na panoek o, tiah a naa.
5 Thomai i tha: “Zot, ne nuk e dimë se ku po shkon; pra, si mund ta njohim udhën?”
Thomas mah anih khaeah, Angraeng, naa ah maw na caeh han, tito ka panoek o ai; kawbangmaw loklam to ka panoek o thai tih? tiah a naa.
6 Jezusi i tha: “Unë jam udha, e vërteta dhe jeta; askush nuk vjen tek Ati përveçse nëpërmjet meje.
Jesu mah anih khaeah, Kai loe loklam, loktang hoi hinghaih ah ka oh: Kai ai ah loe mi kawbaktih doeh Pa khaeah angzo thai mak ai.
7 Po të më kishit njohur, do të kishit njohur edhe Atin tim; qysh tani e njihni dhe e keni parë”.
Kai nang panoek o boeh nahaeloe, kam Pa doeh na panoek o tih: vaihi hoi kamtong Anih to na panoek o moe, Anih to na hnuk o boeh, tiah a naa.
8 Filipi i tha: “Zot, na e trego Atin, dhe na mjafton”.
Philip mah anih khaeah, Angraeng, kaicae hanah Ampa to patuek ah, to tih nahaeloe kaicae han khawt boeh, tiah a naa.
9 Jezusi i tha: “Ka kaq kohë që unë jam me ju dhe ti nuk më ke njohur akoma, o Filip? Kush më ka parë mua, ka parë Atin; Si vallë po thua: “Na e trego Atin?”.
Jesu mah anih khaeah, Philip, atue kasawk ah nang hoi nawnto ka oh boeh, toe kai nang panoek ai vop maw? Kai hnu kami loe Ampa to hnuk boeh; kawbangah maw kaicae hanah Ampa to patuek ah, tiah na thuih?
10 A nuk beson se unë jam në Atin dhe se Ati është në mua? Fjalët që po ju them, nuk i them nga vetja. Ati që qëndron në mua, është ai që i bën veprat.
Pa thungah Kai ka oh moe, Kai thungah Pa oh, tito na panoek ai maw? Kang thuih o ih loknawk loe kaimah koeh ah thuih ih lok na ai ni: Kai thungah kaom Pa mah ni thuih, Anih mah ni hae toknawk hae sak.
11 Më besoni se unë jam në Atin dhe se Ati është në mua; në mos, më besoni për shkak të vet veprave.
Kai loe Pa thungah ka oh, Pa doeh kai thungah oh, tiah tang oh, to tih ai boeh loe ka sak ih hmuennawk pongah Kai hae tang oh.
12 Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them: kush beson në mua do të bëjë edhe ai veprat që bëj unë; madje do të bëjë edhe më të mëdha se këto, sepse unë po shkoj tek Ati.
Loktang to, loktang ah, kang thuih o, Ka nuiah tanghaih tawn kami loe, ka sak ih hmuennawk hae anih mah doeh sah toeng tih; Kam Pa khaeah caeh han oh boeh pongah, anih mah hae pongah kalen kue hmuennawk to sah tih.
13 Dhe çfarëdo të kërkoni në emrin tim, do ta bëj, që Ati të përlëvdohet në Birin.
Capa rang hoiah Ampa to pakoeh thai hanah, Kai ih ahmin hoiah nang hnik o ih hmuennawk boih kang paek o han.
14 Në qoftë se do të kërkoni diçka në emrin tim, unë do ta bëj”.
Kawbaktih hmuen doeh Ka hmin hoiah nang hnik o nahaeloe, nang hnik o ih baktih toengah kang sak pae o han.
15 “Nëse më doni, zbatoni urdhërimet e mia.
Kai nang palung o nahaeloe, kang paek o ih loknawk to pakuem oh.
16 Dhe unë do t’i lutem Atit dhe ai do t’ju japë një Ngushëllues tjetër, që do të qëndrojë përgjithmonë me ju, (aiōn g165)
Anih nangcae khaeah oh poe hanah, Pa khaeah lawk ka thuih han, Anih mah kalah Pathloepkung to na paek tih; (aiōn g165)
17 Frymën e së Vërtetës, që bota nuk mund ta marrë, sepse nuk e sheh dhe nuk e njeh; por ju e njihni, sepse qëndron me ju dhe do të jetë në ju.
loktang Muithla to na paek o tih; long mah Anih to hnu ai moe, panoek ai pongah, long mah Anih to talawk thai ai: toe nangcae mah loe Anih to na panoek o; Anih loe nangcae hoi nawnto oh, nangcae thungah doeh om tih.
18 Nuk do t’ju lë bonjakë, do të kthehem te ju.
Pathloep ai ah kang caeh o taak mak ai: nangcae khaeah Kang zoh han.
19 Edhe pak kohë dhe bota nuk do të më shohë më, por ju do të më shihni; sepse unë jetoj, edhe ju do të jetoni.
Akra ai ah long mah Kai hnu mak ai boeh; toe nangcae mah loe nang hnu o tih: Kai ka hing pongah, nangcae doeh na hing o toeng tih.
20 Atë ditë do të mësoni se unë jam në Atin tim, dhe se ju jeni në mua dhe unë në ju.
To na niah loe Kam Pa khaeah Kai ka oh, Kai thungah nangcae na oh o moe, nangcae thungah Kai ka oh, tito na panoek o tih.
21 Kush ka urdhërimet e mia dhe i zbaton, është ai që më do; dhe kush më do mua, Ati im do ta dojë; dhe unë do ta dua dhe do t’i dëftehem atij”.
Ka paek ih lok tahngai moe, pakuem kami loe, Kai palung kami ah oh: Kai palung kami loe Kam Pa mah palung tih, Kai mah anih to palung moe, kaimah roe anih khaeah kam tueng pae han.
22 Juda, jo Iskarioti, i tha: “Zot, si vallë do të na dëftehesh neve dhe jo botës?”.
To naah Judah (Judah Iskariot na ai) mah anih khaeah, Angraeng, tipongah kaicae khaeah nam tueng moe, long khaeah nam tueng ai loe? tiah a naa.
23 Jezusi u përgjigj dhe i tha: “Nëse ndokush më do, do ta zbatojë fjalën time; edhe Ati im do ta dojë dhe ne do të vijmë tek ai dhe do të bëjmë banesën tek ai.
Jesu mah anih khaeah, Kai palung kami loe, kai ih loknawk to pakuem tih: Kam Pa mah anih to palung tih, anih khaeah ka caeh o moe, anih hoi nawnto Kaimacae ohhaih im to ka sak o han.
24 Kush nuk më do, nuk i zbaton fjalët e mia; dhe fjala që po dëgjoni nuk është imja, por e Atit që më ka dërguar.
Kai palung ai kami mah loe ka thuih ih loknawk to pakuem ai: na thaih o ih lok loe kai ih lok na ai ni, Kai patoehkung Pa ih lok ni.
25 Ju kam thënë këto gjëra, ndërkaq jam me ju;
Nangcae hoi nawnto ka oh naaah hae loknawk hae kang thuih o boeh.
26 por Ngushëlluesi, Fryma e Shenjtë, që Ati do ta dërgojë në emrin tim, do t’ju mësojë çdo gjë dhe do t’ju kujtojë të gjitha këto që ju thashë.
Toe kam Pa mah Kai ih ahmin hoiah patoeh han ih Pathloepkung, Kacai Muithla mah, nangcae han hmuennawk boih patuk tih, kang thuih o ih loknawk to panoeksak boih tih.
27 Unë po ju lë paqen, po ju jap paqen time: unë po jua jap, po jo si e jep bota; zemra juaj mos u trondittë dhe mos u frikësoftë.
Nangcae khaeah monghaih ka caehtaak, Ka monghaih to Kang paek o; long mah paek ih baktiah kang paek o ai. Poek anghmang o hmah loe, zii o hmah.
28 Ju keni dëgjuar që ju thashë: “Unë po shkoj dhe do të kthehem te ju”. Po të më donit, do të gëzoheshit sepse unë thashë: “Po shkoj tek Ati”; sepse Ati është më i madh se unë.
Ka caeh moe, nangcae khaeah kang zoh let han, tiah kang thuih o ih lok to na thaih o boeh. Kai nang palung o nahaeloe, Pa khaeah ka caeh han boeh, tiah ka thuih pongah, nang hoe o tih: Pa loe kai pongah len kue.
29 Dhe jua kam thënë tani, para se të ndodhë, që, kur të ndodhë, të besoni.
To hmuen pha ai naah kang thuih o coek boeh, to tiah ni to hmuen phak naah, na tang o tih.
30 Nuk do të flas më gjatë me ju, sepse po vjen princi i kësaj bote dhe ai nuk ka asgjë në mua;
Long angraeng angzoh boeh pongah, hae pacoengah loe nangcae hoi lok kapop ah ka thui mak ai boeh, anih mah Kai kawbangah doeh na naa thai mak ai.
31 por kjo ndodh që bota ta njohë se unë e dua Atin dhe se bëj ashtu siç Ati më ka urdhëruar. Çohuni, ikim prej këndej!”.
Toe Ampa to ka palung moe, Ampa mah ang paek ih lok baktih toeng ah tok ka sak, tito long mah panoek tih. Angthawk oh, hae ahmuen hoiah caeh o si boeh, tiah a naa.
