Jobi 9

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

И отвечал Иов и сказал:

2 “Po, unë e di që është kështu, por si mund të jetë i drejtë njeriu përpara Perëndisë?

правда! знаю, что так; но как оправдается человек пред Богом?

3 Në rast se dikush dëshiron të diskutojë me të, nuk mund t’i përgjigjet veçse një herë mbi një mijë.

Если захочет вступить в прение с Ним, то не ответит Ему ни на одно из тысячи.

4 Perëndia është i urtë nga zemra dhe i fuqishëm nga forca, kush, pra, u fortësua kundër tij dhe i shkoi mbarë?

Премудр сердцем и могущ силою; кто восставал против Него и оставался в покое?

5 Ai vendos malet dhe ato nuk e dijnë që ai i përmbys në zemërimin e tij.

Он передвигает горы, и не узнают их: Он превращает их в гневе Своем;

6 Ai e tund dheun nga vendi i tij, dhe kollonat e tij dridhen.

сдвигает землю с места ее, и столбы ее дрожат;

7 Urdhëron diellin, dhe ai nuk lind, dhe vulos yjet.

скажет солнцу, - и не взойдет, и на звезды налагает печать.

8 I vetëm shpalos qiejt dhe ecën mbi valët e larta të detit.

Он один распростирает небеса и ходит по высотам моря;

9 Ka bërë Arushën dhe Orionin, Plejadat dhe krahinat e jugut.

сотворил Ас, Кесиль и Хима и тайники юга;

10 Ai bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të hetohen, po, mrekulli të panumërta.

делает великое, неисследимое и чудное без числа!

11 Ja, më kalon afër dhe nuk e shoh, kalon tutje dhe nuk e kuptoj.

Вот, Он пройдет предо мною, и не увижу Его; пронесется, и не замечу Его.

12 Ja, ai kap gjahun dhe kush mund t’ia rimarrë? Kush mund t’i thotë: “Çfarë po bën?”.

Возьмет, и кто возбранит Ему? кто скажет Ему: что Ты делаешь?

13 Perëndia nuk e tërheq zemërimin e tij; poshtë tij përkulen ndihmësit e Rahabit.

Бог не отвратит гнева Своего; пред Ним падут поборники гордыни.

14 Si mund t’i përgjigjem, pra, dhe të zgjedh fjalët e mia për të diskutuar me të?

Тем более могу ли я отвечать Ему и приискивать себе слова пред Ним?

15 Edhe sikur të kisha të drejtë, nuk do të kisha mundësi t’i përgjigjem, por do t’i kërkoja mëshirë gjyqtarit tim.

Хотя бы я и прав был, но не буду отвечать, а буду умолять Судию моего.

16 Në rast se unë e thërres dhe ai më përgjigjet, nuk mund të besoj akoma se e ka dëgjuar zërin tim,

Если бы я воззвал, и Он ответил мне, - я не поверил бы, что голос мой услышал Тот,

17 ai, që më godet me furtunën, dhe i shumëzon plagët e mia pa shkak.

Кто в вихре разит меня и умножает безвинно мои раны,

18 Nuk më lë të marr frymë, përkundrazi më mbush me hidhërime.

не дает мне перевести духа, но пресыщает меня горестями.

19 Edhe në qoftë se bëhet fjalë për forcën, ja, ai është i fuqishëm; por sa për gjykimin, kush do të më caktojë një ditë për t’u paraqitur?

Если действовать силою, то Он могуществен; если судом, кто сведет меня с Ним?

20 Edhe sikur të isha i drejtë, vetë të folurit tim do të më dënonte; edhe sikur të isha i ndershëm, ai do të provonte se jam i çoroditur.

Если я буду оправдываться, то мои же уста обвинят меня; если я невинен, то Он признает меня виновным.

21 Jam i ndershëm, por nuk e çmoj fare veten time dhe e përçmoj jetën time.

Невинен я; не хочу знать души моей, презираю жизнь мою.

22 Éshtë e njëjta gjë, prandaj them: “Ai shkatërron njeriun e ndershëm dhe të keqin”.

Все одно; поэтому я сказал, что Он губит и непорочного и виновного.

23 Në qoftë se një fatkeqësi mbjell papritur vdekjen, ai qesh me vuajtjen e të pafajmëve.

Если этого поражает Он бичом вдруг, то пытке невинных посмеивается.

24 Toka u është dhënë në dorë të këqijve; ai u vesh sytë gjyqtarëve të saj; po të mos jetë ai, kush mund të ishte, pra?

Земля отдана в руки нечестивых; лица судей ее Он закрывает. Если не Он, то кто же?

25 Tani ditët e mia kalojnë më shpejt se një vrapues, ikin pa parë asnjë të mirë.

Дни мои быстрее гонца, - бегут, не видят добра,

26 Ikin shpejt si anijet prej xunkthi, si shqiponja që sulet mbi gjahun e vet.

несутся, как легкие ладьи, как орел стремится на добычу.

27 Në qoftë se them: “Dua ta harroj vajtimin, ta lë pamjen time të trishtuar dhe të tregohem i gëzuar”,

Если сказать мне: забуду я жалобы мои, отложу мрачный вид свой и ободрюсь;

28 më hyn frika për të gjitha dhembjet e mia; e di mirë që ti nuk do të më konsiderosh të pafajshëm.

то трепещу всех страданий моих, зная, что Ты не объявишь меня невинным.

29 Në qoftë se jam i dënuar tanimë, pse të lodhem më kot?

Если же я виновен, то для чего напрасно томлюсь?

30 Edhe sikur të lahesha me borë dhe të pastroja duart e mia me sodë,

Хотя бы я омылся и снежною водою и совершенно очистил руки мои,

31 ti do të më hidhje në baltën e një grope, edhe vetë rrobat e mia do të më kishin lemeri.

то и тогда Ты погрузишь меня в грязь, и возгнушаются мною одежды мои.

32 Në të vërtetë ai nuk është një njeri si unë, të cilit mund t’i përgjigjemi dhe të dalim në gjyq bashkë.

Ибо Он не человек, как я, чтоб я мог отвечать Ему и идти вместе с Ним на суд!

33 Nuk ka asnjë arbitër midis nesh, që të vërë dorën mbi ne të dy.

Нет между нами посредника, который положил бы руку свою на обоих нас.

34 Le të largojë nga unë shkopin e tij, tmerri i tij të mos më trembë.

Да отстранит Он от меня жезл Свой, и страх Его да не ужасает меня,

35 Atëherë do të mund të flas pa pasur frikë prej tij, sepse nuk jam kështu me veten time.

и тогда я буду говорить и не убоюсь Его, ибо я не таков сам в себе.