Jobi 9

1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

Mas Jó respondeu, dizendo:

2 “Po, unë e di që është kështu, por si mund të jetë i drejtë njeriu përpara Perëndisë?

Na verdade sei que é assim; mas como pode o ser humano ser justo diante de Deus?

3 Në rast se dikush dëshiron të diskutojë me të, nuk mund t’i përgjigjet veçse një herë mbi një mijë.

Ainda se quisesse disputar com ele, não conseguiria lhe responder uma coisa sequer em mil.

4 Perëndia është i urtë nga zemra dhe i fuqishëm nga forca, kush, pra, u fortësua kundër tij dhe i shkoi mbarë?

Ele é sábio de coração, e poderoso em forças. Quem se endureceu contra ele, e teve paz?

5 Ai vendos malet dhe ato nuk e dijnë që ai i përmbys në zemërimin e tij.

Ele transporta as montanhas sem que o saibam; e as transtorna em seu furor.

6 Ai e tund dheun nga vendi i tij, dhe kollonat e tij dridhen.

Ele remove a terra de seu lugar, e faz suas colunas tremerem.

7 Urdhëron diellin, dhe ai nuk lind, dhe vulos yjet.

Ele dá ordem ao sol, e ele não brilha; e sela as estrelas.

8 I vetëm shpalos qiejt dhe ecën mbi valët e larta të detit.

Ele é o que sozinho estende os céus, e anda sobre as alturas do mar.

9 Ka bërë Arushën dhe Orionin, Plejadat dhe krahinat e jugut.

Ele é o que fez a Usra, o Órion, as Plêiades, e as constelações do sul.

10 Ai bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të hetohen, po, mrekulli të panumërta.

Ele é o que faz coisas grandes e incompreensíveis, e inúmeras maravilhas.

11 Ja, më kalon afër dhe nuk e shoh, kalon tutje dhe nuk e kuptoj.

Eis que ele passa diante de mim, sem que eu não o veja; ele passará diante de mim, sem que eu saiba.

12 Ja, ai kap gjahun dhe kush mund t’ia rimarrë? Kush mund t’i thotë: “Çfarë po bën?”.

Eis que, quando ele toma, quem pode lhe impedir? Quem poderá lhe dizer: O que estás fazendo?

13 Perëndia nuk e tërheq zemërimin e tij; poshtë tij përkulen ndihmësit e Rahabit.

Deus não reverterá sua ira, e debaixo dele se encurvam os assistentes de Raabe.

14 Si mund t’i përgjigjem, pra, dhe të zgjedh fjalët e mia për të diskutuar me të?

Como poderia eu lhe responder, e escolher minhas palavras contra ele?

15 Edhe sikur të kisha të drejtë, nuk do të kisha mundësi t’i përgjigjem, por do t’i kërkoja mëshirë gjyqtarit tim.

A ele, ainda que eu fosse justo, não lhe responderia; a meu juiz pediria misericórdia.

16 Në rast se unë e thërres dhe ai më përgjigjet, nuk mund të besoj akoma se e ka dëgjuar zërin tim,

Ainda que eu lhe chamasse, e ele respondesse, mesmo assim não creria que ele tivesse dado ouvidos à minha voz.

17 ai, që më godet me furtunën, dhe i shumëzon plagët e mia pa shkak.

Pois ele tem me quebrantado com tempestade, e multiplicado minhas feridas sem causa.

18 Nuk më lë të marr frymë, përkundrazi më mbush me hidhërime.

Ele não me permite respirar; em vez disso, me farta de amarguras.

19 Edhe në qoftë se bëhet fjalë për forcën, ja, ai është i fuqishëm; por sa për gjykimin, kush do të më caktojë një ditë për t’u paraqitur?

Quanto às forças, eis que ele é forte; e quanto ao juízo, [ele diria]: Quem me convocará?

20 Edhe sikur të isha i drejtë, vetë të folurit tim do të më dënonte; edhe sikur të isha i ndershëm, ai do të provonte se jam i çoroditur.

Ainda que eu seja justo, minha boca me condenaria; se eu fosse inocente, então ela me declararia perverso.

21 Jam i ndershëm, por nuk e çmoj fare veten time dhe e përçmoj jetën time.

Mesmo se eu for inocente, não estimo minha alma; desprezo minha vida.

22 Éshtë e njëjta gjë, prandaj them: “Ai shkatërron njeriun e ndershëm dhe të keqin”.

É tudo a mesma coisa; por isso digo: ele consome ao inocente e ao perverso.

23 Në qoftë se një fatkeqësi mbjell papritur vdekjen, ai qesh me vuajtjen e të pafajmëve.

Quando o açoite mata de repente, ele ri do desespero dos inocentes.

24 Toka u është dhënë në dorë të këqijve; ai u vesh sytë gjyqtarëve të saj; po të mos jetë ai, kush mund të ishte, pra?

A terra está entregue nas mãos dos perversos. Ele cobre o rosto de seus juízes. Se não é ele, então quem é?

25 Tani ditët e mia kalojnë më shpejt se një vrapues, ikin pa parë asnjë të mirë.

Meus dias foram mais rápidos que um homem que corre; fugiram, e não viram o bem.

26 Ikin shpejt si anijet prej xunkthi, si shqiponja që sulet mbi gjahun e vet.

Passaram como barcos de papiro, como a águia que se lança à comida.

27 Në qoftë se them: “Dua ta harroj vajtimin, ta lë pamjen time të trishtuar dhe të tregohem i gëzuar”,

Se disser: Esquecerei minha queixa, mudarei o aspecto do meu rosto, e sorrirei,

28 më hyn frika për të gjitha dhembjet e mia; e di mirë që ti nuk do të më konsiderosh të pafajshëm.

[Ainda] teria pavor de todas as minhas dores; [pois] sei que não me terás por inocente.

29 Në qoftë se jam i dënuar tanimë, pse të lodhem më kot?

Se eu já estou condenado, então para que eu sofreria em vão?

30 Edhe sikur të lahesha me borë dhe të pastroja duart e mia me sodë,

Ainda que me lave com água de neve, e limpe minhas mãos com sabão,

31 ti do të më hidhje në baltën e një grope, edhe vetë rrobat e mia do të më kishin lemeri.

Então me submergirias no fosso, e minhas próprias vestes me abominariam.

32 Në të vërtetë ai nuk është një njeri si unë, të cilit mund t’i përgjigjemi dhe të dalim në gjyq bashkë.

Pois ele não é homem como eu, para que eu lhe responda, e venhamos juntamente a juízo.

33 Nuk ka asnjë arbitër midis nesh, që të vërë dorën mbi ne të dy.

Não há entre nós árbitro que ponha sua mão sobre nós ambos,

34 Le të largojë nga unë shkopin e tij, tmerri i tij të mos më trembë.

Tire de sobre mim sua vara, e seu terror não me espante.

35 Atëherë do të mund të flas pa pasur frikë prej tij, sepse nuk jam kështu me veten time.

[Então] eu falaria, e não teria medo dele. Pois não está sendo assim comigo.