Gjoni 11
1 Ishte atëherë i sëmurë një farë Llazari nga Betania, fshati i Marisë dhe i Martës, motrës së saj.
Now a certain man named Lazarus was sick. He was from Bethany, the village of Mary and her sister Martha.
2 Maria ishte ajo që e vajosi me vaj erëkëndëshëm Zotin dhe ia fshiu këmbët me flokët e saj; dhe vëllai i saj, Llazari, ishte i sëmurë.
It was Mary who anointed the Lord with myrrh and wiped his feet with her hair, whose brother Lazarus was sick.
3 Prandaj motrat i dërguan fjalë Jezusit: “Zot, ja, ai që ti e do shumë është i sëmurë”.
The sisters then sent for Jesus, saying, “Lord, see, he whom you love is sick.”
4 Dhe Jezusi si dëgjoi këto tha: “Kjo sëmundje nuk është për vdekje, po për lavdinë e Perëndisë, që nëpërmjet saj të përlëvdohet Biri i Perëndisë”.
When Jesus heard it, he said, “This sickness is not to death, but instead it is for the glory of God so that the Son of God may be glorified by it.”
5 Por Jezusi e donte Martën, motrën e saj dhe Llazarin.
Now Jesus loved Martha and her sister and Lazarus.
6 Kur dëgjoi se Llazari ishte i sëmurë, qëndroi edhe dy ditë në vendin ku ishte.
So when he heard that Lazarus was sick, Jesus stayed two more days in the place where he was.
7 Pastaj u tha dishepujve: “Të kthehemi përsëri në Jude”.
Then after this, he said to the disciples, “Let us go to Judea again.”
8 Dishepujt i thanë: “Mësues, pak më parë Judenjtë kërkonin të të vrisnin me gurë dhe ti po shkon përsëri atje?”.
The disciples said to him, “Rabbi, right now the Jews are trying to stone you, and you are going back there again?”
9 Jezusi u përgjigj: “Nuk janë vallë dymbëdhjetë, orët e ditës? Kur dikush ecën ditën, nuk pengohet, sepse sheh dritën e kësaj bote,
Jesus answered, “Are there not twelve hours of light in a day? If someone walks in the daytime, he will not stumble, because he sees by the light of this world.
10 por nëse dikush ecën natën, pengohet, sepse drita nuk është në të”.
However, if he walks at night, he will stumble because the light is not in him.”
11 Mbasi i tha këto gjëra, shtoi: “Mikun tonë, Llazarin e ka zënë gjumi, por unë po shkoj ta zgjoj”.
He said these things, and after these things, he said to them, “Our friend Lazarus has fallen asleep, but I am going so that I may wake him out of sleep.”
12 Atëherë dishepujt e tij thanë: “Zot, po të flejë, do të shpëtojë”.
The disciples therefore said to him, “Lord, if he has fallen asleep, he will recover.”
13 Por Jezusi u kishte folur për vdekjen e tij, kurse ata pandehnin se kishte folur për fjetjen e gjumit.
Now Jesus had spoken of his death, but they thought that he was speaking about the sleep of resting.
14 Atëherë Jezusi u tha atyre haptas: “Llazari ka vdekur.
Then Jesus said to them plainly, “Lazarus is dead.
15 Edhe unë gëzohem për ju që nuk isha atje, që të besoni; por le të shkojmë tek ai”.
I am glad, for your sakes, that I was not there so that you may believe. Let us go to him.”
16 Atëherë Thomai, i quajtur Binjaku, u tha bashkëdishepujve: “Të shkojmë edhe ne, që të vdesim me të”.
Thomas, who was called Didymus, said to his fellow disciples, “Let us also go so that we may die with Jesus.”
17 Kur arriti Jezusi, pra, gjeti që Llazari ishte që prej katër ditësh në varr.
When Jesus came, he found that Lazarus had already been in the tomb for four days.
18 Por Betania ishte rreth pesëmbëdhjetë stade larg Jeruzalemit.
Now Bethany was near Jerusalem, about fifteen stadia away.
19 Dhe shumë Judenj kishin ardhur te Marta dhe te Maria për t’i ngushëlluar për vëllanë e tyre.
Many of the Jews had come to Martha and Mary, to comfort them about their brother.
20 Marta, pra, si e mori vesh se po vinte Jezusi, i doli përpara; kurse Maria ishte ulur në shtëpi.
Then Martha, when she heard that Jesus was coming, went to meet him, but Mary was sitting in the house.
21 Marta i tha Jezusit: “Zot, po të ishe këtu, im vëlla nuk do të kishte vdekur,
Martha then said to Jesus, “Lord, if you had been here, my brother would not have died.
22 por edhe tani e di se të gjitha ato që ti i kërkon Perëndisë, Perëndia do të t’i japë”.
Even now, I know that whatever you ask from God, he will give to you.”
23 Jezusi i tha: “Yt vëlla do të ringjallet”.
Jesus said to her, “Your brother will rise again.”
24 Marta i tha: “E di se do të ringjallet, në ringjallje, ditën e fundit”.
Martha said to him, “I know that he will rise again in the resurrection on the last day.”
25 Jezusi i tha: “Unë jam ringjallja dhe jeta; ai që beson në mua, edhe sikur të duhej të vdesë do të jetojë.
Jesus said to her, “I am the resurrection and the life; he who believes in me, even if he dies, will live;
and whoever lives and believes in me will never die. Do you believe this?” (aiōn g165)
27 Ajo i tha: “Po, Zot, unë besoj se ti je Krishti, Biri i Perëndisë, që duhet të vinte në botë”
She said to him, “Yes, Lord, I believe that you are the Christ, the Son of God, who is coming into the world.”
28 Dhe, si tha kështu, shkoi të thërrasë fshehtas Marinë, motrën e saj, duke thënë: “Mësuesi është këtu dhe po të thërret”.
When she had said this, she went away and called her sister Mary privately. She said, “The Teacher is here and is calling for you.”
29 Posa e dëgjoi, ajo u çua me nxitim dhe erdhi tek ai.
When she heard this, she got up quickly and went to him.
30 Por Jezusi ende nuk kishte arritur në fshat, por ndodhej në vendin ku Marta e kishte takuar.
Now Jesus had not yet come into the village but was still in the place where Martha had met him.
31 Prandaj Judenjtë që ishin me të në shtëpi për ta ngushëlluar, kur panë se Maria u çua me nxitim dhe doli, e ndoqën, duke thënë: “Ajo po shkon te varri për të qarë aty”.
So when the Jews, who were with her in the house and who were comforting her, saw Mary getting up quickly and going out, they followed her, thinking that she was going to the tomb to weep there.
32 Sapo Maria arriti te vendi ku ndodhej Jezusi dhe e pa atë, i ra ndër këmbë duke i thënë: “Zot, po të ishe ti këtu, im vëlla nuk do të kishte vdekur”.
When Mary came to the place where Jesus was and saw him, she fell down at his feet and said to him, “Lord, if you had been here, my brother would not have died.”
33 Atëherë Jezusi, kur pa se ajo dhe Judenjtë që kishin ardhur me të po qanin, u psherëtiu në frymë dhe u trondit,
When Jesus saw her weeping, and the Jews who came with her also weeping, he was deeply moved in his spirit and was troubled;
34 dhe tha: “Ku e keni vënë?”. Ata i thanë: “Zot, eja e shih!”.
he said, “Where have you laid him?” They said to him, “Lord, come and see.”
35 Jezusi qau.
Jesus wept.
36 Atëherë Judenjtë thanë: “Shih, sa e donte!”.
Then the Jews said, “See how much he loved Lazarus!”
37 Por disa nga ata thanë: “Ky, që i hapi sytë të verbërit, s’mund të bënte që ky të mos vdiste?”.
But some of them said, “Could not this man, who opened the eyes of a blind man, also have made this man not die?”
38 Prandaj Jezusi, përsëri i tronditur përbrenda, erdhi te varri; por ky ishte një guvë dhe kishte përpara një gur.
Then Jesus again, being deeply moved in himself, went to the tomb. Now it was a cave, and a stone lay against it.
39 Jezusi tha: “Hiqni gurin!”. Marta, motra e të vdekurit, i tha: “Zot, ai tashmë qelbet, sepse ka vdekur prej katër ditësh”.
Jesus said, “Take away the stone.” Martha, the sister of Lazarus, the one who had died, said to Jesus, “Lord, by this time the body will be decaying, for he has been dead for four days.”
40 Jezusi i tha: “A nuk të thashë se po të besosh, do të shohësh lavdinë e Perëndisë?”.
Jesus said to her, “Did I not say to you that, if you believed, you would see the glory of God?”
41 Atëherë ata e hoqën gurin prej vendit ku ishte shtrirë i vdekuri. Dhe Jezusi i ngriti sytë lart dhe tha: “O Atë, të falënderoj që më ke dëgjuar.
So they took away the stone. Jesus lifted up his eyes and said, “Father, I thank you that you listened to me.
42 Unë e dija mirë se ti gjithnjë më dëgjon, por i kam thënë këto për turmën që është përreth, që të besojnë se ti më ke dërguar”.
I knew that you always listen to me, but it is because of the crowd that is standing around me that I said this, so that they may believe that you have sent me.”
43 Dhe, mbasi tha këto, thirri me zë të lartë: “Llazar, eja jashtë!”.
After he had said this, he cried out with a loud voice, “Lazarus, come out!”
44 Atëherë i vdekuri doli, me duart e këmbët të lidhura me rripa pëlhure dhe me fytyrën të mbështjellë në një rizë. Jezusi u tha atyre: “Zgjidheni dhe lëreni të shkojë!”.
The dead man came out; his feet and hands were bound with cloths, and his face was bound about with a cloth. Jesus said to them, “Untie him and let him go.”
45 Atëherë shumë nga Judenjtë, që kishin ardhur te Maria dhe kishin parë gjithçka kishte bërë Jezusi, besuan në të.
Then many of the Jews who came to Mary and saw what Jesus did, believed in him.
46 Por disa nga ata shkuan te farisenjtë dhe u treguan atyre ç’kishte bërë Jezusi.
But some of them went away to the Pharisees and told them the things that Jesus had done.
47 Atëherë krerët e priftërinjve dhe farisenjtë mblodhën sinedrin dhe thanë: “Ç’të bëjmë? Ky njeri po bën shumë shenja.
Then the chief priests and the Pharisees gathered the council together and said, “What will we do? This man does many signs.
48 Po ta lëmë të vazhdojë kështu, të gjithë do të besojnë në të, do të vijnë Romakët dhe do të shkatërrojnë vendin dhe kombin tonë”.
If we leave him alone like this, all will believe in him; the Romans will come and take away both our place and our nation.”
49 Por një nga ata, Kajafa, që ishte kryeprifti i atij viti, u tha atyre: “Ju nuk kuptoni asgjë;
However, a certain man among them, Caiaphas, who was high priest that year, said to them, “You know nothing.
50 dhe as nuk e konceptoni se është e leverdishme për ne që të vdesë vetëm një njeri për popullin, dhe të mos humbasë gjithë kombi”.
You do not consider that it is better for you that one man dies for the people than that the whole nation perishes.”
51 Por këtë ai nuk e tha nga vetja; por, duke qenë kryeprift i atij viti, profetizoi se Jezusi duhej të vdiste për kombin,
Now this he said not from himself. Instead, being high priest that year, he prophesied that Jesus should die for the nation;
52 dhe jo vetëm për kombin, por edhe për t’i mbledhur në një, bijtë e Perëndisë që ishin të shpërndarë.
and not only for the nation, but so that the children of God who are scattered would be gathered together into one.
53 Që nga ajo ditë, pra, ata vendosën ta vrasin.
So from that day onward they planned how to put Jesus to death.
54 Për këtë arsye Jezusi nuk ecte më haptasi midis Judenjve, por u tërhoq në një krahinë afër shkretëtirës, në një qytet që quhej Efraim dhe aty rrinte me dishepujt e tij.
No longer did Jesus walk openly among the Jews, but he departed from there into the country near to the wilderness into a town called Ephraim. There he stayed with the disciples.
55 Dhe Pashka e Judenjve ishte afër dhe shumë veta nga ajo krahinë u ngjitën në Jeruzalem përpara Pashkës për t’u pastruar.
Now the Passover of the Jews was near, and many went up to Jerusalem from the country before the Passover in order to purify themselves.
56 E kërkonin, pra, Jezusin dhe, duke qëndruar në tempull, thoshnin në mes tyre: “Si ju duket juve? A do të vijë ai për festë?”.
They were looking for Jesus, and speaking one with another as they stood in the temple, “What do you think? That he will not come to the festival?”
57 Krerët e priftërinjve dhe farisenjtë kishin dhënë urdhër që, po ta dinte ndokush se ku ishte ai, të sinjalizonte që ta kapnin.
Now the chief priests and the Pharisees had given an order that if anyone knew where Jesus was, he should report it so that they might seize him.
