< Gjoni 10 >

1 “Në të vërtetë, në të vërtetë unë po ju them: Ai që nuk hyn nëpër derë të vathës së deleve, por ngjitet nga një anë tjetër, ai është vjedhës dhe kusar;
Loktang to, loktang ah, kang thuih o, Tuu khongkha thung hoi akun ai, kalah loklam hoiah daw tahang kami loe, kamqu hoi mingcahnawk ni.
2 kurse kush hyn nëpër derë është bariu i deleve.
Toe tuutoep kami loe tuu khongkha thung hoiah ni akunh.
3 Atij ia hap portieri; delet e dëgjojnë zërin e tij, dhe ai i thërret delet e tij me emër dhe i prin jashtë.
Khongkha toep kami mah anih hanah thok to paongh pae; tuunawk mah anih ih lok to tahngai pae o: anih loe angmah ih tuunawk to ahmin hoiah kawk moe, tasa bangah caeh haih.
4 Dhe, pasi i ka nxjerrë delet e tij, shkon para tyre; dhe delet e ndjekin, sepse njohin zërin e tij.
A tuunawk tasa bangah caeh haih naah, nihcae hmaa ah a caeh pae, tuunawk mah anih ih lok to maat o pongah, anih hnukah bang o.
5 Por nuk ndjekin asnjë të huaj, por do të ikin larg tij, sepse nuk e njohin zërin e të huajve”.
Tuunawk loe hnuk vai ai ih kami hnukah natuek naah doeh bang o mak ai, a lok to maat o ai pongah, cawn o taak tih, tiah a naa.
6 Jezusi u tha atyre këtë shëmbëlltyrë, por ata nuk morën vesh për çfarë po u fliste.
Jesu mah nihcae khaeah, Hae patahhaih lok hae a thuih pae, toe nihcae khaeah a thuih pae ih lok to nihcae mah thaih pae o kop ai.
7 Prandaj Jezusi u tha atyre përsëri: “Në të vërtetë, në të vërtetë po ju them: unë jam dera e deleve.
To pacoengah Jesu mah nihcae khaeah, Loktang to, loktang ah, kang thuih o, Kai loe tuu khongkha ah ka oh.
8 Të gjithë ata që erdhën para meje janë vjedhës e kusarë; por delet nuk i kanë dëgjuar.
Kai hmaa ah angzo kaminawk boih loe kamqu hoi mingcahnawk ni: tuunawk mah nihcae ih lok to tahngai pae o ai.
9 Unë jam dera; nëse dikush hyn nëpërmjet meje, do të shpëtohet; do të hyjë, do të dalë dhe do të gjejë kullotë.
Kai loe khongkha ah ka oh: mi kawbaktih doeh kai thung hoiah akun kami loe, pahlonghaih hnu tih, a thungah caeh ueloe, tacawt tih, to pacoengah rawkcak caakhaih kahoih ahmuen to hnu tih.
10 Vjedhësi nuk vjen veçse për të vjedhur, për të vrarë e për të shkatërruar; por unë kam ardhur që të kenë jetë e ta kenë me bollëk.
Kamqu loe paquk han ih, hum han ih hoi paro han ih ni angzoh: Kai loe nihcae hinghaih tawnh o moe, pop aep ah a tawnh o han ih ni kang zoh.
11 Unë jam bariu i mirë; bariu i mirë jep jetën e vet për delet.
Kai loe kahoih tuutoepkung ah ka oh: kahoih tuutoepkung loe tuunawk hanah a hinghaih to paek.
12 Kurse rrogëtari, që nuk është bari, dhe delet nuk janë të vetat, sheh ujkun që po vjen, i braktis delet dhe ikën; dhe ujku i rrëmben dhe i shpërndan delet.
Tuutoep kami ai, tuu tawnkung doeh na ai, thlai ih kami loe kangzo tasui to hnuk naah, tuunawk to prawtsut moe, cawnh taak ving: tasui mah tuunawk to kaek moe, tuunawk to ampraeksak phang.
13 Rrogëtari ikën, sepse është rrogëtar dhe nuk do t’ia dijë për delet.
Thlai ih kami loe thlai ih kami ah oh pongah, tuunawk to dawncang ai.
14 Unë jam bariu i mirë, dhe i njoh delet e mia dhe ato më njohin mua,
Kai loe kahoih tuutoepkung ah ka oh; Kai mah ih tuunawk to Ka panoek, tuunawk mah doeh kai ang panoek o.
15 ashtu siç më njeh Ati mua dhe unë e njoh Atin dhe lë jetën time për delet.
Pa mah Kai ang panoek baktih toengah, Pa to Ka panoek, Ka hinghaih to tuunawk hanah ka paek.
16 Unë kam edhe dele të tjera që nuk janë të kësaj vathe; duhet t’i mbledh edhe ato, dhe ato do ta dëgjojnë zërin tim, dhe do të jetë një tufë e vetme dhe një Bari i vetëm.
Hae tuu khongkha thungah kathum ai, kalah tuunawk doeh Ka tawnh: nihcae doeh Ka hoih han oh vop, nihcae mah ka lok to tahngai o tih; to pacoengah loe tuu khongkha maeto hoi tuutoepkung maeto ni om tih boeh.
17 Prandaj Ati më do, sepse unë e lë jetën time që ta marr përsëri.
Ka hinghaih ka paek pongah, Kam Pa mah Kai ang palung, to hinghaih to ka lak let han.
18 Askush nuk mund të ma heqë, por e lë nga vetja; unë kam pushtet ta lë e pushtet ta marr përsëri; ky është urdhri që kam marrë nga Ati im”.
Mi mah doeh kai khae hoi lomh mak ai, Kaimah koehah ni hinghaih to ka paek. Ka paek thaih baktih toengah, lak let thaihaih doeh ka tawnh. Kam Pa khae hoiah ni hae lokpaekhaih hae Ka hnuk, tiah a naa.
19 Atëherë lindi përsëri një përçarje midis Judenjve për shkak të këtyre fjalëve.
Hae a thuih ih loknawk pongah Judah kaminawk salakah ampraekhaih to oh let.
20 Dhe shumë nga ata thoshnin: “Ai ka një demon dhe nuk është në vete; përse e dëgjoni?”.
Paroeai kaminawk mah, Anih loe taqawk tawnh moe, amthu boeh; tih hanah a lok to na tahngai pae o khing loe? tiah naa o.
21 Të tjerë thoshnin: “Këto nuk janë fjalë të një të demonizuari; a mundet një demon t’ua hap sytë të verbërve?”.
Kalah kaminawk mah loe, Hae loknawk loe taqawk tawn kami mah thuih ih lok na ai ni. Taqawk mah loe mikmaeng to mik amtuengsak thai tih maw? tiah thuih o.
22 U kremtua festa e Kushtimit në Jeruzalem, dhe ishte dimër.
Siktue phak naah loe, Jerusalem ah angpaekhaih poih to oh.
23 Dhe Jezusi po ecte në tempull, nën portikun e Salomonit.
Jesu loe tempul thung ih Solomon impoem ta ah amkaeh.
24 E rrethuan, pra, Judenjtë dhe i thanë: “Deri kur do të na mbash pezull? Nëse je Krishti, na e thuaj haptas”.
To naah Judahnawk mah anih to takui o moe, anih khaeah, Nasetto maw kaicae palung nang haengsak han vop? Kri ah na oh nahaeloe, kamnoek ah na thui ah, tiah a naa o.
25 Jezusi u përgjigj atyre: “Unë jua kam thënë, por ju nuk besoni; veprat që bëj në emër të Atit tim, janë ato që dëshmojnë për mua.
Jesu mah nihcae khaeah, Kang thuih o boeh, toe nang tang o ai: Kam Pa ih ahmin hoiah ka sak ih toknawk loe, Kai hnukung ah oh o.
26 Por ju nuk besoni, sepse nuk jeni nga delet e mia, siç jua kam thënë.
Toe kang thuih o baktiah, Kai ih tuu ah na om o ai pongah, Kang thuih o ih lok to na tang o ai.
27 Delet e mia e dëgjojnë zërin tim, unë i njoh dhe ato më ndjekin;
Kai ih tuunawk loe Ka lok to tahngai o, nihcae to Ka panoek, nihcae loe Ka hnukah bang o.
28 dhe unë u jap atyre jetën e përjetshme dhe nuk do të humbasin kurrë, e askush nuk do t’i rrëmbejë nga dora ime. (aiōn g165, aiōnios g166)
Dungzan hinghaih to nihcae hanah ka paek; nihcae loe natuek naah doeh anghmaa o mak ai, mi mah doeh Ka ban thung hoiah lomh mak ai. (aiōn g165, aiōnios g166)
29 Ati im, që m’i dha, është më i madh se të gjithë; dhe askush nuk mund t’i rrëmbejë nga dora e Atit tim.
Nihcae kai khaeah paekkung, Kam Pa loe, tih boih pongah len kue; mi mah doeh nihcae to Kam Pa ban thung hoiah lomh thai mak ai.
30 Unë dhe Ati jemi një”.
Kai hoi Kam Pa loe maeto ni, tiah a naa.
31 Prandaj Judenjtë morën përsëri gurë për ta vrarë me gurë.
To naah Judahnawk mah Anih vah hanah thlung akhui o let.
32 Jezusi u përgjigj atyre: “Ju tregova shumë vepra të mira nga Ati im; për cilën nga këto më vrisni me gurë?”.
Jesu mah nihcae khaeah, Kam Pa khae hoi ih paroeai kahoih toknawk to kang patuek o boeh; kawbaktih tok pongah maw Kai thlung hoiah nang va o han? tiah a naa.
33 Judenjtë u përgjigjën duke thënë: “Ne nuk të vrasim me gurë për asnjë vepër të mirë, po për blasfemi, dhe sepse ti, duke qenë njeri, e bën veten Perëndi”.
Judahnawk mah anih khaeah, Kahoih tok pongah thlung hoi kang va o mak ai; toe nang loe Sithaw ih ahmin kasae na thuih; kami ah na oh to mah, nangmah hoi nangmah to Sithaw ah nang sak pongah ni, tiah a naa o.
34 Jezusi u përgjigj atyre: “A nuk është shkruar në ligjin tuaj: “Unë thashë: Ju jeni perëndi”?
Jesu mah nihcae khaeah, Nangcae loe sithawnawk ah na oh o, tiah Ka thuih, tiah nangmacae ih kaalok thungah tarik ih lok to oh na ai maw?
35 Nëse ai i quan perëndi ata, të cilëve u qe drejtuar fjala e Perëndisë (dhe Shkrimi nuk mund të bjerë poshtë),
Anih mah nihcae to sithawnawk, tiah kawk nahaeloe, mi khaeah maw Sithaw lok to angzoh, Cabu loe amro thai mak ai;
36 ju thoni se ai, që Ati e ka shenjtëruar dhe e ka dërguar në botë, blasfemon, sepse ka thënë: “Unë jam Biri i Perëndisë”?
ampa mah ciimcaisak moe, long nuiah patoeh ih kami mah, Kai loe Sithaw Capa ah ka oh, tiah Ka thuih pongah maw, Sithaw ih ahmin kasae na thuih, tiah nang naa o?
37 Nëse unë nuk bëj veprat e Atit tim, mos më besoni,
Kam Pa ih tok to ka sah ai nahaeloe, na tang o hmah.
38 por nëse i bëj, edhe po të mos më besoni mua, u besoni të paktën veprave, që të njihni e të besoni se Ati është në mua dhe unë në atë”.
Toe a tok to ka sak pae nahaeloe, Kai nang tang o ai cadoeh, ka sak ih toknawk to tang oh; to tiah nahaeloe Pa Kai thungah oh moe, Kai doeh Anih thungah ka oh, tito na panoek o thai tih, tiah a naa.
39 Për këtë arsye ata kërkonin përsëri ta kapnin, por ai ikte nga duart e tyre.
To pongah nihcae mah Anih naeh hanah pakrong o let: toe Anih loe nihcae ban thung hoiah loih.
40 Dhe shkoi përsëri përtej Jordanit, në vendin ku më parë Gjoni pagëzonte; dhe ndaloi aty.
Anih loe Johan mah tuinuem paek tangsuekhaih Jordan vapui yaeh ah caeh moe, toah oh.
41 Dhe shumë veta erdhën tek ai dhe thoshnin: “Gjoni vërtet nuk bëri asnjë shenjë, por gjithçka që Gjoni tha për këtë ishte e vërtetë”.
To pacoengah paroeai kaminawk anih khaeah angzoh o moe, Johan loe dawnrai hmuen sah vai ai: toe Johan mah thuih ih hae kami kawngnawk boih loe amsoem, tiah a thuih o.
42 Dhe atje shumë veta besuan në të.
To ahmuen ah paroeai kaminawk mah Anih to tang o.

< Gjoni 10 >