Joeli 1

1 Fjala e Zotit që iu drejtua Joelit, birit të Pethuelit.

The word of Jehovah that came to Joel the son of Pethuel.

2 Dëgjoni këtë, o pleq, dëgjoni, ju të gjithë banorë të vendit. A ka ndodhur vallë një gjë e tillë në ditët tuaja apo në ditët e etërve tuaj?

Hear this, ye old men, and give ear, all ye inhabitants of the land. Has this been in your days, or in the days of your fathers?

3 Tregouani bijve tuaj, dhe bijtë tuaj bijve të tyre, dhe bijtë e tyre brezit tjetër.

Tell ye your sons of it, and let your sons tell their sons, and their sons another generation.

4 Atë që la krimbi e hëngri karkaleci, atë që la karkaleci e hëngri larva e karkalecit, atë që la larva e hëngri bulkthi.

That which the palmer-worm has left the locust has eaten, and that which the locust has left the canker-worm has eaten, and that which the canker-worm has left the caterpillar has eaten.

5 Zgjohuni, o të dehur, dhe qani; vajtoni ju të gjithë, që pini verë, për mushtin që ju hoqën nga goja.

Awake, ye drunkards, and weep, and wail, all ye drinkers of wine, because of the sweet wine, for it is cut off from your mouth.

6 Sepse një komb i fortë dhe i panumërt ka dalë kundër vendit tim. Dhëmbët e tij janë dhëmbë luani, dhe ka stërdhëmbë luaneshe.

For a nation has come up upon my land, strong, and without number. His teeth are the teeth of a lion, and he has the jaw-teeth of a lioness.

7 Ka shkatërruar hardhinë time, e ka bërë copë-copë fikun tim, ia ka hequr lëvoren krejt dhe e ka hedhur tutje; degët e tij kanë mbetur të bardha.

He has laid my vine waste, and barked my fig tree. He has made it clean bare, and cast it away. The branches of it are made white.

8 Vajto si një virgjëreshë e veshur me thes për dhëndrrin e rinisë së saj.

Lament like a virgin girded with sackcloth for the husband of her youth.

9 Nga shtëpia e Zotit janë zhdukur ofertat e ushqimit dhe libacionet; priftërinjtë, ministrat e Zotit, pikëllohen.

The meal offering and the drink offering are cut off from the house of Jehovah. The priests, Jehovah's ministers, mourn.

10 Fusha është shkretuar, vendi është në zi, sepse gruri u prish, mushti u tha dhe vaji humbi.

The field is laid waste; the land mourns. For the grain is destroyed, the new wine is dried up, the oil languishes.

11 Pikëllohuni, o bujq, vajtoni, o vreshtarë, për grurin dhe për elbin, sepse të korrat e arave humbën.

Be confounded, O ye husbandmen. Wail, O ye vinedressers, for the wheat and for the barley, for the harvest of the field is perished.

12 Hardhia u tha, fiku u tha, shega, hurma, molla dhe tërë drurët e fushës u thanë; nuk ka gëzim midis bijve të njerëzve.

The vine is withered, and the fig tree languishes. The pomegranate tree, the palm tree also, and the apple tree, even all the trees of the field are withered. For joy has withered away from the sons of men.

13 Ngjeshuni me thes dhe mbani zi, o priftërinj, vajtoni, ministra të altarit. Ejani, rrini tërë natën të veshur me thasë, o ministra të Perëndisë tim, sepse oferta e ushqimit dhe libacioni u zhduk nga shtëpia e Perëndisë tuaj.

Gird yourselves with sackcloth, and lament, ye priests. Wail, ye ministers of the altar. Come, lie all night in sackcloth, ye ministers of my God. For the meal offering and the drink offering are withheld from the house of your God.

14 Shpallni agjërim, thërrisni një kuvend solemn. Mblidhni pleqtë dhe tërë banorët e vendit në shtëpinë e Zotit, Perëndisë tuaj, dhe i klithni Zotit.

Sanctify a fast. Call a solemn assembly. Gather the old men and all the inhabitants of the land to the house of Jehovah your God, and cry to Jehovah.

15 Mjerë ajo ditë! Sepse dita e Zotit është e afërt; po, do të vijë si një shkatërrim nga i Plotfuqishmi.

Alas for the day! For the day of Jehovah is at hand, and it shall come as destruction from the Almighty.

16 A nuk u hoq vallë ushqimi para syve tona, dhe gëzimi dhe hareja nga shtëpia e Perëndisë tonë?

Is not the food cut off before our eyes, yea, joy and gladness from the house of our God?

17 Farërat po thahen nën plisa, depot janë katandisur të shkreta, hambaret e grurit po rrënohen, sepse gruri u tha.

The seeds rot under their clods. The garners are laid desolate. The barns are broken down. For the grain is withered.

18 Sa vuajnë kafshët! Kopetë e gjedhëve sillen më kot, sepse nuk ka kullotë për ta; lëngojnë edhe kopetë e deleve.

How do the beasts groan! The herds of cattle are perplexed because they have no pasture, yea, the flocks of sheep are made desolate.

19 Te ty, o Zot, unë këlthas, sepse një zjarr ka gllabëruar të gjitha tokat për kullotë dhe një flakë ka djegur të gjithë drurët e fushës.

O Jehovah, to thee do I cry. For the fire has devoured the pastures of the wilderness, and the flame has burned all the trees of the field.

20 Edhe kafshët e fushave i ngrenë sytë drejt teje, sepse rrjedhjat e ujit janë tharë dhe zjarri ka gllabëruar tokat për kullotë.

Yea, the beasts of the field pant to thee, for the water brooks are dried up, and the fire has devoured the pastures of the wilderness.