Gjoni 10
1 “Në të vërtetë, në të vërtetë unë po ju them: Ai që nuk hyn nëpër derë të vathës së deleve, por ngjitet nga një anë tjetër, ai është vjedhës dhe kusar;
Заиста, заиста вам кажем: ко не улази на врата у тор овчији него прелази на другом месту он је лупеж и хајдук;
2 kurse kush hyn nëpër derë është bariu i deleve.
А који улази на врата јесте пастир овцама.
3 Atij ia hap portieri; delet e dëgjojnë zërin e tij, dhe ai i thërret delet e tij me emër dhe i prin jashtë.
Њему вратар отвара, и овце глас његов слушају, и своје овце зове по имену, и изгони их;
4 Dhe, pasi i ka nxjerrë delet e tij, shkon para tyre; dhe delet e ndjekin, sepse njohin zërin e tij.
И кад своје овце истера, иде пред њима, и овце иду за њим, јер познају глас његов.
5 Por nuk ndjekin asnjë të huaj, por do të ikin larg tij, sepse nuk e njohin zërin e të huajve”.
А за туђином неће да иду, него беже од њега, јер не познају глас туђи.
6 Jezusi u tha atyre këtë shëmbëlltyrë, por ata nuk morën vesh për çfarë po u fliste.
Ову причу каза им Исус, али они не разумеше шта то беше што им каза.
7 Prandaj Jezusi u tha atyre përsëri: “Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them: unë jam dera e deleve.
Тада им рече Исус опет: Заиста, заиста вам кажем: ја сам врата к овцама.
8 Të gjithë ata që erdhën para meje janë vjedhës e kusarë; por delet nuk i kanë dëgjuar.
Сви колико их год дође пре мене лупежи су и хајдуци; али их овце не послушаше.
9 Unë jam dera; nëse dikush hyn nëpërmjet meje, do të shpëtohet; do të hyjë, do të dalë dhe do të gjejë kullotë.
Ја сам врата; ко уђе кроза ме спашће се, и ући ће и изићи ће, и пашу ће наћи.
10 Vjedhësi nuk vjen veçse për të vjedhur, për të vrarë e për të shkatërruar; por unë kam ardhur që të kenë jetë e ta kenë me bollëk.
Лупеж не долази низашта друго него да украде и убије и погуби; ја дођох да имају живот и изобиље.
11 Unë jam bariu i mirë; bariu i mirë jep jetën e vet për delet.
Ја сам пастир добри; пастир добри душу своју полаже за овце.
12 Kurse rrogëtari, që nuk është bari, dhe delet nuk janë të vetat, sheh ujkun që po vjen, i braktis delet dhe ikën; dhe ujku i rrëmben dhe i shpërndan delet.
А најамник, који није пастир, коме нису овце своје, види вука где иде, и оставља овце, и бежи: и вук зграби овце и распуди их;
13 Rrogëtari ikën, sepse është rrogëtar dhe nuk do t’ia dijë për delet.
А најамник бежи, јер је најамник и не мари за овце.
14 Unë jam bariu i mirë, dhe i njoh delet e mia dhe ato më njohin mua,
Ја сам пастир добри и знам своје, и моје мене знају.
15 ashtu siç më njeh Ati mua dhe unë e njoh Atin dhe lë jetën time për delet.
Као што мене зна Отац и ја знам Оца; и душу своју полажем за овце.
16 Unë kam edhe dele të tjera që nuk janë të kësaj vathe; duhet t’i mbledh edhe ato, dhe ato do ta dëgjojnë zërin tim, dhe do të jetë një tufë e vetme dhe një Bari i vetëm.
И друге овце имам које нису из овог тора, и оне ми ваља довести; и чуће глас мој, и биће једно стадо и један пастир.
17 Prandaj Ati më do, sepse unë e lë jetën time që ta marr përsëri.
Зато ме Отац љуби, јер ја душу своју полажем да је опет узмем.
18 Askush nuk mund të ma heqë, por e lë nga vetja; unë kam pushtet ta lë e pushtet ta marr përsëri; ky është urdhri që kam marrë nga Ati im”.
Нико је не отима од мене, него је ја сам од себе полажем. Власт имам положити је и власт имам узети је опет. Ову сам заповест примио од Оца свог.
19 Atëherë lindi përsëri një përçarje midis Judenjve për shkak të këtyre fjalëve.
Тада опет поста распра међу Јеврејима за ове речи.
20 Dhe shumë nga ata thoshnin: “Ai ka një demon dhe nuk është në vete; përse e dëgjoni?”.
Многи од њих говораху: У њему је ђаво, и полудео је; шта га слушате?
21 Të tjerë thoshnin: “Këto nuk janë fjalë të një të demonizuari; a mundet një demon t’ua hap sytë të verbërve?”.
Други говораху: Ове речи нису лудога; зар може ђаво слепима очи отварати?
22 U kremtua festa e Kushtimit në Jeruzalem, dhe ishte dimër.
А беше тада празник обновљења у Јерусалиму, и беше зима.
23 Dhe Jezusi po ecte në tempull, nën portikun e Salomonit.
И ходаше Исус у цркви по трему Соломуновом.
24 E rrethuan, pra, Judenjtë dhe i thanë: “Deri kur do të na mbash pezull? Nëse je Krishti, na e thuaj haptas”.
А Јевреји Га опколише, и говораху Му: Докле ћеш мучити душе наше? Ако си ти Христос, кажи нам слободно.
25 Jezusi u përgjigj atyre: “Unë jua kam thënë, por ju nuk besoni; veprat që bëj në emër të Atit tim, janë ato që dëshmojnë për mua.
Исус им одговори: Ја вам казах, па не верујете. Дела која творим ја у име Оца свог она сведоче за ме.
26 Por ju nuk besoni, sepse nuk jeni nga delet e mia, siç jua kam thënë.
Али ви не верујете; јер нисте од мојих оваца, као што вам казах.
27 Delet e mia e dëgjojnë zërin tim, unë i njoh dhe ato më ndjekin;
Овце моје слушају глас мој, и ја познајем њих, и за мном иду.
29 Ati im, që m’i dha, është më i madh se të gjithë; dhe askush nuk mund t’i rrëmbejë nga dora e Atit tim.
Отац мој који ми их даде већи је од свих; и нико их не може отети из руке Оца мог.
30 Unë dhe Ati jemi një”.
Ја и Отац једно смо.
31 Prandaj Judenjtë morën përsëri gurë për ta vrarë me gurë.
А Јевреји опет узеше камење да Га убију.
32 Jezusi u përgjigj atyre: “Ju tregova shumë vepra të mira nga Ati im; për cilën nga këto më vrisni me gurë?”.
Исус им одговори: Многа вам добра дела јавих од Оца свог; за које од оних дела бацате камење на ме?
33 Judenjtë u përgjigjën duke thënë: “Ne nuk të vrasim me gurë për asnjë vepër të mirë, po për blasfemi, dhe sepse ti, duke qenë njeri, e bën veten Perëndi”.
Одговорише Му Јевреји говорећи: За добро дело не бацамо камење на те, него за хулу на Бога, што ти, човек будући, градиш се Бог.
34 Jezusi u përgjigj atyre: “A nuk është shkruar në ligjin tuaj: “Unë thashë: Ju jeni perëndi”?
Исус им одговори: Не стоји ли написано у закону вашем: Ја рекох: богови сте?
35 Nëse ai i quan perëndi ata, të cilëve u qe drejtuar fjala e Perëndisë (dhe Shkrimi nuk mund të bjerë poshtë),
Ако оне назва боговима којима реч Божија би, и писмо се не може покварити;
36 ju thoni se ai, që Ati e ka shenjtëruar dhe e ka dërguar në botë, blasfemon, sepse ka thënë: “Unë jam Biri i Perëndisë”?
Како ви говорите Ономе ког Отац посвети и посла на свет: Хулу на Бога говориш, што рекох: Ја сам Син Божји?
37 Nëse unë nuk bëj veprat e Atit tim, mos më besoni,
Ако не творим дела Оца свог не верујте ми.
38 por nëse i bëj, edhe po të mos më besoni mua, u besoni të paktën veprave, që të njihni e të besoni se Ati është në mua dhe unë në atë”.
Ако ли творим, ако мени и не верујете, делима мојим верујте, да познате и верујете да је Отац у мени и ја у Њему.
39 Për këtë arsye ata kërkonin përsëri ta kapnin, por ai ikte nga duart e tyre.
Тада опет гледаху да Га ухвате; али им се измаче из руку.
40 Dhe shkoi përsëri përtej Jordanit, në vendin ku më parë Gjoni pagëzonte; dhe ndaloi aty.
И отиде опет преко Јордана на оно место где Јован пре крштаваше; и оста онде.
41 Dhe shumë veta erdhën tek ai dhe thoshnin: “Gjoni vërtet nuk bëri asnjë shenjë, por gjithçka që Gjoni tha për këtë ishte e vërtetë”.
И многи дођоше к Њему и говораху: Јован не учини ни једног чуда, али све што каза Јован за Овог истина беше.
42 Dhe atje shumë veta besuan në të.
И многи вероваше Га онде.
