Gjoni 11
1 Ishte atëherë i sëmurë një farë Llazari nga Betania, fshati i Marisë dhe i Martës, motrës së saj.
NOW there was a sick man, Lazarus, of Bethany, the village of Mary and her sister Martha.
2 Maria ishte ajo që e vajosi me vaj erëkëndëshëm Zotin dhe ia fshiu këmbët me flokët e saj; dhe vëllai i saj, Llazari, ishte i sëmurë.
(It was the Mary who had anointed the Lord with the balm, and wiped his feet with her hair, whose brother Lazarus was sick.)
3 Prandaj motrat i dërguan fjalë Jezusit: “Zot, ja, ai që ti e do shumë është i sëmurë”.
The sisters therefore sent unto him, saying, Lord, behold, he whom thou lovest is sick.
4 Dhe Jezusi si dëgjoi këto tha: “Kjo sëmundje nuk është për vdekje, po për lavdinë e Perëndisë, që nëpërmjet saj të përlëvdohet Biri i Perëndisë”.
When Jesus heard it, he said, This sickness is not for death, but for the glory of God, that the Son of God may be glorified thereby.
5 Por Jezusi e donte Martën, motrën e saj dhe Llazarin.
Now Jesus loved Martha, and her sister, and Lazarus.
6 Kur dëgjoi se Llazari ishte i sëmurë, qëndroi edhe dy ditë në vendin ku ishte.
Then, though he heard he was ill, yet notwithstanding he abode in the same place where he was two days.
7 Pastaj u tha dishepujve: “Të kthehemi përsëri në Jude”.
But after that he saith to his disciples, Let us go again into Judea.
8 Dishepujt i thanë: “Mësues, pak më parë Judenjtë kërkonin të të vrisnin me gurë dhe ti po shkon përsëri atje?”.
The disciples say unto him, Rabbi, the Jews have just now sought to stone thee; and art thou going thither again?
9 Jezusi u përgjigj: “Nuk janë vallë dymbëdhjetë, orët e ditës? Kur dikush ecën ditën, nuk pengohet, sepse sheh dritën e kësaj bote,
Jesus answered, Are there not twelve hours in the day? If any man walk in the day, he doth not stumble, because he seeth the light of this world.
10 por nëse dikush ecën natën, pengohet, sepse drita nuk është në të”.
But if a man walk in the night, he stumbleth, because there is no light with him.
11 Mbasi i tha këto gjëra, shtoi: “Mikun tonë, Llazarin e ka zënë gjumi, por unë po shkoj ta zgjoj”.
These things said he: and after that he saith to them, Our friend Lazarus is asleep; but I go to waken him up.
12 Atëherë dishepujt e tij thanë: “Zot, po të flejë, do të shpëtojë”.
Then said his disciples, Lord, if he is asleep, he will recover.
13 Por Jezusi u kishte folur për vdekjen e tij, kurse ata pandehnin se kishte folur për fjetjen e gjumit.
Now Jesus had spoken of his death: but they apprehended that he spake of taking rest in sleep.
14 Atëherë Jezusi u tha atyre haptas: “Llazari ka vdekur.
Then Jesus therefore told them plainly, Lazarus is dead.
15 Edhe unë gëzohem për ju që nuk isha atje, që të besoni; por le të shkojmë tek ai”.
And I rejoice on your account that I was not there, in order that ye may believe; but let us go to him.
16 Atëherë Thomai, i quajtur Binjaku, u tha bashkëdishepujve: “Të shkojmë edhe ne, që të vdesim me të”.
Then said Thomas, (called Didymus, the twin, ) to his fellow-disciples, Let us go too, that we may die with him.
17 Kur arriti Jezusi, pra, gjeti që Llazari ishte që prej katër ditësh në varr.
Then Jesus, when he came; found that he had already lain in the tomb four days.
18 Por Betania ishte rreth pesëmbëdhjetë stade larg Jeruzalemit.
Now Bethany was nigh unto Jerusalem, about fifteen furlongs off:
19 Dhe shumë Judenj kishin ardhur te Marta dhe te Maria për t’i ngushëlluar për vëllanë e tyre.
and many of the Jews had come with the women who were about Martha and Mary, to comfort them concerning their brother.
20 Marta, pra, si e mori vesh se po vinte Jezusi, i doli përpara; kurse Maria ishte ulur në shtëpi.
Then Martha, when she heard that Jesus was coming, met him: but Mary sat in the house.
21 Marta i tha Jezusit: “Zot, po të ishe këtu, im vëlla nuk do të kishte vdekur,
And Martha said to Jesus, Lord, if thou hadst been here, my brother had not died.
22 por edhe tani e di se të gjitha ato që ti i kërkon Perëndisë, Perëndia do të t’i japë”.
But even now I know, that whatsoever things thou shalt ask of God, God will give thee.
23 Jezusi i tha: “Yt vëlla do të ringjallet”.
Jesus saith to her, Thy brother shall rise again.
24 Marta i tha: “E di se do të ringjallet, në ringjallje, ditën e fundit”.
Martha saith to him, I know that he shall rise at the resurrection in the last day.
25 Jezusi i tha: “Unë jam ringjallja dhe jeta; ai që beson në mua, edhe sikur të duhej të vdesë do të jetojë.
Jesus said unto her, I am the resurrection, and the life: he that believeth in me, though he were dead, yet shall he live:
and every one who is alive, and believeth in me, shall never die to eternity. Believest thou this? (aiōn g165)
27 Ajo i tha: “Po, Zot, unë besoj se ti je Krishti, Biri i Perëndisë, që duhet të vinte në botë”
She saith to him, Yes, Lord I believe that thou art the Messiah, the Son of God, who cometh into the world.
28 Dhe, si tha kështu, shkoi të thërrasë fshehtas Marinë, motrën e saj, duke thënë: “Mësuesi është këtu dhe po të thërret”.
So when she had thus spoken, she went away, and called her sister Mary privately, saying, The Master is near at hand, and calleth for thee.
29 Posa e dëgjoi, ajo u çua me nxitim dhe erdhi tek ai.
As soon as she heard it, she rose hastily, and came to him.
30 Por Jezusi ende nuk kishte arritur në fshat, por ndodhej në vendin ku Marta e kishte takuar.
Now Jesus was not yet come into the village, but was on the spot where Martha had met him.
31 Prandaj Judenjtë që ishin me të në shtëpi për ta ngushëlluar, kur panë se Maria u çua me nxitim dhe doli, e ndoqën, duke thënë: “Ajo po shkon te varri për të qarë aty”.
Then the Jews who were with her in the house, and comforting her, observing Mary, that she rose up hastily, and went out, followed her, saying, She is going to the tomb, to weep there.
32 Sapo Maria arriti te vendi ku ndodhej Jezusi dhe e pa atë, i ra ndër këmbë duke i thënë: “Zot, po të ishe ti këtu, im vëlla nuk do të kishte vdekur”.
When therefore Mary was come where Jesus was, beholding him, she fell at his feet, saying to him, Lord, if thou hadst been here, my brother would not have died!
33 Atëherë Jezusi, kur pa se ajo dhe Judenjtë që kishin ardhur me të po qanin, u psherëtiu në frymë dhe u trondit,
When Jesus then saw her weeping, and all the Jews who came with her lamenting, he groaned in spirit, and was himself greatly agitated:
34 dhe tha: “Ku e keni vënë?”. Ata i thanë: “Zot, eja e shih!”.
and he said, Where have ye laid him? They say to him, Lord, come and see.
35 Jezusi qau.
Jesus wept.
36 Atëherë Judenjtë thanë: “Shih, sa e donte!”.
Then said the Jews, Behold, how he loved him!
37 Por disa nga ata thanë: “Ky, që i hapi sytë të verbërit, s’mund të bënte që ky të mos vdiste?”.
But some of them said, Could not this man, who openeth the eyes of the blind, have caused that this person should not have died?
38 Prandaj Jezusi, përsëri i tronditur përbrenda, erdhi te varri; por ky ishte një guvë dhe kishte përpara një gur.
Then Jesus again groaning in himself, cometh to the sepulchre. It was an excavation, and a stone lay upon it.
39 Jezusi tha: “Hiqni gurin!”. Marta, motra e të vdekurit, i tha: “Zot, ai tashmë qelbet, sepse ka vdekur prej katër ditësh”.
Jesus saith, Remove the stone. The sister of the deceased, Martha, said to him, Lord, he is by this time putrid: for he hath been dead four days.
40 Jezusi i tha: “A nuk të thashë se po të besosh, do të shohësh lavdinë e Perëndisë?”.
Jesus saith unto her, Did I not tell thee, that, if thou wouldest believe, thou shalt see the glory of God?
41 Atëherë ata e hoqën gurin prej vendit ku ishte shtrirë i vdekuri. Dhe Jezusi i ngriti sytë lart dhe tha: “O Atë, të falënderoj që më ke dëgjuar.
Then they removed the stone where the deceased was lying. And Jesus lifted his eyes upwards, and said, Father, I thank thee that thou hast heard me!
42 Unë e dija mirë se ti gjithnjë më dëgjon, por i kam thënë këto për turmën që është përreth, që të besojnë se ti më ke dërguar”.
And I knew that thou always dost hear me: but for the sake of the multitude standing by I spake, that they may believe that thou hast sent me.
43 Dhe, mbasi tha këto, thirri me zë të lartë: “Llazar, eja jashtë!”.
And when he had thus spoken, with a loud voice he cried, Lazarus, come forth!
44 Atëherë i vdekuri doli, me duart e këmbët të lidhura me rripa pëlhure dhe me fytyrën të mbështjellë në një rizë. Jezusi u tha atyre: “Zgjidheni dhe lëreni të shkojë!”.
And the deceased came forth, his feet and his hands wrapped with the linen swathes; and his face bound round with a napkin. Jesus saith to them, Loose him, and let him go!
45 Atëherë shumë nga Judenjtë, që kishin ardhur te Maria dhe kishin parë gjithçka kishte bërë Jezusi, besuan në të.
Then many of the Jews who came to Mary, and saw what Jesus had done, believed on him.
46 Por disa nga ata shkuan te farisenjtë dhe u treguan atyre ç’kishte bërë Jezusi.
But some of them went to the Pharisees, and told them what things Jesus had done.
47 Atëherë krerët e priftërinjve dhe farisenjtë mblodhën sinedrin dhe thanë: “Ç’të bëjmë? Ky njeri po bën shumë shenja.
The chief priests and Pharisees therefore called the sanhedrim together, and said, What are we about? for this man is doing many miracles.
48 Po ta lëmë të vazhdojë kështu, të gjithë do të besojnë në të, do të vijnë Romakët dhe do të shkatërrojnë vendin dhe kombin tonë”.
If we suffer him to go on thus, all men will believe on him: and the Romans will come, and take away both our place and nation.
49 Por një nga ata, Kajafa, që ishte kryeprifti i atij viti, u tha atyre: “Ju nuk kuptoni asgjë;
Then one particular person of them, Caiaphas, being the high-priest of that year, said unto them, Ye know nothing,
50 dhe as nuk e konceptoni se është e leverdishme për ne që të vdesë vetëm një njeri për popullin, dhe të mos humbasë gjithë kombi”.
nor consider that it is expedient for us, that one man should die for the people, and that the whole nation be not destroyed.
51 Por këtë ai nuk e tha nga vetja; por, duke qenë kryeprift i atij viti, profetizoi se Jezusi duhej të vdiste për kombin,
And this he spake not from himself: but being the high-priest of that year, he prophesied that Jesus should die for the nation;
52 dhe jo vetëm për kombin, por edhe për t’i mbledhur në një, bijtë e Perëndisë që ishin të shpërndarë.
and not for that nation only, but that he should collect into one body the children of God wherever dispersed.
53 Që nga ajo ditë, pra, ata vendosën ta vrasin.
Then from that day they consulted together how they might kill him.
54 Për këtë arsye Jezusi nuk ecte më haptasi midis Judenjve, por u tërhoq në një krahinë afër shkretëtirës, në një qytet që quhej Efraim dhe aty rrinte me dishepujt e tij.
Jesus therefore walked no more openly among the Jews, but went thence into the country bordering on the desert, to a city called Ephraim, and there he abode with his disciples.
55 Dhe Pashka e Judenjve ishte afër dhe shumë veta nga ajo krahinë u ngjitën në Jeruzalem përpara Pashkës për t’u pastruar.
Now the passover of the Jews was near, and many went up to Jerusalem out of the country before the passover, in order to purify themselves.
56 E kërkonin, pra, Jezusin dhe, duke qëndruar në tempull, thoshnin në mes tyre: “Si ju duket juve? A do të vijë ai për festë?”.
Then they sought for Jesus, and said one to another, as they stood in the temple, What think ye, that he will not come to the feast?
57 Krerët e priftërinjve dhe farisenjtë kishin dhënë urdhër që, po ta dinte ndokush se ku ishte ai, të sinjalizonte që ta kapnin.
Now both the chief priests and the Pharisees had given commandment, that, if any person knew where he was, they should declare it, that they might apprehend him.
