Gjoni 11
1 Ishte atëherë i sëmurë një farë Llazari nga Betania, fshati i Marisë dhe i Martës, motrës së saj.
Now a certain man, named Lazarus, of Bethany, was lying ill-- Bethany being the village of Mary and her sister Martha.
2 Maria ishte ajo që e vajosi me vaj erëkëndëshëm Zotin dhe ia fshiu këmbët me flokët e saj; dhe vëllai i saj, Llazari, ishte i sëmurë.
(It was the Mary who poured the perfume over the Lord and wiped His feet with her hair, whose brother Lazarus was ill.)
3 Prandaj motrat i dërguan fjalë Jezusit: “Zot, ja, ai që ti e do shumë është i sëmurë”.
So the sisters sent to Him to say, "Master, he whom you hold dear is ill."
4 Dhe Jezusi si dëgjoi këto tha: “Kjo sëmundje nuk është për vdekje, po për lavdinë e Perëndisë, që nëpërmjet saj të përlëvdohet Biri i Perëndisë”.
Jesus received the message and said, "This illness is not to end in death, but is to promote the glory of God, in order that the Son of God may be glorified by it."
5 Por Jezusi e donte Martën, motrën e saj dhe Llazarin.
Now Jesus loved Martha, and her sister, and Lazarus.
6 Kur dëgjoi se Llazari ishte i sëmurë, qëndroi edhe dy ditë në vendin ku ishte.
When, however, He heard that Lazarus was ill, He still remained two days in that same place.
7 Pastaj u tha dishepujve: “Të kthehemi përsëri në Jude”.
Then, after that, He said to the disciples, "Let us return to Judaea."
8 Dishepujt i thanë: “Mësues, pak më parë Judenjtë kërkonin të të vrisnin me gurë dhe ti po shkon përsëri atje?”.
"Rabbi," exclaimed the disciples, "the Jews have just been trying to stone you, and do you think of going back there again?"
9 Jezusi u përgjigj: “Nuk janë vallë dymbëdhjetë, orët e ditës? Kur dikush ecën ditën, nuk pengohet, sepse sheh dritën e kësaj bote,
"Are there not twelve hours in the day?" replied Jesus. "If any one walks in the daytime, he does not stumble--because he sees the light of this world.
10 por nëse dikush ecën natën, pengohet, sepse drita nuk është në të”.
But if a man walks by night, he does stumble, because the light is not in him."
11 Mbasi i tha këto gjëra, shtoi: “Mikun tonë, Llazarin e ka zënë gjumi, por unë po shkoj ta zgjoj”.
He said this, and afterwards He added, "Our friend Lazarus is sleeping, but I will go and wake him."
12 Atëherë dishepujt e tij thanë: “Zot, po të flejë, do të shpëtojë”.
"Master," said the disciples, "if he is asleep he will recover."
13 Por Jezusi u kishte folur për vdekjen e tij, kurse ata pandehnin se kishte folur për fjetjen e gjumit.
Now Jesus had spoken of his death, but they thought He referred to the rest taken in ordinary sleep.
14 Atëherë Jezusi u tha atyre haptas: “Llazari ka vdekur.
So then He told them plainly,
15 Edhe unë gëzohem për ju që nuk isha atje, që të besoni; por le të shkojmë tek ai”.
"Lazarus is dead; and for your sakes I am glad I was not there, in order that you may believe. But let us go to him."
16 Atëherë Thomai, i quajtur Binjaku, u tha bashkëdishepujve: “Të shkojmë edhe ne, që të vdesim me të”.
"Let us go also," Thomas, the Twin, said to his fellow disciples, "that we may die with him."
17 Kur arriti Jezusi, pra, gjeti që Llazari ishte që prej katër ditësh në varr.
On His arrival Jesus found that Lazarus had already been three days in the tomb.
18 Por Betania ishte rreth pesëmbëdhjetë stade larg Jeruzalemit.
Bethany was near Jerusalem, the distance being a little less than two miles;
19 Dhe shumë Judenj kishin ardhur te Marta dhe te Maria për t’i ngushëlluar për vëllanë e tyre.
and a considerable number of the Jews were with Martha and Mary, having come to express sympathy with them on the death of their brother.
20 Marta, pra, si e mori vesh se po vinte Jezusi, i doli përpara; kurse Maria ishte ulur në shtëpi.
Martha, however, as soon as she heard the tidings, "Jesus is coming," went to meet Him; but Mary remained sitting in the house.
21 Marta i tha Jezusit: “Zot, po të ishe këtu, im vëlla nuk do të kishte vdekur,
So Martha came and spoke to Jesus. "Master, if you had been here," she said, "my brother would not have died.
22 por edhe tani e di se të gjitha ato që ti i kërkon Perëndisë, Perëndia do të t’i japë”.
And even now I know that whatever you ask God for, God will give you."
23 Jezusi i tha: “Yt vëlla do të ringjallet”.
"Your brother shall rise again," replied Jesus.
24 Marta i tha: “E di se do të ringjallet, në ringjallje, ditën e fundit”.
"I know," said Martha, "that he will rise again at the resurrection, on the last day."
25 Jezusi i tha: “Unë jam ringjallja dhe jeta; ai që beson në mua, edhe sikur të duhej të vdesë do të jetojë.
"I am the Resurrection and the Life," said Jesus; "he who believes in me, even if he has died, he shall live;
and every one who is living and is a believer in me shall never, never die. Do you believe this?" (aiōn g165)
27 Ajo i tha: “Po, Zot, unë besoj se ti je Krishti, Biri i Perëndisë, që duhet të vinte në botë”
"Yes, Master," she replied; "I thoroughly believe that you are the Christ, the Son of God, who was to come into the world."
28 Dhe, si tha kështu, shkoi të thërrasë fshehtas Marinë, motrën e saj, duke thënë: “Mësuesi është këtu dhe po të thërret”.
After saying this, she went and called her sister Mary privately, telling her, "The Rabbi is here and is asking for you."
29 Posa e dëgjoi, ajo u çua me nxitim dhe erdhi tek ai.
So she, on hearing that, rose up quickly to go to Him.
30 Por Jezusi ende nuk kishte arritur në fshat, por ndodhej në vendin ku Marta e kishte takuar.
Now Jesus was not yet come into the village, but was still at the place where Martha had met Him.
31 Prandaj Judenjtë që ishin me të në shtëpi për ta ngushëlluar, kur panë se Maria u çua me nxitim dhe doli, e ndoqën, duke thënë: “Ajo po shkon te varri për të qarë aty”.
So the Jews who were with Mary in the house sympathizing with her, when they saw that she had risen hastily and had gone out, followed her, supposing that she was going to the tomb to weep aloud there.
32 Sapo Maria arriti te vendi ku ndodhej Jezusi dhe e pa atë, i ra ndër këmbë duke i thënë: “Zot, po të ishe ti këtu, im vëlla nuk do të kishte vdekur”.
Mary then, when she came to Jesus and saw Him, fell at His feet and exclaimed, "Master, if you had been here, my brother would not have died."
33 Atëherë Jezusi, kur pa se ajo dhe Judenjtë që kishin ardhur me të po qanin, u psherëtiu në frymë dhe u trondit,
Seeing her weeping aloud, and the Jews in like manner weeping who had come with her, Jesus, curbing the strong emotion of His spirit,
34 dhe tha: “Ku e keni vënë?”. Ata i thanë: “Zot, eja e shih!”.
though deeply troubled, asked them, "Where have you laid him?" "Master, come and see," was their reply.
35 Jezusi qau.
Jesus wept.
36 Atëherë Judenjtë thanë: “Shih, sa e donte!”.
"See how dear he held him," said the Jews.
37 Por disa nga ata thanë: “Ky, që i hapi sytë të verbërit, s’mund të bënte që ky të mos vdiste?”.
But others of them asked, "Was this man who opened the blind man's eyes unable to prevent this man from dying?"
38 Prandaj Jezusi, përsëri i tronditur përbrenda, erdhi te varri; por ky ishte një guvë dhe kishte përpara një gur.
Jesus, however, again restraining His strong feeling, came to the tomb. It was a cave, and a stone had been laid against the mouth of it.
39 Jezusi tha: “Hiqni gurin!”. Marta, motra e të vdekurit, i tha: “Zot, ai tashmë qelbet, sepse ka vdekur prej katër ditësh”.
"Take away the stone," said Jesus. Martha, the sister of the dead man, exclaimed, "Master, by this time there is a foul smell; for it is three days since he died."
40 Jezusi i tha: “A nuk të thashë se po të besosh, do të shohësh lavdinë e Perëndisë?”.
"Did I not promise you," replied Jesus, "that if you believe, you shall see the glory of God?"
41 Atëherë ata e hoqën gurin prej vendit ku ishte shtrirë i vdekuri. Dhe Jezusi i ngriti sytë lart dhe tha: “O Atë, të falënderoj që më ke dëgjuar.
So they removed the stone. Then Jesus lifted up His eyes and said, "Father, I thank Thee that Thou hast heard me.
42 Unë e dija mirë se ti gjithnjë më dëgjon, por i kam thënë këto për turmën që është përreth, që të besojnë se ti më ke dërguar”.
I know that Thou always hearest me; but for the sake of the crowd standing round I have said this--that they may believe that Thou didst send me."
43 Dhe, mbasi tha këto, thirri me zë të lartë: “Llazar, eja jashtë!”.
After speaking thus, He called out in a loud voice, "Lazarus, come out."
44 Atëherë i vdekuri doli, me duart e këmbët të lidhura me rripa pëlhure dhe me fytyrën të mbështjellë në një rizë. Jezusi u tha atyre: “Zgjidheni dhe lëreni të shkojë!”.
The dead man came out, his hands and feet wrapped in cloths, and his face wrapped round with a towel. "Untie him," said Jesus, "and let him go free."
45 Atëherë shumë nga Judenjtë, që kishin ardhur te Maria dhe kishin parë gjithçka kishte bërë Jezusi, besuan në të.
Thereupon a considerable number of the Jews--namely those who had come to Mary and had witnessed His deeds--became believers in Him;
46 Por disa nga ata shkuan te farisenjtë dhe u treguan atyre ç’kishte bërë Jezusi.
though some of them went off to the Pharisees and told them what He had done.
47 Atëherë krerët e priftërinjve dhe farisenjtë mblodhën sinedrin dhe thanë: “Ç’të bëjmë? Ky njeri po bën shumë shenja.
Therefore the High Priests and the Pharisees held a meeting of the Sanhedrin. "What steps are we taking?" they asked one another; "for this man is performing a great number of miracles.
48 Po ta lëmë të vazhdojë kështu, të gjithë do të besojnë në të, do të vijnë Romakët dhe do të shkatërrojnë vendin dhe kombin tonë”.
If we leave him alone in this way, everybody will believe in him, and the Romans will come and blot out both our city and our nation."
49 Por një nga ata, Kajafa, që ishte kryeprifti i atij viti, u tha atyre: “Ju nuk kuptoni asgjë;
But one of them, named Caiaphas, being High Priest that year, said, "You know nothing about it.
50 dhe as nuk e konceptoni se është e leverdishme për ne që të vdesë vetëm një njeri për popullin, dhe të mos humbasë gjithë kombi”.
You do not reflect that it is to your interest that one man should die for the people rather than the whole nation perish."
51 Por këtë ai nuk e tha nga vetja; por, duke qenë kryeprift i atij viti, profetizoi se Jezusi duhej të vdiste për kombin,
It was not as a mere man that he thus spoke. But being High Priest that year he was inspired to declare that Jesus was to die for the nation,
52 dhe jo vetëm për kombin, por edhe për t’i mbledhur në një, bijtë e Perëndisë që ishin të shpërndarë.
and not for the nation only, but in order to unite into one body all the far-scattered children of God.
53 Që nga ajo ditë, pra, ata vendosën ta vrasin.
So from that day forward they planned and schemed in order to put Him to death.
54 Për këtë arsye Jezusi nuk ecte më haptasi midis Judenjve, por u tërhoq në një krahinë afër shkretëtirës, në një qytet që quhej Efraim dhe aty rrinte me dishepujt e tij.
Therefore Jesus no longer went about openly among the Jews, but He left that neighbourhood and went into the district near the Desert, to a town called Ephraim, and remained there with the disciples.
55 Dhe Pashka e Judenjve ishte afër dhe shumë veta nga ajo krahinë u ngjitën në Jeruzalem përpara Pashkës për t’u pastruar.
The Jewish Passover was coming near, and many from that district went up to Jerusalem before the Passover, to purify themselves.
56 E kërkonin, pra, Jezusin dhe, duke qëndruar në tempull, thoshnin në mes tyre: “Si ju duket juve? A do të vijë ai për festë?”.
They therefore looked out for Jesus, and asked one another as they stood in the Temple, "What do you think? --will he come to the Festival at all?"
57 Krerët e priftërinjve dhe farisenjtë kishin dhënë urdhër që, po ta dinte ndokush se ku ishte ai, të sinjalizonte që ta kapnin.
Now the High Priests and the Pharisees had issued orders that if any one knew where He was, he should give information, so that they might arrest Him.
