Jobi 9

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Então Job respondeu,

2 “Po, unë e di që është kështu, por si mund të jetë i drejtë njeriu përpara Perëndisë?

“Verdadeiramente eu sei que é assim, mas como o homem pode estar apenas com Deus?

3 Në rast se dikush dëshiron të diskutojë me të, nuk mund t’i përgjigjet veçse një herë mbi një mijë.

Se ele tiver o prazer de contender com ele, ele não pode responder-lhe uma vez em mil.

4 Perëndia është i urtë nga zemra dhe i fuqishëm nga forca, kush, pra, u fortësua kundër tij dhe i shkoi mbarë?

Deus é sábio de coração, e poderoso em força. Quem se endureceu contra ele e prosperou?

5 Ai vendos malet dhe ato nuk e dijnë që ai i përmbys në zemërimin e tij.

Ele remove as montanhas, e eles não sabem disso, quando ele os derruba em sua raiva.

6 Ai e tund dheun nga vendi i tij, dhe kollonat e tij dridhen.

Ele sacode a terra para fora de seu lugar. Seus pilares tremem.

7 Urdhëron diellin, dhe ai nuk lind, dhe vulos yjet.

Ele comanda o sol e ele não nasce, e sela as estrelas.

8 I vetëm shpalos qiejt dhe ecën mbi valët e larta të detit.

Somente ele estica os céus, e pisadas nas ondas do mar.

9 Ka bërë Arushën dhe Orionin, Plejadat dhe krahinat e jugut.

Ele faz o Urso, Orion, e as Plêiades, e os quartos do sul.

10 Ai bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të hetohen, po, mrekulli të panumërta.

Ele faz grandes coisas para além de descobrir; sim, coisas maravilhosas sem número.

11 Ja, më kalon afër dhe nuk e shoh, kalon tutje dhe nuk e kuptoj.

Eis que ele passa por mim, e eu não o vejo. Ele também passa adiante, mas eu não o percebo.

12 Ja, ai kap gjahun dhe kush mund t’ia rimarrë? Kush mund t’i thotë: “Çfarë po bën?”.

Eis que ele se arrebata. Quem pode atrapalhá-lo? Quem lhe perguntará: “O que você está fazendo?

13 Perëndia nuk e tërheq zemërimin e tij; poshtë tij përkulen ndihmësit e Rahabit.

“Deus não vai retirar sua raiva. Os ajudantes de Rahab se abaixam sob ele.

14 Si mund t’i përgjigjem, pra, dhe të zgjedh fjalët e mia për të diskutuar me të?

Quanto menos eu lhe responderei, e escolher minhas palavras para discutir com ele?

15 Edhe sikur të kisha të drejtë, nuk do të kisha mundësi t’i përgjigjem, por do t’i kërkoja mëshirë gjyqtarit tim.

Embora eu fosse justo, ainda não lhe responderia. Eu faria súplicas ao meu juiz.

16 Në rast se unë e thërres dhe ai më përgjigjet, nuk mund të besoj akoma se e ka dëgjuar zërin tim,

Se eu tivesse ligado, e ele tivesse me respondido, no entanto, eu não acreditaria que ele escutou a minha voz.

17 ai, që më godet me furtunën, dhe i shumëzon plagët e mia pa shkak.

Pois ele me quebra com uma tempestade, e multiplica minhas feridas sem causa.

18 Nuk më lë të marr frymë, përkundrazi më mbush me hidhërime.

Ele não me permitirá recuperar meu fôlego, mas me enche de amargura.

19 Edhe në qoftë se bëhet fjalë për forcën, ja, ai është i fuqishëm; por sa për gjykimin, kush do të më caktojë një ditë për t’u paraqitur?

Se é uma questão de força, eis que ele é poderoso! Se de justiça, 'Quem', diz ele, 'me convocará'?

20 Edhe sikur të isha i drejtë, vetë të folurit tim do të më dënonte; edhe sikur të isha i ndershëm, ai do të provonte se jam i çoroditur.

Embora eu seja justo, minha própria boca me condenará. Embora eu seja irrepreensível, isso me mostrará perverso.

21 Jam i ndershëm, por nuk e çmoj fare veten time dhe e përçmoj jetën time.

Estou irrepreensível. Eu não me respeito. Eu desprezo minha vida.

22 Éshtë e njëjta gjë, prandaj them: “Ai shkatërron njeriun e ndershëm dhe të keqin”.

“É tudo a mesma coisa. Portanto, eu digo que ele destrói os irrepreensíveis e os perversos.

23 Në qoftë se një fatkeqësi mbjell papritur vdekjen, ai qesh me vuajtjen e të pafajmëve.

Se o flagelo matar de repente, ele vai zombar do julgamento dos inocentes.

24 Toka u është dhënë në dorë të këqijve; ai u vesh sytë gjyqtarëve të saj; po të mos jetë ai, kush mund të ishte, pra?

A terra é entregue na mão dos ímpios. Ele cobre os rostos de seus juízes. Se não é ele, então quem é ele?

25 Tani ditët e mia kalojnë më shpejt se një vrapues, ikin pa parë asnjë të mirë.

“Agora meus dias são mais rápidos que os de um corredor. Eles fogem. Eles não vêem nada de bom.

26 Ikin shpejt si anijet prej xunkthi, si shqiponja që sulet mbi gjahun e vet.

Eles faleceram como os navios rápidos, como a águia que se precipita sobre a presa.

27 Në qoftë se them: “Dua ta harroj vajtimin, ta lë pamjen time të trishtuar dhe të tregohem i gëzuar”,

Se eu disser: 'Vou esquecer minha reclamação', Vou deixar minha cara triste, e me alegrar”.

28 më hyn frika për të gjitha dhembjet e mia; e di mirë që ti nuk do të më konsiderosh të pafajshëm.

Tenho medo de todas as minhas mágoas. Eu sei que você não me considerará inocente.

29 Në qoftë se jam i dënuar tanimë, pse të lodhem më kot?

Estarei condenado. Por que então eu trabalho em vão?

30 Edhe sikur të lahesha me borë dhe të pastroja duart e mia me sodë,

Se eu me lavar com neve, e limpar minhas mãos com lixívia,

31 ti do të më hidhje në baltën e një grope, edhe vetë rrobat e mia do të më kishin lemeri.

ainda assim, você me mergulhará na vala. Minhas próprias roupas me abominarão.

32 Në të vërtetë ai nuk është një njeri si unë, të cilit mund t’i përgjigjemi dhe të dalim në gjyq bashkë.

Pois ele não é um homem, como eu sou, que eu deveria responder-lhe, que devemos nos reunir para julgar.

33 Nuk ka asnjë arbitër midis nesh, që të vërë dorën mbi ne të dy.

Não há árbitro entre nós, que poderia colocar sua mão sobre nós dois.

34 Le të largojë nga unë shkopin e tij, tmerri i tij të mos më trembë.

Deixe-o tirar sua vara de mim. Que seu terror não me faça ter medo;

35 Atëherë do të mund të flas pa pasur frikë prej tij, sepse nuk jam kështu me veten time.

então eu falaria, e não o temeria, pois não estou assim em mim mesmo.