Jobi 9

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Y Job respondió y dijo:

2 “Po, unë e di që është kështu, por si mund të jetë i drejtë njeriu përpara Perëndisë?

Verdaderamente, veo que es así: ¿y cómo es posible que un hombre pueda ser justo delante de Dios?

3 Në rast se dikush dëshiron të diskutojë me të, nuk mund t’i përgjigjet veçse një herë mbi një mijë.

Si un hombre deseara ir a la ley con él, no podría darle una respuesta a una de cada mil preguntas.

4 Perëndia është i urtë nga zemra dhe i fuqishëm nga forca, kush, pra, u fortësua kundër tij dhe i shkoi mbarë?

Él es sabio de corazón y grande en fuerza: ¿quién alguna vez endureció su rostro contra él, y le fue bien?

5 Ai vendos malet dhe ato nuk e dijnë që ai i përmbys në zemërimin e tij.

Es el que quita las montañas sin su conocimiento, derribándolas en su ira.

6 Ai e tund dheun nga vendi i tij, dhe kollonat e tij dridhen.

Que está estremeciendo la tierra de su lugar, de modo que sus bases tiemblan:

7 Urdhëron diellin, dhe ai nuk lind, dhe vulos yjet.

Que da órdenes al sol, y no da su luz; y quien guarda las estrellas de brillar.

8 I vetëm shpalos qiejt dhe ecën mbi valët e larta të detit.

Por cuya mano se extendieron los cielos, y quién camina sobre las olas del mar:

9 Ka bërë Arushën dhe Orionin, Plejadat dhe krahinat e jugut.

Que hizo el Oso y Orión, y el cúmulo de estrellas, y los lugares secretos del sur;

10 Ai bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të hetohen, po, mrekulli të panumërta.

¿Quién hace grandes cosas incomprensibles? Sí, maravillas sin número.

11 Ja, më kalon afër dhe nuk e shoh, kalon tutje dhe nuk e kuptoj.

Mira, pasa a mi lado y no lo veo; sigue adelante, pero no tengo conocimiento de él.

12 Ja, ai kap gjahun dhe kush mund t’ia rimarrë? Kush mund t’i thotë: “Çfarë po bën?”.

Si él extiende su mano para tomar, ¿por quién puede ser devuelta? ¿Quién le puede decir: ¿Qué estás haciendo?

13 Perëndia nuk e tërheq zemërimin e tij; poshtë tij përkulen ndihmësit e Rahabit.

La ira de Dios no puede volverse atrás; Los ayudantes de Rahab, monstruo marino, se humillaron debajo de él.

14 Si mund t’i përgjigjem, pra, dhe të zgjedh fjalët e mia për të diskutuar me të?

¿Cuánto menos puedo darle una respuesta, usando las palabras correctas para discutir con él?

15 Edhe sikur të kisha të drejtë, nuk do të kisha mundësi t’i përgjigjem, por do t’i kërkoja mëshirë gjyqtarit tim.

Aunque mi causa fuera buena, no podría dar una respuesta; Pediría la gracia de aquel quién es mi Juez.

16 Në rast se unë e thërres dhe ai më përgjigjet, nuk mund të besoj akoma se e ka dëgjuar zërin tim,

Si lo hubiera llamado, y él me respondiera, no tendría fe en que escucharía mi voz.

17 ai, që më godet me furtunën, dhe i shumëzon plagët e mia pa shkak.

Porque su tormenta me quebranta, y mis heridas aumentan sin causa.

18 Nuk më lë të marr frymë, përkundrazi më mbush me hidhërime.

No me dejaría respirar, pero estaría lleno de amargo dolor.

19 Edhe në qoftë se bëhet fjalë për forcën, ja, ai është i fuqishëm; por sa për gjykimin, kush do të më caktojë një ditë për t’u paraqitur?

Si es una cuestión de fuerza, él es poderoso y si se trata de una causa legal, él dice: ¿Quién me dará un día fijo?

20 Edhe sikur të isha i drejtë, vetë të folurit tim do të më dënonte; edhe sikur të isha i ndershëm, ai do të provonte se jam i çoroditur.

Aunque estaba en lo correcto, mi boca me condenaría; No he hecho mal; pero esto me hace inicuo.

21 Jam i ndershëm, por nuk e çmoj fare veten time dhe e përçmoj jetën time.

Si fuera perfecto; No conocería mi alma; despreciaría mi vida.

22 Éshtë e njëjta gjë, prandaj them: “Ai shkatërron njeriun e ndershëm dhe të keqin”.

Es lo mismo para mí; por eso digo: Él pone fin al pecador y al que no ha hecho nada malo juntos.

23 Në qoftë se një fatkeqësi mbjell papritur vdekjen, ai qesh me vuajtjen e të pafajmëve.

Si la muerte viene repentinamente, él se ríe de las pruebas de aquellos que no han hecho nada malo.

24 Toka u është dhënë në dorë të këqijve; ai u vesh sytë gjyqtarëve të saj; po të mos jetë ai, kush mund të ishte, pra?

La tierra es dada al poder del malvado; los rostros de sus jueces están cubiertos; Si no es por él, ¿quién lo ha hecho?

25 Tani ditët e mia kalojnë më shpejt se një vrapues, ikin pa parë asnjë të mirë.

Mis días van más rápido que un corredor; huyen y no ven él bien.

26 Ikin shpejt si anijet prej xunkthi, si shqiponja që sulet mbi gjahun e vet.

Se apresuran como botes veloces, como un águila que cae repentinamente sobre su comida.

27 Në qoftë se them: “Dua ta harroj vajtimin, ta lë pamjen time të trishtuar dhe të tregohem i gëzuar”,

Si digo, olvidaré mi dolor, dejaré que mi rostro ya no esté triste y me alegraré;

28 më hyn frika për të gjitha dhembjet e mia; e di mirë që ti nuk do të më konsiderosh të pafajshëm.

Temeroso soy de todos mis dolores; Estoy seguro de que no seré libre del pecado en tus ojos.

29 Në qoftë se jam i dënuar tanimë, pse të lodhem më kot?

¡No me dejarás estar libre de pecado! ¿Por qué entonces me tomo la molestia de esforzarme?

30 Edhe sikur të lahesha me borë dhe të pastroja duart e mia me sodë,

Si me lavan con agua de la nieve, y me limpio las manos con jabón;

31 ti do të më hidhje në baltën e një grope, edhe vetë rrobat e mia do të më kishin lemeri.

Entonces cuando me empujen al sepulcro, mi propia ropa me aborrecerá.

32 Në të vërtetë ai nuk është një njeri si unë, të cilit mund t’i përgjigjemi dhe të dalim në gjyq bashkë.

Porque él no es un hombre como yo, para decirle que, podamos unirnos ante un juez.

33 Nuk ka asnjë arbitër midis nesh, që të vërë dorën mbi ne të dy.

No hay nadie que tome una decisión entre nosotros, que podría tener control sobre nosotros.

34 Le të largojë nga unë shkopin e tij, tmerri i tij të mos më trembë.

Que quite de mi su vara y su temor no me espante.

35 Atëherë do të mund të flas pa pasur frikë prej tij, sepse nuk jam kështu me veten time.

Entonces diría lo que tengo en mente sin temor de él; porque no hay causa de miedo en mí.